Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





vrijdag 31 december 2010

Oudejaarsavond

En dan is het oudejaarsdag. We hebben allerlei lekkers gemaakt en op tafel gezet en komen de avond wel door! Net kwam er nog een mevrouw (vrouw van de aannemer) een zelfgebakken cake brengen! Nou dat is nog eens leuk. Het allermooiste cadeautje vandaag kwam echter uit Nederland via de mail. Karin - de evv'er van mijn moeder - stuurde een kort filmpje met mijn moeder er op. Goud waard! Evv'er = eerstverantwoordelijkeverplegende.
Ik wens iedereen die mijn blog volgt en ook degenen die zo af en toe eens kijken, familie en vrienden een heel gezellige oudejaarsavond! Tot gauw..........

donderdag 30 december 2010

Daar gaan de ramen

De ramen waren heel leuk! Nu maken ze weer plaats en we wachten tot de uitzichten wat groener zullen zijn. Dan kom ik weer met hetzelfde verzoekje.
Vanavond gegeten bij Åke & Wiveka & Kerstin. Dat was echt een warm welkom. De kaarsen (Marschaller) stonden al te branden aan beide zijden van het pad naar hun huis. We kregen in de eetkamer (staand) cider en hapjes. Ik kreeg van Wiveka een rondleiding in de källare (waar nog veel moet gebeuren). Ze hebben boven de badkamer weggehaald en de voordeur verplaatst. De badkamer komt in de hoek waar de voordeur zat en dat is een hele verbetering. Ik snap hun beslissing. Nu heeft Åke dus beneden een tijdelijke simpele douche/toilet gemaakt. De aannemers hier in Hoting e.o. hebben geen tijd voorlopig om de badkamer boven te maken. Daarna gingen we eten. Wiveka had van alles, maar het allerlekkerste was het (rund-)vlees. Ze had het recept van een nicht die een feestje gaf toen ze 50 jaar werd en o.a. dit serveerde. Ik krijg het recept nog van Wiveka per email. Geduld hebben betekent dat, mijn ervaring is inmiddels dat het komt, maar dat het wel maanden kan duren. Ik heb geduld, zal wel moeten :-)
Peter heeft vandaag lekkere bowl gemaakt en ik ben alvast de klenäter recept nr. 2 gaan maken. Dit vond ik niet zo'n succes. Het deeg bleef maar plakken. Misschien moet het een poosje in de koelkast. Volgens Wiveka maken ze klenäter meer in het zuiden van Zweden. Nou, als ik heel eerlijk mag zijn............ik ga toch voor de oliebol en appelflap. Maarrrrrrrrr nu recept 1 nog natuurlijk. Ook veel plezier met voorbereiden van oudejaarsavond. Misschien hoef je wel niets te doen en laat je je bij iemand anders lekker trakteren.

Koken

Er werd al weer eens een paar keer gevraagd naar een nieuw recept (ja, ja Ruud, waaronder jij!), maar ik dacht dat ik dat pas zou doen als de "klenäter tijd" is geweest. Vandaag riep Wiveka me toen ik buiten liep met de hond. Of we morgenavond komen eten. Nou, gezelllig en leuk, ja natuurlijk komen we! Kerstin komt ook. Daarbij dacht ik aan het eten bij Kerstin afgelopen zomer, toen we lekker buiten zaten. Alles bijelkaar ben ik dit vandaag gaan maken en aten wij dus vanavond Kycklinggryta i ugn. Morgen ga ik aan de Klenäter, ik doe eerst het 2e recept. Het is leuker dan op oudejaarsdag in de keuken te staan, en dan kan je die dag evt. nog andere dingen maken.
Vandaag ben ik begonnen een oude lamp voor te bereiden op een tweede leven. Ik zal een foto maken van ervoor en erna. Peter is zijn kantoortje beneden gaan inrichten en hij is ook al begonnen wat examenstof te maken. Gaat veel tijd in zitten. Boven zijn ook nog twee slaapkamers geschikt hiervoor, maar hij koos de slaapkamer beneden in de "källare" of souterrain, hoe je het noemen wilt.
De laatste dagen heb ik per email een stuk of wat (uitgebreide) reacties gekregen op mijn verzoekje dat tijdens de kerstdagen bovenaan mijn blog stond met de vraag of de "stille" lezers misschien in de kerstvakantie eens een berichtje willen sturen. Dat is beloond en ik moet zeggen dat het erg stimulerend is zulke leuke berichten te krijgen. Ik zal jullie op korte termijn persoonlijk antwoorden! Voor nu welterusten!

dinsdag 28 december 2010

Zweden houdt op boven Stockholm


Åke zei het al met enige regelmaat; Zweden houdt op boven Stockholm. Wel we hebben weer eens een bewijs...............
Toen wij op 12 en 13 december door Zweden omhoog reden naar Hoting, kregen we twee keer een steentje tegen de voorruit. Gelukkig zagen we niets, hoewel, zit daar nu een klein pitje of niet? Geen aandacht meer aan geschonken. Toen we laatst naar Svanabyn reden zag Peter het. Vanaf het punt waarvan we ons toen afvroegen of het nu een pitje was of niet, liep een barst naar de buitenkant van het raam. Die was inmiddels ca. 10 cm. Wel een kapotte voorruit bij deze temperaturen (soms) hier lijkt ons niet je van het, al verzekerde de mevrouw van Carglass ons dat dat niet kan gebeuren omdat het gelaagd glas is. Via de tussenpersoon in Nederland waren we bij Carglass Zweden terecht gekomen. Waar we dan wonen vroeg de vriendelijke dame. Ik zei de postcode en plaatsnaam, die haar niets zei. Ik zei erbij dat het 50 km ten noorden van Strömsund ligt. Dat kon ze wel vinden. Ik kan me goed voorstellen dat je zo'n plaats niet kent in zo'n groot land dat een kleine 1600 km lang is! Ze vertelde dat de dichtstbijzijnde Carglass in Uppsala is. Stockholm is hier 600 km vandaan, Uppsala - een universiteitsstad - ligt net boven Stockholm. Nou, dat gaan we niet doen hè, dat begreep de dame van Carglass Zweden ook wel. De tussenpersoon in Nederland liet weten dat we dan naar een gerenommeerd bedrijf in Hoting e.o. mogen gaan, de rekening moeten voorschieten en dat de verzekering dan snel zal uitbetalen na aftrek van het eigen risico. Dat bedraagt € 75,-- als je het door Carglass laat doen en € 150,-- als je het elders laat doen. De tussenpersoon in Nederland zou er haar best voor doen om de verzekeraar een eigen risico van € 75,-- in mindering te laten brengen i.p.v. het hogere bedrag. Dit omdat het overmacht is. We zullen wel zien :-). Vandaag naar "Ivars Bil" gereden, hier in Hoting. Is dealer van Citroën, Subaru, Nissan en BMW. Nou, die moeten het toch kunnen. Het raam is inmiddels besteld en ze bellen als het er is. Tja, we zullen niet eens wat met de auto hebben. Maar goed, dit is te overzien.

Kerst en keukenramen


Deze foto is niet uit ons keukenraam genomen, maar uit een slaapkamerraam aan de achterkant. De foto is niet zo scherp, maar hij is zonder flits genomen met een automatisch toestel, dus ik kon zelf geen sluitertijd instellen. Op de foto het huisje van Clas op 1e kerstdag, 08:00 u 's morgens. Hij heeft net de kachel (kakelugn) aangemaakt. Je ziet ook de ijspieken aan ons dak. Het was toen al minder koud geworden dan kerstavond ervoor. Rond etenstijd was het toen nog -30°C. Rond de tijd van deze foto was het nog -15°C en 's middags was het nog maar -6°C. In zo'n kleine 20 uur was de temperatuur 24°C gestegen! Wij hadden geen bezwaar. Het was gewoon vreemd als je buiten kwam. Even dacht je dat het voorjaar zou worden :-) Maar januari, normaal gesproken de koudste maand, komt er juist aan. Ik hoorde dat de aanvang van de winter, die zo extreem vroeg was, de koudste is in 150 jaar hier in Zweden. We hadden gisteren nog wat sneeuw, maar in vergelijking met het zuiden van Zweden, zeg maar vanaf Gävle naar beneden, was het niet de moeite (ca. 4 cm). Åke en Wiveka kwamen 24 december om 16.00 u aan uit Åkersberga, ze waren de avond ervoor om 23.30 u vertrokken. Moesten vaak stilstaan omdat je gewoon niets kon zien door de sneeuw. In Gävle (waar wij nog sliepen in het Scandic Hotel en waar toen maar iets van 20 cm. lag), lag de sneeuw bijna tot de dakgoten. Ze hebben er ongeveer 2x zo lang over gedaan dan normaal. Oh ja, nog even over die ijspieken. Die hangen maar over ca. 1/2 meter breedte van het dak, juist voor dit raam. Ze zijn onstaan door het overlooppijpje van de ketel. Als je hem net iets te hoog opstookt, en het water komt tot het kookpunt, verlaat het zo het systeem via dat pijpje. Het water loopt dan onder de sneeuw door en als het dan hard vriest krijg je dus pieken.
Verder hadden we een mooie "warme" kerst, met mooie gedachten, mijmeringen, liefde, vrede, en vooral ook normaal eten. Nou ja, geen aardappels met bietjes of i.d., maar niet "exclusief". Ieder jaar vraag ik me wel af wat er nu weer op de menukaarten van de restaurants zal verschijnen om toch vooral exclusief te zijn. De kangeroe en struisvogel zijn natuurlijk alweer gewoontjes. Wat zullen ze nu toch weer verzinnen? Geflambeerde toekan of gekaramelliseerde leguaan op een bedje van tropische waterplanten. Verzin maar iets geks, want opkijken doe je toch wel. Heeft iemand van jullie nog iets "idioots" op de menukaarten gezien?
En dan kwamen ook de keukenramen nog binnen. Ik kon er vanavond een leuke collage van maken. Ik vind het erg leuk geworden. Hij mag een paar dagen bovenaan prijken! Daarna plaats ik hem in een logje en zal hij langzaam met de verhalen mee naar beneden zakken. Nogmaals bedankt voor de foto's!

donderdag 23 december 2010

Weemoed

Een doos met oude kerstspulletjes, ze worden inmiddels zelfs antiek genoemd. Mijn moeder was er verzot op en verzamelde ze zelfs toen het nog niet aan het licht was gekomen dat ze Alzheimer had. Ze gaf er ook wel aan mij. Omdat mijn vader vorig jaar overleed en mijn moeder al in het tehuis zat, moesten we het huis leegmaken. Daardoor kan ik inmiddels wel drie grote kerstbomen versieren met "antieke" kerstballen, -vogeltjes en wat er zoal meer is aan kerstversieringen voor in de boom. Ook antieke slingers (ook van glas). Ik ben ook helemaal verknocht eraan. Zie me in gedachten veel van deze versieringen samen met mijn ouders en broertje in de boom hangen toen ik klein was. De ballen zijn ongeveer vanaf 1955. Misschien heeft ze later nog wel oudere gekocht. Er zijn er nog met kaarsvet erop. Ik kom uit een zeer warm nest. Mijn ouders hadden een kwekerij (snijbloemen en perkplanten). Van de grond af opgebouwd en altijd samen hard gewerkt. Ondanks dat ze het druk had, zat mijn moeder altijd op me te wachten als ik uit school kwam en we praatten en dronken samen wat, thee en limonade. Ze was er altijd. Mijn vader was er ook altijd! Een ontzettend lieve en zorgzame moeder, een ontzettend lieve vader die er voor je was als het nodig was. Mijn moeder legde 's winters zelfs de mandarijntjes eerst op de schoorsteen - van de kachel waar antraciet in moest - omdat ze anders te koud waren voor ons om op te eten. De mandarijntjes zaten toen nog allemaal in van die mooie vloeipapiertjes die je mooi gladstreek. Mijn vader stond bij slecht weer te wachten bij school. En nog zoveeeeeeeeel meer. Dat zijn dingen die je nooit vergeet.

Toen ik een jaar of drie à vier was kocht mijn vader een bandrecorder. Exact dezelfde zoals hieronder afgebeeld. Vorig jaar heb ik nog een band afgeluisterd en hoorde dat hij het op een verjaardag heeft over de bandrecorder en wat de bandrecorder allemaal kon. Hij kletste er ook met mij op, zong een liedje met me en het is zo leuk jezelf dan als klein kind te horen praten en zingen. Na snuffelen op het net begrijp ik dat deze recorder rond 1957/58 op de markt kwam, dus dat klopt precies. Later zijn er banden apart gelegd, mijn moeder kon ze niet meer horen. Mijn broertje stond erop (babygeluidjes) en die is overleden toen hij 10 maanden was. Voor mijn moeder heeft het leven vanaf die tijd veel glans verloren. Mijn vader leed er natuurlijk ook onder, maar kon het beter verwerken. Daarna kwam er nog een zoon, mijn broer Wim. Wat waren ze blij! Het is nu kerst en misschien is het mede daardoor dat ik even weemoedig was gisteren. De boom staat hier met de versieringen uit mijn prille jeugd. Er stond een cd op van mijn vader, een cd van Jim Reeves. Muziek die ik ook herkende van toen, omdat mijn vader ze toen op de bandrecorder had staan. Even brandt het tegen mijn "strot", een klein traantje wordt weggepinkt. Het is kerst, het feest van de geboorte van Jezus. Ook dat kregen we mee van thuis. Mijn vader zong dan altijd in het kerkkoor met kerst, en bij andere hoogtepunten in het kerkelijk jaar. Kerst, een beetje weemoed. Morgen is het kerst. Mooi eigenlijk dat er zulke herinneringen boven komen, dankbaar ben ik daarvoor.

Dan nog even iets heel anders:
Na even zoeken op het net heb ik ontdekt dat de "sneeuw" die ik steeds beschreef als leken het glasschilfers, poolsneeuw wordt genoemd. Dus niet zoals de foto's die je onlangs maakte Janneke, al waren die geweldig mooi! Dit is wat ik o.a. op het net vond en precies omschrijft wat ik bedoel, het zijn dan in dit geval de "plaatjes":
Bij rustig weer en zeer lage temperaturen van meer dan 8 graden onder nul kan er zelfs bij een wolkenloze of vrijwel onbewolkte hemel sneeuw vallen, poolsneeuw genaamd. De ijsnaaldjes of ijsplaatjes schitteren zilverkleurig in het zonlicht en kunnen bijzondere haloverschijnselen vertonen. Deze vorm van neerslag komt in de poolstreken veelvuldig voor, in ons land zelden en alleen bij extreme kou. Vermoedelijk ontstaat poolsneeuw als waterdamp uit hogere warme lagen door luchtstromingen dichter bij het aardoppervlak komt, waar zich een koude, winterse inversie heeft gevormd. De kristalletjes zijn naaldjes of plaatjes en nooit sterretjes, meestal slechts enkele tienden van een millimeter groot, zuiver symetrisch en sierlijk opgebouwd.

Kerst, ieder zijn of haar ding, weinig mensen in bloggenland. Ik zal er ook waarschijnlijk niet zijn morgen, overmorgen...........Kerst...........Maar daarna ben ik er zeker weer. Denken jullie nog aan de foto door het keukenraam? Een heel mooie warme kerst en.........

Svanabyn

Dit bord staat niet ver bij ons vandaan op een T-splitsing

We kregen het in ene in ons hoofd, omdat er gisteren een reclameblaadje van de Lanthandel (is supermarktje) van Svanabyn (Zwanendorp) in de bus zat. Natuurlijk kunnen we hier "om de hoek" naar de winkels, maar een mooi ritje naar Svanabyn leek ons leuk. Vooral het nu te doen, omdat het erg koud gaat worden. Dan ga je n.l. niet meer zo gauw de bushbush in, omdat je een plaatsje zo leuk vond in het verleden en er een kneuterig supermarktje is met een heel aardige eigenaresse. Al rijdend door het kerstkaartlandschap vonden we wel dat het al erg koud werd. Bij ons was het -10, maar in Svanabyn was het:

inderdaad -30,5! Je zult toch autopech krijgen, maar ja wie verwacht er zo'n groot verschil?! Toen we gisteren het plan opvatten, hadden we ook ook niet gedacht dat het hier in Hoting al -10 zou zijn. De mevrouw was er nog steeds in het volgepropte winkeltje. We kochten wat aparte dingen, zoals bijv. gerookt vlees (aan een stuk). En ze had hyacinten in een leuk bakje. Dat is in Nederland heel gewoon, dat koop je om de hoek, maar hier moet je maar afwachten, ik wilde zo graag de hyacinten, maar ja, je moet ermee naar de auto lopen bij -30, dat overleven ze niet. Ik vroeg of ze een paar oude kranten voor me had om ze in te wikkelen. Ze pakte het bakje, liep ermee naar achteren, bleef een paar minuten weg en gaf me bij terugkomst een plastic tasje met daarin een pakje met bruin pakpapier. Het oude echtpaar dat achter ons was vond het de gewoonste zaak van de wereld en ze stonden vrolijk te wachten. Verademend dit allemaal. Ik deed de krop ijsbergsla ook maar in de zak en hoopte er het beste van. Eenmaal voorin de auto gaat het wel weer goed. Toen de weg vervolgd naar Dorotea (je rijdt dan n.l. rond i.p.v. dezelfde weg terug, dat is leuker).

Bij het verlaten van Svanabyn was het nog steeds -30 en werden we uitgezwaaid door dit mooie bord met de tekst "Rijd voorzichtig, welkom terug", nou ja, op z'n Zweeds dan uiteraard :-)
Als we geweten hadden dat het zo koud zou zijn, hadden we waarschijnlijk niet deze plezierrit gemaakt. Voorlopig blijft het zo koud en ik heb mijn "lekker-tot-40°-jas" voor de dag gehaald en mijn "lekker-tot-10°-jas" in de kast gehangen! Toen ik thuis de hyacinten uitpakte, bleek er een hele dikke krant in zijn geheel omheen te zitten, daarna was het in mooi papier gepakt en dichtgeplakt. Ze zijn prima gebleven. En nu maar wachten op de heerlijke geuren!

dinsdag 21 december 2010

E-kerstkaart

En wat vinden jullie er nu van, van de digitale kaart of e-card met kerstgroet? Ik ben echt erg benieuwd wat jullie ervan vinden. Wel ik vind het eigenlijk helemaal niks! En waarom vind ik het niks? Omdat het zo oppervlakkig is. Het zegt me helemaal niets zo'n e-kerstkaart. Als iemand een traditionele kaart schrijft, staat hij of zij nog even bij je stil en denkt even aan je. Hoopt echt het beste voor je voor het nieuwe jaar (anders stuurt diegene toch geen kaart). Maar de e-card is in dit geval anders. Waren ze nog persoonlijk gericht met een berichtje erbij, ja, dan mag hij van mij de traditionele kaart wel vervangen. Wij hebben inmiddels gelukkig veel kerstkaarten per post gekregen, maar ook zes e-cards. Daar was er één bij die er een bericht bij stuurde, het had n.l. ook een reden dat het dit keer een e-card was, een uitzondering zo gezegd. De anderen hebben bovenin tig emailadressen gezet, één druk op de knop en tada tada, ik ben er weer lekker vanaf voor een jaar. Men zou de emailadressen ook in BCC kunnen zetten, dan hoef je tenminste niet te zien dat de kaart met een druk op de knop naar al die mensen is gestuurd. Er is een leuke kerst e-card in omloop moet ik zeggen. Een sneeuwpop die door dieren wordt opgezet. De eerste keer was hij leuk, we kregen hem toen van Adrie en niet eens ter vervanging van een kaart per post, maar gewoon leuk om hem te laten zien. Maar na hem daarna nog vijf keer te hebben gekregen niet meer erg origineel. Het was steeds dezelfde. Wie kent hem niet die dit leest?!
Dus het zal jullie duidelijk zijn dat ik niet blij ben met zo'n kaart ter vervanging van, uitzonderingen (dus met bijv. een persoonlijk woord, of door omstandigheden) daar gelaten. Hoe denken jullie hierover?

Vogels en sloffen

Het is een drukte van jewelste dus in het vogelhuis. Vandaag even schoongemaakt en heeeeeeeeel veel zaad erin gedaan; het wordt 2 dagen erg koud, dus dan heb ik daar geen omkijken naar, eten genoeg voor de vogels. Op de foto zie je de soorten vogels die hier de hele dag aan het eten zijn. Nou ja, de hele dag is natuurlijk vrij kort, maar ze zijn er al om half acht / acht uur, als het nog niet eens echt licht is. Tot een uur of half vier. Ze moeten zich dan dus wel even rondeten, want denk erom dat de kou energie "vreet". Mezen en vinken dus. Een mezenpaar als rechtsboven heeft hier in het nestkastje gebroed en vinken als rechtsonder in het bos hier. Het was een hoop reuring. Ook een paar paren broedende kramsvogels in de tuin. Die hebben het hele terrein hier van wormen ontdaan. Soms waren er wel 30 kramsvogels aan het pieren trekken. Nou er zullen nog wel genoeg pieren zijn in de tuin :-)

De Zweden doen altijd de schoenen uit als ze op bezoek komen. Iedereen (behalve Lars-Gunnar). Ze hebben dan ook altijd pantoffels of sloffen voor het bezoek bij de deur staan. Dus de schoenen uit en pantoffels van de gastheer / -vrouw aan. We vonden dus dat we ook pantoffels bij de deur moesten hebben. O.K., misschien niet zo origineel deze Nederlandse sloffen, maar wel functioneel en men herkent ze direkt als Hollandse klomp. Vandaag kwam Kerstin op de koffie. Ze pelde zich uit bij de deur. Wij waren gewoon al naar binnen gegaan en ja hoor, daar kwam ze de keuken binnen op het rechterpaar. Vanavond is Stefan geweest, zoals hij beloofde. Dus die hebben we gelukkig kunnen betalen voor het hout en de klusjes. Hij heeft o.a. onder het dak houten "regels" ingekort. Die zaten tegen de schoorsteen aan. Toen er controle was, de zgn. "brandskyddskontroll" kwam dit aan het licht. Dit moest dus z.s.m. verholpen worden, ook ivm je verzekering. Als je anders brand krijgt zit je met de gebakken peren. Ik ben blij dat dit nu klaar is. Dus direkt de schoorsteenveger in Strömsund op de hoogte gebracht en gelijk maar weer eens om de rekening voor het vegen in september gevraagd.

zondag 19 december 2010

Mogen we betalen?!


Ze zijn hier gemakkelijk, met van alles gemakkelijk. Hebben geen haast. Zelfs niet met het maken van een rekening. Je moet zowat op je knieën voor een rekening. Eind mei heeft Lars-Gunnar een hoge toiletpot geplaatst in de badkamer beneden (prettiger voor Peter, degene die er stond was superlaag). Gevraagd om de rekening. Een maand later maar eens naar hem toegereden (hij woont ca. 12 km zuid) en er weer om gevraagd. Ook of hij een putdekseltje had of wilde maken. We hadden het kapotte dekseltje, dat buiten nodig is om blad tegen te houden, bij ons als voorbeeld. Ja, dat zou wel goed komen. Een week of twee voor ons vertrek begin oktober, nog maar eens een mail gestuurd met de vraag om de rekening. Hij kwam niet. Nu heeft hij weer achter ons huis aangelopen ivm de verwarming tijdens onze afwezigheid en het putdeksel zat er ook op toen we hier maandag aankwamen. Weer gebeld of hij langskomt voor een babbeltje en presentje en de rekening. Hij is nog niet geweest. En dan andere Lars. Heeft sneeuw geruimd, zodat we ons huis in konden. Ook hem gevraagd om langs te komen, ook nog niet geweest. De schoorsteenveger kwam in september. Wilde geen contant geld aannemen. Ik zei dat we tot december in Holland zouden zijn en dat hij de rekening daar heen kon sturen of via de email. Er is nog helemaal geen factuur gekomen. Ook maar weer eens herinneren. Ik houd er niet van, wil ervan af. Alles betaald hebben. Zij zullen toch ook hun boeken wel in orde willen hebben voor het einde van het jaar????
Vandaag veel boodschappen gedaan. Vooral omdat het woensdag extreem koud gaat worden en we dan zeker niet met de auto weg willen. Nu nog goed weer om groenten en fruit in te slaan. Als ik met de spark ga en het vriest hard, kan je dat niet meenemen. Ook zuivel ingeslagen, bleef goed tot na de kerst, dus moet kunnen. Overigens hebben we ook nog wel groenten uit eigen tuin in de vriezer zitten. Gisteren daar boerenkool van gegeten. Rond kerst wordt het weer minder koud met sneeuw. Nu is het praktisch volle maan, fraai!
Eric is naar huis, naar Övik. Vanmorgen dacht ik het al, de 30 cm sneeuw was van zijn auto gehaald en de auto stond aan het infuus (motor- verwarming). "Driving home for Christmas, I can't wait to see those faces. Driving home for Christmas, yeah!" Ik moest dus aan dit leuke kerstlied van Chris Rea denken. Kan hij zijn dochter en (Hollandse) schoonzoon + kleinzoon zien. De Hollandse Wim, waar zijn dochter al 20 jaar mee getrouwd is en om wiens naam Eric de eerste keer erg moest lachen. Wie heet er nu als een schoonmaak-/schuurmiddel?! De V en de W worden immers allebei als W uitgesproken, dus Vim is Wim. Hij is erg verguld met Wim, een hardwerkende man volgens zijn zeggen. Ik hoop dat ze een fijne kerst hebben............


zaterdag 18 december 2010

Kijken door het keukenraam



Deze foto uit het keukenraam, met in de verte het meer dat nu geen meer meer lijkt, maakte ik mede door een heel leuk idee dat ik op een andere blog zag. Die vrouw had ook een foto uit haar keukeraam gemaakt en geplaatst. Daarbij vroeg ze aan haar volgers of ze ook een foto uit hun keukenraam wilden maken. Eigenlijk zou iedereen op dezelfde dag een foto uit hun keukenraam maken. Er werd enthousiast op gereageerd. Ze maakte van alle foto's bijelkaar een collage en plaatste die weer op haar blog. Ik kan je zeggen dat het resultaat ontzettend leuk was!!!! Wie weet willen jullie ook meedoen aan zoiets. Bijvoorbeeld een foto uit je keukenraam op 1e kerstdag. Het is verder anoniem, je naam komt er niet bij of zo. Ik wacht in spanning op jullie foto's uit het keukenraam. Je kunt 'm mailen............als je in het rechter rijtje klikt op "Mail me maar", moet het lukken.




Hier in Zweden zijn ze nog erg op de kerststerren (poinsettia) , maar nog meer eigenlijk is de Amaryllis hier de bloem van de kerst. Overal zijn ze beide te koop. Allebei in rood en wit, maar vaker in het rood.
 



Vandaag bakte ik koekjes, gemberkoekjes. Veel verse gemberwortel gaat er in. Je ziet de draadjes van de gemberwortel in de koekjes. Ik had het recept op haar blog gezien en het leek me wel wat. Nou het zijn heel lekkere koekjes geworden, bedankt voor de tip Teunie.




Vandaag kreeg ik een foto van Gerda van Dino. Hij is gemaakt met haar telefoon tijdens een treinreisje. Dus eerder dan gedacht al een foto. Ik weet dat ik er velen van jullie een plezier mee doe.
Vandaag sneeuwde het ook nog maar door. Nu al zo'n 70 uur denk ik. Op het ogenblik is het een beetje motsneeuw geworden en het zal nu wel snel stoppen, dat zeggen de voorspellers ook, maar gisteren zeiden ze dat ook, maar hier ging het gewoon door. Ook contact gehad met Kerstin uit Rossön, zij komt maandag een bakkie doen. Dat vinden we alle drie leuk. Ben ook benieuwd wat voor post ze nog heeft. Ik hoop dat er iets bij zit van Telia.

vrijdag 17 december 2010

Kerstversieringen

Eindelijk kwam het ervan. De kerstboom staat en ook nog wat andere dingen om de kerstsfeer te verhogen. De dagen vliegen voorbij, voor ik het weet is de dag weer om, een week geleden alweer dat we uit Nederland vertrokken......... Inmiddels is het vrijdagavond laat en het sneeuwt nog steeds, al lijkt de fut er wel een beetje uit. Het sneeuwt nu al zo'n 50 uur. Inmiddels zijn het ook geen grote vlokken meer, maar het zijn net hele dunne glasschilfertjes. Ik schreef er vorige winter al eens over. In Nederland heb ik dat nog nooit gezien deze kristallen. Komen in Nederland vast niet voor. Er zijn ook zoveel verschillende! Maar deze "glasschilfertjes" schitteren dus heel mooi, in de lucht, maar ook als ze eenmaal op het sneeuwdek liggen.



Wat is het toch mooi met de sneeuw! Ik geniet er zo van. Zelfs de lelijkste dingen worden bijna mooi. De vuilnisbak bijvoorbeeld. Ik moest vanavond de zak uit de emmer in de keuken kwijt en vond het bijna zonde om de vuilnisbak buiten open te doen. Maar ja, je wilt het toch kwijt. De sneeuw bleef gewoon zitten. Zwerfvuil dat al maanden of jaren ergens in een greppel ligt, zie je niet. Hondenpoep is ook zo verdwenen onder het maagdelijk wit. Tenminste van die honden waarvan de baas niet de moeite neemt een poepzakje mee te nemen. Hier in Jämtland duurt het nog wel een paar maanden voor lelijke dingen weer tevoorschijn komen :-).
Dan nog even een paar vragen beantwoorden die ik de laatste dagen kreeg. Adrie vroeg of er veel as in de houtketel komt na verbranding. Wel dat is bijzonder weinig eigenlijk. Een zeer goede verbranding dus. Ik maak hem ongeveer 1 x per week schoon. Na twee weken heb ik dan een emmer vol. Zo'n gewone huis-tuin-en-keuken-emmer-maat dus. Al is deze van metaal. Dan wordt er nog veel gevraagd hoe het met Dino is. Met Dino gaat het erg goed. Hij is helemaal "opgeknapt" door de dierenarts en is heel gelukkig. Hij is ook naar de trimster geweest en als hij weer helemaal mooi is, dus als zijn haar weer de lengte heeft die hoort, krijg ik een foto van Gerda. Maar ja, dat kan natuurlijk wel een half jaar duren.

Het is een drukte van jewelste om en in het vogelhuis, zo leuk! Nu zijn ze allemaal even gevlogen omdat ik om de hoek kwam.

Mitt hår

Deze foto is van vanmorgen, toen was het sneeuwdak ook al aardig, maar nu nog veel meer. De krans in de boom is degene die ik in september maakte van lijsterbessen en aan de voordeur had gehangen. De vogels begonnen er toen gelijk aan. Waarschijnlijk zijn ze toen snel zuidwaarts getrokken, want er zit nog zat aan. Misschien heeft er eerdaags nog iemand plezier van. Het vogelhuis wordt trouwens druk bezocht. Leuk!
"Mitt hår", oftewel mijn haar. Vanmorgen dus naar Carina. Het is een spontane gezellige vrouw (met een eenmans(vrouws-)zaak) en kletst aan een stuk door. Ze doet echt een uur over mijn haar knippen, omdat ze meer kletst dan knipt. Neemt niet weg dat mijn haar erg naar mijn zin zit. Wel behoorlijk kort, maar leuk. En best handig dit korte haar als je, als het eerdaags weer eens berekoud is, een muts op wilt i.p.v. een hoofd-(haar-)band. Even m'n handen erdoor en het zit. Tijdens het gesprek, dat o.a. ging over mediums en bezoeken van o.a. haar overleden ouders tijdens seances, kon ik toch mijn brandende vraag nog aan haar stellen, n.l. "Is er hier ergens in de buurt een adres waar je kerstbomen kunt kopen?" Alhoewel ik het antwoord al vermoedde, dus toch gevraagd. Nee, die zijn hier niet te koop. Je hebt of een nepboom, of je gaat met zaag en/of bijl naar het dichtstbijzijnde bos en kijkt eens rustig rond tot je de boom van je dromen ziet staan. Tja, dat zie ik niet zo zitten nu met al die sneeuw, dus waarschijnlijk wordt het het oude (zeg maar gerust antieke) nepboompje van mijn ouders. Toen ik terugkwam van de kapper zag ik op het meer bij het dorp alweer de eerste ijsvisser zitten. Zo'n 200 meter uit de kant. Hij was er met zijn spark heengelopen en zat er nu op op die spark. Gat boren met giga boor, hengeltje erin en wachten maar. Het was zwaar lopen met alle sneeuw, het heeft de hele dag door gesneeuwd. De bomen buigen angstvallig door. Nu is het een beetje gaan waaien en daardoor zijn er gigantische sneeuwwolken die uit de bomen waaien. Jammer, want het is zo sprookjesachtig mooi, maar toch ook weer fijn, want schade aan de berken hiervoor zou ik niet zo leuk vinden. Het vogelhuis is twee keer zo hoog geworden. Zijn eigen hoogte aan sneeuw ligt erop. Ik weet niet of dat er morgen nog op ligt nu met de wind, maar als het zo is maak ik een foto voor jullie. Er is zoveel sneeuw gevallen, dat Clas voor het eerst met zijn sneeuwscooter is weggeweest. Ik zag de sporen. Nog een of twee keer graag Clas, dan kunnen wij in de bossen lopen. Gisteren nog even bij Clas geweest om een kerstpresent te brengen. Vond hij leuk. Hij had twee hondjes te logeren van zijn broer Jim. Van Jim heeft Peter in september die quad gekocht. Eric, die verderop het fritidshus heeft, is er ook. Hij zal eerdaags wel weer naar huis in Örnsköldsvik (afgekort door de mensen hier als Övik) gaan, ik denk zo voor de kerst. Voor nu stop ik er even mee. Morgen nog meer sneeuw. Nu is het slechts -3°C. Over een paar dagen wordt het weer koud.......

donderdag 16 december 2010

Sneeuw en warm water

Het sneeuwt erg hard nu. Dat schijnt donderdag en vrijdag door te gaan. Ze hadden het nu al over 20 tot 30 cm. Er liggen drie lagedruk gebieden boven Zweden. Eén bij de grote meren, één precies hier en één in het noorden. Overal komt sneeuw uit, een grote lange sneeuwbui dus. Het is maar -6°C. Ik vind de sneeuw niet erg, nee, leuk zelfs. Maar nu baal ik er eigenlijk ook van. Er is n.l. een grote activiteit betreffende het Noorderlicht. Het is er nu!!! En ik kan het niet zien, want er zit een heel grote dikke sneeuwdeken voor!!!

Eerst even voor degenen die misschien gaan denken: "Dat heb je al eens verteld........" het volgende; ik verval misschien soms in een kleine herhaling vanaf nu, maar dat komt omdat er nogal wat nieuwe volgers zijn. Die gaan niet helemaal een jaar teruglezen hier, daar is geen beginnen aan. Dus soms misschien even een herhaling. Hierboven en -onder zie je onze "pannrum" = stookruimte of wat voor naam je het ook maar wilt geven. Het is hier niet zo gemakkelijk als in Nederland. Niet even de thermostaat instellen en klaar is Kees. Neeeeeeee! Dit is ingewikkelder. Inmiddels snap ik nu helemaal hoe het werkt, waarvoor wat is en waarom het zo moet en het zo doet. Vaak logisch nadenken. Voor wie het interesseert, dit is de "pannrum" met links de Albin houtketel (met heel veel stenen erin die de warmte vasthouden). Rechts ervan twee tanks (accumulatortank), waarvan de ideale temperatuur van het water 70 a 80°C is. Als je electrisch stookt, verwarm je alleen de linker tank waar de toeters en bellen op zitten, als je hout stookt betrek je de tweede rechter watertank erbij. Als we er niet zijn stoken we dus electrisch en nu we er zijn weer hout. Twee tot drie keer per dag één tot anderhalf uur stoken (afhankelijk van de buitentemperatuur) en het is enorm behaaglijk in huis! Ook de badkamer is zeer behaaglijk, met zijn vloerverwarming. Alleen dat water om te douchen was knudde. Afgelopen najaar eigenlijk al. Toen we hier kwamen wonen was het toch prima, lekker heet. 's Zomers, als je niet stookt, heb je daar ook geen warm water van. Je zet allerlei kranen "om" en het warme water komt daarna uit een boiler die je aan hebt gezet. Toen we weer gingen stoken, allerlei kranen terug gezet. Ik probeer ook altijd uit de wirwar van leidingen wijs te worden door ze te volgen en proberen te begrijpen waarvoor hij is en waarom een bepaald kraantje zus of zo staat. Gisteren kreeg ik weer koud water over me heen, hooguit twintig graden. Gelijk afgedroogd en weer naar de "pannrum", puzzelen, puzzelen. Alles weer nagelopen. Ook eens naar de boiler kijken. Hé, dat kraantje zal misschien wel dicht moeten. En ja hoor, gloeiend is het water nu weer. Ik ben blij dat we Lars-Gunnar niet hebben laten komen. Ik had me toch wel een beetje geschaamd voor het feit dat het kraantje van de boiler nog open stond. De douche betrok daardoor het (koude) water uit de boiler die nu helemaal niet aan staat. Nu komt het hete water uit de ketel (tank). Heerlijk gedoucht heb ik vanavond. Vooral omdat ik ook mijn haar moest wassen.

Zo, dan ga ik nu stoppen, het is al erg laat en ik moet er morgen vroeg uit voor de kapper. Maar eerst zal ik sneeuw moeten ruimen bij de deuren, het liefst voor Clas komt met zijn tractor en sneeuwruimer/-blazer. Dan kan ik de sneeuw op het hoofdpad schuiven en neemt Clas het mee........

woensdag 15 december 2010

Kerstkaarten en aardappels

Mooi, de zon op de bomen en de berg in de verte!
Rechts vooraan achter de berken staat ons huis.

Vanmorgen dus op tijd naar het dorp met de spark voor postzegels en een opwaardeerkaart voor de dongel. In het dorp even een praatje hier en daar. Ik probeer nu eindelijk me eerst in mijn beperkte Zweeds te redden. Als het dan niet lukt kan het altijd nog in het Engels. Je merkt dat men het leuk vindt dat ik het probeer en dat stimuleert weer om snel verder te gaan met de cursus. Maar goed ik was dus in het dorp, heerlijk, ik voelde me gelijk weer thuis. Ook hier in huis, op deze plek. Alles heeft weer een plekje gekregen, de kerstkaarten zijn geschreven en gaan morgen met de postbode mee. Mijn blog bijna weer bijgewerkt. Nu nog veel blogs lezen, daar ben ik nog niet aan toegekomen. Alles was o.k. hier in huis. Lars Gunnar (loodgieter uit dorpje 10 km zuid) had de verwarming de dag ervoor hoger gezet. Het terrein was door Clas (buurman) geveegd (sneeuw geruimd) en Lars (ook uit het dorp hier, soort klusjesman) had alle ingangen sneeuwvrij gemaakt. Fijn aankomen dus. Spannend was het hoe het met onze aardappels (zie oogst) zou zijn. Het is zo enorm vroeg zo koud geworden, dat we bang waren dat ze bevroren zouden zijn. Vandaag hebben we ze gegeten en ze zijn nog perfect. Nog steeds een lekkere stevige aardappel ("Laura", poters gekregen van een EKO boer uit de Kop van Noord-Holland, eind mei gepoot en in september geoogst hier in Hoting). Ik denk niet dat we veel langer hadden moeten wegblijven, want waar ze stonden was het bij aankomst + 1,5°C. Weer lekker zelf brood gebakken, wauw, wat enorm lekker toch, vooral met de Zweedse boter (Bregott) erop als het nog warm is. Ik hoop dat ik morgen wat aan de kerstversiering kan doen. Ik wil eigenlijk zoveel doen, verveling bestaat niet voor me. Donderdag moet ik naar de kapper, weer naar Carinas Klipp & Sling, is altijd nog gezellig ook. Ik ga maar weer lekker met de spark. Het gaat wel sneeuwen. Het begint morgen (woensdag) in de loop van de middag/avond en dan sneeuwt het zeker tot vrijdagavond. Ze verwachten hier zo'n 13 cm. Dan wordt het beter voor de sneeuwscooters, want voor deze ligt er te weinig sneeuw om door de bossen te gaan. Ik hoop het, want dan kan ik met de hond de bossen in over de sporen van de sneeuwscooters. Hier in de buurt is dat spoor meestal van Clas. De kou is dan even verdreven en het wordt dan een paar dagen tussen de -2 en -5. Daarna wordt het weer langzaam kouder tot het weer zo is als nu. Oh ja, en de foto bovenaan deze blog moet ook vervangen worden.............ik zag n.l. vandaag dat de borden inmiddels vervangen zijn omdat de vorige, die dus nog op deze foto van vorige winter staan, in puin zijn gereden afgelopen zomer.

dinsdag 14 december 2010

Aangekomen in koud Hoting

Bijna thuis

Tussen Gävle en Sundsvall

Cellulosefabrieken in Sundsvall
Dit is geschreven op 13 december.
Vandaag aangekomen, ’s middags om 14.00 uur. Goede reis gehad. Weer leuk bij Pia en Steffen in Denemarken. Steffen heeft de Hollandse winterbanden eraf gehaald en de spijkerbanden, die nog bij hem in de schuur lagen omdat hij ze er in februari voor ons afgehaald had, er weer om gedaan. Gisteren kwam ik er ter hoogte van Stockholm achter, dat hij allemaal bijzondere en verschillende Deense kerstbiertjes achter onze stoelen had verstopt. Nou, dat is nog eens een leuke verrassing! Gelijk een sms’je gestuurd dat ze gevonden waren en enorm bedankt. In de zuidelijke helft van Zweden was het een beetje vervelend rijden. De E4 was nat van het zout en we hebben tussen Malmö en Stockholm 4 liter ruitenwisservloeistof gebruikt. Dat was vooral vervelend toen het donker werd. Ter hoogte van Stockholm werd de weg droog en het is ons gelukt om Gävle te halen. Daar waren we om een uur of half tien. Even een kerstbiertje van Steffen genomen, gedoucht en gelijk gaan slapen, want dan kunnen we er vroeg uit. Vanmorgen reden we weer om kwart voor acht. Het ontbijt was erg goed in het Scandic hotel. Als je dit leest Janneke…………bij Linköping was het gisteren, 12 december, rond 17.00 uur -13°C. Volgens mij was de sneeuw alweer aan het slinken. Een goede reis van Mexico naar Zweden gewenst de 16e! Vanmorgen was het in Gävle bij vertrek maar -5°C en dat bleef zo tot Sundsvall. Maar net als vorig jaar om deze tijd, was het na een kilometer of 10 al -15°C en het koudst was het bij Backe, n.l. -27,5°C. Hier in Hoting is het nu vrij constant -23°C. Jenny van de ICA zei dat het al lang erg koud is en dat het erg vroeg zo koud is. Ik had het al op de Zweedse sites gezien, want dat houd ik wel in de gaten. Er ligt ca. 20 à 30 cm sneeuw en het is hier zo prachtig! Werkelijk schitterend. Het is hier vast erg mistig geweest, want de bomen (dus ook de berken hier voor het huis) zijn dik van de rijp. Ik had al veel eerder op mijn blog willen schrijven, maar toen ik de dongel wilde activeren bleek er geen tegoed te zijn. Onbegrijpelijk, want ik had hem voor vertrek begin oktober, juist met 30 euro opgewaardeerd, zodat ik gelijk kon internetten als we hier weer aan zouden komen. Nu kan ik hem niet opwaarderen (het werkt net als een prepaid telefoon en kost omgerekend ca. 10 euro p.w.) omdat ik natuurlijk geen internetverbinding heb. Je kunt hem n.l. zo via de Swedbank opwaarderen als je daar een rekening hebt, en dat hebben we. We zijn bezig met een abonnement, maar dat laat nog op zich wachten. Maar weer eens aan de bel trekken. Wellicht ligt er nog post bij Kerstin in Rossön. Zij zou onze bus in de gaten houden als ze ook naar het huis van de buren gaat eens per week. Ze is immers de zus van Wiveka. Bij aankomst vandaag zaten er al redelijk wat kerstkaarten in de bus. Ik moet morgen dus naar het dorp voor een opwaardeerkaart voor de dongel en voor postzegels. Ik wilde n.l. perse de kerstkaarten hiervandaan sturen en zal ze dan morgen als de wiedeweerga moeten schrijven. Ik heb gelukkig de adressen op stickers staan. Als ze dan geschreven zijn, doe ik ze in een plastic zak. Die doe ik dan weer in onze brievenbus hier buiten. De bovenkant van de zak vouw je om de rand van je brievenbus, die zet je vast met een speciaal soort grote klip van de posterijen, waarvan de langste helft buiten je brievenbus hangt. Als de postbode morgen komt, ziet hij dan dat er post in zit en die post neemt hij dan mee. Handig hè?!! Dat is niet zo bij de mensen in het dorp, maar als je buiten het dorp woont wel en wij wonen 2 km buiten het dorp. En dan hoop ik dat iedereen de kaart nog op tijd heeft……..

vrijdag 10 december 2010

In de startblokken

De auto staat gepakt. Dat viel nog niet eens mee. Ik wilde het per se alleen doen, omdat het spekglad is. Ik moet er niet aan denken dat Peter uitglijdt. Met een prothese is die kans vele malen groter. Hij heeft ooit zijn stomp al eens op 7 plaatsen gebroken (incl. heup) toen het glad was. De prothese werkte toen als een soort hefboom en daardoor was het zo erg. Het is nog een wonder dat hij er weer mee loopt. Wat een ellende met dat gekwakkel nu de laatste dagen. Er ligt hier een laag ijs van wel 2 cm. De doorgaande wegen zijn wel goed gestrooid, maar de fietspaden, stoepen en binnenweggetjes niet. Echt heel erg slecht. Zelf ben ik al een paar keer bijna gevallen en gisteren ging ik bij Henrik Jan en Joke op de boerderij helemaal onderuit. Dat was stom, want Joke waarschuwde me net dat er op dat stuk nog ijs onder de sneeuw lag. Gelukkig niets bezeerd. Ik vind ook wel dat men hier in ons dorp de boel slecht een beetje gangbaar houdt. Ook bij de winkels is het behoorlijk glad. En dan de huisarts hier. Gewoon een ijsbaan naar zijn deur. Toen ik nog als tandartsassistente werkte ging ik bij zulk weer nog minstens een kwartier eerder van huis en was ruim voor achten bij de praktijk al aan het schuiven, bezemen en daarna zout aan het strooien. Het was een hele klus, want de praktijk lag tegen een dijk. Patiënten konden op de dijk parkeren, maar er was ook een parkeerplaats achter de praktijk, onderaan de dijk dus. Een heel lange stenen trap die geveegd moest worden. Maar als de patiënten kwamen liepen ze zonder te glibberen, en zo hoort het vind ik. Nu schuifelen de hond en ik al ongeveer een week door dit dorp. Ook de hond staat met regelmaat in een soort spagaat. Maar nu is het +4 graden met regen, dus misschien is alles dan binnen een etmaal weg. In Denemarken zal het dan wel niet veel beter zijn. Morgenavond weten we het. Net nog even gezellig wat gegeten in het eetcafé Stationsplein 2. Peter kon nauwelijks van de auto, die hooguit 5 – 10 meter van de deur stond, binnen komen, zooooooooo spekglad. Echt niet normaal. Gelukkig ging het goed. Nou morgenochtend dus op pad. Ik meld me wel weer als we in Zweden zijn. Wellicht onderweg al.

dubbdäck (spijkerbanden)