Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





maandag 27 mei 2013

Kogödsel en een jarige


Ik wilde er eigenlijk een gouden randje omheen doen, maar
dat is niet te vinden in het fotobewerkingsprogramma.

Zaterdag had Peter bij onze loodgieter Lars-Gunnar kogödsel oftewel koeienmest gehaald, twee aanhangers vol. Bij de loodgieter? Ja, veel mensen hier hebben een dubbel beroep. Zo is Lars-Gunnar dus loodgieter en boer. Samen zorgen ze voor een redelijk goed inkomen. Zijn koeien zijn vleeskoeien, anders zou het ook moeilijker te combineren zijn. Zaterdag heeft Peter ook de mest over ons aardappellandje verspreid.
En toen werd het zondag 26 mei, de verjaardag van Clas. We hadden een heel mooie hangplant voor buiten voor hem gekocht. Clas doet niets aan zijn verjaardag. Clas vond het leuk om op zijn verjaardag ons aardappellandje te ploegen. Op de foto dus onze ontzettend aardige lieve, altijd behulpzame buurman die gisteren 74 jaar werd. Als je op de foto klikt kun je het allemaal wat beter zien.
's Winters altijd nog met grote regelmaat op de lange latten, 's zomers altijd met grote regelmaat op de mountainbike en het hele jaar door zwemmen in het zwembad bij de school in het dorp. Regelmaat met opstaan (06.00 uur) en naar bed gaan (22.00 uur). Altijd bezig. Eet meer (zelf gevangen) vis dan vlees en is zo vief als een hoentje. Werkelijk iedereen loopt weg met hem. Dat kan ook niet anders. 
Clas heeft 3 tractoren en dit oudje gebruik hij altijd voor op het land, hij onderhoudt ze zelf. Zelf poot hij ook altijd aardappels. Ze gaan komende week de grond in bij ons als de weersvoorspelling blijft kloppen. Dat lijkt laat, maar door de bijna 24 uur daglicht hier doet alles wat groeit en bloeit een enorme inhaalslag, zodat we bijvoorbeeld aardappels kunnen rooien zo rond eind augustus, begin september. 

Alweer twee weken zijn we hier. Niet te geloven wat een mooi weer, steeds zo tussen de 18 en 20 graden en met Pinksteren was het zelfs twee dagen lang 24 graden in de schaduw. De natuur is in die twee weken helemaal losgebarsten. Waren de berken, lijsterbessen, wilgen, seringen en vogelkersen nog zonder blad bij aankomst, nu zijn ze helemaal groen en de vogelkersen helemaal wit van de bloemen!


Dan nog even terugkomen op het water hier en de noodwaterleiding die het waterleidingbedrijf heeft afgetapt bij Clas. Die man van het bedrijf zei al dat het wel goed zou komen met het regelen met Clas, want ja, er zit geen meter tussen Clas en ons. Wat blijkt nu (vertelde Clas), als service voor de bevroren waterleiding hebben zowel Clas als wij nu gratis water! Dat is nog eens netjes!

maandag 20 mei 2013

Driedubbel Zweeds!

In Zweden kijk ik heel weinig tv. Toch staat hij 's avonds vaak aan, met name rond de tijd van het nieuws. Er is best lang en veel nieuws in Zweden. De reclameblokken... ik kijk er niet naar, maar hoor ze wel als Peter de tv al aan heeft staan. Afgelopen winter hoorde ik al weken, misschien zelfs wel maanden een mooi liedje bij een reclame. Ik kende eigenlijk alleen het liedje, genoot er van en zag pas veel later dat de reclame van Volvo is. Werkelijk een mooie reclamespot. Kijk maar eens:



Mooi landschap, mooi lied, mooie auto, allemaal Zweeds.

Al snuffelend op het internet kwam ik achter de volgende zaken betreffende het liedje bij de commercial. De tekst van het liedje is in feite een gedicht van de Zweedse dichter Gustaf Fröding die leefde van 1860 tot 1911. Veel informatie over hem vind je op de site van Wikipedia
Het eerste vers van het gedicht Strövtåg i hembygden en dus ook van het liedje gaat zo:


Det är skimmer i molnen och glitter i sjön,
det är ljus över stränder och näs,
och omkring står den härliga skogen grön
bakom ängarnas gungande gräs.


Voor degenen die Zweeds kunnen lezen plaats ik HIER de link naar het complete gedicht.
Het gedicht gaat over iemand die teruggaat naar de plaats waar hij opgroeide. Hij ziet de glans in de wolken, de schittering in het meer, het licht over de oevers en het land. Om hem heen het prachtige groene bos achter  weilanden met golvend gras. (Zeer vrij vertaald :-). Maar dan, het huis waar hij opgroeide, alles is weg, er zijn alleen nog herinneringen over. Daar mijmert hij dan verder over in het gedicht dat moeilijk te vertalen is, mede omdat het oud Zweeds is. Ik plaats de Nederlandse vertaling (met zeer veel dank aan Eva!!!) helemaal onderaan, onder mijn 'handtekening'. Omdat het vertaald is lijkt het minder op een gedicht omdat het natuurlijk niet kan rijmen.

Het is Mando Diao, een popgroep uit Borlänge, die het liedje zingt. Hun cd Infruset kwam uit op 31 oktober 2012 en is hun eerste cd in eigen taal, het Zweeds. Het bevat tien songs, tien gedichten van Gustaf Fröding op muziek gezet. Hun voorgaande cd's waren altijd in het Engels.

Mando Diao - Strövtåg i hembygden:



Mooie commercial van Volvo,
mooi gedicht van Fröding,
mooi lied van Mando Diao.

Driedubbel Zweeds dus!

De vertaling:

Er is glans  in de wolken en schittering in het meer,
er is licht over de stranden en de landtongen,          
en er omheen staat het heerlijke groene bos
achter het golvende gras van de velden.

En met zomer en schoonheid en boswindakkoorden
staat mijn geboortestreek en groet mij blij,
weest gegroet! – Maar waar is de boerderij van mijn vader
het is leeg achter de rij esdoorns.

Het is leeg, het is verbrand, het is gehavend en kaal,
waar die lag zijn de rotsen kaal,
maar daarover gaat de herinnering met de koele wind,
en die herinnering is alles wat over is.

En het is alsof ik een witte gevel zag staan
en een raam dat daarin open stond,         
het klonk als een piano en een vrolijk stukje
van een liedje met een opgewekte melodie.

En het is als het ware de stem van mijn vader,
toen hij nog jong en gelukkig was,
voordat het lied stil werd in zijn doodzieke borst
en zijn leven droevig en zwaar werd.

Het is leeg, het is verbrand, ik wil gaan liggen
bij het meer om zijn verhaal te horen
over het oude dat vervlogen is, terwijl de tijd voort ging,
over het oude in het dal van Alstern.   
                     
En mijn bedroefde en kabbelende antwoord,
maar zo zwak alsof het gedroomd was:
"Het is sinds twintig jaar weg, 
het is dood en begraven en vergeten.                           

Wanneer je liefdevolle gestaltes en schouwspelen herinnert, 
is daar de leegte verlaten en kaal,                                  
en mijn eeuwige wiegenlied is alles dat over is
van het oude in het dal van Alstern."

vrijdag 17 mei 2013

Een heerlijke...


's Avonds laat aan het meer tegenover ons huis.
Het wordt niet meer donker, het schemert alleen nog maar.
Klik op de foto voor mooie vergroting.

douche heb ik genomen! We hebben weer water. Het kostte me wel wat telefoontjes en ja, de mevrouw van de klantenservice begreep wel dat we voor het pinksterweekend water wilden hebben. Je moet er wel achteraan zitten hier, anders gebeurt er weinig tot niets. En ja hoor, daar kwamen vanmorgen twee auto's van Strömsunds kommun, de leverancier van het water. Ze hadden met Clas gesproken en ja, die vond het prima dat wij van hem, via een 'noodleiding' water zouden krijgen. Daar kwamen ze dan met een dikke splinternieuwe polyethyleen (geloof ik) slang van 100 meter en gingen aan de slag. Anderhalf uur later hadden we water, gewoon zoals het normaal gaat, overal in huis water! Ze hebben hem aangesloten in het stookhok beneden. Op mijn vraag hoe dit dan financieel opgelost gaat worden, ik bedoel de kosten van het water, kreeg ik als antwoord dat zowel Clas als wij voorlopig gratis water hebben, er zitten nu geen meters tussen. Dit totdat de leiding in de weg in ontdooid.

Verder gaat het goed hier. We genieten ervan dat we de hele dag buiten kunnen zijn, want het is stralend zonnig en 22 graden in de schaduw. Dat blijft zeker tot dinsdag zo. We rommelen lekker in de tuin en zo en krijgen door dit alles onze energie weer terug. Onze hond Rushy is enorm vrolijk en struint heerlijk het terrein over, heeft het zo naar haar zin.

En dan de vogels, wat een gezang! Overal vogels, nestkastjes allemaal bezet. In het nieuwste kastje dat ik afgelopen najaar ophing (zodat het al gewoon zou zijn dat het er nu hangt) zit een echtpaar 'bonte vliegenvanger'. De wilde zwanen zijn er ook weer, elk jaar komen ze terug op het meer hier tegenover. Aan het eind van de zomer zie je ze zwemmen met z'n (ongeveer) vijven, meestal hebben ze n.l. drie jongen. We hebben zelfs weer meeuwen op het meer, zo ver landinwaarts! De vos die hier in ons bos woont zagen we ook alweer, ik vond hem mager. De kramsvogels hebben hun nesten in de dennen en houden de eksters, die in andere dennen zitten met jongen, kranig op afstand :-). Ik kan nog wel even doorgaan zo, maar ik ga stoppen en jullie dit toewensen:



donderdag 16 mei 2013

Even beknopt


Nee, dit is nog niet bij ons. Hier moet ik nog aan beginnen.
Maar eerst even heel beknopt... We zijn gisteren goed aangekomen. Waterleiding blijkt aan de kant van de waterleverancier bevroren te zijn, we hebben dus geen water. Wordt aan gewerkt, maar nu, meer dan een etmaal later nog geen water. Twee jaar geleden hadden we dit ook. 
We waren erg moe na aankomst, waarschijnlijk mede door de moeilijke tijd in NL. Gelukkig heerlijk geslapen!
Vandaag scheen de zon volop, om vijf uur was ik even wakker vanmorgen en toen was hij al zeer nadrukkelijk aanwezig en scheen lekker naar binnen. De hele dag dus zon en dus wil ik alles tegelijk doen. Auto uitpakken, dozen uitpakken, gras aanharken (nog veel blad), dode stelen van overblijvende planten afknippen, auto wassen, zaaien, schilderen, vakantiehuisje klaar maken voor gasten, planten verpotten, mest halen voor op de groentetuin en ik vergeet vast van alles, jullie blogs lezen (ik heb enorme achterstand). Natuurlijk hoef ik dit niet allemaal alleen te doen.  Eerst maar zaaien denk ik dan, dan kan dat gaan groeien. Ik ben nog wel op tijd, ijsheiligen, dat hier vast heel anders heet, is toch ongeveer een maand later. Alles is hier later. Vorig jaar had ik Oost-Indische kers gezaaid en die bloeiden pas eind juli. Maar toen, volop en zo prachtig!
Kortom, ik heb er zin in. Gelukkig wordt het een aardige tijd mooi weer. Met mijn ribben gaat het nu ook eindelijk wat beter. Ik heb gekneusde ribben door het hoesten tijdens de griep, echt waar!


dinsdag 14 mei 2013

Thuis

Voor degenen die hierop wachten... we zijn goed aangekomen in Hoting.
Later meer...

donderdag 9 mei 2013

Leven in de brouwerij


Ja, leven in de brouwerij, overal zie je dat in de natuur. Ook bij onszelf komt er weer wat leven in de brouwerij. We zijn weer aardig hersteld van het ziek zijn en de laatste ongemakjes door de griep zullen ook wel snel verdwenen zijn. We voelen ons in elk geval weer zo goed dat we besloten hebben om weer naar Zweden te gaan, ergens in de eerste helft van de komende week hopen we daar aan te komen.

Papavertjes, hier staat vanaf eind mei onze tuin in Zweden vol mee. 

Ik koos in dit berichtje voor de kleur oranje. Dit omdat mij werd gevraagd hoe ik denk over Koninginnedag en Valborg in Zweden. Beide op dezelfde dag, totaal verschillende feesten. Hoe ik dit ervaar, of ik me nog echt Nederlandse voel of misschien al aan het 'verzweedsen' ben. Verschillende mensen vroegen me hiernaar. Mijn antwoord aan hen hierop was ongeveer zo: 

Toen ik van iemand uit NL hoorde dat koningin Beatrix haar aftreden had aangekondigd, bekeek ik dit dezelfde avond nog via internet. Ook vond ik het wel leuk dat we dan in NL zouden zijn, zoals elk jaar rond Koninginnedag. Bijvoorbeeld ook leuk even naar de vrijmarkt, die best wel groot is in ons dorp.
Zeker zou ik in Zweden wel van alles op internet zijn gaan kijken op deze laatste Koninginnedag. Nu we in NL waren vond ik het ook heel leuk om te zien hoe het leeft in NL en die sfeer zouden we gemist hebben als we in Zweden zouden zijn geweest. 
Nee, ik zou me niet meer voorbereiden op Valborg. In ons dorp wordt er trouwens niet aan gedaan, of we hebben er in ieder geval nog nooit iets van gemerkt, ook niet in de media. 
Ik moet dus zeggen dat me juist nu duidelijk is geworden dat je een Nederlander bent en dat je een Nederlander blijft. Althans, zo voelen Peter en ik dat overduidelijk. 
Kun je je nog zo thuis voelen in Zweden, het daar nog zo naar je zin hebben, je nog zo goed proberen aan te passen, als het er op aankomt ben en blijf je Nederlander. Het zit gewoon in je bloed :-).
Zelf keek ik er ook wel een beetje van op, er zijn namelijk ook veel dingen aan Nederland die ik in Zweden totaal niet mis!


Volgende week dus in Zweden. De papavertjes staan er dan misschien zo bij als op de foto hier boven. Mooi in de knop. Zelfs dan zijn ze al mooi, klik maar eens op de foto's, groter zijn ze ook vele malen mooier.


We hebben ze in diverse kleuren, op deze foto staan deze kleuren allemaal. Elk jaar komen ze weer terug, en doen het best lang, wel een kleine twee maanden! Steeds weer nieuwe bloemen.

Ik meld me weer als we in Zweden aangekomen zijn.
Ik kijk er naar uit.
Ik kijk uit naar Zweden en naar bloggen.
Tot dan!

vrijdag 3 mei 2013

Bankbiljet en Niels


Hoog in de lucht boven Zweden
over de huizen en over de zee,
vliegen de ganzen naar Lapland
Kruimel en Niels mogen mee.



'Hé,'  zul je denken, 'daar begon het vorige berichtje ook al mee, je valt in herhaling!' 
Dat klopt, daar begon ik toen ook mee, een soort van voorjaarskriebels zeg maar. 
Na het plaatsen van het gedichtje over Niels Holgersson (de Zweden noemen hem natuurlijk Nils) die op de rug van gans Maarten naar Lapland vliegt, kreeg ik een mailtje van Corrie. Zij herinnerde mij er aan dat dit ook staat afgebeeld op een Zweeds bankbiljet van twintig kronen. 
Voor degenen die dat bankbiljet niet kennen plaats ik er hier dan foto's van.



Ik wens jullie een heel mooi weekend!