Als je er (weer) een wilt...

...een hond bedoel ik.

Al heel lang geleden, toen ik nog niet eens op mezelf woonde, wilde ik een hond. Omdat ik later hele dagen werkte, duurde het nog een poos. Totdat ik zo ging werken en de situatie zo was, dat een hond moest kunnen. Dus zo, dat hij niet de hele dag alleen zou zijn, maar maximaal vier à vijf uur per dag. Ik werkte toen parttime bij de tandarts waar we naast woonden. Al heel lang geleden, toen ik nog niet eens op mezelf woonde, wist ik dat ik nooit een hond zou nemen die speciaal gefokt was. NEE, dat was voor mij uit den boze, er zijn zoveel lieve honden die het zeer slecht getroffen hebben en snakken naar een warm nest en veel liefde. Rushy is de derde hond die het heel slecht getroffen had tot haar negende jaar en die nu de tijd van haar leven heeft. Een mooie oude dag zeg maar. Dertien is ze nu bijna en nog zo vief als een hoentje, uhhhh als een hondje. Iedere dag genieten we van haar (Peter denkt er net zo over) en ook van het zien dat ze het zo naar haar zin heeft. Enorm aanhankelijk is ze, wat wil je. De twee honden voor Rushy waren veel en veel jonger toen we die kregen.

Als Rushy er later niet meer is, komt er weer een hond. We kunnen het ons niet voorstellen zonder.

Ik ben hierover begonnen omdat ik laatst op de blog van Marion las over de adoptie van Nikkie. Nikkie komt bij Greyhounds in nood vandaan, evenals hun hond Joyce en een andere hond die inmiddels overleden is. Lees het fantastische berichtje met veel foto's over de adoptie. Je kunt ook nog een jonger bericht lezen, met daarin hoe het na een week gaat in Anderson Cottage met Nikkie en Joyce. De blog van Marion is sowieso leuk om te volgen. Dit logje is bijv. heel leuk en het is er NU de tijd voor... maak zelf een heerlijke paardenbloemengelei! Ga maar eens kijken naar de foto's, het werkt aanstekelijk. Wel even een veldje met paardenbloemen zoeken waar geen honden komen :-). Wanneer we eerdaags in Zweden aankomen moeten de paardenbloemen nog beginnen te bloeien, dus ik heb er zin in. Bedankt voor het recept Marion!

Ook wil ik nog graag de site laten zien van Spain meets Holland, klik op Home en kijk eens rond.

Dan nog even wat meer over Greyhounds in nood. De meeste van de windhonden komen uit Spanje: de Spaanse Galgo's. In Spanje worden de Galgo’s gebruikt voor de jacht en na het jachtseizoen veelvuldig achtergelaten op straat, in putten gegooid, met accuzuur overgoten, geschopt, geslagen en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Geld voor een spuitje heeft men niet over, ze hangen de honden ook vaak gewoon op. Gruwelijk! Een windhond kan je smaak niet zijn, maar neem nu bijvoorbeeld toch eens deze Zorro. Ik pik er zo maar eens een uit.

Maar je kunt natuurlijk ook gewoon een hond uit een regulier asiel halen, een hond die het ook minder getroffen heeft dan hij gehoopt had! Het geeft zoveel voldoening en plezier om zo'n hond een 'warm nest' en veel liefde te geven! Ik denk maar zo... al is er door dit logje maar weer één persoon, die één hond nog een mooi leven geeft, is dit toch maar mooi weer niet voor niets geweest!

Een mooi weekend!

Gon

p.s. Schiet me nog het volgende te binnen... Mocht je eerdaags afreizen naar Zweden met één of meerdere honden en het nog niet weten; de bloedtest is per 1 januari 2012 niet meer verplicht. Net als in andere Europese landen volstaat het nu dat de hond is ingeënt tegen Rabiës, de bekende cocktail heeft gekregen en ontwormd is. Zelf wonen we in Zweden in een gebied met veel vossen, ze lopen zelfs dagelijks in de tuin en deponeren daar ook wel hun uitwerpselen. Toen ik dit tegen de dierenarts zei, kreeg Rushy een ander wormmiddel, omdat de vossen in Zweden vaak kwalijke lintwormen hebben. Het is in Zweden verplicht de hond 2x per jaar te ontwormen. Beter goed voorbereid op reis!