Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





dinsdag 27 november 2012

Slapen in een boom!

 
Uitzicht vanuit de Cabin
We zijn al wel het een en ander gewend als het gaat over logeren in boomhutten, maar wat ze nu toch in Zweeds Lapland voor elkaar hebben gekregen! Daar kun je nu bijvoorbeeld ook een nachtje doorbrengen in een ufo. Misschien komt E.T. er wel op bezoek.
  
Het Treehotel ligt bij het dorpje Harads, op amper zestig kilometer van de poolcirkel, iets ten noordwesten van Luleå. Een groep Zweedse architecten tekende voor het concept: elk nam één boomhut voor zijn rekening. Ze werden zo gebouwd dat ze bijna helemaal opgaan in de natuur, tussen de vier en zes meter boven de grond en ze zijn opgetrokken volgens de strengste ecologische voorschriften, met milieubewuste materialen. Gasten kunnen ontbijten, lunchen en dineren in Britta's Pensionat, een blokhut op de begane grond. 
De 24 m² grote Cabin ziet eruit als een capsule die door een of ander ruimtevaartuig werd achtergelaten. Twee personen hebben er een dubbel bed, badkamer en terras met weids uitzicht over de bossen.
De Mirrorcube is een aluminium gevaarte met overal glas, zodat de groene omgeving erin wordt weerspiegeld. Je kunt naar buiten kijken, maar niet binnengluren. Er zijn zes vensters, een dubbel bed, badkamer, salon en dakterras. Opdat vogels niet tegen het gespiegelde glas zouden vliegen, werd het bekleed met infraroodfilm die enkel zichtbaar is voor de vogels.

Bird's nest
Ook Bird's Nest is populair: je kunt deze boomhut inderdaad het best vergelijken met een reusachtig vogelnest. Onderaan is er een automatisch uitschuifbare ladder waarmee je 'aan boord' stapt en vervolgens tussen het groen verdwijnt in je eigen cocon. Aan de buitenkant zie je het misschien niet meteen, maar hier kan een gezin met twee kinderen terecht. De binnenmuren zijn bekleed met hout, er zijn twee afgescheiden slaapkamers, een badkamer en een woonkamer.
De vierde hut is de Blue Cone. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, is deze 'kegel' helemaal niet blauw, maar rood. De constructie is eenvoudig en licht en kan makkelijk met een loopbrug worden bereikt, zelfs met een rolstoel.
Er zijn vier bedden, een badkamer en een woonkamer.

Het saunagebeuren
 
En wat is het Hoge Noorden zonder een sauna? De boomsauna kan tot acht mensen tegelijk opwarmen. Het geheel is bovendien uitgebreid met een heetwaterton en een relaxruimte.

Ufo
Het meest recente huzarenstukje is UFO, een perfecte kopie van hoe een ruimtevaartuig eruit zou kunnen zien. Je zou bovendien denken dat hij elk ogenblik kan landen, zeker wanneer de duisternis valt en het licht vanuit de raampjes in bundels naar de grond schijnt. Het gevaarte is gemaakt van composiet dat ook gebruikt wordt in de vliegtuig- en botenbouw. Licht maar sterk, échter kan het niet! Deze ufo kan twee volwassenen en twee kinderen herbergen en biedt aparte slaapkamers, een badkamer en een woongedeelte.

Wie een nachtje in een van deze buitengewone accommodaties wil logeren, moet toch rekenen op zo'n 500 euro voor een tweepersoonskamer per nacht, ontbijt inbegrepen.  Ik moet zeggen dat ik daar persoonlijk toch wel iets anders mee zou doen. Binnen vijf jaar moeten er trouwens 24 boomhutten zijn.
 
Als je HIER klikt, kun je een kijkje nemen op de site. De foto's kun je dan ook veel beter bekijken!

Leuk en bedankt dat je me hier op attent maakte Geert!


zondag 25 november 2012

Ik dacht: Het mag nu wel...

...eindelijk eens wat sneeuwvlokjes op m'n blog. Niet dat er hier ook maar één vlokje ligt hoor, er ligt dus echt helemaal niets. IJs hebben we gehad, we konden wel schaatsen op het erf zeg maar. Dat kwam door sneeuw die al in oktober gevallen was, was gaan smelten, waarna het later weer ging vriezen. Maar als je nu naar buiten kijkt, is het gewoon een landschap zonder een spoortje sneeuw. Twintig kilometer noordelijker en oostelijker ligt nog wel sneeuw, ook al is daar wel veel van weggesmolten. Daar is het tenminste nog wel wit.
Nu hebben we hoop voor de komende week. In ieder geval gaat het nu dan winter worden en tegen het einde van de week komt de temperatuur echt niet meer boven nul. Ook wordt er sneeuw verwacht. 


Verder gaat het goed hier. Alles gaat lekker z'n gangetje. De vogels zijn er allemaal weer, ook al ligt er nog geen sneeuw. De vijf Vlaamse gaaien zitten 's morgens in het schemer al in de berken te krijsen om hun voer. Enig vind ik dat. Vorig jaar waren het er drie.
De mat- en glanskopmezen komen bijna op m'n hand zitten als ik het voer aanvul. Of ze tjilpen me al vrolijk tegemoet. De rest is er ook weer, de kool-, pimpel- en kuifmezen, de boomklevers, eksters, goudvinken, groenlingen en bonte specht. Natuurlijk de eekhoorns niet vergeten. 

dinsdag 20 november 2012

De Pijpendraaier

Het is alweer bijna twee jaar geleden dat ik schreef over Cornelis Vreeswijk, dat deed ik HIER en even later HIER. Lang geleden hield ik al van de liedjes van Cornelis, destijds de Nederlandstalige liedjes. In Nederland werd hij vooral bekend met liedjes als Veronica, De nozem en de non, Jantjes blues en De haan en de hen, om er maar eens een paar te noemen. Ik wist toen wel dat hij geëmigreerd was, maar besteedde daar niet veel aandacht aan, ik was zelfs van mening dat hij naar Noorwegen was geëmigreerd, maar later kwam ik erachter dat het naar Zweden was. Pas toen ik door het komen en zijn in Zweden ook in aanraking kwam met zijn Zweedse liedjes, ben ik daar veel meer over gaan opzoeken.


Ik kwam erachter dat er vele malen meer Zweedstalige liedjes van Cornelis zijn dan Nederlandstalige en dat zijn liedjes in Zweden erg geliefd zijn. In Zweden had hij veel meer succes dan in Nederland. Er is zelfs een Zweedse film gemaakt met de titel 'Cornelis'.
Een paar jaar geleden ontdekte ik dat er in Nederland een Cornelis Vreeswijk Genootschap bestaat, dat in mei 2000 is opgericht en ben daar toen meteen lid van geworden.  Onlangs heb ik bij hen de film van Cornelis besteld en ik verheug me er erg op om daar eerdaags eens heerlijk voor te gaan zitten!

Het CVG geeft een eigen (digitaal) blad uit, 'De Pijpendraaier', waarin zij de leden informeert over alles wat er over Cornelis Vreeswijk te vertellen valt.
Er worden optredens besproken, achtergronden van het werk van Cornelis belicht, verhalen verteld over het leven van Cornelis en er worden optredens en evenementen aangekondigd.
Ook organiseert het CVG ieder jaar een aantal muzikale evenementen. Zo is er de laatste jaren een vast Cornelis Vreeswijk onderdeel tijdens het Havenfestival van IJmuiden en wordt de jaarlijkse ledenvergadering afgesloten met een muzikaal samenzijn.
Het lag eerst in mijn bedoeling om hier een stukje te plaatsen uit de laatste Pijpendraaier en ik had er ook al toestemming voor van het CVG. Maar toen ik eraan wilde beginnen, vond ik dat het wel een heel lange post zou worden en besloot hier de links naar de websites van het CVG en van het Zweedse 'Cornelis Vreeswijksällskapet' te plaatsen. 
Respectievelijk http://www.cornelisvreeswijk.nl/ en http://www.cornelis.se/. Op deze sites is enorm veel informatie te vinden.
Bijvoorbeeld over 'Cornelisdagen', die elk jaar in Stockholm plaatsvindt en zoveel meer.
 
In een van de twee logjes van februari 2011 schreef ik over het museum in Stockholm. In de Pijpendraaier las ik  in een stukje geschreven door Marlies Philippa, dat het museum nu dicht is. De collectie zal naar Visans Hus gaan, het 'Huis van het lied', een muziekmuseum voor de drie verenigingen dat nog in aanbouw is op Djurgården, tussen Blå Porten en Gröna Lund. De bedoeling is dat het in de loop van 2013 geopend wordt. Met de drie verenigingen worden bedoeld: Cornelis Vreeswijksällskapet, Taubesällskapet en Bellmansällskapet.
 
De link naar dit liedje staat in de laatste Pijpendraaier, nr. 3 van de 4e jaargang...
 


Sinds 9 november heeft IJmuiden het Cornelis Vreeswijkpad. Het bord werd door zijn zoon Jack onthuld. HIER kun je erover lezen en foto's bekijken en hieronder een kort filmpje zien waar de datum verkeerd in beeld is gebracht, het was echt op 9 november!





Ben je ook enthousiast geworden? Een lidmaatschap kost vijftien euro per jaar.
Je kunt je opgeven via de contactpagina op de website van het CVG.

donderdag 15 november 2012

Runt Storsjön


Vind je vaak rekeningen in je brievenbus, vandaag lag er eens een verrassing in. Een mooi boek met veel foto's. Het gaat over het gebied rond Storsjön, oftewel het grote meer (456 km2) bij Östersund. Het op vier na grootste meer van Zweden.
Ik kreeg het van Midscand, n.a.v. de fotowedstrijd van afgelopen zomer.
Het boek is geschreven als een bron van inspiratie voor degenen die meer willen weten over Storsjöbygden, het gebied rond Storsjön dus. Het kan worden gelezen door iedereen; degenen die al in het gebied wonen en graag een update willen of zij die meer informatie over het gebied willen of een bezoek willen brengen aan het hart van Jämtland. Het boek staat vol met historische gebeurtenissen en plaatsen, bezienswaardigheden en dingen om te doen. Afgezien van het Zweeds, ook geschreven in het Engels en Duits.
Ik ga me eerdaags laten meeslepen door deze verkenning rond Storsjön.
 
 
Natuurlijk staat er ook een foto in van de beeltenis van 'storsjöodjuret', want niet alleen Loch Ness in Schotland heeft zijn monster. Ook in het grote meer bij Östersund zou er een leven.
De verhalen over het monster daar beneden zijn al zeer oud.
Storsjöodjuret (odjuret = monster), staat ook afgebeeld op de runesteen op Frösön, die gemaakt is tussen 1050 en 1080...


In 2008 plaatste men zelfs vier webcamera's op het eilandje Nysvehälla om het monster te kunnen ontdekken en ook onderwatercamera's die op warmte reageren. In augustus 2008 zei men dan het dier op film vastgelegd te hebben. Er werd zelfs een videoclip getoond op YouTube.
Wat een giller, zal wel een zeeslang zijn geweest of een typische paling :-).

 

In het Jamtli museum in Östersund is een permanente tentoonstelling met betrekking tot Storsjöodjuret.

Alle afbeeldingen in deze post komen van het internet.

dinsdag 13 november 2012

In drievoud


Afgelopen weekend had het een nacht matig gevroren en zag ik 's morgens
dit prachtige kunstwerkje der natuur hangen aan een omgevallen tak
boven het riviertje Valån, hier vlakbij.


Dingen die stuk gaan komen vaak in drieën. Bijgeloof? Toch klopt het vaak, geen idee hoe het kan. Waren wij in NL met een auto die vervangen moest worden, toen we hier aankwamen was het mis met de elektra (zie vorige bericht). Tja, en door dat bijgeloof zat ik gewoon te wachten tot er nog iets mis of kapot zou gaan. En warempel, het duurde niet eens zo lang...

Ik was begonnen een pan erwtensoep te koken, het water werd wel warm, maar kwam niet aan de kook. Even later deed de linker helft van het fornuis het helemaal niet meer en was er beneden een stop doorgeslagen. De oven deed het nog wel en de twee rechtse platen ook. Kan wel kloppen, want het fornuis zit op drie stoppen. Stop weer omhoog gedaan, waarna hij meteen weer doorsloeg. Vervelend op vrijdagmiddag, zo voor het weekend. Ik durfde het hele fornuis niet meer te gebruiken.
We hadden nog een telefoonnummer van een elektricien, die we altijd privé mogen bellen volgens zijn zeggen afgelopen voorjaar. Helaas, hij kon niet komen. Ze hadden een tweeling gekregen en nu had hij ouderschapsverlof. Dat is hier wel even anders geregeld dan in NL. Beide ouders mogen na elkaar ouderschapsverlof nemen met behoud van, naar ik meen, 70% van het salaris. Je bent er ook gewoon zeker van dat je je baan behoudt. Volgens mij mogen ze elk een half jaar nemen.
Hij was bijzonder vriendelijk en bood aan om collega's te bellen en te vragen of er een bereid was om zaterdag naar ons fornuis te kijken. Tien minuten later belde hij terug en vertelde dat er zaterdagmiddag een collega langs zou komen, ergens tussen 13.00 en 17.00 uur.
En ja hoor, om een uur of drie werd er aangebeld. Een man van een jaar of vijftig, die net uit de bossen kwam omdat hij met vrienden gejaagd had, wilde met alle plezier kijken of het fornuis gemaakt kon worden. De grootste plaat zou vervangen moeten worden, maar het was al wel een oud fornuis. Wat is het volgende? Besloten een nieuw fornuis te kopen en aan hem gevraagd wat zijn bezoek kostte. Hij wimpelde het weg, zo van 'Ach, laat maar zitten, het was een kleine moeite!'
En dan is het zo leuk om iets Hollands te geven. Dan weten we weer waarom we altijd typisch Nederlandse lekkernijen meenemen.
Maandag een fornuis besteld bij Elkedjan. Het komt de 27e.
Dat duurt wel even, maar volgens Monica van Elkedjan is hij in die week in de aanbieding en dan 1500 SEK, oftewel ca. 175 euro goedkoper. Ook leuk om dat te zeggen! Volgens de elektricien kan ik het fornuis met beleid nog wel even gebruiken, maar niet de grote plaat. Anders kan ik altijd nog het fornuis in gäststugan gebruiken, al is het daar wel koud nu.
Ik hoop dus dat dat niet nodig zal zijn.
 

vrijdag 9 november 2012

Driefasennet


Na een drukke tijd in Nederland, waarin we nogal in beslag genomen werden door veel zakelijk en ambtelijk gedoe, nu weer heerlijk hier. Onze prikkelbaarheid, die we in Nederland opgebouwd hadden, verdwijnt hier nu als sneeuw voor de zon. En zonnig is het! Heerlijk weer, temperaturen overdag rond of net boven nul en in de nacht lichte vorst. De eerste dag was 's morgens alles wit van de rijp, maar dat was 's middags allemaal weer weg.
 
Als we teruggaan naar Zweden vraag ik me onderweg meestal af of alles goed zal zijn hier. Het is in het verleden immers gebleken dat dat niet altijd zo is. Neem bijvoorbeeld dit verhaal, dat ik in het voorjaar van 2011 schreef na aankomst uit Nederland.
We kwamen hier deze keer later aan dan gepland en Annelies en Pim waren al twee weken eerder vertrokken, zij hadden weer verplichtingen in NL. Ze weten wel hoe ze de verwarming moeten instellen, maar ik had toch Lars-Gunnar (loodgieter die alles hier ooit heeft aangelegd, die heel aardig is en altijd even checkt) even gemaild of hij wilde checken als het kouder zou worden. Toen we hier aankwamen zag ik direct dat de stekker van de circulatiepomp niet in zijn vertrouwde stopcontact zat, maar in een verlengsnoer naar een heel ander stopcontact. Eenmaal boven (ketel staat beneden, huis is geheel onderkelderd) zag ik dat hij alle radiatoren voluit had gezet. Natuurlijk een eerste actie van Lars-Gunnar, na in een huis te zijn gekomen dat veel te koud was. Mijn conclusie was dat de circulatiepomp dus niet gewerkt had op zijn stopcontact.
Toen ik met een spanningsmeter naar de meterkast liep en die meter bij de drie dikke vette stoppen van de drie fasen (naast de hoofdschakelaar) hield, merkte ik dat één van de drie fasen geen spanning had. Op die fase zitten bijvoorbeeld ook de koelkast en het fornuis. Koken konden we dus ook niet.
Elektricien besteld. Zou de volgende dag komen, dus weer buiten de deur eten. Dat hadden we eigenlijk wel gehad na een paar dagen reizen. De elektricien vond uit dat het niet aan onze kant zat, maar in het transformatorhuisje achter in de tuin. Dat is dan een zaak voor E-ON.
E-ON gebeld. Was er twee uur later. Na ongeveer een kwartier kwam de vriendelijke jongeman me vragen of alles wat het niet deed weer werkte.
Ja hoor, alles deed het weer!
Wie verwacht er nu dat het een woelrat heerlijk leek om aan een kabel in een transformatorhuisje te gaan knagen, om vervolgens geëlektrocuteerd te worden. Dit maakte dat de connectie niet meer in orde was.  

maandag 5 november 2012

Thuis

Vanmiddag rond twee uur waren we weer thuis. Als ik nu uit het raam kijk sneeuwt het licht en het is net onder nul. Er lag nog geen sneeuw van enige betekenis. De wegen waren prima. Later meer...

vrijdag 2 november 2012

Vertrek


Eindelijk kunnen we komend weekend vertrekken. Het duurde een week langer dan verwacht en gehoopt. We denken maandagavond aan te komen. Mocht het weer tegenzitten wellicht iets later, maar dat verwacht ik niet als ik naar de weerberichten kijk. Ik heb toch zo enorm veel zin, verlang zo naar onze plek daar. Ik praat jullie volgende week weer bij. Tot dan!