Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





donderdag 19 november 2015

Licht en licht


Berkentakken met een zware last sneeuw.


Vorige week was er al wat sneeuw gevallen en die bleef (ternauwernood) liggen. En toen ging het weer sneeuwen en dat begon maandag in de namiddag en het bleef maar doorgaan. Woensdagochtend hield het op. 
Omdat de sneeuw in het begin nat was en de temperatuur rond nul, later iets eronder, plakte de sneeuw goed aan de bomen. Afgelopen nacht was het rond -10, vanmorgen -4 en overdag -2. Het is weer zo mooi dat laagje sneeuw dat aan ieder minuscuul takje is uitgegroeid tot weet ik hoeveel keer zijn eigen dikte. Doordat het windstil is hangt alles nog steeds vol, een sprookje. Winterwonderland.
Door de sneeuw is het altijd veel lichter in huis. De weerberichten zijn zo dat er de komende tien dagen geen dooi in de lucht zit. We hopen dat dat ook uitkomt en dat we een standvastige winter krijgen. 




Het is al wel weer vroeg donker 's middags. Gezellig, tijd voor kaarslicht. Toen we in NL waren heb ik veel haakgaren ingeslagen (en veel boeken/romans) met een flink project in m'n achterhoofd. Of het dat wordt of toch nog iets anders, daar ben ik nog niet uit. Met de kleurencombinaties van het garen kan ik nog alle kanten op. 
Om maar eens te kijken of het een beetje gaat met m'n vingers maar eens een aardigheidje gemaakt . Het patroontje zag ik een keer voorbijkomen op internet en heb het toen opgeslagen. Ik heb artritis in enkele vingers en er zijn periodes dat het wel gaat en periodes dat het minder gaat. Maar wat beweging zou volgens mij juist wel goed zijn. 
Ik haakte dus dit jasje voor een lichtje. Zo maak je van een leeg laag jampotje, een restje ecru haakgaren, een leuk knoopje en een stukje jute touw een leuk lichtje.




En het brandt heel gezellig. 
Ik vind het een leuk idee er nog een paar te maken, in die zin om er eens een mee te kunnen nemen als we ergens op visite gaan in de decembermaand. 
Lichtje erin, kaartje erin...


Ik wens jullie alvast een goed weekend!

Gon


zaterdag 14 november 2015

Verslagen





Mijn gedachten zijn bij de bevolking van Parijs en bij hen in
andere gebieden waar aanslagen gepleegd werden deze week,
bij de slachtoffers, de nabestaanden, de hulpverleners, enz.
Er zijn geen woorden voor.


Gon

zondag 8 november 2015

Stenen, zwerfstenen, grafstenen in tuinen en iets van huishoudelijke aard




Bovenstaande foto maakte ik lang geleden in 2008 bij Vitterhuset. Dat bericht kun je HIER (klik) nog lezen als je dat zou willen.
Wat een massa stenen. Het vormt een afdak waar spoken zouden huizen :-).

Tja, heel Zweden is een massa zwerfstenen. Veel huizen, ook het onze, staan gewoon op een grote hoop zwerfstenen waar je weinig tot niets van ziet omdat het bedekt is met een laag humus. Dit maakt ook dat de aarde hier altijd een klein beetje in beweging is. Soms kan er zomaar een flinke kuil in je grasveld ontstaan of op je oprit. Gewoon keien die een beetje langs elkaar glijden.
Wanneer de Zweden in Nederland een tuincentrum zouden bezoeken, zouden ze niet weten wat ze zouden zien en waarschijnlijk niet meer bijkomen van het lachen. 
Wie gaat er nu kapitalen (want wat zijn keien per kilo duur in NL!) betalen voor wat keien in de tuin die ze hier juist liever kwijt dan rijk zijn. Wanneer ik met de frees door het aardappellandje ging, nou dan bleef ik keien rapen en je komt er nooit vanaf. Hier in Zweden vind je nogal natuurlijke tuinen.

Maar dan in NL. De laatste jaren loop ik vaak met afschuw door het dorp (als we even in NL zijn) wanneer ik met de honden loop of lekker een boodschap wil doen zonder auto.
Het lijkt soms net of ik op een begraafplaats loop i.p.v. door een 'gezellige' straat.
Ik heb nog met de gedachte gelopen er eens foto's van te maken, maar ja, dat doe je toch niet, uitgebreid gaan staan te fotograferen voor een huis. 
Dus heb ik wat voorbeelden van internet gehaald.



Nou ja, de grafzerken liggen er mooi bij, staan in elk geval nog een paar plantjes in.



Werkelijk een zeer uitnodigend entree, zou het binnen ook zo somber zijn?



Ook mooi voor je huis, twee grafzerken met viooltjes.



Men heeft geen tijd meer over voor de tuin. Werken, sociale contacten, de clubjes, er blijft geen tijd over om een beetje te tuinieren. Alles bestraten dan maar. Dit gebeurt op grote schaal in Nederland en dan verbazen we ons erover dat het water niet weg kan bij hevige regenval!



Hier wil toch geen hond een drolletje draaien? Nou die van ons in elk geval niet.



Wow, niet op het gras! Wilde hier net lekker gaan dollen met de honden, had speciaal een bal meegenomen! Misschien een drolletje draaien dan? Ik heb immers toch altijd poepzakjes bij me.



Nee, ik vind het allemaal niks, lelijk en niet bevorderlijk voor de waterhuishouding. Geen vlinders in zo'n tuin, geen insecten, geen egeltjes of wat dan ook, geen ietsie pietsie natuur. Misschien boeit dat mensen met zulke tuinen ook wel niet.
Leve de bloementuin! 
En zeg nou zelf, een paar vaste planten met wat bodembedekkers, dat is toch niet zoveel werk in een Nederlandse postzegeltuin?

Wat vinden jullie van de grafzerktuinen? Denk je misschien: 'Jij hebt makkelijk praten?'
Of vind je het ook zo lelijk? Ik ben erg benieuwd.

Dan nog iets van 'huishoudelijke' aard...
Het gaat over de blog van Peter. Normaal gesproken plaats ik hier altijd een link naar een nieuw bericht van Peter. We zijn daar echter mee gestopt omdat onze blogs nu eenmaal niet altijd synchroon lopen. Vooral de laatste tijd schrijft Peter vaker dan ik in tegenstelling tot voorheen.
Ik had dit eerder moeten melden want velen kunnen hierdoor al meerdere (vier of vijf) berichten gemist hebben.
In elk geval heeft hij gisteren weer een bericht geplaatst. Het eerste deel (van drie) over een zeereis waarbij hij de deklast verloor in een storm.
Je komt er door HIER te klikken. 
Heb je de laatste vier berichten gemist over de veranderingen in de scheepvaart, dan kun je dat nog lezen door HIER te klikken en na het lezen van dit bericht steeds onderaan op 'nieuwer bericht' te klikken.
Vanaf nu plaats ik dus geen link meer naar Peter zijn blog. 
Eenieder die het leuk of interessant vindt om hem te volgen kan op zijn blog in de rechterkolom zijn of haar e-mailadres invullen. Je ontvangt dan een automatisch gegenereerde e-mail wanneer Peter een nieuw bericht heeft geplaatst. Je kunt dit ook zo weer opzeggen als je dat niet meer wilt. Of je houdt zijn blog zelf in de gaten.

Voor nu wens ik jullie een fijne week!

Gon



dinsdag 3 november 2015

Alla helgons afton, het zachte weer en meer...

 
Joh, wat was het warm voor de tijd van het jaar vandaag. Zeker voor hier! Het was wel 12, 13, 14 graden. Toch wel ongewoon om begin november buiten te zijn met als extra alleen een fleece vest. Het kan er ook heel anders uitzien. In november is er van alles mogelijk. 


Klik maar op de foto voor groter beeld want dan is hij wel erg mooi.



Vorige week hadden we twee koude nachten met temperaturen tussen -5 °C en -10 °C.
Samen met een heel klein beetje motsneeuw maakte het dat het meer hier tegenover er op een dag in de namiddag zo uitzag als hierboven. Heerlijk weer was dat ook. Droog en zonnig.

Afgelopen weekend was het allerheiligen, in Zweden noemt men dat Alla helgons dag. De avond ervoor noemt men Alla helgons afton. Op die avond was ik elders, ik was vlakbij Helgums kyrka (klik), de kerk die ik vorig jaar van binnen en van buiten fotografeerde. Het mooie witte kerkje aan de oever van Helgumssjön.
Op de altijd zo rustige weg was het nu drukker in de late namiddag en vroege avond. 
De kerk was open en de mensen gingen ook kaarsjes aansteken op de graven van de begraafplaats bij de kerk. Om een uur of elf 's avonds besloot ik erheen te wandelen, het was inmiddels helemaal stil. Vanaf de weg is het een paar honderd meter en omdat de begraafplaats tegen een schuine helling aan het water ligt kon je vanaf de weg de lichtjes op de graven niet zien. Eenmaal daar ben ik wel vijf tot tien minuten blijven staan want het was gewoon zo mooi! Helaas had ik niets bij me waar ik een foto mee kon maken, daarom heb ik een foto van internet gehaald. Een foto die het meest benaderd wat ik zag. Alleen waren de dennenbomen in dit geval berken. 






In mijn vorige bericht schreef ik dat ik nu over de diefstal van mijn tas zou schrijven. Heel wat minder mooi dan al het bovenstaande. Ik moet ook zeggen dat het inmiddels veel beter gaat en het inmiddels gelukkig ver op de achtergrond is geraakt door weer in een andere omgeving te zijn, deze mooie omgeving.
Dus, ik zou zeggen... wil je het maar bij het mooie houden dan kun je hier afhaken, anders lees je gewoon door.

Na alle nare dingen gingen we op een zaterdag weer op reis van Nederland naar Zweden, althans dat was de bedoeling. Vlak voor Bremen hebben we weer volgetankt. 
Even de honden uit, wij ook naar het toilet en een lekkere kop koffie. 
Doen we altijd bij dat station omdat de koffie erg lekker is en iets erbij is ook erg lekker daar :-).
De auto stond zeg maar vlakbij de ingang van de toiletten en de man (uiterlijk leek hij een arabier en dat vind ik heel lullig te moeten zeggen, maar het was nu eenmaal zo en daardoor begrijpen jullie de op een na laatste alinea ook beter) die de toiletten schoon moest houden stond buiten te roken. 
Deed zogenaamd lief naar Rushy en liep achter me langs toen ik haar in de auto deed, zat naar binnen te kijken. Ach, ik vond dat ik geen spoken moest zien, hoe naïef. 
Hij ging weer aan 't werk en verder was het, nadat het heel druk was geweest, in ene wonderbaarlijk rustig. Geen mens te zien. 
Alleen verderop iemand die lucht in de banden van z'n auto deed.
Ik mikte nonchalant mijn tas op de middenconsole tussen de voorstoelen in de auto, liet de deur op een kier en liep voor om de auto heen om Peter te helpen zijn been- prothese af te doen (met afritsbroek, gaat heel handig :-) omdat het veel lekkerder rijdt op lange afstanden. Hij staat dan met z'n rug naar de auto, in het open portier zeg maar. Ik liep weer terug, weer voor om de auto. Ik ging zitten en miste onmiddellijk m'n tas. Vroeg het aan Peter, misschien had hij hem verzet.
G E S T O L E N dus. Bewijzen kunnen we het niet, maar het is wel voor 95% zeker dat het wc mannetje het gedaan heeft. Man van het tankstation heeft de politie gebeld, die kwam na bijna een uur. Nog een uur daarmee bezig en toen konden we eindelijk eens onze bankpassen gaan blokkeren. Met een Nederlandse mobiel (die had Peter nog), een prepaid met gelukkig nog aardig wat tegoed, de bank gebeld. Een uur in de wacht gestaan, het lukte nog wel met het tegoed. 
Alle passen geblokkeerd (Nederland, Zweden en m'n creditcard).

Nou ja, ik kan hier nog heel veel meer over vertellen, maar het ergste was dat ik mijn paspoort kwijt was, als ook mijn rijbewijs, de autopapieren van m'n Citroën (kentekenbewijs, APK, groene kaart), m'n mobiele telefoon (het Zweedse nummer), de hondenpaspoorten, portemonnee, zorgpas, fijne zonnebril, de Brobizz responder voor de tolbruggen, € 50,= en duizend Zweedse kronen (= ruim € 100,=) en... ook heel link, de reservesleutel van de Ford! Ik was totaal identiteitsloos.

We moesten terug naar NL, iets anders was niet mogelijk. Gelukkig hadden we een volle tank. We waren erg overstuur.
Maandag daarop pasfoto's laten maken en naar het gemeentehuis in Oosterwolde, met een formulier van hen naar de politie, die moest proces-verbaal opmaken, toen daar weer mee naar gemeentehuis.
Puntje bij paaltje had ik donderdag weer een paspoort en een rijbewijs. Woensdag had ik zelfs alles alweer voor de Citroën. De zorgpassen kwamen vrijdag zodat we de zaterdag erna, dus exact een week later, een nieuwe poging konden wagen om naar Zweden te gaan. En dat is gelukt.

Ik kan je zeggen dat zoiets veel impact heeft, we zagen op een gegeven moment overal spoken. Nu zijn we hier in Zweden weer aardig tot rust gekomen.
Natuurlijk sla ik mezelf voor m'n kop voor m'n nonchalance. Ja, nu hebben we van die platte tasjes gekocht voor om je nek. Daar de belangrijke documenten in onder je shirt. Als het kalf verzopen is...

Ik schrijf dit toch ook mede als waarschuwing. Afgelopen week zagen we hier op de Zweedse tv een verslag over gestolen paspoorten die misbruikt worden. Ze volgden een man die "look-a-likes" in Griekenland aan de vluchtelingen verkoopt voor zo'n € 500,=. Een jonge Syrische vrouw vertelde hoe ze zo eenvoudig in Zweden kwam met het vliegtuig. In Griekenland het paspoort even omhoog gehouden bij de paspoortcontrole, ze kon zo doorlopen. In Zweden hoeft ze dan niet meer door de paspoortcontrole i.v.m. het Schengenverdrag. 

Ik wil nog even een pluim geven aan alle instanties, want ik had toch alle documenten binnen een week weer in mijn bezit. Hulde!
Ook de doorlopende reisverzekering van Unigarant (ANWB) stelde niet teleur. Binnen twee weken afgehandeld en gestort.

Ik wens jullie het allerbeste voor vandaag!

Gon