Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





donderdag 31 mei 2012

Aardappelen, het weer en de loppis

Gisteren ben ik begonnen met het poten van de aardappelen.
Om ons heen zegt men, de Zweden dus, dat we het te vroeg doen. Dat zeiden ze vorig jaar en het jaar daarvoor ook. Het is toch juist altijd goed gekomen met onze aardappelen. Nog kans op nachtvorst ja. IJsheiligen, dat hier natuurlijk niet zo heet, is hier ongeveer een maand later. Maar je stopt de aardappelen in een geul en gaat ze daarna aanaarden, zodat ze onder een lekker laagje grond liggen. Dan deert een klein nachtvorstje ze niet. Het loof is er pas als de kans op nachtvorst wel is geweken.

Morgen is het twee weken geleden dat Peter is gevallen, nog steeds liep hij nauwelijks met zijn beenprothese en als hij het al deed, dan met krukken er bij. Vanmorgen hakte hij de knoop door, hij wilde zo graag helpen met de aardappelen, ik had gisteren bijna de helft er in gekregen. Peter hielp nu en was dan voor het los maken van de grond en voor het aanaarden. Ik voor de geul maken en het deponeren van de aardappels. Toen we klaar waren ging de prothese wel gelijk weer uit en bleef uit voor vandaag. Maar het is weer een grote stap ik de goede richting en we waren er beiden erg blij mee.

De oude koffiemolen
Het weer is niet om over naar huis te schrijven nu. Na de warmte met Pinksteren is het nu veel te koud. Een record zegt men hier op tv. Ik moet dan wel een beetje lachen, want het is hier wel erg vaak een record. De zomer van 2011 was hier in Jämtland werkelijk zo mooi, zes weken aaneengesloten mooi weer, slechts één dag met regen. Dit was een record. De sneeuw kwam zo laat daarna, in december lag er zelfs nog niets. Men verzekerde mij hier dat het voor de kerst wel zou komen en ze kregen gelijk, maar het was een record. Daarna kregen we een veel te zachte winter voor hier, een record, met enorme hoeveelheden sneeuw, wederom een record.

De mokkakopjes van Gustavsberg
klikklik voor vergroting

Ik ben gisteren ook nog even naar de loppis 'Gea:s prylbod' geweest hier in het dorp. Ik was er al een tijdje niet geweest en dat terwijl het tegenover de ICA is. Het leuke is dat er dan wel veel nieuwe spullen zijn. Het is een permanente loppis en een heel nette loppis met leuke spullen, geen troep. Ik vermaakte me er een hele tijd. Ook altijd een gezellig praatje met Gea en haar man. Gea vraagt altijd hoe het met mijn moeder gaat. Ze hadden 2x zoveel ruimte als vorig jaar, een groot stuk erbij gehuurd. Leuk! Ik kocht een lantaarntje voor in het gastenhuisje, de oude rode koffiemolen en de schattige porseleinen mokkakopjes van Gustavsberg. 
Tja, en ik zag natuurlijk wel meer...

woensdag 30 mei 2012

Oude Zweedse quilts


Voor de liefhebbers van quilten en quilts het volgende.
Onlangs las ik op de blog van Willy over een boek dat ze had gekocht tijdens een vakantie in Zweden. Het gaat over het boek 'Old Swedish quilts'. Ik plaats hier verder geen foto's, want die kun je bij Willy zien. Ik ben zelf helemaal niet zo geïnteresseerd in quilten, niet om het zelf te doen bedoel ik, maar ik wilde het boek wel erg graag hebben. Dit omdat er dus oude Zweedse quilts in staan met een verhaal. Vaak gemaakt uit armoede van bijvoorbeeld oude kleding, puur voor de warmte. Deze verhalen spraken me aan en daarom vroeg ik aan Willy waar ze het gekocht had.
Tijdens de reis van Nederland naar hier, heb ik het boek gekocht. Liever gezegd, ik kocht er twee. Het tweede met de gedachte dat er misschien wel een volgster is die het boek ook graag zou willen hebben, maar er niet aan kan komen in NL.
Dus... heb je belangstelling, mail me dan. Mijn adres vind je in de rechtkolom onder  'Mail me maar'. Ik zal je dan de prijs laten weten en de verzendkosten.
Wees er dus snel bij! Mocht het echt storm lopen, dan kan ik er in september meer aanschaffen, dan kom ik weer langs het verkoopadres hier in Zweden.
p.s.
Het boek heeft een harde kaft, natuurlijk heel veel kleurenfoto's, soms ook van de makers/maaksters van de quilts, telt 190 bladzijden en is beslist goedkoop te noemen!

donderdag 24 mei 2012

Genieten

Het is prachtig weer geworden. Al twee dagen lopen we in korte broek met hemdje. Dat kan nu nog zonder je in te hoeven smeren met goedjes tegen vervelende insecten. Maar als het zulk mooi weer blijft, zullen die ellendelingen wel snel tevoorschijn komen. De zon heeft hier zo veel kracht, dat we al behoorlijk verkleurd zijn. Vooral Peter.
Peter is vorige week gevallen en heeft een aantal dagen zijn beenprothese niet kunnen dragen vanwege een zwelling. Gelukkig gaat het nu wat beter en kan hij hem weer dragen, maar niet volledig belasten, hij loopt nu dus met krukken erbij. Zelf ben ik druk geweest met behangen en zo. Echt leuk om iets zo te zien opknappen! Maar de laatste twee dagen zijn we dus de hele dag buiten. Heerlijk.

Waar ik ben is Rushy, dus staat zij er ook weer eens op :-)

Ik geniet van het hier zijn, samen.
Ik geniet van het mooie weer.
Ik geniet van de dennengeur, die vrij komt door de warmte van de zon.
Ik geniet van zo enorm veel vogels die, nu het niet meer donker wordt, de hele nacht zingen!
Ik geniet van een eland die op de berg loopt waar we tegenaan kijken, terwijl we buiten thee drinken.
Ik geniet van alles wat nu in bloei komt.
Ik geniet van de wilde zwaan die iedere avond overvliegt, veel geluid makend. Drie wilde zwanen grondelen wat af op het meer hier. Zouden het dezelfde drie zijn als vorig jaar?
Ik geniet van de koekoek die sinds gisteren weer terug is.
Kortom, ik geniet van alles om ons heen.

Vandaag heb ik een rekje opgehangen bij de altan die ik vorig jaar opgevrolijkt heb. De tuin is groot en vrij open, het is moeilijk om, zoals in Nederland gemakkelijker gaat, 'hoekjes' te maken. In NL zijn de tuinen doorgaans kleiner en aanplant groeit veel sneller. Dus opvrolijken op andere manieren, zoals bijvoorbeeld met dit rekje. Een paar geraniums er aan en het staat gelijk weer veel leuker zo'n hoek.
Ik was er net mee klaar toen Chris en Georgette onverwacht op bezoek kwamen. Heerlijk buiten gezeten, was gezellig.

De komende dagen blijft het nog mooi weer en hebben we bezoek. Dat is mooi dus. Vanaf dinsdag blijft het wel goed weer, maar de temperatuur gaat wel omlaag. Maakt ons niet uit, als de zon schijnt is het hier zo snel lekker!

maandag 21 mei 2012

Middernacht

Ik kan alweer foto's maken aan het meer hier
tegenover om precies middernacht!
Precies een maand voor de langste dag.

Mooi alweer hé?!

Ik wilde zoomen i.v.m. de twee bijzondere eenden,
maar dan wordt de foto natuurlijk donkerder.
En dan zwommen ze ook nog de dennenbomen in
die in het water weerspiegeld staan :-).



vrijdag 18 mei 2012

Vuurtje

Hier doen ze het 't hele jaar door, in Nederland alleen in de zomer. Buiten eten, buiten kokkerellen, buiten grillen. Gisteren was het Hemelvaartsdag. Verderop bij Hembygdsgården is een grote grillplaats, overdekt, open aan de zijkanten, bankjes in de rondte, grill in het midden. Het regende pijpenstelen en ik kwam er langs omdat ik Rushy aan het uitlaten was. Het zat vol met mensen en er kwam rook uit het dak. Er stonden allemaal thermosflessen. Ja hoor, ze waren gezellig aan het grillen. Ze trekken zich echt niets van het weer aan. Ook 's winters in de sneeuw doen ze het :-). 

Ik kwam laatst een wel heel leuke manier tegen om buiten te koken of te bakken. De foto's zijn dus niet van mezelf, hoewel ik van plan ben dit zeer binnenkort te gaan uitproberen. Ik zal dan verslag doen. Maar nu zal ik eerst het simpele principe laten zien. Misschien kennen sommigen van jullie het al wel.

Je neemt een stuk boomstam.
Hier gebruiken ze berk, spar of den.
Hij moet wel recht zijn, onder en boven,
anders valt hij om of glijdt je pan eraf.

Met een kettingzaag ga je twee tot vier keer kruislings naar beneden.
Je blijft natuurlijk een centimeter of tien boven de onderkant,
anders valt hij uit elkaar en dat is niet de bedoeling.

In de gleuven prop je losjes tot de onderkant wat krantenpapier
en houtsnippers. Deze steek je aan de onderkant aan.

En zie daar, het kokkerellen kan beginnen!
Het is afhankelijk van de houtsoort of je een hapje als
dit hierboven gaar krijgt, maar met berk lukt dat zeker.

Als je daarna nog een kampvuurtje wilt om gezellig nog
even na te zitten, heb je hier alvast een mooie basis.

Je kunt natuurlijk ook zo koken in de natuur.
Moet je niet al te ver hoeven te lopen met die
metalen stokken. Of zouden ze telescopisch zijn?

En zo kun je ook buiten grillen.


Want zeg nu zelf, dat is allemaal
 toch veel leuker dan dit?!!!

Maar wat je ook doet met vuur, kijk uit in de natuur! Maak een open vuur op zand of stenen en nooit zomaar in een bos tijdens een droge periode. Dat wil je niet op je geweten hebben. In dat laatste geval toch maar met de grill van campingaz.

Ik heb er een Samisch muziekje bij gedaan. Het nummer heet Viervai en is van de Anja Storelv Band. Zoals ze zelf zeggen zijn ze geen traditionele Samische Band, maar worden ze ook geïnspireerd door muziek uit andere werelddelen en door andere etnische muziek, maar het uitgangspunt is altijd het Samische.



Een mooi weekend!


donderdag 17 mei 2012

Blauwe distel deel II

Wellicht herinneren jullie je nog dit berichtje dat ik een maand of tien geleden plaatste. Het ging over deze prachtige plant en hoe ik hem hier kreeg...

Ik vroeg me toen ook af of hij dat zou overleven. Zo maar van je plaats gerukt te worden (nou ja geschept), na van je mooie bloemen ontdaan te zijn. Daarna een winter met enorm veel sneeuw. Daardoor wel beschermd. De sneeuw is weg en de stokjes stonden er natuurlijk nog. De stokjes die ik erbij had gezet, zodat ik wist waar hij zou moeten staan. En ja hoor, de eerste blaadjes waren er al toen we begin vorige week aankwamen. Dus of hij zo mooi zal worden als vorig jaar, dat kan haast nog niet, maar hij heeft het overleefd. Nu kan hij zich mooi settelen. Wie weet kan ik hem in juli weer laten zien met mooi bloemen...

Een fijne Hemelvaartsdag!

dinsdag 15 mei 2012

Litet bo...

Het piepkleine vogelhuisje

Van het een komt het ander. Ik liet Rushy uit en zij wilde een zijpad in, dat ik niet in gedachten had. 'Vooruit maar' dacht ik. Op een gegeven moment viel m'n oog op een blokje hout. Het viel zo op omdat het zo licht gekleurd was, blank eigenlijk. Toen ik het tussen de bosbessen vandaan trok, bleek het een piepklein vogelhuisje, het dakje was al bijna verrot. Er staat 'Litet bo...' op. Het betekent zoiets als 'klein nest' of 'nestje'. Ik heb hem een beetje opgeknapt, nieuw stokje, nieuw dakje, en aan de gäststuga gehangen. Leuke naam eigenlijk voor de stuga! Ik ging ook nog eens snuffelen op het net en vond een liedje dat begint met 'Litet bo jag sätta vill...'.

Foto blijkt ook leuk om te bewerken

Het werd geschreven door Elias Sehlstedts in een tijd van grote veranderingen in de samenleving van Zweden. Je moet denken aan globaal zo'n honderd jaar geleden. Een tijd aan het einde van een economische crisis. De levensstandaard vergrootte geleidelijk.  De kwaliteit van de woningen ging sterk vooruit. Woningnood in de steden leidde ertoe dat er veel nieuwbouw woningen werden gebouwd. Velen droomden ervan om op het platteland te kunnen gaan wonen.

Zoiets misschien...
De melodie gaat zo.
En dit is het eerste vers:

Litet bo jag sätta vill:
Gård med trädgårdstäppa till.
Liten åker till att grava
Vill jag uppå landet hava:
Huset utan vank och brist -
Fyra rum och förstukvist.

Er zijn nog veel meer verzen, als je die wilt zien klik je hier.

Zelf heb ik andere gedachten bij dit liedje. Ik denk aan degenen die ook hier in de buurt zijn komen wonen onlangs, bijv. Tineke, Irma en Ronald, Berry met Henriëtte en Dave, Chris en Georgette, en anderen die ik niet persoonlijk ken. Vaak na lang dromen en wachten op het moment. Ook aan degenen die nog steeds dromen, mensen waarvan ik een blog lees waarop ze over hun dromen schrijven, of mensen die dromen en waarmee ik schrijf, mensen die dromen die ik ken. Ik hoop dat al jullie dromen over 'litet bo i Sverige' uitkomen!

vrijdag 11 mei 2012

Vrouwenmantel

Rode oostindische kers

Drie volle dagen zijn we hier nu en daarvan zijn we er twee buiten geweest. Vooral gisteren was het erg mooi weer. Het was een graad of twaalf à dertien, maar de zon heeft zoveel kracht, dat je gewoon in je T-shirt buiten kon zijn. Gisteravond had Peter een hoofd als een biet door de zon, ik kleur niet zo snel, maar had ook een gezonde blos gekregen. Ik heb zaden van rode oostindische kers in bakken gedaan. Die doen het hier goed, al blijven ze iets kleiner en eer er hier geen gevaar meer is voor nachtvorst, zijn het al leuke plantjes. Dan koop ik blauwe plantjes om er tussen te zetten en tadatada, prachtig voor de ramen buiten!

Vrouwenmantel bloei

En dan hebben we ons grasveld. Veel gras, heel veel gras, heel veel om te maaien 's zomers. In gras kunnen allerlei planten woekeren, planten waar je niet echt op zit te wachten. In Nederland zijn dat bijvoorbeeld hondsdraf, klaver, veldereprijs, paardenbloem en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Hier zijn plekken in het gras met witte klaver. We laten altijd op diverse plekken een paar vierkante meter staan. Dat doen we voor de hommels. Die hebben er zoveel plezier van!

Maar hier in het gras zit een plantje dat bijna door de hele tuin voorkomt en in Nederland heb ik dat nog nooit gezien. Ja, ik heb die plant wel gezien, maar in vergelijking met die in het gras hier, zijn dat reuzen. Ik heb het over vrouwenmantel.
Ze storen ons niet, we vinden dat het maar groen moet zijn en of dat nu piepkleine blaadjes van de vrouwenmantel zijn of grassprieten, maakt ons niet zoveel uit. Nu heb ik gisteren vier van die piepkleine plantjes uit het gras gestoken en in potten gezet. Ik kwam erachter dat ze dikke wortelstokken hebben. Zo vermeerderen ze zich dus hier. Tja, tot bloei komt het natuurlijk niet als je iedere week een grasmaaier over je koppie krijgt.

De bloeiwijze van vrouwenmantel vind ik niet echt zo heel erg indrukwekkend, maar best mooi. Bovendien is geel niet echt mijn kleur. Maar waar ik bij vrouwenmantel zo van kan genieten is van de druppels, die ronde druppels blijven op het blad. Echt prachtig! Ik houd jullie op de hoogte van de vier vrouwenmantel kabouterplantjes. Als het reuzen zijn geworden kom ik er op terug!

Vrouwenmantel blad

De zwerm vogels (keep en vink, vorige berichtje) is gedeeltelijk nog hier. Ik ben het voeren drastisch gaan minderen, ze waren uitgehongerd, maar ze moeten ook zelf weer gaan zoeken. Het aantal dat is gebleven schat ik nu op enkele tientallen kepen.
In de twee nestkastjes voor het huis wordt al druk genesteld. In de ene zit een koolmezenpaar en in het andere een paar glanskopmezen.

Gisteren zagen we de eerste kwikstaartjes terugkeren. Ook zij komen helemaal weer uit Afrika. Ook de eerste kramsvogels. Wat kunnen die geweldig zingen. Er staan hier ontelbaar veel bomen, maar in precies dezelfde boom als vorig jaar laat er een zijn prachtige lied horen. Genieten! Vorig jaar hadden we diverse nesten in onze tuin en bos. Ze kunnen heel wat wormen aan en de aalbessen vinden ze ook heerlijk. Op tijd jam maken dus.

Een van de eekhoorns die hier leeft. Hij zit er ook maar weer
goed mee dat er een uitgehongerde zwerm vogels neerstreek!

woensdag 9 mei 2012

Ik heb dit echt gemist!


Naar Nederland gaan we twee keer per jaar. Twee keer per jaar omdat ik haar dan zo graag wil zien, mijn lieve moeder. Ook omdat ze (zoals velen al weten) al heel lang Alzheimer heeft, al sinds 2007 in een tehuis woont en omdat ik haar twee keer per jaar van nieuwe kleding wil voorzien. Andere dingen die misschien nodig zijn of geregeld moeten worden. Maar bovenal dus om haar, om die knuffel te geven, die glimlach te zien.
Als mijn moeder er niet meer zal zijn, zullen we echt geen twee keer per jaar meer naar Nederland gaan. Ik mis mijn moeder als ik hier ben, maar als ik in Nederland ben, denk ik veel aan hier, aan dit stekkie in Zweden.

En dan ga je na een week of zes dus weer noordwaarts. In Nederland is het voorjaar totaal losgebarsten, alle bomen die kunnen bloeien, bloeien al zo'n beetje. We hebben de bollenvelden, veel andere voorjaarsbloeiers en andere bomen dan bloeiende zijn al aardig groen.

De eerste nacht hebben we in Malmö geslapen. Nog weinig verschil. De Japanse kers bloeit ook hier, of viel hij in Nederland nu al een beetje uit? Nou ja, bijna hetzelfde.
De tweede nacht sliepen we in de buurt van Gävle (in een fijn hotel). Ja, hier loopt de natuur toch al wel achter. De blaadjes aan de bomen zijn nog maar klein, de bosanemoontjes komen nog maar net kijken.
De derde dag rijden we verder omhoog tot Sundsvall. De aarde is gortdroog. Er zijn enkele boeren aan het ploegen en je ziet al van verre dat ze dat doen, door de enorme stofwolken. De blaadjes aan de bomen worden steeds kleiner.
Bij Sundsvall nog even tanken, voorlopig geen tankstation wanneer we van de kustweg af gaan en westwaarts rijden. Op de bosbodem zie ik nu bosanemoontjes in de knop, al wel wit, op springen. Eer we drie uur vanaf Sundsvall thuiskomen, zijn de berken nog niet in het blad, maar nog in de knop, ook op barsten. De metershoge berg sneeuw, die de gemeente bijelkaar heeft geschoven, is nog niet helemaal gesmolten. Verder ligt er geen sneeuw meer en het gras begint te groeien. Het is helemaal geel in de greppels van het bloeiende 'klein hoefblad'. De papavertjes en viooltjes komen al.
Drie dagen zon hadden we trouwens tijdens deze reis, ook hier! Het was hier dertien graden en zonnig.

Maar het is ook nog maar drie uur donker 's nachts. Niet eens echt donker, de straatlantaarns gaan al helemaal niet meer aan. Aan het einde van de maand wordt het helemaal niet meer donker. De nachtvorst lijkt even geweken en volgende week wordt het dan beduidend warmer. Tijd voor de inhaalslag!
En het maakt me allemaal helemaal geen bal uit dat het nog moet beginnen. Ik voel me zo gelukkig als ik hier ben, buiten loop, alleen of met Rushy. De sfeer, bepaalde vogelgeluiden in de bossen. Alles. Eén bonk natuur.

Keep
 
'Gewone' vink

Gisteren gelijk maar weer wat vogelvoer in het vogelhuis gedaan en op het 'balkon' van het vogelhuis. Er is hier nog niets te vinden voor de zaadeters. Vanmorgen wisten we in ene niet wat we hoorden en zagen. Zeker 100 - 150 vinken waren neergestreken in, op en nabij het vogelhuis. 'Gewone' vinken en andere vogels uit de vinkenfamilie (dat kon ik wel zien) die ik niet kende.
Na zoeken op het net wist ik zeker dat het de 'Keep' is en las ook dat deze in grote groepen leven met gewone vinken. Ook dat ze zomers naar Noord-Europa trekken. In Nederland komen enkele tientallen paren voor las ik, vandaar dat ik ze nog nooit gezien had. In één etmaal heb ik, in etappes, een emmer (tien liter) voer verstrekt! Ze waren duidelijk uitgehongerd door de reis, ze zijn met ons meegereisd :-). Alles is op!
Maar ik heb nog veel meer en als ze er morgen nog zijn krijgen ze weer.
Misschien trekken ze nog verder of splitsen ze zich. Ik ben benieuwd.
Wat een mooi cadeautje was dit weer vandaag!

p.s. Vergeet ik nog te zeggen dat Pim en Annelies het hier erg naar hun zin hadden en zelfs al een huis op het oog hebben. Helaas hebben we ze niet getroffen hier, ze zijn vorige week al weggegaan omdat ze een onverwacht feest niet wilden missen. Ben benieuwd hoe het afloopt :-)

dinsdag 8 mei 2012

Weer thuis

Hej!
We zijn vanmiddag rond 14.00 u goed aangekomen in Hoting.
Hier zijn dus drie heel blije wezens!
Boodschappen gedaan en nu even uitblazen.
Tot later.

zaterdag 5 mei 2012

Yes, yes, yes

We gaan weer naar het noorden!


Maar gisteren eerst nog een keer uitgebreid naar mijn moeder geweest. Mijn broer kwam ook en nog een vriendin van mijn moeder.
Ik had met opzet iets vrolijks aangetrokken. Het weer is niet om over naar huis te schrijven, behalve dan rond Koninginnedag, en het valt me erg op dat iedereen nog in van die sombere kleuren loopt alsof het nog hartje winter is. Toen ik het tehuis binnenliep ook, het personeel, de patiënten, allemaal donkere kleding.
Ik viel dus wel op met een bloesje van dit stofje (boven). Het viel zo op, dat zowel mijn broer als de vriendin van mijn moeder (die iets later kwam), zonder dat ze het van elkaar wisten aan mij vroegen of ik een 'Zweedse blouse' aan had.
'Een Zweedse blouse? Nee hoor!'
Beiden dachten dat ik het vast in een winkel van de Samen had gekocht :-)).
Ze konden zich al die vrolijke kleuren herinneren van mijn berichtjes, die ik hier in februari schreef over de jaarmarkt in Jokkmokk en later over het protest in Jokkmokk. Later vroeg nog iemand anders het.
Het lijkt natuurlijk niet op de (folklore-) kleding van de Samen, maar die vrolijke kleuren van de Samen hebben dus wel indruk gemaakt!

Morgenochtend vertrekken we dus. We rijden, zoals altijd, over de bruggen en slapen de eerste nacht in Malmö. De tweede dag slapen we in Valbo bij Gävle.
Toen ik de hond net uitliet, nam ik me voor straks mijn winterjas maar weer aan te doen, getver wat is het koud! Het lijkt Zweden wel. Hadden ze daar afgelopen week heerlijk weer, boven Stockholm hadden ze gisteren op veel plaatsen nog een keer een witte hoed. De komende week wordt er ook geen weer verwacht om over naar huis te schrijven. Geen voorjaarsgevoel.
Maar toch zoveel zin om weer te gaan.

woensdag 2 mei 2012

Recept op Kokkerellen

Wel stilletjes hier.
Ik plaatste daarom een recept op Kokkerellen.
Een heel gemakkelijk klaar te maken voorgerecht: Zalmpakketjes.