Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





dinsdag 30 augustus 2011

Even weg

Alvast een voorproefje, de houten kerk van Arvidsjaur!
We zijn even een uitstapje aan het maken. Waren gisteren in Arvidsjaur en nu in Piteå. Nog verder naar het noorden dus. Ik ben hier weer 2e helft van de week.

zaterdag 27 augustus 2011

Paddenstoelen in eigen tuin



Vandaag eens om het huis door tuin en bos gelopen.
Het resultaat kan je bekijken op mijn fotoblog.

Eindelijk en blij toe!



Afgelopen winter had ik de loodgieter, "Lars-Gunnar" heet hij van voren, een mail gestuurd met de vraag of hij langs wilde komen om te praten over een nieuwe circulatiepomp voor de verwarmingsinstallatie (tevens graag nog de rekening voor de nieuwe toiletpot die in mei 2010 is geplaatst). Hoewel ik weet dat Lars-Gunnar dagelijks zijn emails leest, hoorden wij helemaal niets en kwam hij niet langs. Ik baalde er wel van, want de circulatiepomp deed het gewoon wel, maar ik vertrouwde hem nu eenmaal niet. Het was een oude pomp en aangezien ik degene ben die altijd stookt en dus dat ding hoor zuchten, wilde ik zo graag een nieuwe. Zou me nervositeit schelen als het soms 20 of 30 graden vriest. De pomp draaide zijn rondjes, maar het was net of hij soms in onbalans was. Rare geluiden, daar houd ik niet van! Volgens Peter zou het wel meevallen, maar hij had geen bezwaar tegen een nieuwe pomp. In maart zijn we naar Nederland gegaan en ik belde Lars-Gunnar ergens onderweg in Zweden, omdat we eerder weg waren gegaan i.v.m. mijn moeder. Of hij even in het huis wilde gaan kijken of ik alles goed had staan, want dat is nogal ingewikkeld hier. Maar toen hij de telefoon opnam en hoorde dat ik het was, dacht hij, twee maanden na de mail, dat ik voor de pomp belde. Toen kwam hij weer eind mei. Hij begon zelf over een nieuwe pomp en vond ook dat de pomp wel aan vernieuwing toe was. Ik vertrouw hem wat dat aangaat voor 100%, kan me niet voorstellen dat hij je iets laat kopen wat niet nodig is. Dus wij wachtten en wachtten. Een week of twee geleden, drie maanden later, besloot ik weer een mail te sturen, want er waren nog twee kleine klusjes bijgekomen die ik met een foto wilde verduidelijken. Hij woont hier 10 km. vandaan, dus dan hoeft hij niet nodeloos heen en weer te rijden en kan evt. onderdelen direct meenemen. Hij kwam niet. Over een maand gaan wij weer even naar Nederland. Die pomp MOET er voor de winter in vond ik. Ik pleegde een simpel telefoontje: "Hej Lars-Gunnar, wanneer kom je?" "Zijn jullie morgen thuis?" zei Lars-Gunnar. "Ja, we zijn de hele dag thuis." "O.K., dan kom ik morgen." Hij kwam rond de middag. Goh, geen lunchräst, nee Lars-Gunnar werkte gewoon door en na een half uur zat de nieuwe pomp ertussen en waren de andere kleine klusjes ook klaar. De rekening voor de toiletpot geplaatst in mei 2010, nee, die had hij niet klaar. Hoe lang zal het dan duren voor we hier een rekening van krijgen? De  vorige eigenaar van dit huis heeft de rekening van al het loodgieterwerk in 1997, toen er een nieuwe keuken, badkamer en tvättstuga kwam, in 2009 moeten afrekenen met Lars-Gunnar, omdat hij het huis toen aan ons verkocht. Niet te geloven hè, 12 jaar later! Waar leeft die man dan van zou je zeggen. Van die paar schapen die hij nog houdt kan hij toch niet leven lijkt me.


Maar goed ik was erg blij en zat 's avonds lekker ontspannen bij heerlijke geluiden uit het verwarmingssysteem. Hij had de watertank bijgevuld en kennelijk zat er lucht in. Omdat ik de verwarming van de badkamer laat meelopen (lekker warme vloer), wordt er één verwarming hier boven ook altijd warm. Het leek wel zo'n waterornament dat je voor ontspanning in huis kunt zetten. Meestal te koop bij New Age winkels met mooie namen als Himalaya of Atlantis of Oberon. Zelfs Blokker verkocht ooit zoiets geloof ik. Mensen neem een nieuwe pomp, nu in de aanbieding! Voor veel zorgeloze winters deze nieuwe pomp, nu met gratis waterornament voor totale ontspanning! Inmiddels is het geluid over, het stoorde me niet eigenlijk. Was best een lekker geluid. Zo kabbelend/pruttelend weet je wel.


De schoorsteenveger is eigenlijk een soortgelijk verhaal. Was nog steeds niet geweest. Een paar dagen geleden een mail gestuurd met smeekbede en of dan ook gelijk de faktuur voor het schoorsteenvegen van 2010 meegenomen kon worden, zodat we dat eindelijk eens kunnen betalen (ook al 3x gevraagd). De smeekbede hielp en vanmorgen stonden ze hier drie man sterk, werkten als razenden zo snel, alsof ze een vliegtuig moesten halen. We kregen de rekening van deze keer en van vorig jaar. Vorig jaar voor de helft van de prijs, omdat het eigenlijk al zo lang geleden was. Dus ik ben bijzonder blij en tevreden. Zulke dingen moeten in orde zijn.

dinsdag 23 augustus 2011

Paddenstoelentijd doet me denken aan ..................

Hij zag er ongeveer zo uit, maar dan rond en geen steel.
Peter en ik zijn lekker bezig met van alles en daarom maar eens een nog niet verteld verhaaltje uit het verleden. Het speelde twee jaar geleden om precies te zijn, de periode dat we dit huis gekocht hadden en het huis in Gafsele verkocht hadden aan Tineke. In Gafsele hadden we voor internet een breedband verbinding en dat abonnement liep bij de Gemeente (vreemd, maar waar). Omdat het in Hoting niet zo is geregeld en je gewoon een abonnement bij Telia moet nemen, was de enige mogelijkheid een dongel omdat we geen persoonsnummer hadden. Veckosurf heet dat, een soort prepaid internet, steeds voor een week. Je waardeert hem op, net als een mobieltje en kunt voor een week onbe- perkt internetten voor omgerekend ca. 10 euro. De dichtstbijzijnde Telia butik is in Östersund, 150 km. naar het zuiden. Eenmaal in Gafsele met de dongel, hem uitgeprobeerd, maar hij deed het niet. Ik kwam er niet uit. We wisten nog dat er een "computerman" woont, ca. 30 km. ten oosten van Åsele, dat is 50 km. van Gafsele en 110 km. van Hoting. Ik heb hem gebeld en we spraken af in de konditorie in Åsele. Hij kreeg het ook niet voor elkaar en zei dat Telia waardeloos was en dat we (ik meen) Ice net of zoiets moesten nemen. Maar daar had ik geen zin in, had net die dongel. Terug ermee naar Östersund. Daar zijn we in totaal 3x geweest en toen ik de laatste keer voet bij stuk hield en zei dat ik niet wegging voor ik op mijn laptop had gezien dat ik verbinding had, bleek dat de dongel niet deugde en kreeg ik een nieuwe. Geen excuses natuurlijk. Maar goed, de computerman, zijn naam is Tomas, nam na die eerste afspraak de dongel mee naar huis. Later belde hij dat hij hem ook daar niet aan de praat kreeg, we moesten hem maar komen halen en dan komen lunchen. Toen wij eenmaal in Hoting waren, kwam hij een keer warm eten. Hij had hele plannen, wilde ons zelfs van Nederland naar hier verhuizen. Zou alles regelen, vrachtwagen en zo. Hij zou onze auto's van motorverwarming en schijnwerpers voorzien. Hij prees mijn (gewoon eenvoudige) eten de hemel in en bleef heel lang. We werden weer bij hem uitgenodigd. Peter zei tegen mij dat Tomas een oogje op mij had. Ik ontkende, merkte er niets van, ik ben ook erg onnozel wat dat betreft, ha, ha. Toen we weer bij hem waren, mochten we aalbessen plukken in zijn tuin. Het regende een beetje en hij stond toe te kijken onder een paraplu, terwijl wij plukten. Op de grond stond daar in ene die witte paddenstoel die op een champignon leek. Hij had alleen geen steeltje en was helemaal rond, zoiets als een tafeltennisballetje. Zat maar met een dun draadje/steeltje aan de grond vast. "Die kun je wel eten!" zei Tomas in het Engels tegen Peter. "Ja, ja," zei Peter met een gekke bek, "zeker giftig, en jij er met Gonny vandoor!" Tomas reageerde niet, Peter at de paddenstoel en ik schaamde me. We hebben even later afscheid genomen en hebben Tomas nooit meer gezien of gehoord. Gisteren zag ik precies zo'n zelfde paddenstoel staan hier op het erf. Bijna twee jaar later moest ik weer even aan het voorval denken..........

zaterdag 20 augustus 2011

Altan en superoude huizen

Is hij niet schitterend, deze monnikskap die zomaar als
verrassing opkwam in onze tuin?!! Hij heeft ook nog
een pluisje (zaadje) van een wilgenroosje op zijn kap.

Woensdagmiddag kwam Tineke (met Milly) hier aan op de fiets na een rit over gruswegen van ca. 70 km. Wat zag ze er heerlijk verhit uit. Ze had allemaal lekkere dingen bij Christien vandaan meegenomen (onze voorwaarde dat ze hier mocht slapen :-))) !) en we konden lekker buiten koffie drinken met dat erbij. Het was een gezellige avond en we gingen rond middernacht pas opbreken. Ik heb Tineke 's avonds nog even wat rondgereden om wat meer van de omgeving te laten zien. De volgende dag is ze rond de middag weer vertrokken voor de volgende fietstocht van zo'n 50 à 60 km. Ze is nog steeds onderweg en wil morgenavond, zondagavond dus, thuiskomen. Ik heb vandaag nog contact met haar gehad en alles gaat prima. Ze slaapt onderweg in vishutten of in een tentje dat ze bij zich heeft.  Ik heb wel foto's gemaakt van Tineke en Milly op de fiets (mountainbike), maar met het toestel van Tineke. Ik zal haar ernaar vragen als ze weer thuis is.
Nadat Tineke was vertrokken, ben ik donderdagmiddag eindelijk aan het plafond in de altan begonnen. Vrijdag ben ik er ook nog een middag mee bezig geweest en vanmorgen het laatste stukje. Ben dus lekker aan het zagen en timmeren geweest. Het is enorm opgeknapt. Het heeft ook vele voordelen en dat zijn in volgorde van belangrijkheid: geen vogels meer in de altan die zich bijna te pletter vliegen tegen het glas, geen tocht meer als je er zit, geen rotzooi meer naar binnen na harde wind, gezelliger en lichter. Nu wil ik de houten vloer nog verven en gordijntjes maken. Peter gaat twee houten stoelen die er staan blauw verven (waarschijnlijk komende winter pas). Als de altan klaar is zal ik het laten zien, op de blauwe stoelen wachten we dan maar niet. Dus dat houden jullie tegoed.


klikklik en schrik :-)




Gisterenavond hebben we nog een autorit gemaakt. Over gruswegen hier achter/bovenlangs. Onze buren,  Åke en Wiveka, hebben hier her en der nog grond liggen, geërfd van Wiveka's ouders. Laatst hebben ze van zo'n stuk grond de bomen verkocht aan SCA. Het stuk land ligt 10 km. van de openbare weg, de bushbush in. Ze hadden ons verteld dat er nog twee erg oude huizen op staan die niet meer voor bewoning geschikt zijn. De opa en oma van Wiveka hebben daar vroeger gewoond. Peter en ik wilden er al heel lang eens gaan kijken en besloten dat gisteren dan eindelijk eens te doen. We konden er een rondje van maken, dat werd dan zo'n 30 km. bijelkaar. We hadden een zeer gedetailleerde kaart (dankzij Tineke, die had hem bij zich voor het fietsen, en ik heb omgeving Hoting even gekopieerd) en konden het gemakkelijk vinden. We hadden ons wel een voorstelling gemaakt van twee huizen die niet meer voor bewoning geschikt zijn, maar zo erg hadden we het niet verwacht. Het zou levensgevaarlijk zijn erin te gaan. Het ene huis schoof bijna van de fundering af en in het andere huis was de vloer helemaal weg, verrot, het aanrecht en de kachel waren er gewoon voorover in gevallen. Dat hier mensen hebben gewoond, vroeger, toen de auto's nog lang niet zo comfortabel waren (denk aan de strenge winters). Twintig à dertig km. van de dichtstbijzijnde winkel en school. Een erg slechte weg. Er is daar geen water en geen stroom. Er was alleen een waterput, zo een met een emmertje. Ongelooflijk! De huizen staan er nog steeds, ternauwernood. Misschien omdat er nog een woonvergunning op blijft zo, geen idee.
Fijn weekend verder...........


woensdag 17 augustus 2011

Els&Max en Tineke


Milly

Vandaag zijn Els en Max hier geweest. Zaterdag moet Els alweer terug naar Nederland. Zal ze weer zwaar vallen. Morgen komt Tineke op de fiets, van Gafsele naar Hoting dus op de fiets, zo'n 70 km. Milly komt ook mee, die zit dan ook super in de "aanhangwagen". Het zal droog worden in de loop van de vroege ochtend. Ik geloof die voorspelling na zojuist de radar bekeken te hebben. Zal prettig zijn, want nu regent het pijpenstelen. Tineke en Milly blijven slapen. Later dus meer ................


p.s. Nog even aandacht voor DIT. Een jaarlijks terugkerend drama. Ik heb getekend, misschien wil jij dat ook doen. Als we niets doen gebeurt er ook zeker niets en gaan deze barbaren gewoon door met het verminken en doden van gedesoriënteerde walvissen. Hoe bedenk je het om met grote messen op deze levende dieren in te steken tot ze doodgebloed zijn. De zee is dan helemaal rood van het bloed. Doe je mee?
Je kunt ook lezen over de Sea Shepherd, die geweldig werk doet om walvissen te beschermen.

zondag 14 augustus 2011

Stekenjokk



Heel veel supergrote foto's van Stekenjokk op mijn fotoblog ZoominGon. Dus klik hier op de groene tekst of in de rechterkolom op de foto van de fotoblog.
Het was een geweldig mooie dag. Wat heb ik genoten. Mijn advies aan degenen die eens de Vildmarksvägen willen gaan doen; .........doe de rit tegen de klok in. Vorig jaar deden we hem met de klok mee, maar tegen de klok in vinden Peter en ik echt veel mooier. Raar maar waar.

Wij zijn naar Stekenjokk...........


Geleende foto, er zal nu minder of geen sneeuw liggen.
Stekenjokk is doorgaans pas in juni bereikbaar, eerder
is de pas niet open i.v.m. nog aanwezige sneeuw.

Hier werd vroeger zilver en sulfur gewonnen (foto vorig jaar)
Zondag 14 augustus, we zijn naar Stekenjokk. Vorig jaar waren we er ook in augustus en we vonden het bijzonder. De rit is ook mooi. Het is wel vroeg uit bed en weer laat thuis, maar dat hebben we er voor over.
We komen langs nog meer mooie dingen, bijvoorbeeld watervallen. Veel tijd om ook nog andere dingen op te zoeken is er niet (bijv. zeer oude bijzondere kerk), maar er is niet veel slaapplaats onderweg op een zodanige afstand van huis dat het de moeite loont te overnachten. In het hotel in Gäddede, waar we dan wel zouden willen overnachten mag de hond niet, wel in een van de prachtig gelegen stuga's die bij het hotel horen, maar de bedden waren daar zo ontzettend slecht, dat we daar geen 90 euro en een zere rug voor over hebben. Dus dan maar in één dag. Ik hoop dat het zonniger is dan vorig jaar, i.v.m. het foto's maken. Ik ben immers alle foto's die ik vorig jaar in augustus en september maakte kwijt door een crash. Alleen de foto's die op mijn blog staan heb ik dus nog.
Nu is het nog ongerept daar op Stekenjokk, maar er is inmiddels een vergunning afgegeven aan een bedrijf om te mogen zoeken naar koper, zink, zilver, lood en goud. Vroeger is er ook zilver en sulfur gewonnen, maar dan is al weer even geleden, tot 1988. Men hoopt klaar te zijn met de werkzaamheden en dus een draaiende mijn te hebben is 2015, die naar men hoopt 700 banen zal geven. Bah, wat zonde, kan je je voorstellen hoe het er dan uit komt te zien? Dus beste mensen, IK HOOP DAT ZE NIKS VINDEN, HA, HA. Nu zijn we nog even aan het genieten van de ongerepte natuur op Stekenjokk. Tot later ......

donderdag 11 augustus 2011

Voor Els en Beer


Vandaag waren we bij Els en Max. Els had het erg moeilijk, want haar hond is in het pension in Nederland overleden. Ze wist wel dat hij een mooie leeftijd had voor een Berner Sennen hond, maar had natuurlijk graag bij haar hond Beer geweest als hij zou inslapen. Hij was ook niet zo dat ze dacht dat hij binnen zeer korte tijd dood zou gaan. Hij lag 's morgens dood in het hok. Zelf heb ik twee keer een hond moeten laten inslapen, omdat het egoïstisch was ze langer te laten leven. Oh, oh, oh, wat ontzettend moeilijk is dat!!! Altijd dacht ik dat het mooier zou zijn wanneer ze dan zelf inslapen. Dat jij die keuze niet hoeft te maken. Maar wat begrijp ik nu Els haar verdriet goed. Gelukkig heeft ze kinderen die regelen dat Beer gecremeerd wordt en zo, maar wat zal ze er veel met haar gedachten zijn.


Ik weet niet wat ik moet schrijven
Ik weet niet wat de pijn verzacht
Ik weet niet wat de pijn een beetje doet vergeten
Dan alleen de gedachte:
Lieve Beer slaap zacht

Heel veel sterkte Els!!!
Dikke knuffel van Gon


Regen, bessen en Els



Na die zes mooie weken  kregen we dan een paar dagen met regen. Twee dagen ervan met veel regen. Het riviertje waar ik altijd iedere dag naartoe ga als ik de hond uitlaat, was niet erg enerverend meer, er liep maar heel weinig water doorheen. Maar na al die regen, staat het water vandaag maar liefst zo'n halve meter hoger! Het water wordt hier natuurlijk allemaal geregeld en dat houdt verband met de waterkrachtcentrales die hier overal zijn. Ze hebben kennelijk iets open gezet om het water dat van de bergen komt (ten westen, de Noorse bergen) af te voeren. Deze foto van een meer hier niet ver vandaan (richting Noorse bergen) vond ik dan ook mooi om nu te plaatsen. De meren liggen hier een beetje trapsgewijs van hoog naar lager en het water loopt dus ook door de meren en rivieren van hoog naar lager om uiteindelijk in de Botnische Golf uit te komen.
Met al die regen begon ik wel een beetje in te zitten over de bessen en de jam die ik ervan wilde maken. Ze waren nu mooi rijp en de kramsvogels hadden het nog te druk met wormen zoeken. Gelukkig was het zondag droog en zijn we begonnen de aalbessen te plukken. En nog andere bessen. Peter is doorgegaan met bessen plukken en ik ben ze gaan afrissen en wassen. Gelijk maar door met jam maken. Al met al waren we er de hele zondag wel een beetje zoet mee. We begonnen niet al te vroeg, maar toch. Op menig Zweedse blog zullen de jammetjes al wel ter sprake zijn of nog komen, want het is nu eenmaal bessentijd. Ik ben weer erg blij met het resultaat. Ik maakte 4 soorten; Aalbes/bosbes, Aalbes/framboos/bosbes, Aalbes en Aalbes voor in de yoghurt e.d. Een soort Tova of Flipje, maar dan alleen aalbessen en suiker, het heeft een dikte dat het nog schudbaar is (links op foto). Heerlijke bessen, onbespoten en gerijpt in frisse lucht. Over de dertig potjes, potten, flesjes. 

31 stuks
Ik had nog een hele lap Brabants Bont, dus rondjes geknipt en nu staat het toch wel erg leuk zo in de kelder, ha, ha. Zonde om op te eten. Het komt wel mooi uit, want de voorraad van vorig jaar was precies op. Natuurlijk geef je nogal wat weg, maar zelf eten we het ook erg graag. We hebben nu wel het dubbele van vorig jaar denk ik.
Morgen naar Els en Max. Els is vorige week weer aangekomen in Dorotea. Ik weet dat velen van jullie genoten van het romantische verhaal. Wel die romance duurt nog steeds voort. Els haar appartement in Nederland staat te koop en verder horen we morgen weer. Ik vind het leuk haar weer te zien. Gelukkig voor haar is het nu weer droog weer geworden. De wind zit vandaag in de noordhoek, dat maakt de nachten al fris. Ook dat wordt in de loop van de week weer beter.

zondag 7 augustus 2011

Bezoek, tunnbröd en auktion

Prachtige ijsbloemetjes (e.a.) bij het kerkje in Dorotea
Afgelopen woensdag kwamen Irma en Ron en ze zouden blijven slapen in de stuga. We keken er alle vier naar uit. Ze kwamen rond koffietijd. Omdat Peter en ik besloten hadden dat er nu eens lekker niemand hoefde te koken, zijn we om een uur of half twee naar het hotel in het dorp gegaan voor de warme lunch. Het is een uitgebreid buffet. Dit seizoen zit er ook een nieuwe eigenaar in en nu is het nog beter dan het voorheen al was. Irma en Ron waren er ook erg enthousiast over. Na het toetje hebben we geen koffie meer genomen, want dat wilden we op Tåsjöberget doen, dan konden Ron en Irma ook het prachtige uitzicht zien.

Tåsjöberget (op een andere, minder heldere dag)
Eenmaal daar hadden we helemaal geen zin meer in koffie, maar in iets fris. Het was dan ook erg warm en het zat heerlijk daar buiten op 634 meter hoogte. Hiervandaan kan je in de verte de Noorse bergen zien (west) en ook ver naar het zuiden kijken. We hadden ’s avonds eigenlijk geen van allen echt honger na de warme lunch en hebben alleen maar crackers gegeten. Heerlijk buiten zijn tot het bedtijd was. Het ongedierte is begin juli gelukkig gereduceerd tot NP (Nederlands Peil). De overlast is dus in juni en begin juli. De vogels en hun jongen eten zich hier dan helemaal rond aan de muggen, knott, enz. De volgende ochtend weer heerlijk buiten ontbeten, wat een verwennerij toch. Daarna zijn we naar Doro Camp gegaan in Dorotea. Dat is een mooie camping die gerund wordt door een jong Nederlands paar. Even een praatje gemaakt en koffie gedronken. Toen wilden we Ron en Irma "Het laatste avondmaal" laten zien. Dit is een beeldengroep in een kapelletje op de begraafplaats bij de kerk in Dorotea.




De beeldengroep is gemaakt van gips door de kunstenaar  Björn Martinius, geboren in Oslo in 1908. In 1942 vroeg hij politiek asiel aan in Zweden, waar hij leefde tot zijn dood in 1968. Tegenover de kerk met begraafplaats vinden we “Risbäck hembygdsområdet” . Ook daar wilden we graag even heen, ook al wist ik wel dat het dicht zou zijn. Het zomerseizoen is wat zulke dingen betreft hier al afgesloten en je kunt het bezichtigen op afspraak. We hadden geen afspraak, maar hebben alles wel kunnen bekijken. Alleen konden we natuurlijk niet overal in. Bagarstugan was open en twee dames waren tunnbröd aan het bakken.



Irma en ik hoopten dat we binnen mochten komen en Peter hoopte dat we dan tunnbröd konden kopen. Het lukte allebei bij deze twee aardige vrouwen. Ja, zo lusten we tunnbröd (dun brood) wel! Niet die van de fabriek, die weken goed liggen te zijn in de winkel door conserveringsmiddel en nergens naar smaken. Op het terrein waren ook allerlei andere oude gebouwen, ook van de Sami. Wellicht maak ik nog eens een tel. afspraak om alles van binnen te kunnen zien. Nu moeten we het doen met een paar foto’s van een timmerhus (balkenhuis) uit achtienhonderdzoveel dat in de jaren tachtig vanuit een plaats in de buurt hierheen is getransporteerd.




Echt zo mooi, helemaal mijn smaak dat blauw. Altijd al mijn
lievelingskleur geweest. Zal nooit veranderen!
De foto’s zijn allemaal door de ramen genomen en het valt me nog mee hoe ze zijn geworden. Ik ben trouwens helemaal verliefd op het blauwe hobbelpaard. Ten eerste ben ik gek op (oude) hobbelpaarden en als hij dan ook nog in mijn lievelingskleur is! Ik zou heel wat over hebben voor zo’n paard. Hierna zijn we snel naar ons huis gegaan om Rushy uit te laten en wat tunnbröd met Philadelphia en jam te eten, want we wilden nog verderop. Er was n.l. een veiling “auktion” bij Kerstin in de tuin. Ze had me daar van de week al over gemaild. Ze wilde alle gereedschappen van haar acht jaar geleden overleden man verkopen. Plus nog heel veel andere spullen. Irma en Ronald wilden ook graag mee. We wilden wel eens zien hoe het er dan aan toe gaat. We hadden nooit, maar dan ook nooit verwacht dat er zoveel mensen zouden zijn. Allemaal hun eigen tuinstoeltje meegenomen. Wij dus niet, weten wij veel, ha, ha. Er stond zelfs een kraampje in de tuin waar je hotdogs, wafels en frisdranken kon kopen. Tot vier uur kon men alles bezichtigen. Daarna begon het spektakel. De veilingmeester maakte af en toe ook nog een grap, vertelde een mop zodat alles bij elkaar haast wel cabaret leek. Peter kon geen uren staan natuurlijk en ook mijn rug begon te protesteren van het lange stilstaan. Niets gekocht, afscheid genomen van Irma en Ron. Het waren twee enorm gezellige dagen Irma en Ron! Leuk dat jullie er waren.
Helaas geen foto van de "auktion". Wel nog onderstaande foto van een wel heel bijzondere steen. Hij stond ook  bij de oude gebouwen in Dorotea. In het midden zit iets mysterieus, wellicht een fossiel. Het ronde in het midden was een opstaande rand (ook steen) van ongeveer een centimeter hoog.
In het midden lijkt dus wel een fossiel of afdruk
van een vogeltje (ik zie het nu ook Geert!)

zaterdag 6 augustus 2011

Zomer 2011



Wat een zomer! Die zomer die begon zowat in april in Nederland. April en mei waren uitzonderlijk warm in Nederland dit jaar. Elke dag gingen we erop uit, om maar niet in het appartement in  Friesland te hoeven zijn. En toen half mei weer terug naar Zweden. Alweer goed weer, maar niet warm. Dat begon zo rond midsommar. Ruim zes weken al hebben we geweldig weer gehad hier. Altijd tussen de 20 en 30 graden op twee dagen na, waarvan één hele dag regen. Zes weken lang topzomer in Jämtland. Dat betekent: buiten eten, 's morgens, 's middags, 's avonds - bbq - zwetend grasmaaien - wilde bloemen plukken voor op tafel - de middernachtzonhemel bewonderen - blote voeten - gedroogd gemaaid gras op de vloeren in huis - iedere dag buiten alle planten in potten en bakken water geven - veel bronwater (met of zonder bubbels) drinken - de prachtige, uitbundig bloeiende bermen bewonderen tijdens wandelingen en autoritten - aardappels, wortelen en bietjes schoffelen - zwarte bessen, aalbessen, bosbessen en vossenbessen rijp zien worden - jonge vogels uit zien vliegen en bespieden - buiten verven - Hollandse bezoekjes ontvangen - zwemmen - de wasjes buiten droog binnen een uur - genieten van het hier wonen - veel sla uit de tuin eten - rommelmarktjes (loppis) bezoeken - lunchen op de berg - veel zomerfruit - een gelukkige hond, die zichtbaar geniet van het vrij kunnen in en uit lopen... en zo kan ik nog wel even doorgaan. Nu wordt het de hoogste tijd om alle bessen te plukken en jam te maken. Komt mooi uit, want we zijn net door alles van vorig jaar heen. Morgen maar beginnen, voor de kramsvogels ons weer voor zijn. Hopelijk regent het niet, want dat is wel de aanleiding dat ik over deze zomer ben begonnen. Sinds gisterenavond, nadat Irma en Ron waren vertrokken, regent het met grote regelmaat. Even wennen, even slikken. Wel goed voor de natuur, want in de weerberichten werd er al een poosje gewaarschuwd voor bosbrandgevaar. De komende dagen blijft het ook wisselvallig. Komend weekend zal ik jullie verder "bijpraten". Tot dan!



Even met de hond uit. Aan de achterkant ons bos uit. Het pad is daar een
beetje dichtgegroeid met wilgenroosjes die jammer genoeg zijn  uitgebloeid.

donderdag 4 augustus 2011

Carport / garage

Eventjes geleden dat ik hier was. Gewoon geen tijd. Nu even een paar foto's van de carports die hier achter op het erf staan en die nu naar ons zin zijn en eigenlijk garage zijn geworden. Het waren ook eigenlijk meer garages zonder deur. Vorige week was het timmerwerk af en konden Peter en ik het verfwerk doen.

2011 (niet zo'n mooie foto door de zon)

2010

2009

Ik kom morgen of overmorgen met een uitgebreid bericht. Tot dan!


dinsdag 2 augustus 2011

Inderdaad



vandaag zou de schoorsteenveger komen. Inderdaad, hij kwam niet. Waarom is dat nu geen verrassing? Misschien komt hij morgen, of woensdag of weet ik veel wanneer. Dan moet je maar blij zijn als je thuis bent, want het meeste werk moet hij binnen doen. Hij maakt ook de hele houtketel schoon. Vorig jaar maakten we de fout te zeggen wanneer we naar Nederland zouden gaan, hij kwam op de valreep, één dag voor ons vertrek eind september! O.K. het komt goed, dat wel. Nu maar hopen dat het dit seizoen ook goedkomt.


klikklik