Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





dinsdag 28 juni 2011

Idag fyller jag år

Oftewel Vandaag ben ik jarig. Letterlijk vertaald  Vandaag vul ik (het) jaar. Ergens wel logisch, als je geboren wordt ben je nul, een jaar later heb je een jaar vol gemaakt (gevuld) en ben je één, enz. Peter had een flinke taart gehaald in Strömsund. Het leek op onze slagroomtaart, maar er zat tussen de cake, behalve slagroom en banketbakkersroom, ook banaan. Bestrooid met hagelslag. Erg lekker. Rond 10.00 uur stonden Clas, Åke en Wiveka en Kerstin uit Rossön voor de deur. Ik werd toegezongen in het Zweeds, Lang zal ze leven in het Zweeds! Het was (en is) prachtig weer dus we konden lekker buiten zitten. We hadden een apparaatje gekocht waardoor muggen en knutten (knott) op afstand blijven. Het bestrijkt een gebied van ca. 20 m2. Nog een andere spiraal erbij en we hadden nergens last van.



Åke heeft ook foto's gemaakt en daar zal ik ook op staan, die zal hij wel mailen.


Dit was de verpakking om een grote doos After Eight, door Wiveka gemaakt met de computer (deze Clas is met een C Wiveka!). Ook kreeg ik twee tegoedbonnen voor het grote lunchbuffet in het dorp hier. Dat buffet is altijd heel erg goed. Ben ik blij mee, leuk cadeau! Toen we hier het eerste jaar waren heb ik inwendig dubbel gelegen om mensen in een soort kleding als een netje. Ook petjes dragen ze met daaraan een soort vitrage-achtig netje. Jasje van hetzelfde materiaal en zelfs broeken. Vorig jaar kocht Peter ook zo'n petje. Ik heb me rot gelachen en stiekem foto's van hem gemaakt vanachter het speelhuisje. Ik stikte van de lach. En nu heb ik zo'n heel pak voor m'n verjaardag gekregen. Geen plagerij van Peter hoor, ik was tot inzicht gekomen, ahum en wilde toch wel graag zo'n jasje in ieder geval. Toevallig was het een verpakking met ook nog een broek erbij. Als je n.l. bijvoorbeeld in de groententuin wilt werken, wordt je niet altijd, maar wel vaak echt opgevreten door de knutten. Die zitten nu eenmaal in het gras, op de aarde en in de plantjes. Zodra je die aanraakt komen ze met velen om je helemaal gek te maken. Ik heb ook veel liever 10 muggenbeten dat één van zo'n knut omdat ik daar erg allergisch op reageer. Kan haast niet meer lopen als ik er bijv. een op mijn enkel heb en dat duurt wel bijna een week. Dus dan maar in zo'n apenpak. Wie ziet mij? Juist niemand. Het is ook nog in van die schutkleuren, ha, ha. Als het nu warm weer is kan je tenminste gewoon in korte broek en hemdje met dat pak er overheen in de tuin werken. Hieronder een foto van zo'n pak. Wees niet bezorgd, ik ga niet jagen :-) Het lijkt op de foto van stof, maar het is echt doorzichtig.


Het is dus gewoon een soort vitragestof, zoiets.
Morgen een dagje werken buiten, nog steeds prachtig weer voorlopig. Donderdag gaan we op stap. Naar Christien die in Hälla een "Café" in vijftiger jaren stijl heeft en daar o.a. koffie schenkt met allerlei zelfgebakken lekkers erbij. We gaan daar eens even kijken, wordt hoog tijd, leuk om haar weer te zien. We kennen het Café al wel, dus we weten hoe het eruit ziet, maar toen was het nog niet van Christien. Ook gaan we naar Fredrika om M&M in Lapland te bezoeken. Kan heel mooi gecombineerd worden met het bezoek aan Christien, omdat het dezelfde kant op is. Jammer dat er maar één M van M&M is, maar de andere zien we ook nog wel een keer denk ik maar zo.
Mijn moeder had gisteren een leuke dag tijdens de boottocht. Halverwege de dag kreeg ik van Karin (de evv'er van mijn moeder die ook mee was) een email met kort filmpje. Zojuist daarvoor opgenomen op de boot, een filmpje met een gesprekje met mijn moeder waarin ze zegt dat ze het gezellig vindt. Is dat nou niet ontzettend leuk! Ik had een brok in mijn keel, was er erg blij mee!

zondag 26 juni 2011

Weven

De nieuwe foto hierboven heb ik gemaakt om middernacht, samen met nog een aantal andere foto’s van hetzelfde meer, rond dezelfde tijd. Deze foto’s kan je allemaal hier bekijken. Hier zal ik in de toekomst ook mooie foto's op zetten. Rechts heb ik een link gemaakt naar deze nieuwe (foto)blog.

Deze twee foto's maakte ik precies een jaar geleden. Ik kon toen
niet vermoeden dat dit in de toekomst een loper van Carla zou zijn!

Omdat Carla en Kees niet konden blijven tot de midsommar-viering, waren ze zelf eens richting hembygdsgård gegaan. Ze troffen iemand in het bakhuisje, er was een vrouw tunnbröd aan het bakken. Ze mochten kijken en proeven en ook was de vrouw bereid de deur van de hembygdsgård open te doen, zodat ze een kijkje konden nemen. De vrouw, Ann-Britt, was erg hartelijk. Ik had al veel verteld over vorig jaar en  over alle weefgetouwen boven. Carla is ook helemaal weg van weven en weefgetouwen. Ook aan hen werd van alles verteld en uitgelegd. O.a. ook dat alle garens door hen zelf worden geverfd met materialen (bijv. bessen) uit de natuur. 

Wekelijks zitten vrouwen (meestal oudere) daar een paar uur te weven. Carla had haar oog op een brede loper laten vallen en vroeg of ze die mocht kopen. Wel dat kon. Toen ze hier terug waren hield Kees me buiten aan en zei dat ik mee naar binnen moest komen, want moest ik nu toch eens zien en raden. Ik herkende het direct en zei dat die wel uit de hembygdsgård moest komen. Ik kon me het weefgetouw met dit werk erop herinneren. Nou, dat vond ik natuurlijk hartstikke leuk. Carla was er toch zo blij mee. De volgende dag moest ik in de namiddag weer bij Kees en Carla komen kijken. Nu had Kees een kleed (voor de vloer) gekocht. Er stonden auto’s voor de hembygdsgård en ze hadden weer aangeklopt. Kees zag het kleed op tafel liggen, maar nee, dat kon hij niet kopen, dat was voor de verloting bij het midsommarfest. Kees keek teleurgesteld en vroeg of hij het echt niet kon kopen. Omdat ze wisten dat ze bij ons logeerden en de dag daarop weer zouden vertrekken, streken ze met de hand over het hart. Men begreep dat dit voor hen een mooi souvenir moest zijn. Dus was Kees apetrots met het vloerkleed. Dat zijn toch van die leuke dingen!
En dan nog even over mijn moeder. Via verschillende kanalen blijf ik natuurlijk goed op de hoogte van haar wel en wee. Ik durf het haast niet te zeggen, maar tot nu toe komen er alleen goede berichten. En je gelooft het niet……………in maart dacht iedereen nog dat ze spoedig zou overlijden, dat zou iedereen dan ook gedacht hebben die haar toen had gezien. Maar morgen gaat ze een dagje uit met nog een aantal bewoners en vaste krachten als begeleiders. Ze gaan een boottocht maken! Ongelooflijk dat ze nu met de boottocht mee kan. Ik hoop en denk dat ze genieten zal.


zaterdag 25 juni 2011

Kramsvogels met wapen

Het nest van de kramsvogels met drie jongen.

Ga toch weg mens!
Vandaag dacht ik dat ik dan wel even een paar foto's kon maken bij en van het vogelnest. Ik wilde in een hokje staan en dan door het raampje stiekem foto's maken. Maar ze hadden me direct in de gaten. Eén vogel aan de voorkant bij het raampje en de andere aan de achterkant bij de deur waar ik naar binnen was gegaan. Wat gingen ze tegen me tekeer! De hond was met me meegelopen en zij stond te grazen. Soms lijkt het wel of we een schaap hebben i.p.v. een hond, want dan eet ze ruw gras. Schuurt de maag. Ik besloot, als ze me dan toch zo uitscholden, om snel het laddertje te plaatsen, snel een foto en wegwezen. Ik stond onder een afdak. Ze hebben het slim bekeken, want die rand van het hondenhok waar het nest op ligt, is nog net onder een afdak. Bij regen blijven ze dus droog. Nou, ik stond ook zo goed als droog, want er vloog er een op me af, maar durfde niet onder het afdak. Ik voelde de spetters vogelpoep die ergens opkletterden en opspatten. Net zoals ze Kees gisteren besmeurden toen hij achter op het terrein liep. Later kwam ik met de hond bij huis en zag een grote kwak vogelpoep in haar nek! Ook zij was aangevallen met het kramsvogelwapen: vogelpoep en veel herrie. Wel hierboven dus de foto van het nest. De jongen zitten vaak met hun kop omhoog en bekjes open. Een bekend beeld, iedereen kan zich daar iets bij voorstellen. Maar door het alarm van hun ouders bleven ze plat liggen. Het was amper te zien dat er jongen waren, toch ook zelfs enige schutkleur zo in het nest. Wat een instinct hè?! Vanaf nu laat ik ze met rust.
Ik heb trouwens weer twee nesten ontdekt. Een roodborst en nog een bonte vliegenvanger. Het kan niet op!
We zijn niet naar midsommarfestiviteiten geweest. We konden naar twee gelegenheden, naar de hembygdsgård en naar Kilvamma camping. Vanmorgen hadden we hard gewerkt. Het was zo grappig, er werd veel regen voorspelt. Maar het was het mooiste weer van de wereld vanmorgen, tot de lunch zeg maar. Toen ik op de buienradar keek begreep ik het. Wij zaten precies in een "oog" met mooi weer, helemaal onbewolkt en om ons heen draaide een heel groot gebied met regen. Ik schat dat het "oog" zo'n 20 km in doorsnee was. Het gebied met regen schoof tergend langzaam noordwaarts, zodat we er later toch aan moesten geloven. Maar tot die tijd had Peter al het gras gemaaid en ik ook alles gedaan wat ik wilde. Peter is weer examenvragen gaan maken (dus niet om zelf examen te doen, maar opgaven maken voor anderen die examen gaan doen) en ik ben heerlijk gaan hobby-en aan een lampenkap waar ik een nieuw stofje op wilde. Best een paar drukke weken gehad, dus echt lekker even.
Toen ik tegen zessen de hond uitliet, zag ik wel de midsommarstång bij de hembygdsgård. Hij staat er het hele jaar, maar nu was hij van nieuw groen voorzien en met de Zweedse vlag(gen) erop. Nu kunnen we het loof langzaam weer zien slap worden, daarna bruin worden en van de winter met sneeuw erop, totdat hij volgend jaar, op een vrijdag na de langste dag in juni, weer van nieuw groen wordt voorzien. Voor wie nog niet zo lang op mijn blog komt en een idee wil hebben hoe het eruit kan zien, kan hier een impressie van vorig jaar bekijken. Nu zag hij er vandaag zo uit en voor de hembygdsgård staan weer jonge afgezaagde berkenbomen op water.



Volgende keer meer over dit gebouw en Carla. Ra, ra, ra. Ook dan de beloofde foto van gisterenavond middernacht.

vrijdag 24 juni 2011

Zoveel.


...te vertellen, het zal er nu wel niet allemaal uitkomen, vooral omdat het al na middernacht is. Vandaag zijn Carla en Kees weer vertrokken na een weekje hier. Ze zijn bij Gäddede, pal west van hier, de grens overgegaan naar Noorwegen, richting Trondheim. Het was een bijzonder gezellig samenzijn deze week. Carla vertelde me gisteren dat ze zich hier in Hoting, en in Zweden in het algemeen, gelijk thuis voelde en komt hier zeker weer. Carla en Kees hebben ook geholpen met 20 m3 hout (vrnl. berkenbomen) te zagen in stukken van ca. 45 cm.  Dat is de mooiste maat voor de houtketel. Op de foto hierboven staan Kees, Carla en Peter achter de berg hout die al gezaagd is. Je ziet nog net hun hoofden. (Klik klik op de foto('s) en je ziet het allemaal veel beter.) Wij zijn er erg blij mee dat ze hebben geholpen, samen is het toch een bereklus. Ik denk dat er toch wel 30 à 40 manuren in zitten. Nu kan Peter alles gaan kloven en ik stapelen.


Hier komt Peter vandaag langs op zijn quad met daarachter de kloofmachine. Die gaat hij klaarzetten om te beginnen. In zijn sas. Maar we hebben natuurlijk niet alleen gewerkt van de week, maar ook uitstapjes gemaakt. Met z'n vieren, maar Carla en Kees ook samen. 's Avonds even een bakkie koffie bij ons, of bij Carla en Kees in de gastenstuga. Carla had de trekzak mee, dus zij speelde vaak muziek, waarbij ook gezongen werd. 
De gastenstuga vandaag na vertrek van Carla en Kees.
Links de slaapkamer, rechts douche/toilet en aan de
andere kant de kamer/keuken.
Alle vogels zijn op hun nesten gebleven. Ik was er erg bang voor, want dat zagen brengt veel onrust. De meeste nesten waren al gebouwd toen wij arriveerden eind mei, dus ze moesten aan ons wennen. Het kramsvogelnest op de rand van het hondenhok was het dichtst bij het zaaggebeuren. Ze waren wel wat onrustig, maar bleven gewoon doorgaan met voeren gelukkig. Gisteren viel een kramsvogel Kees aan en die kreeg ook nog even vogelpoep in zijn gezicht gesmeten, ha, ha. Hoezo, die vogel was het zat. Nu is de rust weergekeerd voor ze gelukkig. Ik heb daarom nog maar geen foto gemaakt van de jongen, eerst maar eens even met rust laten. De bonte vliegenvanger (ik zei eerst dat het een grauwe is, maar ik weet nu zeker dat het een bonte is) is er ook nog, die zit onder het dak van de carport. Vorige week kwam Stefan van "Hotings ved & entrepenad" en hij kwam zeggen dat hij de garagedeur in de carport kwam maken. Toen hij weg was dacht ik aan het nest van de bonte vliegenvanger en was in ene behoorlijk verontrust. Dat kan toch niet goed gaan. Ik zei tegen Peter dat ik naar Stefan zou gaan om te vragen of het uitgesteld kon worden. Peter vond dat ik dat niet kon maken, het zat immers zo in hun planning. Ik vond dat ik het op zijn minst kon gaan vragen. Ik er heen gereden 's avonds. Ik zei dat hij me niet uit mocht lachen en vroeg of het enkele weken uitgesteld kon worden. Hij lachte helemaal niet, vond het helemaal niet gek en het was geen probleem. Gingen ze eerst een klus in Lövvik doen. Ik was hartstikke blij.
Morgen midsommarfest hier. De stang weer overeind en zang en dans. Verder het hele weekend feest. Morgen wordt het geen mooi weer helaas. We zien wel. Ik ga slapen, het is al erg laat. Tot het volgende bericht. Met o.a. mooie foto's die ik vanavond om middernacht maakte.

dinsdag 21 juni 2011

En de winnaars zijn................



Vandaag is het de langste dag, 21 juni, de dag dat ik de verloting zou doen. Het midzomerfeest is hier altijd op vrijdag na deze dag, dus in dit geval op 24 juni. Vandaag deed het weer niet zo aan midsommar denken. Hadden we steeds erg prettig weer, en zelfs een vijf-daagse hittegolf met temperaturen rond de dertig graden, vandaag is het somber en regenachtig. Maar dat belette mij natuurlijk niet om alle namen van iedereen die gereageerd heeft op de verloting in de hoge hoed te doen. Ik heb Peter twee "lootjes" laten trekken en degenen die van mij de film toegestuurd krijgen zijn: Willy en Els. Ik heb hen al op de hoogte gebracht per e-mail en zal de film z.s.m. naar hen opsturen. Tegen de pechvogels zou ik willen zeggen: Als je een mooie film wilt zien die in het noorden van Zweden afspeelt, in de omgeving van Luleå, zorg dan dat je hem te zien krijgt. Hier kan je de trailer bekijken. En tegen de Zwedenliefhebbers: "Dit is een must als je een liefhebber van Zweden bent, Zweedser kan het niet." Alvast veel plezier met genieten! Enne ......... nogmaals iedereen bedankt voor de leuke reacties!

maandag 20 juni 2011

Laatste kans

Als je nog mee wilt doen met de verloting (zie hier rechts) dan kan je je reactie nog sturen tot morgen in de namiddag. Morgenavond gaan alle namen in de hoge hoed en maak ik de twee namen bekend. Bedankt alvast aan iedereen voor de leuke reacties! Overweldigend.

Fåglar (vogels)

Afgelopen week, ca. 23.00 uur, het meer tegenover ons huis
Ik wil dit al een poosje schrijven, maar met de vrienden op bezoek lukte het niet, het kwam er niet van. Nu eventjes tijd. Ik had beloofd over vogelnestjes te schrijven. Wel, er zijn hier nogal wat vogelnesten om ons heen. En dat zijn dan nog degenen die je toevallig ontdekt, maar ik weet zeker dat er ook heel veel zijn die je niet ziet. Vooral gezien al het gezang en gepiep om ons heen. Fantastisch. Voor ons huis zijn net de koolmezen uitgevlogen, uit het groene kastje. Het andere kastje, een oneerbiedig woord voor een prachtige Zweedse vogelvilla :-), wordt druk geïnspecteerd.
Het nest van de grauwe vliegenvanger
Onder de daklijst van de carport broedt een grauwe vliegenvanger en bovenop een hoek van de hondenhokken zit op ca. 2.25m hoogte een kramsvogel met jongen. Op onderstaande foto zit de vogel nog te broeden, foto van jongen volgt eerdaags. De kramsvogel is al helemaal aan ons gewend.

De kramsvogel, niet zo scherp, maar gezoomd
van achter een raampje met mijn oude toestel.
In het "varkensstalletje" in ons bos zit een klepje en zie:



In de dennen zitten ook nog twee kramsvogelnesten en in een nest naast het huis een eksternest. Op zich ben ik met die laatste niet helemaal zo blij, ze loeren op de jonge vogeltjes. Als je hier (bijna) een heel jaar bent, dus ook in de koude winters, begrijp je waarom de Zweden om deze tijd, met midsommar, een feestje vieren! Vooral bijv. hier in het noorden van het midden. Alles bloeit en groeit, krijgt jongen. In Nederland natuurlijk ook, maar toch is dat behoorlijk anders, niet in ene zo explosief. Ik denk trouwens dat onze aardappels nu een dag of (max. 10) in de grond zitten. We hebben natuurlijk ook een dag of vijf erg heet weer gehad met zon, zon, zon en wellicht mede daardoor, komen ze nu al de grond uit! Ja en bij 24 uur daglicht gaat het natuurlijk erg hard. Ik hoop dat we in september weer zo'n mooie oogst hebben als vorig jaar. Evenals de bietjes en worteltjes. Maar misschien worden de worteltjes dit jaar wel opgegeten door de sneeuwhaas. Ik denk zelf dat de oogst beter zal zijn, omdat het land nu al beter wordt. Vorig jaar was het nog omgeploegd gras. Nu is het weer geploegd (door Clas) en gefreesd door ons. Ook kalk (ECO) toegevoegd omdat dat voor deze grond hier goed zou zijn. En we hebben alle as van afgelopen winter er allemaal (drie vuilniszakken, hoezo goede verbranding?!!!) doorheen gewerkt. Zou vooral goed zijn voor aardappels omdat er kalium in as zit. Ook heb ik in grote bakken nog twee soorten sla gezaaid, waarvan één soort snijsla is. Misschien ga ik volgend jaar wel eens tomaten of spaanse pepers in de altan proberen in grote bakken. De altan zal dan hopelijk 's nachts ook warmer blijven na mijn "behandeling". Verder hebben we het al een paar dagen heel gezellig met Carla en Kees hier. Ze hebben hier een "werkvakantie", ha, ha. Ze vinden het zo leuk om hout te zagen, dus ik denk dat ze al 2/3 van de hele lading berkenbomen voor één winter in stukken van ca. 45-50 cm lengte hebben gezaagd. 's Morgens doen ze dat en 's middags tijd voor leuke dingen. Volgende week kan Peter dan beginnen met het kloven van het hout en stapel ik alles weer netjes op een in leeg houthok. Morgen wil ik Carla en Kees meenemen naar het eiland met het grafveld van de Vikingen, maar het schijnt te gaan regenen, dus of dat wat wordt. A.s. donderdag gaan ze weer weg en over Noorwegen huiswaarts.

woensdag 15 juni 2011

Hout gehaald



Wat is dit nu? Dit is onze "altan" (Zweedse naam voor (overdekt) terras(je). Je komt er door onze slaapkamer. Het is leuk om er te zitten, maar die van ons is plafondloos en daardoor is het er snel frisjes en ook snel rommelig als het bijv. heeft gewaaid. Dan liggen er altijd blaadjes en dennennaalden en nu bijv. stuifmeel, want de dennen zijn op het moment heerlijk aan het stuiven. Maar goed dat Peter en ik niet allergisch zijn voor pollen. Ook gaan vogeltjes erin en vliegen dan tegen het glas aan, zo zielig. Daarom ook hebben we er ramen uitgehaald (kunnen er later zo weer in, zijn n.l. scharnierend), en dan zijn ze er snel weer uit. Maar ze komen er altijd onder het dak in, op zoek naar spinnetjes. Het zijn bijna altijd koolmezen die dat doen. Het was dus al een poosje een wens van mij om er een plafond in te maken en dat ga ik dus doen, want gisteren hebben we er hout voor gehaald in Strömsund. (Gelijk een leuk dagje van gemaakt en ook lekker Thais gegeten daar, die is toch zo goed!) Peter gaat de ramen een opfrisbeurt geven met witte verf en ook op de vloer komt iets, maar wat weten we nog niet. We hopen dat we het klaar hebben voor de winter. Er is hier n.l. ook altijd veel ander werk te doen. Geen naar werk hoor, maar dingen die allemaal moeten gebeuren. Peter maait bijv. alleen al vier tuinen hier. Die van ons, van Clas, van Åke en Wiveka en van Kerstin in Rossön. En ik kan je verzekeren dat het stuk voor stuk geen kleine tuintjes zijn zoals in Nederland. Maar goed, als de altan ooit af is, zal ik hem zeker showen, en dan zal hij zeker gezelliger zijn en prettiger om in te zitten. Dan heb je er in het voor- en najaar iets aan. Als het dan buiten net te fris is, is het in de altan gauw lekker als het zonnetje schijnt.
Carla belde ook nog eergisteren, vlak voor hun vertrek uit Nederland. Ze gaan vakantie vierend omhoog naar hier en hopen zaterdag aan te komen. Ze blijven een week. Ze was zo enthousiast en had er zoveel zin in. Nou dat hebben wij ook, en door haar enthousiasme is dat alleen nog maar meer geworden. De gäststuga is klaar voor hun ontvangst en wij ook. Morgen komen Hans en Hanneke ook weer even langs (de ouders van Tineke die hier 2 weken geleden ook waren). Gezellig! Het volgende bericht zal o.a. gaan over vogelnestjes. Tot dan!

maandag 13 juni 2011

Handeltje beginnen?


Gisteren wilde ik naar Dorotea. Peter wilde iets anders doen. Geen enkel probleem, ik geniet van iedere rit hier, lekker muziekje (hard) erbij aan en ik ben in mijn element. Jammer dat het maar 20 km. is naar Dorotea :-). We hebben hier twee supermarkten in Hoting en je kunt hier alles kopen, maar de EKO vlierbloesemsiroop die wij zo ontzettend lekker vinden (vooral met warm weer) hebben ze niet bij de Coöp nära in Hoting en wel bij de Coöp nära in Dorotea. Dus gelijk maar een paar flessen halen. Dan gelijk de andere boodschappen ook maar daar doen. De winkels in Hoting barsten zowat uit hun voegen, je kunt elkaar amper passeren in de paden. Maar die in Dorotea zijn veel ruimer opgezet. Zal het juist daardoor komen dat ik in Dorotea ALTIJD enthousiast commentaar krijg op mijn mooie boodschappentassen? Ze zien die dingen als een soort koplampen aan mijn karretje hangen natuurlijk. Peter nam er ooit twee voor me mee toen hij in Anna Paulowna (N-H) een boodschap had gedaan bij Welkoop (in het zuiden heet zoiets Boerenbond geloof ik). Ze kostten toen maar één euro p.st., dat kosten ze trouwens nog steeds, want onlangs haalde Peter er nog tien in Oosterwolde. Die hebben we meegenomen naar hier en die liggen hier nu in een kast. Na weer een enthousiaste reactie zeg ik altijd dat de tas uit Nederland komt en sommigen zeggen dan dat ze al zoiets dachten. Jammer dat ze dan niet in mijn auto liggen. Gisteren waren het weer twee superaardige oude dames die naar aanleiding van de tassen, waar ze gelijk verliefd op waren, een praatje maakten en zeiden dat ik toch zo goed Zweeds sprak (wat absoluut niet zo is). Het liefst had ik ze gewoon blij gemaakt met zo'n tas. Zomaar, voor niks. Toen we hier net aangekomen waren twee weken geleden ging ik alvast de eerste boodschappen doen hier in Hoting. Zag ik Kerstin op straat lopen en ik liep enthousiast op haar af en ze gaf me een knuffel. Toen zei ze dat ze mijn boodschappentas zo mooi vond, dus die heb ik er ook al een beloofd. We gaan ergens deze week bij haar in Rossön op de koffie, dus dan neem ik hem mee. We gaan ook weer gras bij haar maaien, we krijgen nu wat meer tijd, nu de aardappels in de grond zitten en andere nodige dingen gedaan zijn. Maar goed, zal ik volgende keer 50 tassen meenemen uit Nederland? Dan ga ik voor een winkel staan en ze voor drie euro verkopen, ha, ha. Of voor in de loppis, kunnen ze gelijk hun spullen erin doen. Dit jaar geen loppis, volgend jaar weer. Niet genoeg spullen, we konden dit keer ook niets extra's meenemen omdat we met mij C3 heen en weer gingen. Volgende keer maar weer. Anders wil Gea (is een Zweedse vrouw die samen met haar man in het dorp een permanente loppis heeft, het hele jaar door) de spullen die er nog zijn heel graag kopen voor haar loppis. Van de week ben ik bij haar langs geweest en ze zit nu in een groter pand. Ze kwam vorig jaar vaak spullen kopen voor haar eigen loppis. Hoop Zweedse Kronen er bovenop en zij had voor Zweden aparte dingen omdat ze uit Holland komen en dan toch anders zijn. Ik ga stoppen, morgen naar Strömsund voor hout. Zal in volgend bericht vertellen wat ik ermee ga doen. Tot dan!

zaterdag 11 juni 2011

Heet, heet, heet


Eindelijk. Ik haalde het blaadje "Dorotea aktuellt" uit de brievenbus en keek er snel in omdat ik hoopte dat er advertenties in zouden staan van bloemenwagens. Hier heb je geen tuincentra. Wel (peperdure) bloemenzaakjes in Hoting, Dorotea, Vilhelmina. Voor een echt tuincentrum moet je naar Östersund, 150 km. zuid. Daar zijn er zelfs een paar, jawel! ha, ha. Hier moet je goed opletten of er aangekondigd wordt dat er iemand met een vrachtwagen komt met zomerplantjes. Meestal éénjarig goed. En JA, ik was blij, en las het net op tijd (blaadje was nogal laat bezorgd), er zou vrijdag 10 juni vanaf 09.00 uur een bloemenman staan op het plein in Dorotea. Al was het bijna 30 graden, wij erheen. In de auto is het per slot van rekening heerlijk. Je zou haast de hele dag gaan rijden. Het was al aardig druk en ik kocht er margrietjes, lobelia's, verbena's en leeuwenbekjes. Vooral de laatste ben ik zo gek op! Mijn vader kweekte ze vroeger ook. Misschien daarom. Dus lieve mensen, hiervoor het huis is het weer een opgevrolijkte boel. Oh ja, ook nog een reuze lobelia, echt een grote hangplant, daar waar vorig jaar de reuze petunia hing. Nou ja, het is natuurlijk een hangpot waar ze een aantal lobelia's in de rondte in hebben gezet. Nu mogen de plantjes lekker gaan groeien, vooral de lobelia's in de bakken, die moeten nog gaan hangen. Die man was niet zo duur, ik was maar de helft kwijt in vergelijking met vorig jaar in Kyrktåsjö. Ik zal eerdaags wel weer eens een foto maken van de voorkant. Gisteren kreeg ik nog een mailtje van Yvonne uit Östersund. Ze schreef dat er morgen, op zondag 1e pinksterdag, een vrachtwagen met planten in Hoting zal staan. Dus morgen even daarheen, wil nog meer plantjes hebben. En nog een keer naar Östersund voor wat vaste planten. Maar dat wordt wel na midsommar, want tegen het einde van de week komen Carla en Kees voor een weekje.


Er stond nog iets in de Dorotea aktuellt. Een advertentie van de camping, gelegen tussen Hoting en Dorotea, dat ze vrijdag en zaterdag avondeten serveren van 17.00 - 19.00 uur. Men eet hier altijd vroeg en men eet hier in het noorden om te eten en niet om gezellig te tafelen. Omdat het zo enorm heet is, al dagen en dagen, zei Peter: "Je hoeft echt voor mij de keuken niet in hoor, we gaan lekker eten bij Kilvamma camping, en morgen ook!" Nou, ik had het best slecht met die hitte, kan me haast niet meer voorstellen dat ik vroeger graag naar Joegoslavië (zo heette het toen nog) en Griekenland ging voor de zon. Soms denk ik wel eens, zullen we nog eens een keer, eigenlijk meer voor de sfeer, zo 's avonds vooral, maar nee, ik geloof van niet of het moet in de eerste helft van mei zijn. Met de hitte hier kwamen trouwens ook de knutten (Knott op z'n Zweeds) en de muggen. Goed ingesmeerd met Mygga, maar mijn voeten niet zo goed. Ze zijn dwars door de gaatjes in mijn schoenen (soort sandalen) gegaan. Ik reageer erg allergisch op die beten van die knutten. Het lijken wel vampiers. Iedere beet van zo'n miezerig rotbeestje bezorgt mij dagen lang een gigantisch jeukende rode plek van wel 10 cm. doorsnee. Gelukkig vorig jaar van Yvonne een tubetje spul gekregen dat goed helpt tegen de jeuk, maar wat diverse malen per dag opgebracht moet worden. De Nederlandse tubetjes helpen niet, ik had altijd veel baat bij Prikweg van VSM, maar helpt niet. Azaron helpt al helemaal niet. Maar ik was eigenlijk gebleven bij het avondeten op de camping van Kilvamma. Ze hebben geen menukaart natuurlijk, alleen een "Dagens". Dagens besteld en drinken. En wat is er met dit weer lekkerder dan bruine bonen met spek, ha, ha, ha. Dat kregen we echt! Het spek was lekker, de bruine bonen anders, maar dat geeft niet, het mag van mij altijd anders. Het was een beetje zoet. Koffie toe, allemaal inbegrepen. En dan ben je een uur later weer thuis, want je eet om te eten en niet voor de gezelligheid. Hierboven zie je een foto vanuit het gebouwtje van de camping die, zoals je ziet, schitterend gelegen is. Echt zo mooi! Nou, vandaag de herkansing dan. Die mensen huren de camping hebben we begrepen en ze verdienen een kans. Vanavond was het dan koolrolletjes gevuld met gehakt en nieuwe aardappeltjes. Morgen maar weer zelf koken. Wil stroganoff met rijst maken en sla erbij. Heb ik zin in. Zelf maken dan hè, ik ben niet zo van "zakjes". Morgen komt de omslag in het weer, nog wel warm. Vandaag is de lucht trouwens al erg onstabiel, hadden vanmiddag korte hevige bui, met gerommel. We waren net allebei klaar met alles wat we buiten wilden doen, dat was prachtig. Ik hoop niet dat er al te hevige plensbuien komen zoals vorige week. Toen leek onze oprit naar boven (zitten nu eenmaal tegen heuveltje) wel een rivier, echt onvoorstelbaar. Peter heeft veel grind weer terug moet harken, er waren gewoon hele geulen in ontstaan. Dat was die dag dat de stroom uitviel omdat er zoveel bomen waren omgegaan. Langs alle wegen zag je dat. Boom over de weg, deel dat op de weg ligt er tussenuit gezaagd, rest laten we gewoon liggen :-) Er zaten zelfs mensen vast met hun auto tussen omgewaaide bomen. In Västerbotten was zelfs een tornado geweest, niet eens zoveel noordelijker. Dus, morgen hopelijk overgang met alleen regen en niet met harde wind.


Ik wil iedereen een heel mooi pinksterweekend wensen! Tot snel .............



vrijdag 10 juni 2011

50.000

Een klein stukje wandelen (bijv. met de hond)
en ik kom bij dit welbekende riviertje.
Ik had er van te voren helemaal geen erg in, maar vanavond zag ik het. De magische 5 aan het begin van de teller (helemaal onderaan rechts). Het was een vreemd gezicht. Het betekent 50.000 bezoekjes aan mijn blog! Wel iets om een klein beetje te vieren eigenlijk. Omdat ik natuurlijk niet kan weten wie de 50.000e bezoeker was, heb ik iets bedacht en ik hoop dat jullie het leuk vinden en mee doen! Schrijf in een paar regels een leuke reactie, dit keer per email. In de rechter kolom staat iets verder naar beneden "Mail me maar". Klik klik op die foto en stuur je reactie. Waarom je mijn blog volgt, of welk bericht je leuk vond, of waarom je van Zweden houdt. En er zijn vast nog wel meer redenen te bedenken waarom je het leuk vind juist die reactie te geven. Onder de inzendingen verloot ik 2x een dvd met de Zweedse film "As it is in heaven". Mocht je winnen en je hebt de film al, bedenken we iets anders. Ik kijk echt erg uit naar jullie mailtjes! Ik verloot de dvd's op 21 juni!

maandag 6 juni 2011

Zo in mijn sas (niet met Badedas hoor)

De sneeuwhaas, klik klik voor vergroting
De hele week al in de tuin aan het scharrelen, deze sneeuwhaas met zijn witte buik en (enorme!) witte poten. 's Winters is hij dus helemaal wit. Hier zit hij bij het omgeploegde aardappelveldje. Hij eet gewoon van het gras. Nog een verhaal apart over dat aardappelveldje. Toen wij eind september weggingen was het een troep op het veldje. Dood loof, onkruid, leeg gekiepte plantenbakken. We kwamen weer in december en zagen er lekker niks van, want er lag een dikke laag sneeuw op. We gingen weg in maart en zagen nog steeds alleen maar een dikke laag sneeuw. Wat denk je, komen wij hier een week geleden aan............heeft Clas het in het najaar omgeploegd! Dat is toch echt niet te geloven zo'n buurman. Buurmannen moet ik eigenlijk zeggen, wij hebben twee enorm aardige lieve buurmannen. Inmiddels hebben we zelf het landje vandaag gefreesd. Meenden eerst zelf zo'n dingetje aan te schaffen, maar waarom zou je dat in 's hemelsnaam doen als je voor 10 euro zo'n frees huurt. Dan heb je hem een halve dag, tijd zat. Bij Hoting Camping kan je hem huren. Hij zet hem voor die prijs zelfs nog in je aanhanger en hij zit vol benzine (hoeft niet vol terug zei hij). De man van de camping doet dat erbij, apparaten verhuren (voor tuin en zo). Zoals het weerbericht zich laat aanzien gaan we de aardappels donderdag of vrijdag poten. Mooi op tijd. Vandaag zaten we heerlijk in het zonnetje, het was toch zulk mooi weer. We zagen Clas en vroegen of hij ook koffie wilde, dat wilde hij wel. Hij vertelde ook over de sneeuwhaas en dat hij dat zo leuk vindt. Ook dat hij gisteren tijdens een fietstocht een klein beertje heeft gezien bij een meertje. Zoals hij het verteld kan je zien dat hij gek is op dieren. Heb ik al eens geschreven hoe een vogelparadijs het 's winters bij hem is? Er zit zelfs een kilostuk kaas aan de boom gespijkerd. Bij Åke hangt trouwens een giga zelfgemaakte voeder- automaat. Daar zit nu nog zaad in en toen ik er afgelopen week langs liep zat er een eekhoorn in te eten, in de rand met zaad (zo groot is die automaat). Hij keek me aan en at gewoon door! Åke heeft het voer buiten op de veranda staan in zo'n emmer met deksel waarvan je de handgrepen over het deksel kunt klikken om af te sluiten. Die eekhoorn heeft goed opgelet, want hij krijgt het echt voor elkaar om de handgrepen los te peuteren en het deksel zo opzij te doen dat hij erbij kan. Echt waar gebeurd. Het gras hebben we inmiddels ook gemaaid, was hard nodig. Zijn we toch wel allebei zo'n twee uur mee bezig. Peter zitmaaier en ik handmaaier voor de kanten, de hellingen en rond de bomen. Goed voor de conditie. Gisteren stonden ze 's morgens klaar de maaiers. Oh, nog even een jerrycan benzine halen, was in het najaar op. Staan we bij de benzinepomp hoor ik achter me: "Gonny?" Mijn naam op z'n Nederlands uitgesproken? Dus niet met een harde G als in het Engelse "good" zoals de Zweden doen. Waren het de ouders van Tineke! (Tineke heeft twee jaar geleden ons huis hier in Gafsele gekocht). Haar moeder herkende mij door de foto op mijn blog die zij ook volgt. Ze gingen de wilderness route doen en wilden even bij ons langskomen. Ze hadden net getankt. Nou ja zeg, wat leuk! Dus hier een bakkie gedaan en nog één. Het was erg gezellig, tijd tekort en op de terugweg, zo eind van de week, komen ze weer langs. Inmiddels was het 16.00 uur. We zouden alsnog gaan maaien. Komt er een blauwe wagen aangereden. Ik dacht: "Dat lijkt Yvonne (uit Östersund) wel." En ja hoor, ze draaide hier het pad op. Ze was naar Kyrktåsjö geweest om bloemen op het graf van haar ouders te zetten. Ze komt hier dan altijd even langs als ze in de buurt is. Yvonne had ook wel zin in koffie. Wilde er niets bij, want was ook bij haar tante langs geweest en die had haar volgepropt. Toen Yvonne weg was is Peter om half zes gaan maaien. Ik ben een half uurtje gaan maaien en daarna aan het eten gegaan. Ik had mezelf bedacht dat ik de rest van mijn maaibeurt morgen, dus vandaag maar zou doen. En zo is alles toch nog afgekomen en hadden we gisteren een erg gezellige dag. Dat is vaak juist zo leuk, die onverwachte bezoekjes. Weet nog meer te vertellen, maar dit logje is alweer lang genoeg voor jullie denk ik zo. Dus tot de volgende keer.

zaterdag 4 juni 2011

Geen stroom


Kort bericht, voordat de accu van m'n computer leeg is. We hebben al 8 uur geen stroom na korte hevige bui met storm. 10.000 huishoudens zonder stroom door omgevallen bomen in de bossen. Als je nagaat hoe dun bevolkt het hier is, is na te gaan dat het toch wel een groot gebied is. Een smalle strook van west naar oost, daar raasde deze bui. In het dorp is gewoon stroom, zelfs Eric (300 meter) heeft stroom. Men is ons niet gunstig gezind kennelijk deze week, misschien zijn de Noorse trollen weer aktief :-). Kan dus ook geen emails meer beantwoorden. Ik hoop dus tot gauw. Je kunt n.l. niet koken, niet warm douchen, geen hout kloven, niet stofzuigen enz. enz. Is net als met water, zo gewoon als het uit de leiding komt, totdat.

Na twaalf uur geen stroom nu weer wel. Heerlijk. De mannen moeten hard gewerkt hebben. De leidingen lopen hier nu eenmaal boven de grond (i.v.m. harde bodem), vaak oneindige stukken door de bossen. Er schenen veel bomen gevallen te zijn door de korte (1/2 uur) storm van vanmorgen. Zelf kwamen we er een tegen. Een heel grote berk, dwars over de weg. We moesten er overheen of zo'n 40 km terug. We waren 8 km van huis. Het was een weg waar 1 auto per paar uur langskomt. Kreeg dat ding natuurlijk geen milimeter verschoven. Peter reed de auto voorzichtig over de kruin van de berk terwijl ik steeds vlak voor de wielen de takken naar beneden trapte. Ging prima. Zal morgen wel iemand met kettingzaag heengaan. Lekker voor z'n kachel komende winter!

donderdag 2 juni 2011

Water deel 2

Het nieuwe Zweedse vogelhuisje aan oude berk voor het huis
Moeilijk te zien, bewolkt weer, maar het zijn wilde zwanen
Water, het is zo gewoon. Je denkt er niet bij na, het is gewoon. Voor ons wel tenminste. Maar als je het dan niet hebt en je zit in de douche te poedelen op een krukje met een emmer water en een maatbekertje ga je toch eens denken hoe heerlijk het is dat er normaal gesproken water uit de kraan komt. Omdat ik Åke niet teveel lastig wilde vallen, gebruikte ik het water van hem voor koffie en om af te wassen. Voor ons gepoedel in de douche pakte ik water uit het kleine riviertje dat voor het huis stroomt. Gelukkig stroomt het nu nog, over een maand staat het voor de rest van de zomer droog. Het water is hartstikke schoon. Emmer water, met maatbeker water eruit in waterkoker. Heet water uit waterkoker weer bij de rest van het water in de emmer en poedelen maar met het maatbekertje. Wat voelde ik me heerlijk fris en wat zou een mens eigenlijk met weinig water toe kunnen. Vooral omdat ik altijd vrij lang onder de douche sta (te genieten). Twee avonden zo gedoucht :-). Dinsdag waren de mannen in personenauto dus geweest en het hele geval van de waterloze buren liet Åke niet los. Zag ik hem ’s avonds laat nog met een haspel lopen, de stekker in het stopcontact in onze buitenmuur aan de voorkant stoppen, de haspel bij de put (met de afsluiters) langs de weg leggen. Hij stopte de stekker van een ventilatorkacheltje in de haspel, haalde het deksel van de put, deed het kacheltje erin en het deksel er weer op. Ik liep belangstellend naar hem toe en vroeg of het geen kwaad kon omdat we regelmatig plensregens hadden. Nee, dat kon geen kwaad. Ik zei tegen Peter dat ik niets van deze actie verwachtte. Hij ook niet. De waterleiding ligt hier op 4 meter diepte (in Nederland 70 centimeter) i.v.m. de vorst die wel tot 3 meter diepte kan komen. Dat was zeker deze winter het geval omdat het al heel vroeg streng was gaan vriezen terwijl er nog geen sneeuw lag. De kraan in de stookruimte beneden (daar is een stortbak met warm en koud water) had ik een klein stukje open gelaten. Dan kon ik misschien ooit zien dat die nog zou gaan lopen. Gewoon naar bed gegaan. We gebruikten i.v.m. gebrek aan water alleen het toilet in de badkamer beneden, niet hier boven. Dus ’s nachts moest ik om half zes naar het toilet. Wat hoor ik nu??????? Ik naar het stookhok, en ik was zo enorm blij toen ik de kraan hoorde en zag stromen. Åke was ineens “genious”!!! Het liefst was ik het hem gelijk gaan vertellen. Om acht uur zou de man van Strömsunds Kommun komen en hij was er zelfs al om kwart voor acht. Åke had ik toen al ingelicht en hij heeft verder met die man gesproken. Het ijs zat gelukkig niet aan onze kant, dus geen kosten, het ijs zat net aan de andere kant van de put. Ongelooflijk! Nee, dat had ik nooit gedacht. Waarschijnlijk ligt het bij de put dan wat hoger? Geen water, twee dagen behelpen. Ik moest wel denken aan mensen in krottenwijken in bijv. Zuid-Amerika waar de open riolen voor of achter hun krotten lopen. Geen stromend water. Voor hen zou ons gepoedel in de badkamer een luxe zijn. Wat zijn wij toch verwend.
Verder vermaken we ons prima, ik zie Peter helemaal opfleuren omdat hij weer van alles om handen heeft. Ook de hond trouwens, die heeft het enorm naar haar zin, straalt er ook vanaf. En ikzelf dan, ja ik ook!!! Het barst van de vogels in de tuin. Het nestkastje van vorig jaar is dit keer bezet door Koolmezen. Worden al gevoerd in het huisje. Er zijn al veel Groenlingen en Noordse goudvinken (wat zijn die toch mooi) uitgevlogen en die zitten hier allemaal voor het huis. Nieuw vogelhuisje opgehangen, een echte Zweedse (mooi hè Geert?!!). Waarschijnlijk is dit huisje ook binnen de kortste keren bezet. Wacht in spanning af. De padden zijn ook weer uit hun winterslaap onder onze keienmuur vandaan en we zagen ook een sneeuwhaas in de tuin. Hij was nu grijs i.p.v. wit. Dan zal hij al het blad van de schoenlapperplant er wel afgevreten hebben. De eerste eland hadden we ook alweer bijna voor de auto. Aan de overkant zwommen vanmorgen wilde zwanen (anders dan de knobbelzwanen die we altijd in Nederland zien). Het riviertje hier vlakbij, waar ik iedere dag naartoe ga met de hond, staat enorm hoog. Het is een donderend geweld, heerlijk om een poosje daar te staan. Het water is zo koud dat daar langs de oever nu de dotters pas bloeien. Ik weet zeker dat ik nu iets vergeet, maar dat komt wel weer in een volgend bericht. Tot dan! 

woensdag 1 juni 2011