Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





dinsdag 31 december 2013

Nyårsafton - Oudjaar 2013


M'n tegel van het jaar 2013 in willekeurige volgorde

In een jaar kan er veel gebeuren. Er zijn zoveel mensen op deze aardbol, dus ook onder onze familie, buren, vrienden, collega's, dorpsgenoten, blogvolgers, facebookvrienden zijn er velen die met pijn of weemoed terugkijken op het afgelopen jaar. Ooit krijgen we allemaal met zulke emoties te maken. Toon belangstelling voor elkaar, steun elkaar, help elkaar, omhels elkaar, mail met elkaar, loop niet weg voor elkaars herinneringen en emoties. 

Overtuig elkaar ook van de prachtige dingen die er natuurlijk ook zijn! De eerste voorjaarsdag die weer zal komen en de eerste bloem die dan bloeit, die prachtige paarse sering of bijzondere zonsondergang, dat complimentje of die aansporing, je heerlijk warme bed, een mooi lied dat je bijna tot tranen roert, de trouw van een huisdier, een spontane zoen op je wang van iemand waar je het niet van verwacht, die heerlijke wandeling! Een schaterlach van een kind, een vriend of buur die je steeds helpt. Wees trots op een afgeleerde slechte gewoonte en tel ook je zegeningen. 
Op naar een nieuw jaar, allen met onze eigen verwachtingen.

Een heel gezellige jaarwisseling wens ik jullie
en tot volgend jaar!


Gon

vrijdag 27 december 2013

De tijd tussen de jaren


Nog even, dan is ook december om en is het jaar voorbij...

Als ik hier zo zit, zie ik dit plaatje van de Zweedse kalender in mijn rechter ooghoek. December. Kerstmis is alweer voorbij en we zitten nu in de tijd die ik altijd zo noem, de tijd tussen de jaren, de tijd waarin een jaar wordt afgesloten en een ander jaar klaar staat om te beginnen. De tijd waarin we denken over wat is geweest en ons afvragen wat er gaat komen.

Vorig jaar vroeg ik me ook af wat er zou gaan komen en kon niet vermoeden dat er zoveel mensen om ons heen weg zouden vallen. Ik ga dat nu niet weer allemaal opnoemen, ik deed dat al een keer in november. Wat dat betreft hoop ik dus op een beter jaar. Ik heb geen grote toekomstplannen, vind het prima zoals het nu gaat en hoop ook dat dat nog een tijd zo zal blijven gaan. Gezondheid, geluk in je relatie, geluk met de plek waar je woont, zijn dat niet de belangrijkste dingen? Als je dat geluk hebt moet je toch heel dik tevreden zijn (het is ook wel eens anders geweest) en daarom heb ik verder geen grote toekomstplannen. Voor het nieuwe jaar hoop ik juist voor mensen die dit nu niet zo beleven op meer geluk en gezondheid in het nieuwe jaar. 

Het oude jaar, meer mensen zijn ermee bezig. Veel mensen zelfs. Waarschijnlijk was het ook daardoor dat iemand die hier leest op het idee kwam een kort verhaal te schrijven en naar mij toe te sturen. Hij heeft heel mooi Zweden, oudjaar en wat melancholie met elkaar vermengd en kwam tot het verhaal Oudjaar in de jachthut. Het mocht van hem geplaatst worden. Zo ontstond het idee hier nog maar een bladwijzer te plaatsen bovenaan onder de header, de bladwijzer Verhalen door lezers. Dus uiteraard is er plaats voor meer verhalen. Weet dat ik het erg leuk vind ze te krijgen en te plaatsen. Vorig jaar immers genoot ik ook zo van de ingezonden stukjes voor de afloop van het kerstverhaal Julotta, geschreven door Jan, Arnoud en Hans. Ik zou zeggen 'Kom maar op!'
  Gon


dinsdag 24 december 2013

"Kerst komt aan"...


Kerstavond - Julafton

Een witte kerst hebben we, het spande er wel even om. Morgen kan het zelfs even dooien, maar met de laag die er nu ligt en de verdere vooruitzichten hoeven we ons geen zorgen te maken dat de kerst groen zal worden. 

Dit piepkleine voederhuisje heeft een mooie hoge hoed
gekregen en het hek eronder ook!

"Kerst komt aan" zegt men op een Groningse kerst cd In tied dat... die ik al heel lang heb en een van de leukste vind, samen met een cd die de VPRO ooit uitgaf. Ze vervelen me nooit. Ondanks dat we veel kerst cd's hebben en ze lang niet allemaal elk jaar aan de beurt komen, worden de twee genoemde altijd meer dan één keer gedraaid.

"Kerst komt aan" en allemaal zijn we druk. Het is hier in de omgeving veel drukker dan normaal, allemaal mensen uit het zuiden die hierheen komen voor wintersport, gelukkig ligt er nu sneeuw. Abnormaal laat in vergelijking met andere jaren. In de winkels was het gisteren ook erg druk voor hier.

"Kerst komt aan" en kerstavond, dus vanavond, is voor de Zweden kerst. Dan komen ze allemaal bij elkaar en kijken 's middags steevast naar Kalle Anka (Donald Duck) op tv om klokslag drie uur, een jaarlijks terugkerende traditie en daarna aan de glögg gevolgd door het julbord oftewel het kerstbuffet. 

"Kerst komt aan" en voor mij is kerstavond meer een avond van overdenkingen. Terug- denken aan kerstfeesten met geliefden die er niet meer zijn, maar ook aan mensen die geestelijk in de knoei zitten.
Aan gewetensgevangenen die onder vreselijke omstandigheden in gevangenissen zitten. Aan al die mensen waarvoor het niet vanzelfsprekend is dat er brood op de plank is en aan al die mensen die eenzaam zijn met Kerstmis en die blij zijn als de kerst weer om is.

De kerstboom die ik uit het bos haalde en aan de trapleuning heb
vastgemaakt, kan de sneeuwlast haast niet torsen.

"Kerst komt aan", voor ons een witte kerst met lekker samenzijn, met kaarsjes en hapjes. Misschien wel even erop uit, "A sleigh ride in the snow" :-). Voor vanavond heb ik geen Zweedse glögg, beetje slappe hap :-), 'k heb lekker zelf bisschopswijn gemaakt.
Zorgt voor lekker rode wangen.

De oude beer op m'n nachtkastje geniet ook van de kerstsfeer ;-)

"Kerst komt aan" ieder zijn of haar ding, weinig mensen in bloggenland. Ik zal er waarschijnlijk ook niet zijn morgen, overmorgen... kerst, maar daarna ben ik er zeker weer. 

Denken jullie nog aan de NIEUWJAARSWENS? Je kunt HIER zien wie je al voorgingen.
Ik hoop natuurlijk op veel inzendingen, al weet ik dat iedereen nu druk is met andere dingen. Maar goed, het is nog geen 10 januari.

Oh ja, en het slot van het kerstverhaal vind je natuurlijk HIER, veel leesplezier. Bovendien zal ik nu bekendmaken hoe het verhaal heet en wie de schrijfster is. Dit kun je bovenaan het verhaal lezen.
De tekst van het Zweedse kerstlied dat je hoort, zet ik hier onder mijn naam. Het wordt gezongen door Carola Häggkvist. (Na kerstmis heb ik het automatisch afspelen van het Zweedse kerstlied uitgeschakeld, je kunt het hier nog beluisteren)

Een heel mooie warme en gezellige kerst wens ik jullie en


Gon

Jul, jul, strålande jul, glans över vita skogar,
himmelens kronor med gnistrande ljus, glimmande bågar i alla Guds hus,
psalm, som är sjungen från tid till tid, eviga längtan till ljus och frid!
Jul, jul, strålande jul, glans över vita skogar!

Kom, kom, signade jul! Sänk dina vita vingar
över stridernas blod och larm, över all suckan ur människobarm,
över de släkten, som gå till ro, över de ungas dagande bo! 
Kom, kom, signade jul! Sänk dina vita vingar!

Musik: Gustaf Nordquist
Text: Edvard Evans


zondag 22 december 2013

Nieuwjaarswensen met kans op GOD JUL


Je bent wel een beetje te vroeg zullen jullie denken, eerst komt kerst nog. 
Helemaal waar natuurlijk, maar ik wil jullie de tijd geven voor een nieuwjaarswens.
Een lezer van deze blog reikte mij eigenlijk het idee aan, waarvoor nog mijn dank, hij weet wel dat ik hem bedoel. Het doet een klein beetje denken aan de keukenramen die ik ooit verzamelde toen ik de lezers gevraagd had een foto uit hun keukenraam te maken, dat is alweer lang geleden. 
Het idee is zo. Velen van ons maken tegenwoordig wel eens een kaart van een mooie eigengemaakte foto en plaatsen daar zelf dan een mooie toepasselijke tekst in. 
Bijvoorbeeld zoiets als dit:  


Nu lijkt het me erg leuk als jullie zo'n kaart naar mij sturen, een fotokaart van een eigen foto met jouw nieuwjaarswens. Die wens mag aan mij of aan ons zijn, maar het mag ook een wens in het algemeen zijn, aan iedereen die hier leest of een wens voor de hele wereld. Een wens die jou aanspreekt of bezighoudt. Ik heb hiervoor onder de header een aparte pagina gemaakt met de naam Nieuwjaarswensen. In Nederland houdt men in de regel zo'n beetje aan dat je elkaar nieuwjaar kunt wensen tot ongeveer 10 januari. Die datum heb ik dan ook als sluitingsdatum gekozen.
Ik stel er ook een kleinigheid tegenover. In Zweden is het erg populair om de kerstwens Prettige kerstdagen in houten letters ergens neer te zetten, in dit geval dus GOD JUL zoals bijvoorbeeld op de foto hieronder. 


Het is geen wedstrijd, al hoop ik natuurlijk op mooie inzendingen, maar op 10 januari zal ik een setje van deze houten letters onder de inzenders verloten. Diegene zal dan volgend jaar met kerstmis ook deze letters neer kunnen zetten. Keuze tussen rode of witte letters.
Je kunt je nieuwjaarswens-foto sturen naar gonnetje2@gmail.com, graag in een JPG-, GIF- of PNG-bestand in een formaat niet groter dan ca. 500 KB, dus bestanden in de grootte van bijv. 1,5 MB graag even verkleinen daar ik met een trage mobiele verbinding werk.

De ingezonden foto's zullen steeds direct na ontvangst door mij geplaatst worden op de pagina Nieuwjaarswensen. We kijken naar jullie wensen uit!

Enne, tot dinsdag bij het laatste deel van het kerstverhaal.

zaterdag 21 december 2013

Oh deer 2


Ik kreeg een paar e-mailtjes waarin men schreef toch vooral wel een vervolg te verwachten op "Oh deer". Daarom zal ik maar vertellen hoe het verder ging...

De Kerstman sneeuwde nog eens onder, en nog eens, en nog eens. Dan dooide het weer en dan was het weer erg koud. Steeds kwam hij dan toch weer even binnen om op te warmen, ondanks zijn grote mond dat hij goed tegen de kou kan. Maar ja, dat houdt toch ook geen mens vol om etmalen achtereen bij temperaturen rond en onder nul in een oude arrenslee te zitten. Zit niet comfortabel bovendien, ondanks het lekkere kussen dat ik hem in bruikleen had gegeven, zo'n kussen van vertragend schuim. 
Het voordeel van zo'n kussen is dat het zich naar je lichaam vormt door je lichaams- warmte, maar als hij een poosje bij ons binnen was, werd het kussen in de vrieskou keihard. Het duurde dan toch wel weer een half uurtje eer je hem weer zachtjes in het kussen zag zakken. Ik raadde hem een volgende keer dan ook aan het kussen maar even mee naar binnen te nemen. Ja, we hadden er echt even een kostganger bij. Vroeg zelfs een keer om een borreltje. Was best gezellig hoor, echt waar, maar je had die rode neus eens moeten zien! Een beetje nukkig was hij ook, maar dat kwam omdat hij verwacht had dat er veel eerder vanzelf rendieren zouden zijn gekomen. Toch wist ik hem niet te overtuigen vooral toch eens contact op te nemen met de Samen en te vragen om een paar rendieren. Op mijn vraag of hij niet altijd dezelfde rendieren heeft zei hij dat z'n rendieren misschien allemaal in quarantaine moeten i.v.m. mond- en klauwzeer. De dierenarts vertelde hem dat hun ziekteverschijnselen er op lijken. Uit voorzorg meende hij alvast wat andere rendieren te zoeken.


Tja, omdat het toch al aardig naar kerst loopt en de toestand toch niet leek te verbeteren ging ik toch maar weer eens een gesprek met hem aan. Inmiddels had ik uit eerdere gesprekken met hem begrepen dat de Kerstman verschillende verblijven heeft. Een verblijf in Finland (waar HANS laatst over schreef), een verblijf in Zweden, een in Groenland en een op IJsland. Voor hij bij ons aankwam, was hij in zijn verblijf op IJsland.
"Zo, zo, doe maar luxe! En dan blijft er ook nog geld over voor zóveel cadeautjes?" vroeg ik. "Ja hoor, nog jaren en jaren en jaren", lachte de Kerstman. Ik vertelde hem dat ik zijdelings iets had vernomen over ontwikkelingen op IJsland en dat ik hem wilde aanraden toch vooral naar IJsland te gaan, omdat zijn probleem dan waarschijnlijk wel opgelost zou kunnen worden. Helemaal zeker was ik er niet van, maar dat zei ik niet omdat ik toch vrij hoopvol was en wat moesten we anders?
Ik zei dat hij de slee wel mocht lenen om naar IJsland te gaan, maar ja, dat was natuurlijk een domme opmerking van mij. Nee, hij zou eerdaags gaan zoals hij gekomen was en hoe dat was zal voor mij altijd een raadsel blijven.


Toen ik vanavond buiten kwam en voor het huis langs liep, zag ik dat de Kerstman niet in de slee zat, sterker nog, daar waar hij steeds zat hing nu een briefje opgeplakt. 
Dat briefje ben ik natuurlijk even van dichtbij gaan bekijken.


Ah, gelukkig, hij is naar IJsland gegaan! Nou, dan vallen we daarmee misschien in het kerstverhaal, dus als je wilt weten hoe dit afloopt, lees je daar verder.
Je vindt het op een-na-laatste deel nu HIER.

woensdag 18 december 2013

Oh deer!




Peter wilde graag de arrenslee, waarover ik al twee keer eerder schreef HIER en HIER, rond de kersttijd voor het huis zetten. Dat deden we ook en hij staat een beetje onder een keukenraam en voor het badkamerraampje beneden. Toen ik de foto vanuit de badkamer gemaakt had (vorige bericht), ben ik 's avonds toen ik de hond uit ging laten, maar eens even voor het huis gaan kijken. Eenmaal bij de slee aangekomen was ik stomverbaasd en zei: "Krijg nou wat, de Kerstman!"


"Wat doe jij hier nu Kerstman in onze oude arrenslee en dan zo zonder rendieren? Van cadeautjes zie ik ook nog niets!" Ik kreeg een vaag verhaal te horen over z'n kapotte slee en z'n zoektocht naar rendieren. Tja, ik heb hier wel eens rendieren gezien natuurlijk, maar om er nu in een oude slee op te gaan zitten wachten tot ze zich komen melden. 
Hij zag er al wel wat verkleumd uit, zat maar in zijn handen te wrijven. Ik had eigenlijk wel medelijden met hem en vroeg: "Kopje warme chocolademelk Kerstman?" 
Ja, dat kon hij wel waarderen en ik bracht hem dus een lekkere warme kop. Ik vertelde dat er meer sneeuw werd verwacht en dat hij ook in huis mocht overnachten. Daar wilde hij niet van horen, stel je voor dat hij de rendieren zou missen! Hij keek me verwijtend aan, hoe kon ik dat nu voorstellen! 
"Oké, dan moet je het zelf maar weten!" zei ik. 
"Ik kan heus wel tegen een beetje kou, hoe denk je dat het is als je daar hoog door de ijskoude avondlucht vliegt?!" 
"Nou, een goeie avond dan maar Kerstman en ik hoop dat er rendieren komen vannacht. Vorig jaar zag ik hier nog een hele kudde dwars over ons erf lopen, dus wie weet."


Het was nog amper licht de volgende ochtend en ik schrok geweldig toen ik uit het raam keek. De Kerstman was redelijk ingesneeuwd en hij bewoog helemaal niet. "Hij zal toch niet door de kou bevangen zijn, anders veeg je toch in elk geval je gezicht wel even schoon?" dacht ik. Snel weer naar buiten en zijn gezicht schoongeveegd. Zijn bril was beslagen, ja, wat wil je. Langzaam werd hij wakker. 
"Wil je dan echt niet even binnenkomen Kerstman, even een beetje opwarmen en een lekker ontbijtje?" Uiteindelijk gaf hij toe en heeft hier na het ontbijt ook nog even prinsheerlijk in de kamer gezeten. 

Ik heb maar niet geflitst, ik was bang dat hij daarvan zou schrikken.

Om een lang verhaal kort te maken, hij is weer naar de slee gegaan, zit daar nog steeds en nog geen rendier te zien. Zelfs geen sporen in de buurt. Misschien moeten we toch eens een oplossing gaan bedenken. Wel te hopen dat er een oplossing komt voor kerstavond, zodat al die kinderen, al die mensen niet teleurgesteld gaan worden. 

Voor nu nog even iets anders en dat is deel vier 
van het kerstverhaal dat je HIER kunt vinden.




maandag 16 december 2013

Hé, wat is dat?



Wat ik nu toch zag toen ik beneden in de badkamer was.
Later toch maar eens op onderzoek uit gaan, dus wordt vervolgd...

zaterdag 14 december 2013

Eerst 'Ivar de verschrikkelijke', toen Lucia


Eerst Ivar de verschrikkelijke, toen Lucia, over een verrassingspakket en het vervolg van het kerstverhaal...

Gisteren zou de zoveelste storm over ons heen komen, Ivar was zijn naam. Hij zou nog erger worden dan Hilde. Hij zou niet lang duren. Ik had al gekeken op verschillende weerberichten en op väderradar.se naar de vindkarta. Ook naar de windkaart (gribfiles) op Klart.se. Het was duidelijk dat hij tussen 23.00 en 02.00 uur hier op z'n hevigst zou zijn. We besloten pas naar bed te gaan als hij beduidend zou afnemen. Het klopte precies en het was erg.
Rond half twee zaten we in de "serre" en kwam het heel plots dat hij afnam. Het waaide nog erg hard, maar wat een verademing! Gelukkig is er bij ons niets gebeurd, behalve dat we vanaf kwart over twaalf weer geen stroom hadden en dat gedurende 8 uur. Nou, dat kon niet zoveel kwaad. Je vriezer gewoon dicht laten zitten en niets pakken, evenals de koelkast. In Jämtland is wel weer veel schade aangericht.
De stormen komen door grote temperatuursverschillen op het noordelijk halfrond. Hier hadden we ook grote temperatuursverschillen. Vorige week was het een keer -20 en twee dagen later was het +8 graden, alle sneeuw smolt. Nog noordelijker nabij de Finse grens, daar waar de Lovikka wanten gemaakt worden, was het toen -44 en twee dagen later +2 graden. Ook niet fijn voor de dieren die net afgehard zijn en dan weer denken dat het voorjaar wordt.



Vrijdagmorgen om 07.00 uur zou de Lucia-viering vanuit Örebro uitgezonden worden op SVT2, maar het zou om 18.00 uur herhaald worden. Je begrijpt dat wij, na om 02.00 uur naar bed te zijn gegaan, kozen voor de herhaling om 18.00 uur. Het liedje dat je nu hoort en dat ik zo geweldig mooi vind heet Frid på jord (vrede op aarde) en wordt gezongen door Sofia Karlsson. Ze zong het ook vandaag tijdens de Lucia-viering. Je kunt de Lucia-viering HIER zien bij SVT2. Het staat online tot en met 12 januari.


Afgelopen week reed er hier een vrachtauto van de Zweedse posterijen het erf op. Een dag eerder had ik wel iets online besteld, maar dat kon er onmogelijk al zijn. Peter nam het pakje aan bij de deur, want ik liep verderop met Rushy in het bos en hield haar bij me, zodat ze niet bij die auto in de buurt zou komen.
Eenmaal binnen zag ik het doosje, er stond geen afzender op. Wel heel nieuwsgierig geworden. En toen ik het open had gemaakt zat dit er allemaal in!


De cadeautjes voor Peter en mij waren ingepakt. De twee vacuümverpakte worsten waren voor Peter. De gehaakte pannenlappen en eierwarmers voor mij, maar het meeste volume in de doos werd ingenomen door twee grote zakken met lekkernijen voor Rushy. Gedroogde kippennekken. Ze vindt ze onwijs lekker.
Conny heeft de pannenlappen/eierwarmers zelf gehaakt omdat ze weet dat ik vroeger kippen had en nu ook wel weer kippen zou willen hebben. De worsten voor Peter naar aanleiding van deze blogpost.
Zomaar een doos met cadeautjes van Conny en Erik die al een paar jaar deze blog volgen. Weet je dat ik er helemaal van onder de indruk was, dit is echt zo leuk en lief.
Conny en Erik, enorm bedankt voor deze leuke verrassing!

En dan is het nu weer tijd voor het vervolg van het kerstverhaal. 
Het derde deel vind je HIER.

woensdag 11 december 2013

Eenvoud


* zie onder


Op kerstavond 2011 schreef ik in een lang bericht o.a. dit:

De donkere dagen voor kerst. Wat donker? Het is helemaal niet donker! Kerstmis is het feest van het licht, ik zie overal licht! Ik vind het helemaal niet donker en somber. Ik geniet altijd enorm van de kersttijd. Ik houd heel erg van die kneuterige gezelligheid. Van een kerstboom met oude versierselen. Van lichtjes en van kaarsen. Van het gezellig maken in huis. Van de sfeer hier buiten. Van de manier waarop de Zweden hier in het noorden nog traditioneel kerst vieren. Ik bedoel hiermee niet alleen hun manier van vieren, maar ook wat er zoal te koop ligt in de winkels hier om ons heen. Het is net of ik ver terugga in de tijd. Het is net of ik weer een klein meisje ben dat nog bij haar ouders woont. Hadden wij met Kerstmis ook geen mandarijnen, noten die je nog moest kraken, vijgen en dadels? Zakken met noten staan hier in de winkels, grote zakken met een schep erin. Ja, alles wat ik in de winkels zie, doet mij aan m'n jeugd denken. Alsof de tijd heeft stilgestaan hier.

Twee jaar verder en nog steeds verbaas ik me over de eenvoud van het kerstfeest vieren hier in Jämtland. Ik bedoel de eenvoud in materiële zaken, want verder is het kerstfeest hier, evenals midsommar, een enorm populair feest. Zo las ik in een Zweeds woon- magazine uit de maand november van twee jaar geleden het volgende. Een Zweeds magazine, dus niet speciaal geënt op het noorden, maar op heel Zweden...

Kerst komt er weer aan, maar er zijn al dingen die je alvast kunt doen!

  • Nu is het licht ’s avonds op z’n mooist, de sterren fonkelen en glanzen. Ga als het helder is eens naar buiten, neem een sterrenkaart mee en richt je blik omhoog. Het duurt ongeveer tien minuten voor de ogen gewend zijn, maar dan! Vind de Gordel van Orion, de Grote Hond met de ster Sirius en het sterrenbeeld Stier die de hemel in december domineren. *
  • Mandarijnen en sinaasappels lichten op in het donker. In het winterhalfjaar zijn ze extra lekker en zitten natuurlijk vol met vitamines. Vul een grote schaal tot de rand met citrusvruchten of vul er meerdere. Geeft gegarandeerd energie zowel aan het huis als aan zijn bewoners!
  • Heb je een bos in de buurt, pluk dan wat twijgjes van de bosbes en zet ze op water. Na enkele dagen komen de kleine blaadjes en even later de kleine paarsroze bloemetjes om je eraan te herinneren dat de lente echt wel weer komt.
  • Weg met het oude en kom op met het nieuwe! Vind een goede plaats voor de nieuwe familieagenda en schrijf er alles in wat je wilt onthouden. Het is heerlijk om al door het nieuwe jaar te bladeren en er nu al de verjaardagen, feesten en vakanties in te schrijven.

* Bovenstaande sterrenkaart is slechts ter illustratie. 
Voor een actuele sterrenkaart kun je HIER kijken en zelfs een interactieve sterrenkaart opvragen. Voor Zweden heb ik o.a. een leuke site gevonden van een astronomische club in Norrköping, je kunt HIER kijken.

Nu is er hier in Jämtland geen lichtvervuiling en hoeven je ogen niet eens 10 minuten te wennen. Eigenlijk zie je alles meteen. In Nederland kwam ik uit de Randstad en zag altijd veel licht, licht van Schiphol, licht van de bloemenkassen van Aalsmeer en Kudelstaart en ga zo maar door. Ik wist dan ook niet wat ik zag toen ik hier de eerste winter de sterrenhemel zag!!!

Wel, misschien zit er een leuke tip voor je bij.
Nu sluit ik met het tweede deel van het kerstverhaal
 dat ik geplaatst heb onder het eerste deel en dat vind je HIER.

zaterdag 7 december 2013

Kerstverhaal 2013




Vandaag dan het begin van het kerstverhaal.
Dit jaar geen Zweeds kerstverhaal met daarin bloeddorstige wolven. Het verhaal van dit jaar speelt op IJsland. Het is geen zwaar verhaal, integendeel, zie het meer als een sprookje. Een sprookje dat leuk is voor jezelf, maar dat je ook heel goed kunt lezen voor en/of met kinderen (niet voor de allerkleinsten).
Je kunt het natuurlijk ook met Kerstmis in één keer lezen of voorlezen. Ik plaats de stukjes steeds op woensdag en zaterdag, het laatste op kerstavond 24 december. 
Je vindt het kerstverhaal door HIER te klikken of op de betreffende foto in de rechter kolom.

Veel plezier en een fijn weekend!
p.s. N.a.v. de reactie van Sandra het volgende. Het verhaal plaats ik met toestemming van de persoon die het geschreven heeft. Als alle delen geplaatst zijn, zal ik op kerstavond de titel en de andere gegevens allemaal bekendmaken!

woensdag 4 december 2013

Hart met lintjes?



Het hart met lintjes waarover hieronder zo meer...

Hartjes, harten, als ik er zo over nadenk, ben ik eigenlijk best gek op ze. Als ik er zo over nadenk, heb ik hier eigenlijk best veel hartjes. Afgelopen week kwamen er zelfs nog een paar hartjes bij, die zaten in een dikke enveloppe in de brievenbus. Jawel, alweer een presentje in de bus. Ze komen van Marlies, die ze zelf gemaakt heeft. 

De hartjes van Marlies met een volgeschreven kaart erbij.

Nogmaals bedankt Marlies, ze zijn hartstikke leuk en krijgen een mooi plekje hier.

Als ik zo eens rondkijk, zie ik meer hartjes. Kijk maar...


Rechtsonder de zelfgemaakte servethouder die ik vorig jaar met Kerst van Lars-Erik kreeg, dat kun je HIER nog lezen. Op dezelfde foto zie je linksboven nog net een stukje van een ander hart dat ik vorig jaar al van Marlies kreeg.
En oké, ik geef toe dat het peperkoeken hart dat ik onlangs bakte al op is en de trommel leeg.

Maar hoe zit het nu met het hart met de lintjes? Jullie zullen het misschien al eens eerder gezien hebben, want het staat al zo'n drie jaar in de rechter kolom. Hoe is het nu zo ontstaan?
Het was 2009, mijn vader overleed in maart van dat jaar, terwijl mijn moeder al anderhalf jaar in een wooneenheid voor demente bejaarden woonde. Wij moesten toen dus het huis leegruimen, een gigantische klus, het stond enorm vol! Ook de naaibox van m'n moeder kwam aan de beurt en ik kon er natuurlijk wel veel van gebruiken.
Eenmaal in Zweden bedacht ik iets. Ik maakte van een stuk staaldraad een hart. Dit was natuurlijk erg dun en ik zocht in het bos een berkentak van egale dikte, hij moest ook buigzaam zijn. Ik bond de tak met binddraad om het hart. Ik had ook nog lakens bij mijn ouders vandaan, goede en minder goede. Van een minder goede scheurde ik wat stroken en bond die om het geraamte van het hart. Daarna nam ik lintjes en bandjes uit de naaibox van m'n moeder en bond die eraan.
Deze herinnering aan m'n moeder fleurt hier dus al drie jaar een saai stukje muur op!
Het verveelt me nooit.

Tot zaterdag met het eerste deel van het kerstverhaal van dit jaar.

 

zondag 1 december 2013

Trevlig första advent!


De adventster weer opgehangen vandaag.

In Nederland is het niet gebruikelijk en is men nu ook nog meer in de ban van Sinterklaas, maar hier is het heel gewoon om elkaar een prettige advent te wensen. Alles wat met kerst te maken heeft leeft hier enorm, het feest van het licht! En overal zie je ook licht, de adventsterren, de (ik noem het maar) adventtrappetjes, de marschaller (blikjes met kaarsvet voor buiten), kaarsen.

Maar wat een weer hebben we nu met advent in Jämtland, alsof de weergoden de huizen weg willen blazen. Vannacht is er veel sneeuw gevallen.We weten dat het buiten spookt en rond de middag zou het nog erger moeten worden, maar binnen hoor je de wind eigenlijk niet en we gaan het binnen gezellig maken met een beetje glögg, wat hapjes en veel kaarslicht.

Er was ook in Folkets hus nog iets te doen gisteren en vandaag, een veiling, een gelegenheidsloppis en koffie met lekkernijen. Dat was even leuk om naartoe te gaan gisteren.
De kerstmarkt (klein) in het dorp vandaag, hoe zou het daar zijn, zou hij worden afgelast? Ik kan me voorstellen dat de kraampjes en alles wat erop staat het te verduren zullen hebben. Sneu! Maar goed, het begint pas om drie uur en dan zou de wind afgenomen moeten zijn. Waarom zo laat? Omdat het donker moet zijn. Door het hele dorp staan dan marschaller, ook aan weerszijden van paden naar winkels en zo. Echt zo mooi en sprookjesachtig!



Fijne zondag!