Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





maandag 28 maart 2016

Bijgeloof

 
 

In Zweden is of was Pasen omgeven door bijgeloof. Er vliegen heksen rond.
 
De Zweden liefhebbers weten het al wel en ook mensen die hier al jaren lezen, want ik heb het al eens eerder verteld...
 
 
In Zweden heerste lang het bijgeloof dat de toverkracht van heksen rond Pasen op zijn sterkst is en dat ze dan ook extra actief zijn. Op Witte Donderdag vliegen ze op hun bezems naar een bijeenkomst met de duivel op een plaats die 'blåkulla' wordt genoemd, om pas de zaterdag erna weer terug te keren. Om te kunnen vliegen smeerden de Paasheksen bezems (of andere voorwerpen) in met een geheim mengseltje. Ze verzamelden zich in een kerktoren in de buurt om de lange weg gezamenlijk voort te zetten. In deze kerktoren schraapten ze gelijk wat ijzer van de kerkklokken voor het geheime 'vliegmengsel'. 
Begrijpelijkerwijs is het in Zweden een bewijs van grote moed of domheid om de nacht van Witte Donderdag in een kerktoren door te brengen. In Zweden doen vele verhalen de ronde over jongemannen die dit toch waagden, vaak met de meest vreselijke gevolgen.
 

 

Nog steeds komen we de heksen wel tegen in het straatbeeld rond Pasen. Deze foto's maakte ik in Rossön, een dorpje hier even verderop.



 
Het aansteken van de haard op Paasmorgen was ook omgeven met bijgeloof. Degene die op Paasochtend als eerste zijn haard aan had, zou één van de Paasheksen zijn. Daarnaast konden heksen bij terugkomst van Blåkulla klem komen te zitten in schoorstenen. Om er zeker van te zijn dat de schoorsteen veilig was, moesten eerst negen verschillende soorten takken worden verbrand.
De schoorstenen rookten dan ook pas laat op Paasmorgen.
Als bescherming tegen de rondwarende slechte krachten in deze periode werden vreugdevuren gebouwd, werd er in de lucht geschoten met geweren en werden heilige symbolen, zoals kruisen en sterren, op de deuren geschilderd. Men begroef psalmboeken in de tuin en hing zeisen en bijlen kruislings boven het vee.
In het moderne Zweden is het stoken van het grootste vreugdevuur nog steeds een nationale sport. De vuurwapens zijn vervangen door vuurwerk.

 
Deze foto haalde ik van internet
 
Op Witte Donderdag of op Paasavond verkleedden Zweedse jongens en meisjes zich als heksen en bezochten ze de buren. Soms lieten ze hierbij een versierd kaartje (een Paaskaart) achter, in de hoop in ruil hiervoor iets lekkers of geld te krijgen.
Tot op heden gaan nog steeds als heks verklede kinderen langs de deuren en krijgen dan iets lekkers. Een beetje zoals in Nederland met Sint Maarten.
 
Goede Vrijdag wordt hier långfredag (lange vrijdag) genoemd, deze dag stond vroeger in het teken van soberheid vanwege het lijden van Jezus. Men droeg tot nog niet zo heel lang geleden zelfs zwarte kleding en er was geen enkele vorm van vermaak, geen televisie, niets.
Tja, zo'n dag kon wel lang duren...
Nog veel langer geleden bezochten jongemannen boerderijen in de omtrek en sloegen meisjes met berkentwijgen tot ze iets alcoholisch kregen. Op Paaszondag was het andersom en deden de meisjes hetzelfde bij de jongemannen. Nu zie je de berkentwijgen tijdens Pasen alleen nog terug als versiering met gekleurde veertjes (zoals op m'n header), overal, zowel binnen als buiten.
 
De Zweden hebben toch niet zo heel veel met het geloof tijdens Pasen.
Toch bevreemd het me een beetje omdat tot het jaar 2000 iedereen vanaf de geboorte automatisch lid was van de Staatskerk, een Luthers kerkgenootschap in volle communie met de Anglicaanse Kerk.
Na afschaffing in het jaar 2000 liep het percentage kerkleden jaarlijks terug.
 
Nee, in het Paasweekend worden lange autoritten gemaakt om vrienden en familie op te zoeken en samen de Paasmaaltijd te nuttigen, net als met Kerstmis. Het is in het voorjaar, het eerste lange weekend en dit wordt dan ook vaak gebruikt om voor het eerst na de lange winter weer naar het vakantiehuisje te gaan.
Want heus waar, bijna elke Zweedse familie heeft een vakantiehuis(je).
 
 
Ik wens jullie in elk geval een fijne tweede Paasdag!
 
Gon
 





donderdag 24 maart 2016

Roerig

 
 
 
 
Iedereen heeft z'n portie aan nieuws wel gehad betreffende de aanslag in Brussel denk ik. Kom ik hier ook weer aan met zulk nieuws?
Nee, niet zozeer nieuws over de aanslag als wel dingen die ik de laatste dagen tegenkwam op het net, zoals bijvoorbeeld het plaatje hierboven op Facebook.
Zo vlak voor Pasen zal ik er een paar met jullie delen.
Ook onderstaand bericht stond op Facebook.
De foto en de tekst eronder. En ik begreep hem zo goed!
Alle berichtgevingen, het hele mediacircus rondom de aanslag in Brussel, en de vorige in Parijs, zijn koren op de molen van terroristen. Dood, paniek en haat zaaien zij, daarnaast vooral ook angst.
Dus onderstaande foto met tekst zijn ook mij uit het hart gegrepen.
 
 

Fuck you met je stinkaanslagen, hier was vanavond alleen maar liefde en verbondenheid en daar verander je geen drol aan met je pisbommen en je obligate angstzaaierij! Liefde en humor zijn het enige wapen tegen angst en haat. Al het andere is het geblaf der onmachtigen!




Wat niet zozeer met de aanslagen te maken heeft, maar meer met de vluchtelingen (ook al komt het uit dezelfde hoek) las ik bij Ariadne from Greece (klik), die samen met haar man tijdelijk vluchtelingen in huis nam. Ze beschrijft eerst het verhaal over haar eigen jeugd in een vreemd land en legt zo ook het verband. Mooi!
 
 
Nog even over het terrorisme, alle aandacht in de pers en het optreden tegen terrorisme. Natuurlijk zou negeren beter zijn...
Het theater van de angst, zo noemt terreurdeskundige Beatrice de Graaf (Universiteit Utrecht) het als er openlijk hard wordt opgetreden tegen terrorisme. En dit werkt vaak averechts. Zoals dat ook gaat bij een zeurend kind, is negeren een veel betere manier om ermee om te gaan. In dit college wordt duidelijk hoe Nederland deze techniek succesvol heeft toegepast als reactie op de Rode Brigade.
 
 
 

 
Hieronder een filmpje. Geen beelden van de aanslag al doet het beeld dat vermoeden, maar iemand die een oplossing tegen terrorisme denkt te weten. De oplossing is LIEFDE. Kunnen we lacherig over doen en een terrorist zit niet op onze liefde te wachten en ik zou het hen ook niet kunnen schenken, maar over het algemeen zou met een beetje meer liefde voor elkaar niets mis zijn.  

 
 
 
 
 
En dan vanavond The Passion! Ja, ik heb gekeken via internet, altijd erg indrukwekkend. Zoveel mensen op de been, zoveel mensen aan de tv gekluisterd. Heb je het gemist en wil je ook nog kijken? Het staat al op Uitzending gemist (klik).
 
 
Bijna Goede Vrijdag, bijna Pasen, bijna weekend. 
Ik wens jullie fijne paasdagen en laten we rijkelijk met liefde strooien!
 
 
Gon
 

 

dinsdag 22 maart 2016

Verschrikkingen in Brussel


 

Ben er kapot van, van de aanslagen in Brussel.
Machteloosheid, woede, angst, frustratie alom.
Woorden heb ik er eigenlijk niet voor verder.
Gewoon verslagen en in gedachten bij alle slachtoffers.
 
Gon
 
 


zaterdag 19 maart 2016

Geld uitgeven, padden en toen ook al...


 
 
Opvallend en grappig alle vragen na het plaatsen van dit bericht (klik) betreffende de financiële meevaller (waterrekening). Vragen waar ik de meevaller van ca. vijfhonderd euro aan zou gaan uitgeven. Daar had ik zelf helemaal nog niet aan gedacht, echt niet.
Ik heb een bedrag overgemaakt naar een in mijn ogen heel goed doel. Niet dat ik zo'n heilig boontje ben, maar het kwam op m'n pad en ik wilde zo graag helpen. De rest laat ik (laten we) gewoon lekker op de rekening-courant staan bij de bank, want voor je het weet heb je een tegenvaller en die valt dan ook weer mee :-).
 
Dat was terugkomen op één bericht en dan even terugkomen op het vorige bericht waarin ik schreef over de muurtjes van zwerfkeien bij het huis. Ik had het bericht al geplaatst en het was al veel gelezen toen ik me herinnerde waarom ik over de muurtjes begonnen was, want nu stond het eigenlijk zomaar zonder verdere aanleiding of nut.
Nou ja, ik had eigenlijk willen vertellen dat er behalve allerlei mossen en plantjes die ik er de laatste jaren op toegelaten heb (i.p.v. de nette schone stenen tijdens de vorige bewoners) ook veel ander  leven achter en onder de zwerfkeien zit. Zo leven er 's winters natuurlijk muizen. Een stuk van de 'zwerfkeienmuur' wordt onderbroken door de stenen trap naar de voordeur. Als er 's winters sneeuw ligt zie je op de onderste trede allemaal afdrukken van muizenpootjes.
Gaan bij elkaar op visite, ze wonen links en rechts...
Verder merken we niets van hun aanwezigheid, het huis is hermetisch dicht wat dat betreft.
 
 
Op een morgen voor het sneeuwruimen.
 
 
Maar er is nog veel meer leven, actief of in winterslaap zoals bijvoorbeeld de padden.
's Zomers zie je ze bijna nooit omdat het nagenoeg niet donker wordt, hooguit een beetje schemerig. Juist dan komen de padden tevoorschijn van achter de zwerfkeien en dan slaap ik al. Als de dagen in augustus weer gaan korten moet ik absoluut een zaklantaarn meenemen als ik voor het slapen ga de honden nog uitlaat en die op het wegdek schijnen. Vooral bij vochtig weer. Soms zitten er tientallen! Sim moet dan aan de lijn want die wil ze pakken, Rushy niet, die kan gewoon los mee. Bovendien wil ik er niet op trappen, want ze gaan echt niet voor je opzij.
Nu slapen ze hun winterslaap achter en tussen de stenen en wat zou ik dat tot graag eens willen zien. Maar ja, dat kan natuurlijk niet. Op Wikipedia (klik)  staat ontzettend veel info over de gewone pad.
 
 
Zo moet het er ongeveer uitzien, een bevroren pad in winterslaap.
 
O.a. over...
De gewone pad is ondanks het soms algemene voorkomen geen opvallende soort vanwege de grotendeels verborgen levenswijze en de goede camouflage waardoor veel exemplaren over het hoofd worden gezien. De kikker is buiten de voortplantingstijd schemer- en nachtactief en houdt zich overdag vooral schuil in zelf gegraven holletjes of onder objecten als stenen en houtstronken en in struiken. Als de winter zijn intrede doet wordt een dieper gelegen schuilplaats opgezocht en gaat de kikker in winterslaap, waarbij het dier maandenlang in een sluimerende toestand verkeert waarbij niet gegeten wordt en het dier niet beweegt, de stofwisseling staat vrijwel stil. Soms overwintert de gewone pad op de bodem van een poel in de modder, maar meestal vindt de overwintering plaats op het land.
 
Dus als het kouder wordt, gaan onze padden hier in winterslaap. Ze verstoppen zich onder, achter en tussen de zwerfstenen, tussen wat dorre berkenbladeren misschien en gaan rusten. Ze gaan steeds langzamer ademhalen. Totdat hun hart ermee stopt en ze bevriezen. Ze lijken dood, maar ze zijn niet dood. Als het warmer wordt, zo rond mei, juni, ontwaken ze weer!
 
En dan het derde onderwerp.
Ik kreeg, zij het enigszins verlaat, de laatste 'Pijpendraaier' van het CVG, het Cornelis Vreeswijk Genootschap, waar ik al jaren lid van ben. Zoals jullie weten ben ik groot fan van Cornelis. In de Pijpendraaier werd gesproken over een liedje van Cornelis.
Al in 1967 trok hij zich het lot van vluchtelingen aan en schreef  Balladen om flykten.
Hoe actueel ook nu! Altijd zullen er mensen op de vlucht zijn.
Ik vond het een mooi idee het hier met jullie te delen. Het liedje is in het Zweeds, maar er komt een vertaling over het beeld:


 
 
Ik wens jullie een goed weekend verder!
 
Gon



maandag 14 maart 2016

Zonsverduistering en wachten op de klap

 
 
 
 
Werkelijk schitterend weer hebben we gehad. Wel bijna een week zonovergoten, zo heerlijk! Overdag een paar graden boven nul, 's nachts er ver onder. Zag ik 's morgens om zeven uur -16 graden op de thermometer, rond koffietijd was het al rond nul om rond de middag een paar graden boven nul te zijn. Dat was echt alleen door de kracht van de zon, want wat heeft hij al veel kracht.
Na vieren dook de temperatuur dan weer onder nul en begon het van voren af aan.
Maar die helder blauwe lucht! En 's nachts zoveel sterren! 

 

 
Maar toen, op een bewolkte dag werd het ook even boven nul en vreemd dat juist toen de sneeuw van de keuken wilde glijden. Het duurt altijd even omdat de 'plak' nog een poosje blijft hangen aan de pijp van de afzuigkap. Meer links op het huis (niet zichtbaar op de foto) glijdt de sneeuw weer niet omdat het blijft rusten op de aanbouw voor het huis, het portaal zeg maar. De sneeuw bleef dus een poos hangen en rekte uit en rekte uit...
Tot het een gordijn vormde voor het keukenraam. Ik kwam in de keuken en vond het wel donker. Aan de zijkant zit nog een raam daar niet van, maar best donker.
 
 
 

Eens even buiten gaan kijken. Wat een mooi gordijn, het heeft zelfs een schulprandje.


Hier hangt nog een van de gehaakte sneeuwvlokken voor het raam.
 
 
Op een gegeven moment hing het bijna op de vensterbank buiten, en nog later er overheen! Wachten op de klap. Want dat zijn meestal behoorlijke dreunen.
Het 'gordijn' heeft er toch wel een paar uur gehangen eer het afbrak bij de dakrand. Inmiddels is alle sneeuw van de keuken.
 
 
 
 
Het huis is geheel onderkelderd, gewoon een verdieping die voor 2/3 of is het 3/4 in de grond zit. De raampjes zitten dus allemaal hoog, net onder het plafond. Beneden is een garage, het stookhok, een kamer, een halletje, een berghok, een voorraadkelder, tvättstugan (= washok met wasmachine, strijkplank, wasbak, keukenblok, enz. een heel fijne ruimte) en de badkamer. Op de foto kun je de ingang zien naar de garage die niet als zodanig gebruikt wordt omdat er op het erf ook nog een paar garages zijn. Tja, het was nu eenmaal al zo toen we het kochten. Om bij de ingang het niveauverschil van tuin naar oprit te overbruggen zijn er aan weerskanten meterslange muurtjes van grotere zwerfkeien. Nogal steriel toen we hier kwamen, maar in de loop der tijd heb ik er van alles op toegelaten wat er zomaar op en tussen kwam als prachtige mossen, verschillende soorten vetkruid, schoenlappersplant, akelei, varentjes, moerasspirea, wilde margrietjes en kleine klaproosjes.
Op de foto's allemaal bedolven onder een dikke laag sneeuw.


 
's Zomers ziet het er zo uit als hieronder. Kon niet zo snel veel foto's vinden tussen de duizenden in deze pc. Maar hier dan een met ook nog Peter op z'n quad. Rechts het gastenhuisje. 

  
 
 

Oh, als ik deze foto zie krijg ik toch wel verlangens naar de zomer, hoewel ik hier ook erg geniet van de sneeuwzekere winters. Kijk m'n wasje eens lekker in de zon!


  
Maar nu moeten we even door de dooiperiode heen. Hierboven zie je hoe de sneeuw van een van de houthokken afgegleden is en golvend neerkomt.
 
 
 
 
Uit dit houthok, dat bij aanvang van de winter vol lag, hebben we deze winter gestookt. We hebben centrale verwarming op hout dat ons per jaar omgerekend ongeveer vijfhonderd euro kost.
We hebben vier houthokken, dus voor vier winters. Er ligt nu nog voor twee winters en komende zomer wordt het weer aangevuld.
 
Vandaag heeft het enorm hard gedooid. Zolang we hier wonen heb ik het nog nooit zo snel zien dooien. Niet dat we al van de 75 cm sneeuw af zijn hoor. Morgen wordt het negen!!!! graden. De komende vier dagen komt de temperatuur niet onder nul. Daarna weer een beetje winters.
 
 
 
 
Maar het zal nog wel even duren eer het laatste sneeuwwater door de greppel langs het weggetje wegloopt als op deze foto. Genomen op 22 april 2015. Ik kijk er nu wel naar uit, nu ik al zo het voorjaar ruik en proef.
Gon


 
p.s. Dit is het eerste bericht gemaakt op een nieuwe laptop. Bevalt me niet erg, er lijken dingen niet te kloppen in de opmaak. Kan zelfs m'n mooie handtekening niet meer gebruiken omdat deze laptop die letter niet herkent. M'n handtekening ziet er dan ook niet uit. In alle oudere berichten is de mooie handtekening automatisch vervangen door lelijke koeienletters. Ik baal. Als iemand een oplossing weet houd ik me aanbevolen.
 
 


donderdag 3 maart 2016

Dat is nog eens een leuke meevaller!




We vinden het zo gewoon... water uit de kraan.


Maar sinds we hier wonen vanaf eind 2009, hebben we in het voorjaar twee keer geen water gehad.
De tweede keer duurde het wel zes weken eer het gesmolten was twee meter onder de grond, want zo diep liggen de leidingen hier. Gelukkig kregen we snel een noodleiding via onze lieve buurman Clas, aangelegd door de gemeente.
We hebben dus water van de gemeente. Dat lijkt heel gewoon, maar hier in de dunbevolkte gebieden hebben mensen buiten het dorp eigen water d.m.v. een geboorde of een gegraven bron. 
We wonen twee kilometer buiten het dorp en zouden dus eigenlijk ook geen water van de gemeente hebben, maar er was ooit tussen ons en het dorp, in het stuk bos, een villawijk gepland. Maar door o.a. achteruitgang in de werkgelegenheid is het nooit van de grond gekomen. De waterleiding en het riool werden echter al aangelegd en toen het zo dichtbij kwam heeft de vorige bewoner van ons huis ook water en riolering aangevraagd. Als je van hier naar het dorp loopt over het weggetje door het bos zie je alle paaltjes van de wateraansluitingen nog staan en putten voor het riool. Helemaal overwoekerd. Wij vinden het niet erg dat het nooit is doorgegaan. Misschien hadden we dit huis dan wel niet gekocht, geen idee. Zou toch minder vrij geweest.

De waterleiding is dus twee keer bevroren geweest. Gelukkig vóór de meter, dus geen kosten voor ons. Heel netjes opgelost door de gemeente!
Het was tevens de reden dat we afgelopen zomer nieuwe waterleiding en riolerings- pijpen (klik voor deel 1) hebben gekregen.  

Maar nu 'to the point'. 
Voor water, riool en vuilnisbak betaalden we per kwartaal omgerekend zo'n € 320,--.
Makkelijk rekenen dus, ruim € 100,-- per maand. Destijds gelijk geregeld dat het automatisch wordt afgeschreven, geen omkijken naar. Dat deed ik dus ook niet of nauwelijks meer, vooral de laatste paar jaar deed ik de factuur gewoon in de ordner en bekeek hem niet of nauwelijks. 
We hebben twee meters. Een meter voor en dus in het huis en een meter voor en in het gastenhuisje.
Toen ik de laatste keer dan via internet de meterstand door moest geven van de meter van het gastenhuisje begon ik me toch af te vragen hoe lang het wel niet geleden was dat ik de meterstand van hier in huis door heb moeten geven. In ene leek me dat een eeuwigheid geleden.
Ordner gepakt en terugzoekend op de facturen kwam ik erachter dat de waterstand voor deze meter al vanaf de zomer van 2013 geschat werd! Steeds dezelfde hoeveelheid kubieke meters. 
In 2013 hadden we na het gedoe met de bevroren leiding een nieuwe meter gekregen omdat dat toch al in de planning zat en ze hier toch waren. Het meternummer van deze nieuwe meter kwam niet op de facturen voor. Ik ben het aantal berekende kubieke meters op gaan tellen en de werkelijke stand op gaan nemen. Ik was verrast te zien dat we veel minder verbruikt hadden dan ze berekend hadden en dus contact opgenomen met de gemeente. Het verhaal uitgelegd, het meternummer gegeven en de naam van degene die hem geplaatst had. Hem ken ik namelijk wel. 


Exact zo'n watermeter


Die aardige mevrouw zei dat ze door een onverklaarbare reden het formulier moesten zijn kwijtgeraakt. Ik had de werkelijke meterstand dus doorgegeven en de naam van Thomas. Hij kwam dezelfde week naar de meter kijken of nummer en stand klopten. 
De aardige mevrouw beloofde het met de volgende factuur in orde te maken en die kwam vandaag.

Tada!






Een creditnota van 1758,-- kr. Omgerekend zal dat zo'n 190,-- euro zijn. 
Het nieuwe termijnbedrag zit ook in deze nota verwerkt, dus in plaats van 320 euro betalen, 190 euro terug = in feite zo'n € 500,-- terug!

Een meevaller van vijfhonderd euro, dat is nog eens een leuk loopje naar de brievenbus geweest!

Ik wens jullie alvast een fijn weekend!

Gon