Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





vrijdag 19 mei 2017

Mijn hart huilt tranen met tuiten

Ik ben even helemaal kapot, even ontroostbaar.
Deze foto is van september 2009 toen ik met haar op
de achterbank zat in een heel oude Volvo van iemand anders.

Ik weet, je mag niet klagen als je hond zo'n mooie leeftijd heeft bereikt, maar toch, het doet zo verschrikkelijk zeer. Al worden ze nog zo oud, de pijn is er niet minder om als je ze moet laten gaan.
Rushy ging de laatste week achteruit en gisteravond was ze in ene heel slecht. Ze was daarna zo slecht dat het voor haar ondraaglijk lijden zou worden en dat is toch iets dat je beslist niet wilt. Het werd daarna ook niet meer beter.
Zo lang het leuk was voor haar gingen we door, maar nu hebben we toch de onvermijdelijke beslissing moeten nemen en haar vanmiddag in Hammerdal - Zweden in laten slapen. Zo vlak voor haar 18e verjaardag. Ze was echt op.
De arts nam de tijd, deed het met veel liefde en respect. We zijn tevreden hoe het gegaan is.
En daarna thuiskomen zonder haar, de mand blijft leeg, haar voerbak nog in de vaatwasmachine, brrrrrr.

Ik kan niet beschrijven hoe kapot ik hiervan ben.

Gon



woensdag 10 mei 2017

Voorjaar

 
Wat doet er hier aan voorjaar denken?
 
 
 
 
De viooltjes voor het gastenhuis...
 
 
Rondje erf met Rushy vorige week, bijna alle sneeuw was al weg.
 
 
Het heerlijke weer van vorige week met op 't laatst wel 15 graden.
De hele week hele dagen buiten, koffie buiten, lunch buiten...
Lekker rommelen in de tuin.
Een beetje kleur opdoen, het ergste winterwit van je huid.
 
 
Keep*

Keep*

"Gewone" vink (foto internet)
 
 
Het geluid van tientallen keepen en vinken.
Je hoort ze de hele dag, heerlijk!
Er landen altijd groepen in het voorjaar, meestal om even op krachten te komen na een lange vlucht.
Veel kilo's zonnepitten gaan er dan weer doorheen.
Ach, zestig tot tachtig kilo per winter gaat er toch altijd al minstens doorheen.
Maar nu zijn ze hier al wel bijna een week die kepen en ik hoop dat ze blijven en hier zullen nestelen.
Evenals de kramsvogels, waarvan er eergisteren tientallen aan het wroeten waren
in het gras.
Ze broeden hier altijd, meerdere paren.
 
 
Kramsvogel
 
 
 Ik schreef al vaak over de kramsvogels die ik vaak schijtlijsters noem.
Dit zijn ze dan ook letterlijk.
Lees nog maar eens HIER (klik).
 
Het geluid van de kraanvogels stemt me ook altijd erg blij...
 
 
Kraanvogels, ze zijn er ook al!
 
 
Nu nog wachten op echtpaar wilde zingzwaan dat elk jaar broedt op/aan het meer hier tegenover.
Meestal maar één of twee jongen.
 
 
 
 
Het checken van de vogelhuisjes hier rondom.
Afgelopen winter was er tijdens een storm een naar beneden gekomen.
Ik had hem ooit zelf opgehangen en verbaasde me erover dat dit kon gebeuren.
Als je wist wat voor schroeven ik destijds gebruikte!
Gelukkig niet terwijl er een nest in zat.
Ik heb het nu op een andere manier gedaan, er een lat achter gemaakt die op
verschillende plekken vastgeschroefd kon worden.
 
 
Ook weer in orde voor gebruik
 
Dus tja, dit alles stemt mij goed en vrolijk.
 
Het was dan ook wel weer even vreemd vandaag:
 
Het zal wel weer snel weg zijn dit dunne laagje.
Foto van rond zes uur vanavond uit het slaapkamerraam.
Van mij mag het snel weg, wil nu zomer!
 
En wat nog meer aan het voorjaar doet denken is het lange licht.
Om twaalf uur is het nog niet echt donker.
Nog een paar weekjes, dan is het 24 uur licht
en dan...
doet de natuur hier z'n inhaalslag.
Alles kan dan 24 uur groeien en bloeien!
 
Gon
 
 
* De foto's van de keep komen van de blog van Mohamed Idrissi en heb ik met zijn toestemming geplaatst.