Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





woensdag 26 juni 2013

Silly Walks


Met ons gaat het prima, er kwamen wat vragen :-). Ik schrijf momenteel niet vaak hier. Het is hoogzomer, het weer is met grote regelmaat goed te noemen, vanmiddag wel regen. We hebben bezoek, gaan op bezoek, zijn en werken veel buiten, kortom het komt er niet van. Een soort vakantiegevoel ook wel eigenlijk. Een beetje rust dus hier op Een kijkje in Zweden. Maar ik ben er wel af en toe. Vandaag gewoon een foto uitgezocht die ik mooi vind. Half een 's nachts in juni aan het meer hier tegenover ons.



En ik vind het leuk onderstaande sketch van Monty Python met jullie te delen. Een tijdje geleden kwam ik hem weer eens tegen en moest toen toch weer zo lachen. Gun jezelf een kleine vijf minuten en je hebt je dagelijkse portie lachen te pakken en je weet, lachen is gezond!




Ik hoop dat je het ook leuk vond :-)

woensdag 19 juni 2013

Loppisfynd: deze mand!



Af en toe eens naar een loppis is erg leuk! Voor nieuwkomers even dit, een loppis is een winkel met tweedehands spullen. Af en toe ook wel meubels, maar vooral veel andere spullen, serviesgoed, kleedjes, gordijnen, hebbedingetjes, ach, jullie weten het wel. 
In Zweden enorm populair en vooral 's zomers kom je dan ook overal langs de wegen zelfgemaakte bordjes tegen met het woord loppis er op. Je hebt ook 'permanente', hier bij ons in het dorp is er een en die is groot en staat propvol. Altijd wel weer nieuwe oude dingen als je komt.
Loppisfynd betekent zoiets als vondst in een loppis. Op deze mand was ik gelijk verliefd! Hij is gemaakt van berkenfineer. Ik herken het berkenfineer zo goed, omdat Clas, onze buurman, er mooie dingen mee maakt. Afgelopen winter zag ik hem er open mandjes van maken, bedoeld om brandhout in te leggen en zo van je opslag naar binnen te brengen. De mandjes waren zeg maar in een U-vorm, dus twee zijkanten open en dan met een mooi handvat. 
Maar waar zou deze erg oude mand met deksel ooit voor gemaakt en gebruikt zijn? 



Hier de mand met een bos gedroogd boerenwormkruid die ik vorig jaar in augustus plukte bij de verlaten boerderij. In dat bericht kun je de bloemen nog vers geplukt zien. Het drogen gaat heel goed en de kleur blijft goed behouden, nu nog steeds. Maar waar zou nu toch de mand ooit voor gebruikt zijn?



Misschien als picknickmand? Ik probeerde het, maar echt handig was het niet. De mand is oud, dus maar eens vragen aan de oudere garde in Hoting. Nee, het was geen picknickmand. Het was meer om handwerkspullen in te bewaren en in gedachten zag ik er allerlei kleurtjes haakgaren in zitten. 



Eigenlijk moet je hem zien als een bewaarmand voor wat dan ook. Zie het als een nostalgische uitvoering van onze moderne plastic opbergbox, uit een tijd dat plastic nog niet zoveel gebruikt werd, maar materialen die bij henzelf in de natuur voorkwamen en nog voorkomen. 

Ik weet welke ik mooier vind, ook welke ik praktischer vind. 





donderdag 13 juni 2013

Nog maar eens, nu in de voorzomer



Vorig jaar ben ik in de nazomer naar de verlaten boerderij in the middle of nowhere gelopen. In the middle of nowhere, nl. 12 km van een openbare weg, diep het bos in. Een stuk kan met de auto, maar de weg wordt gaandeweg zo slecht dat je verder te voet moet. Nu deed de gelegenheid zich voor om weer te gaan en liep ik dus in de voorzomer op 12 juni. De foto's van vorig jaar kun je HIER allemaal zien, ook de binnenkant van de woning. Nu ben ik de woning niet in gegaan, er vlogen zwaluwen in en uit door een missend raam. Ik wilde de rust niet verstoren omdat ze waarschijnlijk nesten met jongen hebben op de bovenverdieping.


Al lopend had ik iets bij me, je ziet het op de foto. Ik verzon het niet zelf, maar meestal is het slim om iets aan te nemen van de mensen die hier zijn opgegroeid, de Zweden die het leven in en met de natuur met de paplepel ingegoten kregen. Zo gingen onze buren een paar jaar geleden bessen plukken in the middle of nowhere. De buurman had een belletje aan zijn broekriem hangen en als hij liep hoorde je dat. Het deed een beetje denken aan de klokken die de koeien in de Alpen dragen, maar dan in het klein. 
Waar wij wonen valt onder de gemeente Strömsund die zich de gemeente mag noemen met de hoogste beerdichtheid in Zweden, of volgens de gegevens van Staatsbosbeheer: De beerbevolkingsdichtheid in de gemeente Strömsund is vergelijkbaar met de hoogste beerdichtheden die in de wereld, in vergelijkbare gebieden, voorkomen. 
Het kan zijn dat je allang een keer een beer in de nabijheid had, maar dat je hem niet hebt opgemerkt, ze zijn n.l. erg schuw. Maar... als ze jongen hebben (zoals nu) en je hebt de pech dat je per ongeluk tussen moeder en jong(en) belandt en ze dat dus als ernstige bedreiging ervaart, ja, dan ben je echt in gevaar. De buurman had daarom het belletje, de beren gaan stilletjes weg als ze dit horen. Vorig jaar voelde ik me dan ook niet helemaal op m'n gemak toen ik diep in het bos zonder het belletje liep dat thuis lag. Dit keer dacht ik er aan en ik voelde me er prettiger bij. O.K. Je ziet verder ook geen dier meer natuurlijk, alhoewel de vogels zich er niets van aantrokken. 
Ik heb wat foto's gemaakt onderweg en bij de boerderij. Niet in huis dus. Ik heb ze op m'n fotoblog gezet, omdat ik ze daar groter kan laten weergeven. Kijk maar eens HIER!

Het was weer erg genieten!

donderdag 6 juni 2013

Schilderij wordt spiegel


Toen we het huis van mijn ouders een paar jaar geleden leeg moesten halen, stonden ook nog ergens twee erg oude schilderijen. Nou ja, meer lijsten met een soort reproduktie er in, maar wel oud en ook erg verkleurd! Toch wel zonde om weg te doen, misschien kon ik er nog wel eens iets leuks mee doen...


Het was een heel werk om alle wrijfwas te verwijderen, maar dat is wel noodzakelijk, anders houdt de verf niet. We hadden nog een aantal losse spiegels liggen, maar die pasten niet zo maar. Ook had ik nog een mooi nieuw laken gevonden in de linnenkast van m'n ouders. De stof heb ik op hardboard geplakt, zo dat de spiegel er in het midden tussen past. Nu moet ik de draad waar hij aan hangt nog wat inkorten, maar dat gaat ook helemaal goed komen.


Ik vind hem erg leuk staan in onze slaapkamer!
Wat zal ik eens met die andere gaan doen?

dinsdag 4 juni 2013

Sparrensiroop


Dat maakte ik vandaag, sparrensiroop. Ook voor het eerst hoor, een probeersel dus.
De goede eigenschappen van deze siroop spraken me erg aan en aangezien het hier nu barst van de jonge scheuten in de sparren, moest het er nu van komen. 
Ik wil het graag aan jullie laten zien, ook al besef ik me dat in Nederland niet iedereen sparren om de hoek heeft staan, dat hebben we in Zweden wel, veel dennen en sparren, ook op eigen terrein. Mocht je in de buurt van bos of (binnen-)duin wonen en er staan sparren... Ik weet niet of de boswachter er blij mee is, maar als je ze niet allemaal uit dezelfde boom haalt, zoals ik, dan zullen de bomen er niet onder lijden. 



Pluk vier handen vol (grote handen :-) jonge sparrenscheuten, was ze en doe ze in een grote pot, doe er één liter water bij en laat het zo twee dagen trekken.


Na twee dagen zie je dat er veel kleur uit de scheuten is getrokken en er komt een geur uit de pot die aan kerst doet denken :-). Ik heb de geleisuiker ook al klaargezet.


Nu doe je de inhoud van de pot, dus de scheuten met het water in een pan en brengt het aan de kook. Een half uur moet het zachtjes koken. Daarna haal je het van de warmtebron en giet het door een zeef, zodat je alleen het vocht overhoudt, de scheuten gooi je weg (composthoop bijvoorbeeld). Doe het vocht terug in de pan, breng het weer aan de kook en voeg al roerend ca. 500 gram geleisuiker toe, laat het zo enkele minuten zachtjes koken. Nu is de siroop klaar en zal na afkoeling ongeveer de dikte van limonadesiroop hebben. Wil je het dikker dan gebruik je meer geleisuiker, bijv. tot de dikte van vloeibare honing.


Doe de siroop in schone flessen (ik had er drie als hierboven van een halve liter).
De siroop smaakt niet alleen goed, maar helpt ook bij hoest en heesheid. Als rustgevende en milde antibacteriële balsem is het goed voor de bronchiën en longen.
Altijd handig om in huis te hebben dus en wat te denken als leuk zelfgemaakt cadeautje, bijvoorbeeld voor iemand met griepachtige verschijnselen!



zaterdag 1 juni 2013

Frezen

Nee hoor, geen schrijffout, ik vrees niet maar ik heb het aardappellandje, dat Clas al geploegd had, afgelopen week gefreesd. Het was nog best zwaar. Ik had het al wel eens gedaan, maar toen was het niet geploegd. Dat was in het najaar toen alles geoogst was. Maar nu dus door die bonken heen werken. Ik had er knap spierpijn van. Ik wilde perse niet dat Peter het zou doen, moet enorm waardeloos zijn om met een beenprothese door zo'n ongelijk land te lopen achter zo'n machine die maar vooruit wil.
Ik deed het 's morgens op een tijd dat het landje in de schaduw ligt van een paar bomen, het was al zo warm.


Vakwerk!  :-))

Sinds we hier zijn (14 mei) hebben we mooi weer gehad. Geen spat regen en overwegend zonnig. De laatste week was warm en de laatste dagen helemaal. Gisteren las ik 27 graden in de schaduw! Door het mooie weer konden we veel doen en in het voorjaar is er natuurlijk veel te doen. Alles wat ik heb gezaaid komt goed op. De aardappels zitten ook al in de grond, de dag na het frezen gedaan. Vorig jaar was de oogst slecht. Het voorjaar van toen is ook niet te vergelijken met dit warme voorjaar. Toen was het juist erg koud en in juni was de grond eigenlijk nog niet genoeg opgewarmd om ze te poten. Nu met de koeienmest er op en alle goede zorgen :-) verwacht ik er veel meer van. Of er moet nu een waardeloze zomer volgen.
We zullen wel zien.

Vogelkers

Vandaag was het ook nog mooi weer. Peter trakteerde me op een mooi ritje. Afgelopen winter ontdekte ik dat er ten westen van Norråker een stroomversnelling moet zijn in the middle of nowhere. Storfallet heet hij. Als ik op internet afbeeldingen zag leek de grootte me eerlijk gezegd wel meevallen (stor = groot). Toch wilde ik er graag een keer naar toe. Vandaag dus. Laat er nu uitgerekend daar een onweersbui over ons heen komen. Er was ook niet veel water in de stroomversnelling, Ove had het al voorspeld. Afgelopen winter was er te weinig sneeuw in de bergen volgens zijn zeggen en dus zou het wel tegenvallen. Zelfs in Tåsjön, het grote meer, is het waterpeil zeker anderhalf tot twee meter lager. Natuurlijk wordt er veel door de mens geregeld i.v.m. de waterkracht- centrales. Hieronder nog een paar foto's van de omgeving van Storfallet nabij Norråker waar je 's zomers heerlijk schijnt te kunnen zwemmen en picknicken. Ik kan het me helemaal voorstellen! Als je op een foto klikt wordt hij vergroot. 

Loopbruggetjes naar Storfallet






En het zou Zweden niet zijn als er geen schuil- / grillhut zou staan! Vandaar uit maakte ik de foto die nu bovenaan de blog staat.