Gevallen vrouw en Harsten

Ik ben weer eens gevallen. Van de trap dit keer. Ik moest nog vier treden, stond op de vijfde tree van onderen. De hond liep voor me. Ze schrok zich rot. Ik was op mijn sokken en gleed zo van die vijfde tree af. Bam, kledderum. Ik kan nog zitten, maar oh, oh, mijn rechter bil! Bont en blauw. Ook mijn rechter onderarm waar ik ook op viel. Op de muur, die wit gesaust is, zit een paarse streep van een meter van mijn T-shirt (van mijn linker elleboog)! Het had heel wat beroerder af kunnen lopen, dus ik klaag niet. Ik moet alleen eens wat voorzichtiger zijn. Ben wel lekker bezig weer de laatste weken. Eerst ging ik buiten onderuit op een stuk ijs bij de carport. Toen had ik een blauwe grote teen omdat ik dacht dat ik het grote 3D-schilderij van mijn vader wel in mijn eentje kon verplaatsen. Dat lukte ook, maar het had zijn prijs, de blauwe grote teen met ingescheurde nagelriem. Toen zakte ik dus een soort van door het ijs hier op het meer, en nu dus de trap. Ach, de blauwe plekken slijten wel weer en het pijnlijke gevoel zal ook weer weg gaan.
Dan over de foto hierboven……….die komt van het blaadje van Hotings Hembygdsförening waar wij met de Midsommar-viering lid van werden. Het blaadje is een uitnodiging voor de jaarvergadering. Zoals de meesten wel weten, heeft Zweden veel waterkrachtcentrales. De eersten werden gebouwd aan het begin van de 20e eeuw. Deze waren nog bestemd voor de spoorwegen en de industrie. Inmiddels zijn er zo enorm veel en allang niet meer alleen voor de spoorwegen en industrie. Graag gaan wij regelmatig langs het Tåsjö. Hier nabij Hoting ligt een dam, aan de andere kant van het meer, bij Norråker ligt ook een dam. Het landschap veranderde ook hier door al die dammen. Voor het Tåsjö gebeurde dat zo ongeveer vlak voor 1950. De enorme kei met de naam “Harsten” lag altijd gewoon in het land, wat je goed kunt zien op de ingezette zwart-wit foto. Deze foto is van voor 1930. Op de kleurenfoto is Harsten te zien bij laag water. Vaak is hij dus helemaal niet te zien. Links achter Harsten is de kerk van Kyrktåsjö aan de overkant te zien. Hij staat nagenoeg aan de oever. Vroeger moet hij dus veel hogerop gestaan hebben ten opzichte van het water dat toen nog veel lager stond. Wat zou er allemaal onder water verdwenen zijn? Graag zou ik eens even een kijkje nemen in het landschap van toen………………