Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





woensdag 23 september 2009

Groot nieuws



Tja, en dat hadden we niet verwacht, maar... we kregen in onze vakantie ook nog te horen dat ons huis in Nederland is verkocht! Was wel even schrikken eigenlijk. Dat was nou eigenlijk ook niet de bedoeling, dat het zo snel ging. In overleg met een makelaar hadden we het toch alvast maar te koop gezet, zo vlak voor we naar Zweden gingen. Het was immers een heel slechte tijd om een huis te verkopen, de markt is ingestort en de ene na de andere makelaar stopt ermee omdat ze het hoofd niet meer boven water kunnen houden. We wilden nog geen advertenties, geen bord in de tuin, alleen op de internetsite. Dus op twee jaar hadden we toch wel gerekend. Dat vonden we niet erg, we hebben geen haast en we zouden dan ook niet toe hoeven te geven op de prijs voorlopig. In Grootebroek hadden we zo'n 10 bezichtigingen gehad voordat het verkocht werd, dit zou ook wel zoiets worden. Maar de makelaar belde ons toen we in Zweden waren dat hij kopers had en we hebben toen telefonisch onderhandeld. Als je dan de prijs kan krijgen ben je natuurlijk wel gek als je het niet doet, want wanneer doet zo'n gelegenheid zich weer voor en doet die gelegenheid zich wel voor als je uiteindelijk naar Zweden wilt voor een paar jaar of zo. We zijn er echter nog niet aan toe om naar Zweden te gaan, vooral om mijn moeder! Dus we gaan iets huren voorlopig. Eerst van december tot mei. Dan gaan we van de zomer een paar maanden naar Zweden. Dan weer een poos hier. We gaan in een zomerhuis, daar zijn we al mee bezig. Dus wanneer dat zomerhuis in de hoogseizoenverhuur gaat, gaan wij naar Zweden en daarna gaan we weer in hetzelfde zomerhuis, althans zo zijn nu de plannen. Het huis wordt in december leeg opgeleverd, dus we zijn ook druk bezig met verhuisbedrijven (offertes) en wanneer moet de boel naar Zweden. In december (dan zijn we er vermoedelijk met kerst en jaarwisseling en begin januari) of komende zomer, dan gaat het in de opslag. Morgen komen er twee verhuisbedrijven aan huis om alles op te nemen en dan een offerte uit te brengen. Ben ook nog met een ander bezig uit Friesland, die schijnt een stuk goedkoper te zijn dan gemiddeld, en daar las ik zeer goede berichten over op een of ander Zweden Forum. 
Dus beste allemaal... het huis is verkocht, maar we zijn het land voorlopig nog niet definitief uit hoor!!!!!!!!

DE Volvo

De Zweedse Volvo S80 in Oudesluis op maandagochtend vlak voor we hem gaan inleveren in Heerhugowaard. Puur comfort deze wagen. Wat rijdt die lekker, wat een acceleratie!!!!!!
Het is een automaat, je merkt totaal niets, maar dan ook niets van het schakelen. Het is een diesel, maar binnen hoor je de motor niet of nauwelijks. Luxe interieur, zwarte lederen bekleding. Kortom, jammer dat we hem moeten inleveren. We gaan gewoon weer verder met onze eigen auto's. Ach en dat is al weer helemaal gewend. Maar als je voor je werk de hele dag op de weg moet zitten, is zo'n Volvo echt een aanrader (als je baas betaalt). Oh ja, en hij was ook nog heel erg zuinig. We hebben maar 2 x getankt onderweg, en dat op 2200 km. We hadden helemaal niet om zo'n dure wagen gevraagd, maar wel dat het een automaat moest zijn ivm Peter zijn been. Kennelijk was dit de enige automaat. De huurprijs was helemaal niet hoog. Alleen het in Nederland inleveren ipv in Zweden maakte het duur, wat begrijpelijk is.

Foto's Rinkesta

Zo, zo, Helen heeft een nieuw bord erbij!

's Morgens nevel op het akkerland, het graan is geoogst.


Een stuk van de oude muur van het slot

Zon in de rug

En het slot nog een keer. Hier kijken we op
vanuit het slaapkamerraam, als we niet slapen
natuurlijk.
Foto's kunnen nog steeds vergroot bekeken
worden door er 1x op te klikken.

Foto's

Lieve mensen, ja ik zal eerdaags nog een paar foto's plaatsen en ook e.e.a. vertellen weer.
Er was hier na 6 weken weg te zijn geweest zo verschrikkelijk veel te doen, dat ik er nog niet aan toe gekomen ben. Maar het komt............

maandag 21 september 2009

Thuis

We zijn goed thuisgekomen vanavond. Gisteren wilde ik nog foto's plaatsen bij het bericht, maar het internetten was kennelijk in het buitenland duurder, op een gegeven moment had ik geen verbinding meer en dacht dat nog tot a.s. donderdag te hebben. Dan maar niet, toch bijna thuis dacht ik. De foto's komen nog wel. Nu douchen en naar bed, morgen weer vroeg op om de huurauto in te leveren in Heerhugowaard. Hij moet daar om 10.00 uur zijn en ik moet hem nog stofzuigen want er mogen geen "pets" in, dus alle haren van Rush moeten eruit. Nu was het al donker bij thuiskomst. Ik had de lederen achterbank helemaal bekleed met een laken en aan de hoofdsteunen vastgemaakt en op de zitting nog een vierdubbele deken voor haar nagels. De bank is keurig gebleven, alleen de haren dus nog. Haar witte haren zie je goed op een zwart interieur. Dus tot gauw, ik wil pitten!

zaterdag 19 september 2009

Naar Denemarken

Gisteren best wel laat bij Helen in Rinkesta. Ik had haar gebeld dat het aan de late kant zou worden en dat ze niet op ons hoefde te wachten. Ze zou de deur loslaten en sliep al toen we om half tien 's avonds aankwamen. Bij haar boven was alles donker, alleen haar honden sloegen even aan. Vanmorgen zei ze dat ze gisteravond kapot was en blij was dat ik belde dat het zo kon. Het ontbijt van vanmorgen was gratis omdat ze geen kaas had. In Frankrijk zou je nog in je handen wrijven voor een ontbijt zoals dat van Helen. Het is best een koud pand, als je er niet stookt is het er volgens mij binnen nog kouder dan buiten, maar ze had overal voor ons electrische radiatoren aangedaan en licht gemaakt. Het was leuk aankomen. Dus lekker warm in de keuken, badkamer, slaapkamer. Het is een heel aardige meid (we denken dat ze een jaar of 30/35 is) en daarom gaan we steeds naar haar, ook al is het soms een beetje om. Gisteren een waardeloze route, doen we niet meer. Gewoon weer eerst naar Sundsvall en langs de kust omlaag tot Gävle. Vandaag lekker gereden, heel veel snelweg. Die is zo heerlijk relaxed in Zweden. Deze Volvo S80 rijdt zo lekker en spuit zo weg als je gas geeft. Ik vond het net gewoon jammer het stuur weer over te moeten geven, maar ja rusten moet ook. Vooral omdat we nu tegen de zon in rijden en dat is best vermoeiend voor je ogen, ondanks goeie zonnebril en zonneklep. Het Telia modem doet het dus ook in Denemarken voor die prijs, valt weer mee. Ik denk dat we over een uurtje wel bij Pia en Steffen zullen zijn. Zij zijn er niet (familieweekend) dus we hebben helemaal het rijk alleen, heerlijk voor een keer. We hebben al lekker eten gehaald in een grote supermarkt dus dat komt allemaal goed. Eerst nog even de foto's van vanmorgen in Rinkesta plaatsen die begon met mistflarden en verder zonnig was.

vrijdag 18 september 2009

Al rijdend


Tja, ik lijk nu wel een geslaagde zakenvrouw met laptop op schoot in een Volvo S80. Ik zit achterin en heb dus auto met chauffeur. De foto voeg ik vanavond wel toe als ik de laptop op stroom kan zetten. Het is nu één uur 's middags. Tot vanavond.........
Goed aangekomen in Rinkesta. Lekker gegeten onderweg en nu douchen en naar bed.



 

donderdag 17 september 2009

Laatste dag in Hoting voorlopig

Tja, het is dan echt zover, we gaan morgen naar het zuiden. Alles is aan kant. Was niet zoveel werk. Hopelijk staat alles goed betreffende het vorstvrij houden van het huis, het is immers allemaal nieuw voor ons deze manier van verwarmen. Niet zo simpel als bij ons, waar je een thermostaat op 8 graden zet en klaar is kees. Maar de loodgieter komt nog over een paar weken e.e.a. doen en kijkt dan gelijk of alles goed staat en gaat. Tegen die tijd heb je hier al lang en breed nachtvorst natuurlijk. Ik wilde perse nog even met Rush naar de stroomversnelling. Zou er zo een poos gaan zitten, zo rustgevend dat geruis van dat water. Rush is er inmiddels niet meer bang van en loopt aan het eind heel dapper het trapje op naast het donderende water.

Eenmaal daar in het bos zag ik een heksenkring van paddestoelen. Helaas komt dat niet zo goed over op de foto. Het was eigenlijk ook al te donker om nog mooie foto's in een donker bos te maken. Maar het was echt zo'n plek waar je ook heksen zou kunnen verwachten, brrrrr, ha, ha.

Op de terugweg kwamen we dit nog tegen. Daar was een kampvuur geweest. Ze zijn bezig een afdak daar te maken. Morgen gaan Wouter en Tineke ook naar Östersund en nemen, na gezellig gewinkeld te hebben, de Volvo mee terug naar Hälla. We drinken even een kop koffie met z'n vieren daar en dan gaan wij met de huurauto verder zuidwaards. Ik wil iedereen bedanken voor de "goede reis" berichten via gastenboek, sms, telefoon! Als het goed is kan ik morgenavond in ieder geval ook nog internetten. In Denemarken weet ik het niet, ik denk het niet. Maar ik probeer het natuurlijk wel.
Tot volgende keer op deze plek!

woensdag 16 september 2009

Haring en husky pups

Vandaag nog wat noodzakelijke dingen doen binnen en buiten. Het is nog aardig weer. Vanmiddag is het wel een stuk kouder geworden en nu, rond middernacht is het nog maar 6 graden buiten. Hier in huis merk je daar niks van, dit is een erg fijn huis dat heel goed geïsoleerd is. Het heeft klasse 2 (klasse 1 is het allerbest, maar dat is dan echt een nieuwbouwhuis, voor een huis van 1956 vind ik klasse 2 uitstekend). Vanmiddag zouden we haring (jawel, nog uit het tonnetje van mei dat Christien nog in de diepvries heeft) gaan eten bij Christien. Er was wel enig misverstand over de tijd, want Christien had tegen Peet gezegd dat ze vanaf half drie thuis zou zijn en Peter zei tegen mij drie uur en dat half vier dan ook wel zou kunnen. Wij onderweg nog naar een DHZ zaak en voor we het wisten was het al ruim over vieren. Niet zo leuk dus. Christien was lever en niertjes aan het snijden voor de honden. Van geschoten eland. Het is nu volop elandenjacht. Van Hälla hebben ze er 2 geschoten, een stier en een koe. We zijn binnen broodjes haring gaan eten, heerlijk. Was even gezellig, jammer dat wij te laat waren en Christien om zeven uur weer weg moest. Haar geholpen alle honden eten en schoon water te geven. We waren in no time klaar. Weinig aandacht voor de honden, maar dat komt morgen wel weer goed. Er is ook een hond met pups te logeren bij Rob & Christien. Ze zijn drie weken die 6 pups. Baasjes zijn op vakantie naar Italië. Ze zijn weer om op te vreten natuurlijk. Hier een paar foto's.



Op de achtergrond een pup van afgelopen maand mei, onvoorstelbaar hè?!!!

Deze laatste is helaas niet scherp, maar wilde hem toch niet onthouden!

dinsdag 15 september 2009

Tineke, loppis, Hertz

Vandaag was het weer zulk prachtig weer. Erg warm zelfs. Heerlijk hoor. Vanmorgen samen besproken dat we toch niet met de Volvo van Rob en Christien naar huis durven. Eerst de remmen, nu doen de ruitenwissers en de claxon het niet. Het is niet de zekering. Tja, wat zal het volgende zijn? Het kan goed gaan, maar ook niet en we hebben genoeg van dit soort ellende gehad in deze vakantie. Dus gaan shoppen op het internet en autohuur vanaf Östersund aangevraagd, een automaat en inleveren in Nederland. Het is niet te geloven maar Europcar en Hertz schelen de helft. Hertz is echt ruim de HELFT goedkoper. Evengoed nog een aderlating 700 euro, maar bij Europcar was het 1500 euro. Sunny cars heeft geen eens geantwoord. Er staat vrijdagmorgen om 10.00 uur dus een Volvo 80 automaat klaar bij Hertz in Östersund. Qua auto moet het dan toch een ontspannen reis worden en dat lijkt ons heerlijk. 3 x 700 km. rijden (de B&B's hadden we op de heenweg al weer besproken voor de terugreis) en ook genieten onderweg. Eens even picknicken en/of iets leuks bekijken. Dat van die auto was net allemaal telefonisch geregeld toen Tineke rond de middag kwam. Wouter was er niet bij, hij was aan het werk bij een bedrijf waar hij in de toekomst werk hoopt te krijgen. We hebben lekker koffie gedronken voor de garage in het zonnetje. Ook hondje Milly van Tineke was erbij.
Daar een hele poos gezeten. Toen naar de loppis gegaan hier in Hoting, allebei wat dingetjes gekocht. De schoenenzaak waar Tineke ook graag even naar toe wilde was helaas wegens vakantie gesloten. Toen nog even koffie/thee gedronken bij "Kafe Koppen" of tewel het koffiekopje, lekkere broodjes erbij. Eenmaal thuis weer lekker buiten gaan zitten met frisdrank. Heerlijk zat het daar.

Toen zijn Tineke en ik even met Rush uitgegaan en hebben ons vorige week aangeschafte bessenpluk"ding" uitgeprobeerd. Daar plukt iedereen hier in de bossen de bessen mee. Het gaat eigenlijk best fantastisch. De blaadjes blijven prachtig aan de plantjes zitten en de bessen komen eraf. Het is eigenlijk een soort grove kam met een opvangbakje. Tineke gaat er ook een kopen.

Toen Tineke weg was ben ik weer aan de slag gegaan met de twee andere vissen. Koppen eraf (het went nog niet) en de schubben. Ze waren wederom bijzonder lekker. Nu ga ik zo maar even afsluiten en lekker douchen. De afwas ik ook al weer klaar, gedaan door mijn keukenhulp. Zal in Nederland wel weer tegenvallen dat we het zelf moeten doen. En dat zit er aan te komen. Nog twee volle dagen hier in dit huis op deze plek. Ik heb helemaal nog geen zin om hier weg te gaan. Maar het moet, er wacht thuis heeeeeeeeel veel.

Klaar voor bereiding, flinke vissen hoor!

maandag 14 september 2009

Mooie dag

Wat is het prachtig weer vandaag, warm gewoon! Morgen nog zo'n dag in ieder geval. Morgen komt Tineke, Wouter haar vriend komt misschien mee, is nog niet zeker. Ze wil ook gaan loppissen. Nou hier in het dorp zit een leuke. Maar goed, de hele dag lekker buiten. Is het gras niet mooi gemaaid? En staat er geen mooi huisnummer op het huis?

We hadden een meloen. Hij zag er lekker uit maar was niet om te eten. Wij doen niet gauw iets weg, maar deze hoeven we niet, maar zoals je ziet zijn er "anders denkenden"! Grote vliegen vinden het heerlijk. Er zat ook een onwijs mooie vlinder op, die was net weg toen ik mijn toestel had gepakt. Ik heb hem (of soortgenoten) al een paar keer gezien. Hij is best groot, zwart en zijn vleugels hebben een geel randje. Echt heel mooi. Zag ook andere vlinders zoals Gehakkelde Aurelia en Kleine Vos.

Ik dacht: Goh ik ga eens in die twee hondenkennels kijken die ook nog van ons zijn en meer richting ons bos staan, hogerop. Het zijn goed geïsoleerde binnenhokken met een hele grote "ren" buiten. Ook een hoge plek met een afdak in die ren om hoog en droog te liggen, met een loopplank erheen. Rush ging ook mee in het hok en vond het enorm interessant ruiken. Maar op die hoge droge plek lag deze poot van een eland. Bah, wat een goor gezicht zo. Pak hem voor geen prijs op. Ja hoor, heb je haar weer. Vandaag de vis gegeten die we van Stan hadden gekregen. Die had hij gevangen in het meer bij Tegelträsk waar het huis staat dat hij te koop heeft. Vier grote zoetwatervissen, ingewanden eruit, kop er nog aan. Ik wilde Peet vragen of hij de koppen er af kon halen, ik vind dat maar niks, wat dat betreft ben ik een tuttebel. Maar Peet was in de tuin en ik wilde hem er niet mee lastig vallen, het loopt al minder lekker voor hem met het reservebeen. Dus ik een groot mes gepakt en gruwelend die koppen eraf gesneden. Bah, lagen ze me daar aan te kijken in die aanrechtbak. Maar ze met kop en al in de oven leggen en dan die kop op mijn bord er af halen vond ik ook niks. Schubben er afgeschraapt (ging erg makkelijk) en ze lekker ingewreven met olijfolie, zout, peper, beetje rozemarijn in hun buik en in de twee sneetjes die ik aan iedere zijkant had gemaakt. Toen grillen in de oven. Blij dat het mooi weer is, want het geurt (of meurt) wel behoorlijk in de keuken ondanks de wasemkap en ik doe lekker de ramen open. Vissen op een bord, drinken mee en buiten lekker opgegeten. Geen lastige vis qua graten, sterker nog, nog nooit zo'n makkelijke vis gegeten. En lekker dat ze waren! Dat had ik niet verwacht van zoetwatervis. Ook lekker yoghurt gegeten met heeeeeeeeeel veel zwarte bessen (dus zoiets als aalbessen, maar dan de zwarte). Ik ben stapel op die zwarte bessen en we hadden een bak van Tomas gekregen eergisteren. Even pletten met een vork, beetje suiker erop, yoghurt erover en smullen maar.

Tijdens het uitlaten van Rush kwam ik deze zeer bijzondere, tja wat zijn het eigenlijk, paddestoelen, zwammen, ik heb geen idee, maar er stonden meters van deze oranje gevalletjes. Echt heel leuk.
Morgen weer genieten van het mooie weer. Het blijft de hele week droog, maar na morgen is het niet meer zo stralend want er komt dan wat meer bewolking.
Even boodschappen gedaan ook nog. Ik had wel een stuk of 8 a 9 petflessen van Fanta en andere frisdrank. Ik deed ze in het flesseninnameapparaat (leuk woord voor galgje) en ze werden ter plekke door die machine verkreukeld/geplet. En toch kreeg je ook nog statiegeld.
Zo, en dan ga ik nu Åke (buurman die nu in Stockholm verblijft) en Yvonne (zuster van Bo die in Östersund woont) beiden een mailtje sturen. Yvonne wil nog graag dat we komen, maar ik denk niet dat het lukt, want woensdag gaat ze voor een week naar Uppsala en wij gaan vrijdag weg. Tot morgen.

Aan het woord

Lieve Rushy
Ik mocht ook even wat van het vrouwtje zeggen op haar blog. Dus bij deze: Ik geloof dat ik deze auto NOG leuker vind dan de Ford Transit bus. Lekker achterin met het vrouwtje op een luxe deken! Ik kan ook goed naar buiten kijken! Kan mij het schelen dat het een oude Volvo is. Als het maar rijdt! Gisteren waren er geloof ik wel problemen met de remmen, maar Tomas heeft dat verholpen. Ik hoorde ze over een lekkende slang, iets met remvloeistof waar druk mee opgevoerd moet worden om te remmen of zo. Ze zijn wel blij dat de remmen het nu goed doen geloof ik zeker te weten. Nou daaaaaaaaag, zit over mij maar niet in, ik heb het prima naar mijn zin, dat zien jullie zeker wel!

zondag 13 september 2009

Brood bakken en Tåsjön

"Een reis rond het "teenmeer"
wel erg letterlijk, maar dat staat er.

Gisteravond eens even de broodbakmachine voor de dag gehaald. Die hebben we van Gerda gekregen, hij is nog als nieuw. Nog nooit gedaan, brood bakken in zo'n apparaat. Aangezien het de volgende dag zondag zal zijn en een lekker vers heerlijk ruikend brood ons dan wel lekker lijkt, doe ik de hele handel erin en stel de tijdklok zo in dat het brood om 08.00 u vanmorgen klaar zal zijn. Dan kon het daarna nog even afkoelen alvorens te gaan ontbijten. Werden we vannacht alle drie wakker en keken elkaar aan (denkbeeldig dan) en vroegen ons af ´what the hell is going on?!!´ Ik wist toch vrij snel waar ik was en dat het het kneden in de broodbakmachine moest zijn. Jeetje, die gaat het volgende brood maar beneden in de ´källare´ bakken. Vanmorgen het apparaat dus naar beneden gebracht. Vanavond ga ik met het bakblik met ingrediënten naar beneden. Het brood smaakte trouwens heel erg lekker en is al op. Een 750 grams brood. Tja, je eet meer als het zo lekker is, maar het zal ook het nieuwtje wel zijn. Later op de dag besloten maar eens met de oude Volvo een leuk ritje te gaan maken. Dat mag ook wel eens een keer. Besloten het meer hier, dat richting Noorse grens ´wijst´, rond te gaan. Zal wel zo´n 120 km zijn denk ik zo. Was heel erg mooi! Wat een prachtig dal. Heel erg van genoten. Het weer viel ook niet tegen. Morgen wordt het zonnig, dan kan ik mooi wat was wegwerken. Zo zoetjes aan vooruit denken, want vrijdag gaan we hier weg, snik, snik. Echt heeeeeeeel jammer, maar ja het moet.

vrijdag 11 september 2009

Voor de verandering

Voor de verandering eens geen lang verhaal, maar
wat foto's van de wandeling vanmorgen met Rush
naar de stroomversnelling en daarna naar het meer
bij het dorp.
Dit huisje staat in de stroomversnelling

en dit huisje op de oever

Rush vindt al die herrie van dat water maar niks

Hembygdsgården met de meiboom.
Een hembygdsgård is een huis of een verzameling huizen uit het verleden kenmerkend voor die bepaalde streek. Erin worden vaak voorwerpen uit het verleden getoond. Ook worden er wel zelf gemaakte voorwerpen uit het heden verkocht. Meestal wordt het gesteund door de gemeente. Men komt er ook vaak samen tijdens speciale gelegenheden zoals bijv. kerstmis of midzomer, of voor een gezellige b.b.q.

De verdorde meiboom van midzommer van dichtbij.

Het planten van een meiboom is een erg oud gebruik, dat voorkwam in grote delen van Europa. Het is een vruchtbaarheidsrite om bij het begin van de zomer de natuur te huldigen. Men geloofde dat het planten van de boom leidde tot vruchtbaarheid voor vee, akkers en mensen.

Het meer, jammer dat het bewolkt was vanmorgen



Het boerenwormkruid bloeit hier nu pas

En nu uitrusten hoor zegt de "prinses"

donderdag 10 september 2009

JA............Veckosurf doet het !!!!!!!!!!!

Tja, zo'n klein dingetje, zo groot als een wegwerpaansteker, maakt dus een wereld van verschil!
Vandaag dus allebei met een auto naar Östersund. Seat ingeleverd en toen naar Telia. Ze dachten daar dat ik een domme gans was en dat ik gewoon mijn veckosurf weer moest opwaarderen, maar nee, zo gek krijgen ze me niet meer, deze 3e keer dat we in de Telia-butik zijn!!! Ja mevrouw, hij moet het nu echt doen. Ik zei dat ik het pand niet zou verlaten voordat ik op mijn eigen laptop een internetverbinding zou zien met een dongel. OK, de jongen vraagt of ik de laptop aan wil doen en hij sluit de dongel aan. Degene die ik had moest je verbinden met een kabel, dus niet zo'n stick als hierboven, die ik nu heb. Goh, nee, wat gek, hij doet het niet. NEE, hij heeft het nooit gedaan en het kost me nu al drie ritten (dat we vandaag toch naar Östersund moeten gaat hem niets aan) om dat voorelkaar te krijgen, plus een bezoek aan een "datatekniker" oftewel computerfreak! Hij loopt naar achteren en haalt een nieuwe dongel, deze USB-stick dus, hij doet hem in mijn laptop en ....... simsalabim ............ hij doet het direkt. Gelijk kon ik internetten!!!!!!!!!!! Ik kan er nog niet over uit. Ik kreeg een week extra surftegoed en ook had ik geen tegoed verloren. Nou ja, OK dan. Ik was heeeeeeeeeel erg blij! Kop koffie gaan drinken, Peet en ik, daar in Östersund, met een lekker belegd broodje erbij. Laptop op tafel (goh we lijken wel een zakenstel) en kijken of het echt waar is. Ja hoor, we hebben internet! Daarna naar Strömsund, voor de afspraak met Inez Wiberg van de Gemeente daar. Daar valt Hoting ook onder. Zij kan ons met echt van alles helpen, ook in de toekomst. Gelijk via haar ook op een andere afdeling AutoGiro geregeld voor water / riool / vuilnisbak. Het is hier anders dan in Gafsele. Je betaald een starttarief voor de vuilnisbak (50 euro fritidshus en 100 euro per jaar als je hier permanent woont). Daarna betaal je per lediging van je vuilnisbak, want er zit een grote streepjescode op de vuilnisbak. Dat had ik al gezien. Zo bevorderen ze dus dat je je oud papier, plastic verpakkingen (wasmiddel en zo) en papierverpakkingen (melkpakken en zo), blikjes e.d. naar het verzamelparkje in het dorp brengt (vlakbij de supermarkt). Wel je vuilnisbak binnen zetten dus als je hier niet bent. Wel aantrekkelijk om even te "lenen" lijkt me als iemand eens even opruiming wil houden. Na thuiskomst nog even de laatste grashopen van het grasveld verwijderd, want het is nu lekker droog. Alles weg nu. Het was zulk lekker weer vandaag!
Vanaf nu dus weer gewoon blogberichten. Zal ook eens foto's gaan maken dan! Tot morgen. Oh ja, hieronder zijn nog de berichten vanaf afgelopen maandag te lezen hoor!

Paar foto's

De gevonden "zonnetjes"




Eén van de vijf lampjes gekocht bij Elkedjan




Zo zien "Julen"-borden eruit

De laatste berichten uit Word


Maandag 7 september 2009... Ik had het al kort geschreven over de bieb, maar hier nog even... Er is hier dus een bibliotheek in dit kleine dorp Hoting! Vanmorgen besloten er eens naar toe te gaan om een uur of tien en te vragen of je daar kunt internetten. Dus gevraagd aan de mevrouw achter de balie. Ja hoor, je mag daar iedere dag een half uur gratis internetten! Moeten we dat lid worden of zo? Nee hoor, dat hoeft helemaal niet. Nou daar kunnen we eigenlijk niet over uit. Het is wel een beetje kort, maar wij klagen niet, dit is al erg fijn. Alleen wordt het dan wat moeilijker om mijn blogverhaaltjes uit Word te publiceren, want ik heb natuurlijk niet mijn eigen laptop bij me dan. Ik meende even de tekst dan naar mijn email adres te sturen en dan te kopiëren, maar bedacht me net dat natuurlijk niet kan, wat stom, ik kan geen mail versturen. Ik heb ook geen cd bij me waar ik iets op kan zetten en ook weet ik niet of die er dan in kan daar. En dat allemaal door die stomme Telia! Ik ben erg boos. Donderdag naar Östersund en dan hopen dat ik het hele verhaal in het Engels aan hun verstand krijg! Neem de laptop mee en ga niet eerder weg dan dat ik een goede dongel heb en twee weken gratis “Veckosurf”. We gaan dan met twee auto’s. Woensdag komen Rob en Pascal helpen hier een garagedeur in een van de carports te hangen. Die had Bo er ooit uitgehaald omdat zijn Volvo station te lang was. Maar in de toekomst kan mijn Citroën C 3 er wel in. Wij krijgen hem er samen nooit in die deur. Veel te zwaar. ’s Zomers kunnen we dan ooit de loppis in die garage doen, en dan kun je hem tenminste afsluiten, dan is het geen carport meer maar een garage. Er is ook nog een garage naast de gasten stuga en nog een carport naast diegene die dichtgemaakt gaat worden, dus Peet zijn auto kan ook droog staan. Wij hebben immers besloten hier twee auto’s te blijven rijden voor het geval er één het even niet doet. Je bent hier anders aardig onthand. Ik begon hier dus eigenlijk over n.a.v. het feit dat Rob en Pascal hier woensdag komen. Zij komen met twee auto’s, n.l. ook de Volvo, die is goedgekeurd vandaag! Heel erg fijn, dan gaan we daar mee naar huis. Donderdag leveren we de huurauto in in Östersund (ook Telia) en gaan met de Volvo terug naar huis. Dus Peet in de Volvo en ik in de Seat Altea naar Östersund, dat heb ik nu al uitgemaakt. De Seat heb ik al in gereden en is gesneden koek, de Volvo probeer ik hier wel uit. Eerst maar eens ernaast zitten in zo’n grote oude auto. Vandaag naar Gafsele. Wouter en Tineke hadden al hun spullen uit de door hun gehuurde bus (die het nog wel doet) in het huis gesleept en het zag er al behoorlijk huiselijk uit. We hebben de contracten even ondertekend en lekker koffie gedronken. We zouden ook nog even naar Christien, maar dat bleek later niet te kunnen omdat er bij Christien iets tussen kwam. Toen over de binnenweg en dus over Swanabyn (Zwanendorp) terug. Mooi wapen heeft dat plaatsje, twee zwanen (natuurlijk) die elkaar aankijken. Er is zelfs een klein supermarktje in dit afgelegen plaatsje, zelfs Franse kaas! Even wat te eten gekocht en verderop buiten opgegeten, vond Rush ook leuk even eruit. Ik ga zo nog even met haar uit, want de straatverlichting doet het hier al een paar dagen niet omdat ze er verderop mee bezig zijn. Het is hier dan zo donker dat ik het zelfs met een zaklantaarn een beetje eng vind om te gaan lopen. Rush vindt het ook niet prettig, merk ik duidelijk. Dus vlak voor het donker nog even uit (met de gele band van Åke om). Voor het slapen gaan plast Rush dan nog even in de tuin, vlakbij het huis waar je de buitenverlichting van onszelf hebt. Åke belde nog op trouwens om te zeggen dat hij de “schoorsteenman” had gebeld en dat die contact met ons opneemt of langskomt. Ze waren gisteren om middernacht pas thuis (nabij Stockholm). Ze waren nog bij zijn broer langs geweest namelijk. Ik dacht al, zo lang doe je er toch niet over naar Stockholm?! Hij moest ook gras gaan maaien, 2000m2 en het gras is nog langer dan bij ons zei hij. Ook moest hij dingen repareren, want wilde zwijnen hadden vernielingen aangebracht in zijn tuin. Was leuk dat hij belde. Ga nu echt even met Rush uit. Ik heb verderop vanmorgen bruggetjes ontdekt over de stroomversnellingen hier en had niet de juiste schoenen aan om daar toen op verkenning te gaan. Misschien lukt het nu nog voor het donker, als het al te donker is, doe ik dat morgen wel. Het is vlakbij de watertoren, die staat hier een paar honderd meter vandaan. Een witte en een heel aardig oriëntatiepunt als je aan de wandel bent.
Dinsdag 8 september 2009... Gisteravond dus nog naar de stroomversnellingen gelopen. Eigenlijk komen er (vlakbij de watertoren) 3 à 4 snelstromende riviertjes bij elkaar. Eén komt er uit het meer tegenover ons huis, aan de andere kant van de weg. Het stroomt als een gek en maakt erg veel herrie. Geweldig vind ik dat! Jammer genoeg had ik mijn fototoestel niet bij me en het zou ook te schemerig zijn geweest. Er zijn loopplanken over en langs een deel van de stroomversnelling. Er staat ook een huisje op, dus het water stroomt er onder door, en er staat een huisje aan (langs). Misschien visten ze in de ene en was de andere om iets aan te drijven met de waterkracht of iets dergelijks. Kom ik misschien nog wel eens achter, zal het bij gelegenheid eens aan Yvonne vragen of aan Wiveka, die zijn hier opgegroeid en weten het vast wel. Ik zal foto’s maken en eerdaags publiceren. Vanmorgen kwam ene Lars. Ik had hem vorige week gebeld of hij met “iets dat maait” langs kon komen en het gras, waar ik niet meer doorheen kom, wil maaien. Hij belde gisteren dat hij vandaag zou komen met een bosmaaier. Wij hebben ook wel een bosmaaier, maar die ligt in Nederland. Hij is drie uur bezig geweest en alles is nu een keer gemaaid. Als het weer meezit, ga ik voor ons vertrek naar Nederland overal nog een keer overheen met de maaier, dan hoeft het voor de winter niet meer gemaaid. Het zal niet zo veel meer groeien dat het nodig zal zijn denk ik. Deze Lars kunnen we ook mailen als we in december hier komen. Als we het op tijd laten weten, zorgt hij ervoor dat onze oprit en paadjes naar voordeur en “källare” (uitspraak = sjellere) of te wel waar je onder het huis naar binnen kan (souterrain) schoon zijn. Hij was druk aan het maaien en ik had inmiddels Rush uitgelaten en was net weer binnen toen de “schoorsteenman” aanbelde. Vlotte vent. Ik ben zijn voornaam kwijt, van achteren heet hij Toressen. Ik zet al die namen en telefoonnummers gelijk in de laptop, dan heb ik ze in de toekomst ook altijd bij de hand. Hij gaat de schoorsteen doen, bovenste stenen opnieuw metselen en een kap erop. Niet als we er nog zijn, dan heeft hij nog geen tijd, maar wel voor het gaat vriezen. Als iedereen zich aan zijn afspraken houdt komt het allemaal goed hier de komende tijd. Werd ook gebeld door de mevrouw van Elkedjan dat de 5 lampjes waren gearriveerd. Die even opgehaald, kon ik gelijk even naar de bieb om mail te checken. Bij thuiskomst zag ik weer eekhoorntjes in de tuin. Van die bruine die je in Nederland ook wel ziet. Rush kan het niet uitstaan als ze de boom in vliegen en ze er niet achteraan kan. Staat ze op alleen haar achterpoten te blaffen naar die eekhoorn. En die eekhoorn met enorm veel poeha en geluid een dennenappel verorberen, alsof hij zegt: “Sliepuit”! Enorm komisch gezicht. Hoop nog eens mijn fototoestel in de aanslag te hebben als het weer gebeurt. Van de week zat er een grote roofvogel achter een ekster aan hier in de tuin. Vond ik niet zo leuk, maar ja, dat is de natuur nou eenmaal. Ik weet gelukkig niet hoe het is afgelopen. Toen we laat in de middag een ander bospad namen, Rush en ik, zag ik in ene een aantal zonnebloemen langs de kant staan. Wel 2 à 3 m². Ik werd er vrolijk van dat die zonnetjes hier tot bloei komen en heb een mooie bos voor mezelf geplukt. Ze zijn toch van niemand. Op de grond zag ik allemaal zonnepitten (schillen) liggen. Misschien afgelopen winter gestrooid als bijvoedering voor bepaalde dieren. Ze staan hier nu mooi te zijn op de kast. Rush had weer eens een kippenbotje gevonden. Ik had het te laat in de gaten en dacht op een gegeven moment “wat hoor ik nu?” Zit ze op zo’n botje te kauwen. Ik zoveel mogelijk alles uit haar bek gehaald. Gadver! Ik ben als de dood voor zulke botjes. Voor haar maag en darmen, als er scherpe stukken mee gaan. Volgens mij eten die Thaise mensen alleen maar kip en haring in tomatensaus. Het zijn natuurlijk moslims. Als je ze ziet rijden in die oude beslagen busjes. Ze zitten er soms wel met z’n achten in en dan ook de bessen nog. Ik heb gehoord dat de bosbessenoogst dit jaar slecht is doordat het tijdens het belangrijkste deel van de vorming van de bessen te nat was, teveel regen. Een hoop “Thaien” hebben waarschijnlijk niet eens hun vliegretour eruit. Dat vind ik wel erg voor die mensen. Ik vind het toch al zo zielig zoals dat allemaal gaat. En die koning van ze is geloof ik de rijkste man van de wereld of een van de rijksten. Die zou eens wat royaler moeten zijn i.p.v. baden in weelde en de rest kan creperen.
De straatverlichting doet het gelukkig weer zag ik net. Ben ik wel blij mee.
Woensdag 9 september 2009... Vanmorgen was het zalig weer. Zoals bij ons een prachtige herfstdag kan zijn, volop zon, beetje wind en best warm, ’s morgens vroeg was het al 17 graden en later liep het gestaag op. Gaan zoeken naar het ministrandje aan het meer hier, dat hadden ze verteld (vorige bewoners) dat je daar kan zwemmen. Het is een paar honderd meter verderop. Even door de bosjes en je hebt een klein zandstrandje waar je zo (in je blootje, echt geen mens zal je ooit zien) te water kan. Ik maakte me wel zorgen om de temperatuur, maar die is ongeveer zoals bij ons in juni. Even doorbijten en dan zwemmen in dit ontzettend schone water. Niet dat ik het al gedaan heb hoor, ik had andere plannen en ook Rush bij me. Dan had ik haar aan een boom moeten zetten (ze wil niet zwemmen) en ook had ik geen handdoek bij me. Ik wilde al het gras van gisteren dat Peter bij elkaar aan het harken was van de grasmat halen met de kruiwagen. Eerst nog maar even lekker koffie in het zonnetje. Daarna ben ik toch eerst maar het avondeten gaan voorbereiden. Daarna dus het gras, niet helemaal afgekregen, want er kwam een tijdelijke hoosbui en toen was alles nat. Ook moest ik naar de bieb, want die is vandaag maar 2 uurtjes open van 13.00 – 15.00 uur, en nog even boodschappen doen. Na terugkomst waren Rob en Pascal gearriveerd met de Volvo (en Pascal zijn auto om terug te rijden). De garagedeur zat er al vrij snel in. Ik had warm eten gemaakt, omdat ik het niet leuk vond ze met een lege maag terug te sturen als het wat later zou zijn geworden. Maar na wat te drinken met wat lekkers erbij, bleek het te vroeg om al warm te eten en gingen ze liever terug, ook i.v.m. de honden thuis. Nou ja, dan heb ik voor 2 dagen eten, lekker makkelijk als we morgen terug komen uit Östersund. Ik had trouwens het eten toch niet warm kunnen maken en ook geen rijst kunnen koken, want de stroom was uitgevallen. Het duurde al zo’n een 1½ uur en ik begon me toch wel een beetje zorgen te maken. Straks is er iets niet goed gegaan met overschrijven en zijn we afgesloten! Ik zie maar één mogelijkheid en dat is naar Klaes lopen. Dat is de buurman hierachter. Ik heb geen idee hoe je zijn naam schrijft. Je spreekt het uit als Klòòs, of zoals de Claus van Santa Claus. Met een lange o (als in op, maar dan een lange o). Ik schrijf zijn naam dus maar even als Klaus. Ik weet het echt niet, wel dat hij alleen maar Zweeds spreekt, dus ik zie er wel een beetje tegenop. Ik bedacht me dat ik met mijn woordenkennis wel kon vragen:
“Heeft u electra?” in de hoop dat hij zou begrijpen dat ik bedoelde of hij ook stroomstoring had. En ja hoor, hij begreep het. En warempel in het begin verstond ik hem ook nog. Hij zei dat het klopte dat er geen stroom was en dat het maximaal 4 uur zou duren, dat E-ON gebeld had. Tja, wij hebben nog geen vaste telefoon natuurlijk. Er kwam nog een uitgebreidere uitleg, maar daar begreep ik niet veel van, niet te enthousiast worden Klaus, je weet dat ik nog geen Zweeds spreek. Ik heb hem hartelijk bedankt “Tack så mycket” (letterlijk “bedankt zo veel” oftewel hartelijk bedankt) en gedag gezegd “Hej då!”. Ik was erg gerustgesteld en blij dat ik even naar Klaus was gelopen. Het is natuurlijk net zoals de Nederlandse Klaas, maar dan op z’n Zweeds. Hij was trouwens in zijn groentetuintje zijn laatste aardappels aan het rooien. Rob en Pascal waren inmiddels weg en Peet stelde voor om even met de Volvo te gaan rijden. Per slot van rekening ben ik al helemaal geen auto van 15 of 20 jaar gewend. Ik moet zeggen dat het me erg meeviel, alleen het remmen is erg wennen. Daar zit geen bekrachtiging op, dus niet even aanraken, maar ver intrappen. Dat is eigenlijk het enige dat moet wennen. En er zit natuurlijk weinig elektronica in, dus geen waarschuwingen bij het laten branden van lampen of het niet aandoen van gordels. Gewoon zelf aan denken. Hij trekt nog behoorlijk fel, je kunt wel zien dat het een klasseauto was voor die tijd. Zo’n oude auto heeft ook zo zijn geluidjes. Maar een paar rondjes en we zijn er klaar voor om er morgen mee naar Östersund te gaan. Hopen dat het allemaal goed gaat, want ik ben er nu bijna zeker van… er is hier ergens een Noorse bergtrol, zo’n lelijkerd, en die doet er alles aan om het ons hier tegen te maken deze vakantie. Vanaf dat we naar Hoting gingen eigenlijk begon het met de auto. Hier zitten we maar een kilometer of 40 van de Noorse grens, dus het is heeeeeeeeeel goed mogelijk zo’n Noorse trol.


Want wat hij nu weer heeft geflikt; de voet van Peter zijn kunstbeen is kapot. Hij staat in een redelijk onmogelijke stand en buigt niet meer met lopen. Gelukkig heeft hij zijn vorige been nog (nemen we de laatste jaren altijd mee als reserve), maar dat loopt ook niet optimaal, anders had hij natuurlijk ook geen nieuwe gekregen. Maar hij kan zich er mee redden gelukkig. Morgen alvast naar de prothesemaker in Nederland bellen voor een afspraak, anders duurt het weer zo lang als je al in Nederland bent. En die Noorse trol… die krijgt ons er niet onder!!! Dat deze vakantie iets minder ontspannend was dan we ons hadden voorgesteld en hadden gehoopt zal hij niet weten!

woensdag 9 september 2009

Dagboek

Ben nog trouw bezig met mijn dagboek en hoop donderdag of vrijdag weer iets te kunnen publiceren. Als het niet lukt laat ik het ook even weten. Veel liefs allemaal!

maandag 7 september 2009

Bibliotheek

Rush zocht direkt dit plekje uit in het nieuwe huis!

Kitten bij Tomas

De kittens lagen eerst met z'n 3-en in het
broodmandje waar later het brood in ging.
Gelukkig ben ik niet meer zo vies uitgevallen als vroeger.

De jachthond van Tomas met zijn lange oren.
Op zijn linkeroor staat een S op zijn rechter een M.
Zou Tomas een bepaalde sexuele voorkeur hebben
of heet de hond zo? Heb het maar niet gevraagd,
ha, ha, ha!
Ontdekt dat we kunnen internetten in de bibliotheek, 2 km. verderop hier in Hoting. Je hoeft geen lid te zijn of te worden, willen er niets voor hebben, ook niet in een personeelspotje. Dus kan nu wel een paar keer per week email checken. Ga nu even het in Word geschreven bericht publiceren. Doe er ook een paar foto's bij, dat kan niet zo makkelijk in de bieb. Kan een half uur internetten per dag en dan heb ik daar allemaal geen tijd voor. We zijn nu even bij Tineke in Gafsele. Hier komt het bericht:
Zaterdag, 5 september 2009 ……. Gisteren nog even naar Gafsele. Eerst afgesproken met Tomas in Åsele bij de Konditorie. Het bleek al gauw dat ook hij de dongel niet aan de praat kreeg. Toen naar Gafsele, hij dacht dat we misschien online ons moesten aanmelden, maar ook dat was niet het geval. Afgesproken dat hij de dongel mee naar huis zou nemen, dan kon hij hem op zijn computer proberen. Als hij het daar wel zou doen zou het aan onze laptop liggen. Als hij het daar ook niet zou doen was de dongel niet goed. Nog snel even de vorige blogverhaaltjes gepubliceerd in Gafsele en toen naar Junsele. We hadden daar afgesproken met Rob, Christien en Pascal om te eten met z’n allen in The Corner House. En maar regenen gisteren, de heeeeeeeeeeele dag en avond. We waren erg laat in Junsele, maar Rob, Christien en Pascal hebben een hele tijd op ons gewacht. Dan na het eten nog tanken en even een bak koffie bij Rob & Christien in Hälla, dat is 50 km. van Junsele. Dan nog 100 km. naar huis in Hoting in het pikkedonker (geen lichtvervuiling hier, alleen maar duisternis) en stromende regen. Was niet zo prettig op een tweebaansweg. Gelukkig zijn net de winterstokken langs de wegen gestoken en die hebben een reflector. Ze staan aan weerskanten, dus er tussendoor rijden gewoon, ha, ha. In Västerbotten (waar Gafsele, Hälla en zo liggen) zijn de stokken rood en van hard plastic. In het midden een witte strook die reflecteert. In Jämtland, waar Hoting in ligt, zijn alle winterstokken langs de wegen, tonkinstokken (bamboe), die je in Nederland in de tuin gebruikt bij planten die je bijelkaar wilt binden. Ook een witte reflector in het midden. Vreemd gezicht die tonkinstokken. Waarom? Geen idee, milieu? Die dingen moeten toch van het andere einde van de wereld komen, dus brandstof, dus ik zie geen milieuvoordeel. Ik kan niet bedenken waarom. Ik vind ze overdag minder opvallen dan die rode, dat wel. Maar goed, gisteren om kwart over twaalf thuis, douchen en naar bed. Terwijl we in het restaurant zaten heeft Tomas gebeld, maar ik heb door het geroezemoes mijn telefoon in mijn tas niet gehoord, en toen ik het op de terugweg zag was het te laat om hem te bellen. Dus hem zelf gebeld vanmorgen om kwart over negen. De dongel doet het bij hem ook niet. Mee teruggaan was zijn advies en schadevergoeding vragen voor alle reiskosten en kosten voor hem en verlies van beltegoed (is waar je de dongel vooruit mee betaald voor een week). Wij naar hem toe vandaag, hij woont in Trehörningen (betekent letterlijk De Driehoek), 30 km van Åsele, 110 km. van hier. Was wel erg leuk daar bij hem (nog niet eerder geweest). Al zijn honden en katten. Gelijk werd de tafel gedekt met brood, koffie, thee, melk juice, beleg, eigengemaakte boter. En hij wilde niet al zijn tijd betaald hebben, dat vond hij sneu voor ons. Hij liet het aan ons over. Wel hij had 100 km. moeten rijden en was zeker 3 a 4 uur voor ons in touw geweest alles bij elkaar. Ik pakte 500 kronen uit mijn portemonnaie en wilde nog een briefje pakken, maar dat mocht niet. Eén briefje was zat zei hij. Nu komt hij morgen hierheen en wil naar de bus kijken. Maar hij heeft met de garage in Dorotea gesproken en is inmiddels toch wel bang dat het de hydraulische pomp zal zijn. Dus gevraagd of hij hier dan warm wil eten morgen tussen de middag. Ik heb bij hem thuis nog foto’s gemaakt, o.a. van één van zijn jachthonden en van de kittens die op tafel in het broodmandje lagen met z’n drieën. Hele mooie kittens. Zal eerdaags ook deze foto’s plaatsen. Toen we vanmiddag thuiskwamen van bezoek aan Tomas, stond er een vreemde auto langs ons pad. Kort daarop kwam er een mevrouw te voorschijn vanaf het meer gelopen. Ze stelde zich voor als Yvonne, de zuster van Bo, de vorige eigenaar. Zij is opgegroeid in dit huis, vond het erg dat het uit de familie is, maar wilde ontzettend graag kennis met ons maken. Ze is hier wel twee uur geweest. Ze woont met haar man en nog één zoon (twee zijn de deur al uit) in Östersund (150 km). Kwam ze speciaal op de bonnefooi vandaan gereden om kennis te maken. Ze had al een paar uur gewacht. Ze heeft nu de sleutels mee, zijn kijkt af en toen in dit huis ’s winters als we er niet zijn of alles nog goed gaat. Ik mocht haar vrij snel en dat was wederzijds. Ze is twee jaar ouder dan ik. Ze is sociaal werkster of zoiets in het ziekenhuis in Östersund. Voor depressieve mensen en zo. Ze vroeg of we voor vertrek nog een keer bij hen langskomen in Östersund. Zou leuk zijn, weet niet of het lukt, want zij gaat nog een weekje naar haar zoon in Uppsala en wij kunnen daarvoor ook niet alle dagen. Alleen donderdag, maar dan is Christien misschien ook bij ons en ik weet niet of die zo laat naar huis kan. Die vrouw is doordeweeks n.l. pas om 17.00 uur uit haar werk. Vanavond kwamen de buren Åke en Wiveka langs met een pot eigengemaakte jam van “Lingon” bessen. Je hebt bosbessen “Blåbär” en rode bessen “Lingon”. De planten zien er hetzelfde uit. De bosbessen zijn echter blauw en de Lingonbessen rood (als aalbessen, maar dan iets kleiner). Morgen gaan ze weer naar huis, vlakbij Stockholm. Wiveka is net zo oud als ik, haar man Åke is 68, maar dat zou je niet zeggen. Het huis hiernaast dat ze als vakantiewoning gebruiken is van haar ouders geweest, ze is er dus opgegroeid. Als ze ook niet meer hoeft te werken willen ze hier permanent gaan wonen. Åke adviseerde ons nog een kap op de schoorsteen te laten plaatsen. Bo stookte ’s winters veel hout en dat zal de komende tijd niet vaak gebeuren. De schoorsteen wordt nat van de regen en als het dan gaat vriezen, barst de hele boel omdat de zeiknatte stenen dan bevriezen. Hij heeft het n.l. zelf gehad en toen was het een dure kwestie om de schoorsteen te laten repareren. Voordeliger het voor te zijn met een kap, dus erg bedankt voor de tip. Het was ook erg gezellig dat ze hier even waren. We hebben hier in een week tig keer zoveel bezoek gehad van Zweedse mensen om ons heen, dan de 15 maanden in Gafsele. Terwijl we daar de buren toch uitgenodigd hadden en hier niet eens, alleen maar even ons voorgesteld.
Maar goed, het is alweer middernacht en morgen op tijd opstaan want Tomas komt. Maar hij komt pas om een uur of elf. Maar daarvoor komt nog Lena. Dat is een ex-schoonzuster van Yvonne en de 1e vrouw van Bo waarvan hij dus gescheiden is, hij leeft nu met de veel jongere Sandra, die zelf al drie kleine kinderen had/heeft. Yvonne had Lena gebeld en die wil ook kennis maken. Haar zoon wil misschien het gras wel maaien als wij er niet zijn. Maar nu nog niet, de jongen (Johan) heeft het er moeilijk mee dat het huis waar hij van het voorjaar nog bij zijn vader woonde, verkocht is en dat zijn vader ergens onder Stockholm woont. Hij heeft even tijd nodig zei zijn moeder, maar het idee is al zo aardig.
Zondag, 6 september 2009
Wat een lekker weer vandaag. Lekker weer koffie buiten. Tomas (net zo oud als Peter ongeveer) kwam ergens tussen elf en twaalf. Daarvoor was ik nog even naar de supermarkt geweest om wat lekkers bij de koffie te halen (is op zondag open van 09.00 – 17.00 u hier in Hoting), en nog wat andere boodschappen. Ik had zes lekkere dingen gekocht voor bij de koffie en daar heeft Tomas en binnen een kwartier drie van opgegeten. Dat die man niet dikker is. Hij had om 8 uur ontbeten en had alweer honger. We hadden hem aangeboden hier te eten tussen de middag, maar daar kon hij niet op wachten, eerst de zoetigheden. Toen zijn Peet en hij nog eens bij de bus gaan kijken. Tomas is n.l. erg technisch. Geen resultaat. Denkt ook wel aan de computer in de auto, electr. mankement. ’s Middags lekker buiten warm gegeten. Ik had rijst gekookt en er een lekker prutje bij gemaakt. Heel veel paprika’s, tomaat, spekjes, champignons, harde salami worst. Sla erbij. Was goed gelukt en alles was op. Hij heeft hier nog paardenraces (Derby) gekeken, want hij had gegokt en achteraf helaas niet gewonnen. Hij ging tegen zessen naar huis. Wil contact houden. Hij gaat ook onze auto (de Mercedes Vaneo die thuis staat en die met Kerst waarschijnlijk omhoog komt) voorzien van motorverwarming (noodzakelijk hier in de winter, vooral voor een diesel en dat is het) en de extra koplampen/verschijners. Is de helft goedkoper dan in de garage en we kunnen erop wachten. Voor de bus gaat hij kijken of hij een 2e hands computer kan vinden, we verwachten daar niet veel van. Anders gaat hij kijken of hij hem hier kan verkopen, heel of deels, bijv. motor of andere onderdelen.
Morgen naar Gafsele, naar Tineke en Wouter. Die zijn vandaag aangekomen in het huis. Morgen dingen omzetten, contracten tekenen en zo. Christien komt dan ook, die helpt ons erbij, zoals altijd eigenlijk. Ik geloof dat Tineke zich hier al in wil laten schrijven en een Zweeds persoonsnummer gaat aanvragen. Horen we morgen wel meer van. Dan kan ik daar ook deze laatste berichten publiceren. Ik heb geen idee of ik ook gelegenheid heb een paar foto’s erbij te zetten. Wil daar ook niet al te lang gaan zitten internetten. Naar Östersund gaan we pas donderdag of vrijdag. Dus dan pas op z’n vroegst een werkende dongel. Dan heb ik hooguit nog een weekje internet hier, want de 18e gaan we rijden. Åke kwam nogmaals gedag zeggen rond de middag. Ze zeiden gisteravond dat ze vroeg weg zouden gaan, maar wij vinden rond de middag niet vroeg. Het is altijd moeilijk om weg te gaan hier was zijn excuus, het lijkt wel of de aarde trekt om je hier te houden, ha, ha. Ik snap wel wat hij bedoelt. Ik kreeg van hem een brede elastische fluorescerende gele band met twee reflectorstrepen erop. Die moest ik voortaan ’s avonds om mijn middel doen als ik de hond ging uitlaten. Hij had me van de week in de schemer met Rush zien lopen en zei dat ik zo slecht zichtbaar ben. Tja, nou heel erg bedankt. Wat aardig! Heb hem vanavond gelijk omgedaan.