Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





woensdag 26 december 2012

Het vervolg op 'annandag jul'


Ik heb jullie een zesde deel van het kerstverhaal beloofd. Een vervolg dat ik hoopte van jullie te krijgen. Ik werd gelukkig niet teleurgesteld. Er kwamen wat reacties binnen en het opvallende is dat het allemaal reacties van mannen zijn. Waar waren jullie dames? Stonden we achter het aanrecht :-))).
Het is ook zo dat de reacties kwamen van mannen die we al kennen. We hebben al eens iets van ze gelezen.

Ik had dus beloofd het mooiste vervolg te plaatsen op tweede kerstdag. Ik heb er echter drie geplaatst. Ik zou zeggen; ga er lekker voor zitten om HIER verder te lezen. Het eerste verhaal, dus het vervolg op het kerstverhaal van Bernhard Nordh, is geschreven door Jan. Gekozen voor Jan z'n bijdrage omdat zijn verhaal zo mooi aansluit op het verhaal van Nordh. Je vindt het door naar beneden te scrollen in het kerstverhaal en te gaan lezen direct onder de afbeelding van het schilderij van Anders Zorn dat onder deel vijf staat.
Na Jan z'n bijdrage volgen die van Arnoud en Hans.
Enorm bedankt Jan, Arnoud en Hans!

Veel leesplezier en een fijne tweede kerstdag!

zaterdag 22 december 2012

Het kerststalletje, een herinnering...



Kerstmis - ook een tijd voor herinneringen, daar horen ook materiële dingen bij. Neem dit kerststalletje...

Schreef ik vorig jaar over de mooie trommel, ook zo'n mooie herinnering, dit jaar is het kerststalletje aan de beurt. Klik maar op de foto, voor betere details.


Ik was nog een kind toen mijn moeder al weg was van kerststalletjes. Maar het waren andere tijden en dat kon toen eigenlijk helemaal niet; een kerststalletje. We waren immers protestant! 
Het was ook een tijd dat de dominee vaak bij ons op bezoek kwam. Het was namelijk een heel moeilijke tijd bij ons, want mijn broertje was overleden, iets waar mijn moeder niet echt overheen kwam. Mede daarom kwam de dominee vaak. Niet zozeer om het evangelie te verkondigen, gewoon uit medeleven, maar ook voor de gezelligheid, hij nam heel vaak zijn vrouw mee. Zijn vrouw, die oorspronkelijk uit Engeland kwam en bijzonder aardig was. Mijn ouders hadden een kwekerij en hadden vaak vaste tijden voor koffie en thee. De dominee wist die tijden en stond dan zomaar op de stoep. We vonden het altijd fijn en leuk als hij kwam of als zij kwamen. Maar ja, een kerststalletje, dat kon natuurlijk niet volgens mijn moeder. Dat was voor katholieken en wat zou de dominee wel niet denken als hij onverwachts kwam en er stond zo'n stalletje! Je mocht je immers geen gesneden beeld maken en dat al helemaal niet aanbidden.

Maar de tijden veranderden, ook in hun kerk. Niet dat er nu wel kerststalletjes kwamen, maar er werd overal iets anders mee omgegaan. Het was vele jaren later en ik was al getrouwd toen ze vroeg of ik ook een kerststalletje wilde hebben. 'Pappa gaat ze maken!' zei ze. Als ik er ook een wilde, dan zou hij er drie gaan maken. Eén voor een zus van m'n moeder, één voor mij en één voor henzelf. Ik zou er ook de figuren bij krijgen. 
Het was alweer een tijdje later toen ze voor Kerstmis langs kwamen met een doos met het stalletje er in en ook de figuren. Ik had niet gedacht dat het zo'n mooi stalletje zou worden. Op het dak ligt riet en mos uit Aalsmeer. Dat hadden we naast de deur, een waterrijke omgeving.
Vanaf die tijd stond het bij m'n ouders elk jaar onder de kerstboom en zo ook bij mij/ons.
Vandaag heb ik het tafereel even in de sneeuw gezet, net als de mooie trommel vorig jaar. Als je de herinnering bij de trommel wilt lezen, klik dan HIER.

Het vijfde en laatste deel van het kerstverhaal heb ik ook alvast maar geplaatst.
Je kunt HIER klikken om er te komen.
Ik kijk uit naar jullie einde van het kerstverhaal. Schrijf jij een deel 6?!
Het mooiste deel 6 wordt dan tweede kerstdag geplaatst.

donderdag 20 december 2012

Brietårta med glögg

Het leek me leuk hier een heel eenvoudig, maar ook heel lekker recept(je) te plaatsen. Eerdaags kerst, wellicht veel vrije dagen, misschien koud weer.
Hier zeker. Misschien even lekker uitwaaien en dan terugkomen in een lekker warm huis. Tijd om even lekker te zitten met misschien een lekker glas glögg, wat in Nederland bisschopswijn of glühwein wordt genoemd. Wel, het brietaartje hieronder smaakt daar heerlijk bij, ik zag het gisteravond op tv. De Zweden eten er dan hoogstwaarschijnlijk een stukje zelfgemaakt knäckebröd bij, maar je kunt er natuurlijk ook iets anders bij doen. Recepten van bisschopswijn kun je zelf wel vinden, altijd lekkerder dan een fles kant-en-klare glühwein. Je kunt een stevige franse rode wijn in een pan doen met o.a. een sinaasappel erin die je hebt vol gestoken met een stuk of 8 kruidnagelen (de sinaasappel eerst overgieten met heet water, zodat de waslaag er afkomt), kaneelstokje erbij en wat poedersuiker naar smaak. Nachtje laten trekken en dan langzaam opwarmen, nog even zo laten trekken, maar beslist niet laten koken.
Nou, dan heb ik toch nog een eenvoudig recept voor glögg gegeven :-).
Wil je ook nog zelf knäckebröd bakken, dan vind je een recept HIER bij Margo!


Brietaartje
klaar in ca. 30 minuten

Nodig:
Brie, ca. 20 cm Ø
2 dl vloeibare honing
1 dl gedroogde abrikozen, klein gesneden
½ dl walnoten, gebroken
½ dl pistachenootjes, gebroken
1 el roggemeel

Verwarm de oven alvast tot 175 graden.
Leg de brie in een ovenvaste schaal, bijv. een pievorm.
Verwarm de honing in een pannetje en bind het met het roggemeel.
Schenk een beetje van dit honingmengsel over de brie.
Doe dan de fijngemaakte nootjes eroverheen en de abrikozenstukjes.
Daarna de rest van het honingmengsel.

Bak het ongeveer 15 minuten in de oven tot het mooi gekleurd is.

Geniet er lekker van!

woensdag 19 december 2012

Weer een...


Vandaag het vierde deel van het kerstverhaal 'Julotta'. Klik maar HIER.
A.s. zondag zal ik 's morgens vroeg het vijfde en laatste deel plaatsen. Zoals ik al eerder schreef, heeft Bernhard Nordh gekozen voor een 'open einde'. We kunnen dus naar hartelust fantaseren hoe het verhaal volgens ons verder af zou moeten lopen. Schrijf jouw einde van het verhaal en stuur het op tijd naar mij, zodat Peter en ik het mooiste kunnen uitkiezen. Dit mooie nieuwe einde van 'Julotta' plaats ik dan op tweede kerstdag. 
Uiterlijk inzenden vóór eerste kerstdag 13.00 uur naar gonnetje2@gmail.com
Veel succes!

vrijdag 14 december 2012

Warme plek

We zitten hier al een hele tijd op of in een warme plek in Zweden. Heel vreemd. Zagen we de weerkaarten, dan zagen we ten noorden, maar ook ten zuiden van ons veel lagere temperaturen en veel extremer weer. Vooral de laatste dagen was het hier maar zo rond de -5 à -6 graden, terwijl het meer naar het zuiden -20 was. Ook viel hier veel minder sneeuw. Niet dat het erg is, er ligt een mooie laag, maar niet extreem. Komend weekend, ja, dan wordt er voor hier zo'n 10 à 12 cm verwacht. Nog steeds heel normaal.


Nog een dag of tien dan is het Kerstmis. Een mooie tijd, we kijken er naar uit. 
We denken aan het kerstverhaal en we maken het gezellig in huis. Vaak vieren we het samen met anderen. 
Maar niet iedereen heeft deze vooruitzichten. Niet iedereen kan Kerstmis in vrijheid vieren. Ik denk hierbij vooral ook aan mensen die in een land in oorlog wonen of mensen die gevangen zitten om hun geloof of om hun denkwijze, hun meningsuitingen. De gewetensgevangenen. Al vele jaren raadpleeg ik daarom de zgn. GROETENLIJST (klikklik) van Amnesty International. Ik zoek dan een aantal adressen van gewetensgevangenen uit en stuur ze een bemoedigend kaartje. Een piepklein lichtje voor iemand die in erbarmelijke omstandigheden leeft en zo misschien een klein beetje moed kan putten uit de gedachte dat er nog iemand aan hem of haar denkt. Voor mij kan het geen mooie kerst worden als ik dit niet heb gedaan. Dit vertel ik perse niet om mezelf op de borst te kloppen, maar in de hoop dat ik misschien met dit berichtje nog een paar mensen bereik die er dan ook over gaan denken om zo'n kleine geste te doen naar mensen die het minder getroffen hebben dan wij. Die niet in vrijheid kerst kunnen vieren. 
Als je op de link (Groetenlijst) hierboven in de tekst klikt, kun je de groetenlijst downloaden. Er staan instructies en voorbeeldteksten bij. Adressen voor kaarten naar gevangenen en slachtoffers van mensenrechtenschendingen staan in deel 2 van de lijst. Ik hoop op veel kaarten, veel piepkleine lichtpuntjes voor die mensen.
p.s. Natuurlijk kun je het hele jaar door de groetenlijst gebruiken en is het niet perse van belang dat de kaart met groet vóór Kerstmis aankomt. 

woensdag 12 december 2012

Julotta deel 2


Deel 2 van het kerstverhaal is geplaatst. 
Het laatste deel komt dus op zondag 23 december. Bernhard Nordh heeft gekozen voor een verhaal met een 'open einde'. Daarom lijkt het me een leuk idee om jullie te vragen om, nadat het vijfde en laatste deel is gepubliceerd, een deel 6 te schrijven. Het mooiste verhaal plaats ik dan op 2e kerstdag. Als jullie meedoen natuurlijk...

zondag 9 december 2012

Een kerstverhaal...


Vorig jaar kreeg ik zoveel leuke reacties na het plaatsen van een kerstverhaal, dat ik besloot het nu maar weer te doen. Dit keer een kort verhaal (novelle), dat Bernhard Nordh in 1947 liet verschijnen, samen met een serie andere korte verhalen. Het is nu bijna een jaar geleden dat ik de boeken van Bernhard Nordh ontdekte. Ik was er zo blij mee, omdat me eindelijk meer duidelijk werd over de tijd van de kolonisten.
Ik schreef er dan ook erg enthousiast over in januari 2012 (klik). Later wijdde ik er nog een logje aan in april 2012 en nog weer later, na ons bezoek aan Marsliden in juli 2012.
Maar vanaf nu hier het kerstverhaal in vijf delen. Je vindt het door HIER te klikken. Je kunt ook op de foto hier rechtsboven klikken. Ook het verhaal van vorig jaar kun je nog lezen.
Een mooie decembermaand gewenst!

vrijdag 7 december 2012

In de ban van 'ovädret'

Ik weet niet in hoeverre de berichten zijn doorgedrongen tot Nederland, per slot van rekening is het daar ook koud met sneeuw, maar een deel van Zweden heeft deze week erg slecht weer 'oväder' gehad. Het slechte weer, met abnormaal zware sneeuwval, teisterde vooral Stockholm en het gebied ten westen daarvan. Ook ten noorden van Stockholm, maar dan alleen langs de kust en zo'n beetje tot Sundsvall. Het was een drama op de E4. In het midden van de week lag het vliegverkeer, alsmede bus-, tram- en treinverkeer in en rond Stockholm geheel stil. Alleen onder de grond (metro) kon je je nog verplaatsen. Auto's in de stad waren compleet ingesneeuwd. Sneeuwruimen was zeer moeilijk. In Stockholm is deze week 80% van de sneeuw gevallen die normaal gesproken in een hele winter valt. Nu kunnen ze even bijkomen, maar vanaf zondag kan 'ovädret' weer toeslaan. 

En er kwam nog veel meer!



Van de weg geraakt


Hier merkten we daar niets van. Althans... vandaag waren we bij ICA.
De diepvriezers waren allemaal leeg en er hingen teksten boven. Er stond dat ze de diepvriezers hadden leeggehaald en uitgeschakeld om ze te ontdooien en schoon te maken. Tja, en toen ze de vriezers weer aan wilden zetten, deden ze het niet meer. Er zijn nu nieuwe vriezers besteld in Duitsland, maar door het slechte weer en de slechte wegen, zijn ze er nog niet. Buiten dit merkten we dus niets van het slechte weer, we hadden meer zoiets van 'Krijgen we ook een beetje meer sneeuw? Niet zoveel natuurlijk a.u.b., maar graag iets meer dan die twee centimeter!'
Gisteren begon het dan en nu ligt er zo tussen de tien en twintig centimeter. Zeer fraai! Het waait niet, dus op elk minuscuul takje ligt wel een paar centimeter. Rushy vond het ook helemaal geweldig. Wat had ze het naar haar zin in de sneeuw, hollen als een gek en zich dan in ene omdraaien, voorpoten laag, achterpoten hoog, uitdagen. Enig! Soms wel even aan een pootje kluiven als er een klontje onder was ontstaan.


Ik zag een leuk recept voor Caffè latte med julsmak in een tijdschrift.
Caffé latte met kerstsmaak. De avond afronden met goeie koffie met een heerlijke geur en smaak!
Hier is het alvast:

Eerst slagroom kloppen. Verwarm daarna 3 dl melk met 4 kaneelstokjes en een theelepel speculaaskruiden in een pan. Verdeel dit over vier grote glazen en voeg aan elk glas 1½ dl sterke (expresso-) koffie toe. Dan nog een lekkere grote toef slagroom erop.
Mums mums, oftewel Mmmmmmm.  

maandag 3 december 2012

Lange onderbroek

Afgelopen zondag was het de 1e advent. Kerst en midzomer zijn in Zweden de belangrijkste feestdagen. De Zweden zijn echte kerstliefhebbers, niet zo gek in een land waar het rond deze tijd van het jaar lang donker is en koud. Men begint hier al heel vroeg aan de kerstvoorbereidingen en de kerstperiode duurt zo eigenlijk van medio november tot in januari.
Maar nu dus de adventsperiode. Op de eerste advent verschijnen overal raamverlichting en adventssterren. Exact op deze dag zagen we bij Clas het trappetje voor het keukenraam verschijnen en bij Åke kerstverlichting in de boom. Die verlichting hadden wij een week of twee geleden al aangebracht, niet in een boom maar langs de trapleuning naar de voordeur. Het was toen zacht weer, temperatuur rond nul. Dat is een stuk prettiger dan bij -15. Je kunt dus wel zeggen dat het bijtijds hing. Je hoeft het niet direct aan te doen natuurlijk.
Je kunt nu ook overal  weer hyacinten, amaryllissen, kerststerren en tulpen kopen en dat doet men dan ook volop. Op de buitendeur worden sparrentakken gehangen. Al vanaf half november worden er kerstmarkten georganiseerd.
Van klein tot groot.

Zoveel sneeuw ligt er nu nog niet.
Deze foto nam ik vorig jaar uit de rijdende auto langs Tåsjön, hier vlakbij.
Hier valt met regelmaat de "Dorotea & Hoting aktuellt" in de bus. Dat klinkt als een belangrijke krant, in feite is het dat ook, althans voor hier. Het is echter niet meer dan een zeer eenvoudig, tja, hoe moet ik het nu noemen? Het is A4 formaat. Gewoon papier dat iedereen in z'n printer heeft zitten. Die A4-tjes zijn tweezijdig bedrukt, gevouwen en geniet. Een piepklein "krantje" dus. Maar hij is zeer geliefd, echt iedereen leest 'm. Alles wat er te doen is in de wijde omgeving, maar vooral in Dorotea en Hoting, staat erin. Peter en ik lezen hem dan ook altijd helemaal door. Niet dat daar veel tijd in gaat zitten. Maar je weet dan wel wanneer er een kneuterige kerstmarkt is, of een loppis in het Folkets hus. Wanneer het koor zijn kerstliederen zingt in de kerk en dat de winkeliers op de adventzondagen weer mooie dingen laten zien. In hun winkel of ervoor in de sneeuw, gezellig buiten met marschaller (reuze kaarsen in blik, het is immers al vroeg donker) en glögg. Maar ook wanneer de 'Thai wagen' weer in Dorotea staat met heerlijke afhaalmaaltijden. Of wanneer de man weer hier in Hoting staat met zijn karretje met Lofotenharing, ingelegde haring, ansjovis, gerookt vlees, gerookte ham en worsten. Of wanneer de aardappelboer uit Åsele, of de aardappelboer uit Rossön met zijn vrachtwagen komt naar het plein bij het stationnetje. Veel soorten aardappels, goeie ook. Maar er staat bijv. ook in wanneer het grote kerstconcert is in Arjeplog, niet echt naast de deur. Moet heel mooi zijn. Ook advertenties van de winkeliers natuurlijk. En 's zomers bijvoorbeeld wanneer de bloemenwagens komen met éénjarige tuinplanten.
Als je het leuk vindt kun je er HIER een lezen!
 
Kortom, we zijn hier al helemaal in de stemming. Daarbij is het nu eindelijk echt winter geworden, ook al ligt hier maar heel weinig sneeuw. Het zal twee à drie centimeter zijn. Maar het is in ene wel koud geworden,  gisteren -11 en vanavond zag ik al -15 op de thermometer. Ja, de lange onderbroek moet weer aan. Tegenwoordig thermo-ondergoed genoemd. Je kunt ook een gewatteerde broek aantrekken. En doe het maar! Je krijgt anders echt winterbenen.
Vandaag viel er poolsneeuw, dat is sneeuw uit een vrijwel onbewolkte lucht.
Uit waterdamp eigenlijk. Het zijn hier een soort plaatjes, heel eenvoudige kristallen dus eigenlijk. Ik schreef er al eens eerder meer uitgebreid over. En dat is toch echt zo mooi 's avonds. Heldere lucht met enorm veel heldere sterren.
En dan al die diamanten in de sneeuw, want zo lijkt het. Alsof iemand rijkelijk heeft gestrooid met diamanten. Daar kan ik nooit genoeg van krijgen!
Een gezellige Sinterklaas gewenst!

dinsdag 27 november 2012

Slapen in een boom!

 
Uitzicht vanuit de Cabin
We zijn al wel het een en ander gewend als het gaat over logeren in boomhutten, maar wat ze nu toch in Zweeds Lapland voor elkaar hebben gekregen! Daar kun je nu bijvoorbeeld ook een nachtje doorbrengen in een ufo. Misschien komt E.T. er wel op bezoek.
  
Het Treehotel ligt bij het dorpje Harads, op amper zestig kilometer van de poolcirkel, iets ten noordwesten van Luleå. Een groep Zweedse architecten tekende voor het concept: elk nam één boomhut voor zijn rekening. Ze werden zo gebouwd dat ze bijna helemaal opgaan in de natuur, tussen de vier en zes meter boven de grond en ze zijn opgetrokken volgens de strengste ecologische voorschriften, met milieubewuste materialen. Gasten kunnen ontbijten, lunchen en dineren in Britta's Pensionat, een blokhut op de begane grond. 
De 24 m² grote Cabin ziet eruit als een capsule die door een of ander ruimtevaartuig werd achtergelaten. Twee personen hebben er een dubbel bed, badkamer en terras met weids uitzicht over de bossen.
De Mirrorcube is een aluminium gevaarte met overal glas, zodat de groene omgeving erin wordt weerspiegeld. Je kunt naar buiten kijken, maar niet binnengluren. Er zijn zes vensters, een dubbel bed, badkamer, salon en dakterras. Opdat vogels niet tegen het gespiegelde glas zouden vliegen, werd het bekleed met infraroodfilm die enkel zichtbaar is voor de vogels.

Bird's nest
Ook Bird's Nest is populair: je kunt deze boomhut inderdaad het best vergelijken met een reusachtig vogelnest. Onderaan is er een automatisch uitschuifbare ladder waarmee je 'aan boord' stapt en vervolgens tussen het groen verdwijnt in je eigen cocon. Aan de buitenkant zie je het misschien niet meteen, maar hier kan een gezin met twee kinderen terecht. De binnenmuren zijn bekleed met hout, er zijn twee afgescheiden slaapkamers, een badkamer en een woonkamer.
De vierde hut is de Blue Cone. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, is deze 'kegel' helemaal niet blauw, maar rood. De constructie is eenvoudig en licht en kan makkelijk met een loopbrug worden bereikt, zelfs met een rolstoel.
Er zijn vier bedden, een badkamer en een woonkamer.

Het saunagebeuren
 
En wat is het Hoge Noorden zonder een sauna? De boomsauna kan tot acht mensen tegelijk opwarmen. Het geheel is bovendien uitgebreid met een heetwaterton en een relaxruimte.

Ufo
Het meest recente huzarenstukje is UFO, een perfecte kopie van hoe een ruimtevaartuig eruit zou kunnen zien. Je zou bovendien denken dat hij elk ogenblik kan landen, zeker wanneer de duisternis valt en het licht vanuit de raampjes in bundels naar de grond schijnt. Het gevaarte is gemaakt van composiet dat ook gebruikt wordt in de vliegtuig- en botenbouw. Licht maar sterk, échter kan het niet! Deze ufo kan twee volwassenen en twee kinderen herbergen en biedt aparte slaapkamers, een badkamer en een woongedeelte.

Wie een nachtje in een van deze buitengewone accommodaties wil logeren, moet toch rekenen op zo'n 500 euro voor een tweepersoonskamer per nacht, ontbijt inbegrepen.  Ik moet zeggen dat ik daar persoonlijk toch wel iets anders mee zou doen. Binnen vijf jaar moeten er trouwens 24 boomhutten zijn.
 
Als je HIER klikt, kun je een kijkje nemen op de site. De foto's kun je dan ook veel beter bekijken!

Leuk en bedankt dat je me hier op attent maakte Geert!


zondag 25 november 2012

Ik dacht: Het mag nu wel...

...eindelijk eens wat sneeuwvlokjes op m'n blog. Niet dat er hier ook maar één vlokje ligt hoor, er ligt dus echt helemaal niets. IJs hebben we gehad, we konden wel schaatsen op het erf zeg maar. Dat kwam door sneeuw die al in oktober gevallen was, was gaan smelten, waarna het later weer ging vriezen. Maar als je nu naar buiten kijkt, is het gewoon een landschap zonder een spoortje sneeuw. Twintig kilometer noordelijker en oostelijker ligt nog wel sneeuw, ook al is daar wel veel van weggesmolten. Daar is het tenminste nog wel wit.
Nu hebben we hoop voor de komende week. In ieder geval gaat het nu dan winter worden en tegen het einde van de week komt de temperatuur echt niet meer boven nul. Ook wordt er sneeuw verwacht. 


Verder gaat het goed hier. Alles gaat lekker z'n gangetje. De vogels zijn er allemaal weer, ook al ligt er nog geen sneeuw. De vijf Vlaamse gaaien zitten 's morgens in het schemer al in de berken te krijsen om hun voer. Enig vind ik dat. Vorig jaar waren het er drie.
De mat- en glanskopmezen komen bijna op m'n hand zitten als ik het voer aanvul. Of ze tjilpen me al vrolijk tegemoet. De rest is er ook weer, de kool-, pimpel- en kuifmezen, de boomklevers, eksters, goudvinken, groenlingen en bonte specht. Natuurlijk de eekhoorns niet vergeten. 

dinsdag 20 november 2012

De Pijpendraaier

Het is alweer bijna twee jaar geleden dat ik schreef over Cornelis Vreeswijk, dat deed ik HIER en even later HIER. Lang geleden hield ik al van de liedjes van Cornelis, destijds de Nederlandstalige liedjes. In Nederland werd hij vooral bekend met liedjes als Veronica, De nozem en de non, Jantjes blues en De haan en de hen, om er maar eens een paar te noemen. Ik wist toen wel dat hij geëmigreerd was, maar besteedde daar niet veel aandacht aan, ik was zelfs van mening dat hij naar Noorwegen was geëmigreerd, maar later kwam ik erachter dat het naar Zweden was. Pas toen ik door het komen en zijn in Zweden ook in aanraking kwam met zijn Zweedse liedjes, ben ik daar veel meer over gaan opzoeken.


Ik kwam erachter dat er vele malen meer Zweedstalige liedjes van Cornelis zijn dan Nederlandstalige en dat zijn liedjes in Zweden erg geliefd zijn. In Zweden had hij veel meer succes dan in Nederland. Er is zelfs een Zweedse film gemaakt met de titel 'Cornelis'.
Een paar jaar geleden ontdekte ik dat er in Nederland een Cornelis Vreeswijk Genootschap bestaat, dat in mei 2000 is opgericht en ben daar toen meteen lid van geworden.  Onlangs heb ik bij hen de film van Cornelis besteld en ik verheug me er erg op om daar eerdaags eens heerlijk voor te gaan zitten!

Het CVG geeft een eigen (digitaal) blad uit, 'De Pijpendraaier', waarin zij de leden informeert over alles wat er over Cornelis Vreeswijk te vertellen valt.
Er worden optredens besproken, achtergronden van het werk van Cornelis belicht, verhalen verteld over het leven van Cornelis en er worden optredens en evenementen aangekondigd.
Ook organiseert het CVG ieder jaar een aantal muzikale evenementen. Zo is er de laatste jaren een vast Cornelis Vreeswijk onderdeel tijdens het Havenfestival van IJmuiden en wordt de jaarlijkse ledenvergadering afgesloten met een muzikaal samenzijn.
Het lag eerst in mijn bedoeling om hier een stukje te plaatsen uit de laatste Pijpendraaier en ik had er ook al toestemming voor van het CVG. Maar toen ik eraan wilde beginnen, vond ik dat het wel een heel lange post zou worden en besloot hier de links naar de websites van het CVG en van het Zweedse 'Cornelis Vreeswijksällskapet' te plaatsen. 
Respectievelijk http://www.cornelisvreeswijk.nl/ en http://www.cornelis.se/. Op deze sites is enorm veel informatie te vinden.
Bijvoorbeeld over 'Cornelisdagen', die elk jaar in Stockholm plaatsvindt en zoveel meer.
 
In een van de twee logjes van februari 2011 schreef ik over het museum in Stockholm. In de Pijpendraaier las ik  in een stukje geschreven door Marlies Philippa, dat het museum nu dicht is. De collectie zal naar Visans Hus gaan, het 'Huis van het lied', een muziekmuseum voor de drie verenigingen dat nog in aanbouw is op Djurgården, tussen Blå Porten en Gröna Lund. De bedoeling is dat het in de loop van 2013 geopend wordt. Met de drie verenigingen worden bedoeld: Cornelis Vreeswijksällskapet, Taubesällskapet en Bellmansällskapet.
 
De link naar dit liedje staat in de laatste Pijpendraaier, nr. 3 van de 4e jaargang...
 


Sinds 9 november heeft IJmuiden het Cornelis Vreeswijkpad. Het bord werd door zijn zoon Jack onthuld. HIER kun je erover lezen en foto's bekijken en hieronder een kort filmpje zien waar de datum verkeerd in beeld is gebracht, het was echt op 9 november!





Ben je ook enthousiast geworden? Een lidmaatschap kost vijftien euro per jaar.
Je kunt je opgeven via de contactpagina op de website van het CVG.

donderdag 15 november 2012

Runt Storsjön


Vind je vaak rekeningen in je brievenbus, vandaag lag er eens een verrassing in. Een mooi boek met veel foto's. Het gaat over het gebied rond Storsjön, oftewel het grote meer (456 km2) bij Östersund. Het op vier na grootste meer van Zweden.
Ik kreeg het van Midscand, n.a.v. de fotowedstrijd van afgelopen zomer.
Het boek is geschreven als een bron van inspiratie voor degenen die meer willen weten over Storsjöbygden, het gebied rond Storsjön dus. Het kan worden gelezen door iedereen; degenen die al in het gebied wonen en graag een update willen of zij die meer informatie over het gebied willen of een bezoek willen brengen aan het hart van Jämtland. Het boek staat vol met historische gebeurtenissen en plaatsen, bezienswaardigheden en dingen om te doen. Afgezien van het Zweeds, ook geschreven in het Engels en Duits.
Ik ga me eerdaags laten meeslepen door deze verkenning rond Storsjön.
 
 
Natuurlijk staat er ook een foto in van de beeltenis van 'storsjöodjuret', want niet alleen Loch Ness in Schotland heeft zijn monster. Ook in het grote meer bij Östersund zou er een leven.
De verhalen over het monster daar beneden zijn al zeer oud.
Storsjöodjuret (odjuret = monster), staat ook afgebeeld op de runesteen op Frösön, die gemaakt is tussen 1050 en 1080...


In 2008 plaatste men zelfs vier webcamera's op het eilandje Nysvehälla om het monster te kunnen ontdekken en ook onderwatercamera's die op warmte reageren. In augustus 2008 zei men dan het dier op film vastgelegd te hebben. Er werd zelfs een videoclip getoond op YouTube.
Wat een giller, zal wel een zeeslang zijn geweest of een typische paling :-).

 

In het Jamtli museum in Östersund is een permanente tentoonstelling met betrekking tot Storsjöodjuret.

Alle afbeeldingen in deze post komen van het internet.

dinsdag 13 november 2012

In drievoud


Afgelopen weekend had het een nacht matig gevroren en zag ik 's morgens
dit prachtige kunstwerkje der natuur hangen aan een omgevallen tak
boven het riviertje Valån, hier vlakbij.


Dingen die stuk gaan komen vaak in drieën. Bijgeloof? Toch klopt het vaak, geen idee hoe het kan. Waren wij in NL met een auto die vervangen moest worden, toen we hier aankwamen was het mis met de elektra (zie vorige bericht). Tja, en door dat bijgeloof zat ik gewoon te wachten tot er nog iets mis of kapot zou gaan. En warempel, het duurde niet eens zo lang...

Ik was begonnen een pan erwtensoep te koken, het water werd wel warm, maar kwam niet aan de kook. Even later deed de linker helft van het fornuis het helemaal niet meer en was er beneden een stop doorgeslagen. De oven deed het nog wel en de twee rechtse platen ook. Kan wel kloppen, want het fornuis zit op drie stoppen. Stop weer omhoog gedaan, waarna hij meteen weer doorsloeg. Vervelend op vrijdagmiddag, zo voor het weekend. Ik durfde het hele fornuis niet meer te gebruiken.
We hadden nog een telefoonnummer van een elektricien, die we altijd privé mogen bellen volgens zijn zeggen afgelopen voorjaar. Helaas, hij kon niet komen. Ze hadden een tweeling gekregen en nu had hij ouderschapsverlof. Dat is hier wel even anders geregeld dan in NL. Beide ouders mogen na elkaar ouderschapsverlof nemen met behoud van, naar ik meen, 70% van het salaris. Je bent er ook gewoon zeker van dat je je baan behoudt. Volgens mij mogen ze elk een half jaar nemen.
Hij was bijzonder vriendelijk en bood aan om collega's te bellen en te vragen of er een bereid was om zaterdag naar ons fornuis te kijken. Tien minuten later belde hij terug en vertelde dat er zaterdagmiddag een collega langs zou komen, ergens tussen 13.00 en 17.00 uur.
En ja hoor, om een uur of drie werd er aangebeld. Een man van een jaar of vijftig, die net uit de bossen kwam omdat hij met vrienden gejaagd had, wilde met alle plezier kijken of het fornuis gemaakt kon worden. De grootste plaat zou vervangen moeten worden, maar het was al wel een oud fornuis. Wat is het volgende? Besloten een nieuw fornuis te kopen en aan hem gevraagd wat zijn bezoek kostte. Hij wimpelde het weg, zo van 'Ach, laat maar zitten, het was een kleine moeite!'
En dan is het zo leuk om iets Hollands te geven. Dan weten we weer waarom we altijd typisch Nederlandse lekkernijen meenemen.
Maandag een fornuis besteld bij Elkedjan. Het komt de 27e.
Dat duurt wel even, maar volgens Monica van Elkedjan is hij in die week in de aanbieding en dan 1500 SEK, oftewel ca. 175 euro goedkoper. Ook leuk om dat te zeggen! Volgens de elektricien kan ik het fornuis met beleid nog wel even gebruiken, maar niet de grote plaat. Anders kan ik altijd nog het fornuis in gäststugan gebruiken, al is het daar wel koud nu.
Ik hoop dus dat dat niet nodig zal zijn.
 

vrijdag 9 november 2012

Driefasennet


Na een drukke tijd in Nederland, waarin we nogal in beslag genomen werden door veel zakelijk en ambtelijk gedoe, nu weer heerlijk hier. Onze prikkelbaarheid, die we in Nederland opgebouwd hadden, verdwijnt hier nu als sneeuw voor de zon. En zonnig is het! Heerlijk weer, temperaturen overdag rond of net boven nul en in de nacht lichte vorst. De eerste dag was 's morgens alles wit van de rijp, maar dat was 's middags allemaal weer weg.
 
Als we teruggaan naar Zweden vraag ik me onderweg meestal af of alles goed zal zijn hier. Het is in het verleden immers gebleken dat dat niet altijd zo is. Neem bijvoorbeeld dit verhaal, dat ik in het voorjaar van 2011 schreef na aankomst uit Nederland.
We kwamen hier deze keer later aan dan gepland en Annelies en Pim waren al twee weken eerder vertrokken, zij hadden weer verplichtingen in NL. Ze weten wel hoe ze de verwarming moeten instellen, maar ik had toch Lars-Gunnar (loodgieter die alles hier ooit heeft aangelegd, die heel aardig is en altijd even checkt) even gemaild of hij wilde checken als het kouder zou worden. Toen we hier aankwamen zag ik direct dat de stekker van de circulatiepomp niet in zijn vertrouwde stopcontact zat, maar in een verlengsnoer naar een heel ander stopcontact. Eenmaal boven (ketel staat beneden, huis is geheel onderkelderd) zag ik dat hij alle radiatoren voluit had gezet. Natuurlijk een eerste actie van Lars-Gunnar, na in een huis te zijn gekomen dat veel te koud was. Mijn conclusie was dat de circulatiepomp dus niet gewerkt had op zijn stopcontact.
Toen ik met een spanningsmeter naar de meterkast liep en die meter bij de drie dikke vette stoppen van de drie fasen (naast de hoofdschakelaar) hield, merkte ik dat één van de drie fasen geen spanning had. Op die fase zitten bijvoorbeeld ook de koelkast en het fornuis. Koken konden we dus ook niet.
Elektricien besteld. Zou de volgende dag komen, dus weer buiten de deur eten. Dat hadden we eigenlijk wel gehad na een paar dagen reizen. De elektricien vond uit dat het niet aan onze kant zat, maar in het transformatorhuisje achter in de tuin. Dat is dan een zaak voor E-ON.
E-ON gebeld. Was er twee uur later. Na ongeveer een kwartier kwam de vriendelijke jongeman me vragen of alles wat het niet deed weer werkte.
Ja hoor, alles deed het weer!
Wie verwacht er nu dat het een woelrat heerlijk leek om aan een kabel in een transformatorhuisje te gaan knagen, om vervolgens geëlektrocuteerd te worden. Dit maakte dat de connectie niet meer in orde was.  

maandag 5 november 2012

Thuis

Vanmiddag rond twee uur waren we weer thuis. Als ik nu uit het raam kijk sneeuwt het licht en het is net onder nul. Er lag nog geen sneeuw van enige betekenis. De wegen waren prima. Later meer...

vrijdag 2 november 2012

Vertrek


Eindelijk kunnen we komend weekend vertrekken. Het duurde een week langer dan verwacht en gehoopt. We denken maandagavond aan te komen. Mocht het weer tegenzitten wellicht iets later, maar dat verwacht ik niet als ik naar de weerberichten kijk. Ik heb toch zo enorm veel zin, verlang zo naar onze plek daar. Ik praat jullie volgende week weer bij. Tot dan!
 

maandag 29 oktober 2012

Creatief met brandhout

Deze foto kwam ik zomaar tegen op het net
Volgend jaar zal ik toch ook maar wat meer aandacht besteden aan het opstapelen van het door Peter gekloofde hout! :-)
 

N.a.v. de reactie van Arnoud hieronder, een voorbeeld van wat hij bedoelt.
Nog nooit gezien, ook leuk!

woensdag 24 oktober 2012

Het hangt weer in de lucht


Tja, waarom het vrouwtje het nu zo leuk vond om afgelopen
zomer een foto van mijn neus te maken weet ik ook niet!

Het hangt weer in de lucht, ik merk het, ik heb daar een super speurneus voor!
Ze zijn weer zo druk bezig met dingetjes bijelkaar te zoeken en maar heen en weer aan 't sjouwen. Houdt het nooit eens op, dat meeslepen van enkele dozen? Ik weet het dus eigenlijk wel zeker, we vertrekken op korte termijn weer naar Zweden. Ik hoorde ze al over a.s. zondag, maar ik geloof dat het niet door kan gaan, omdat er nog ergens op gewacht moet worden. Het zal wel in de loop van de volgende week worden dan.
Leuk! Ik ben blij! Ik vind het hier niks op die flat. Ja, het ruikt hier wel erg lekker naar al die andere honden. Wat wil je, zoveel honden hier, veel meer dan waar we wonen in Zweden. Dat kun je ook wel zien aan al die poep hier op straat. Niet van mij hoor, nee, wat ik laat vallen wordt altijd netjes opgeruimd. Maar goed, laten we het daar maar niet over hebben, we gaan zeer binnenkort weer naar Zweden. Ik heb ook alweer die twee pillen gekregen. De wormenkuur. Dat moet elke keer binnen 10 dagen voor vertrek en dat staat dan in mijn paspoort. Dus misschien denken ze dat ze mij voor het lapje kunnen houden, maar ik merk het dus heus wel, ook door dingen zoals bijv. die pillen.
 
We gaan weer naar Zweden.
Joepie!!!