Weekend: Gäddede en buiten zijn

Rushy heeft wel zin in die koekjes!

Wat een geweldig weer was het dit weekend. Dit is echt vårvinter (lente-winter). En dat blijft de hele week zo. Komende week gaat het zelfs iedere dag dooien overdag. Dat betekent dat het dan wel minder prettig wordt op de weg waarschijnlijk, maar toch in ieder geval hier op het erf. Omdat de houthokken enigszins bergopwaarts staan en onder de sneeuwlaag, die nu prima te belopen is, nog een oude ijslaag ligt, hebben we het stookhok beneden vanmorgen vol met hout gedaan. Er ligt nu zeker wel voor twee weken. Het was zulk lekker weer, de zon scheen ook heerlijk op het bankje voor de gäststuga. Dus na gedane arbeid is het zoet rusten! Wat zat dat fantastisch. Nou ja, behalve het bankje zelf dan :-) Het bankje kregen we ooit. Toen we pas in Zweden waren en hier nog niet veel meubels hadden, kregen we er twee van iemand voor in de tuin. Hij had er nog meer. Het waren banken uit een verenigingsgebouw, die veel langer waren geweest. Hij had ze in kortere stukken gezaagd. Deze zit nog aardig, maar de andere kiept als je niet uitkijkt, want de man heeft niet zo goed opgelet waar de poten zaten t.o.v. de zitting. Die is dus eigenlijk gevaarlijk. Deze bank wordt hier vervangen komend voorjaar, want Peter heeft een veel lekkerder bankje in Zweeds rood geschilderd deze winter, dus die komt er dan te staan.

Sta ik er zelf ook nog eens op :-)

Als je eenmaal heerlijk op het bankje zit zie je dit...

...en de achterkant van het huis.

De vos is ook weer langs geweest.

Gisteren was het ook prachtig weer en we hadden onszelf een mooi uitstapje beloofd. De goede wegen, het mooie weer en de fijne temperatuur overdag waren mede bepalend. We wilden graag ook 's winters eens naar Gäddede. We zijn er ’s zomers al vaak geweest, meestal wanneer we de Vildmarksvägen ‘deden’. Gäddede ligt tegen de Noorse grens. Daarom verbaasde het ons dat er, naarmate we de Noorse grens naderden, minder sneeuw lag dan bij ons. De bomen waren er ook al helemaal groen, dus geen sneeuw meer op de takken. Wellicht door de wind. In Gäddede was het nogal levendig, veel meer dan ’s zomers. We hebben er lekker geluncht en de auto even volgetankt. Ik ben helaas vergeten er foto’s te maken, in tegenstelling tot afgelopen zomer.  Na de lunch terug over een gedeeltelijk andere weg. Wat heb ik weer genoten. Dat is niet uit te leggen! Echt ontroerd ben ik dan gewoon. ‘Tot tranen bewogen’ lijkt lichtelijk overdreven te klinken, maar toch benaderd dat zinnetje het aardig.  

Onderweg naar Gäddede

 

 

 

Grote ijspieken.

Als ik de verhalen op Zweedse blogpraat lees, denk ik inmiddels dat er onder jullie juist velen zullen zijn die het begrijpen. Want, al had ik geschreven dat de verhalen ook over andere onderwerpen mochten gaan, de verhalen gaan tot nu toe allemaal over Zweden. Allen als een blok gevallen voor Zweden! Maandagavond weer een heel mooi voorbeeld. Het verhaal van Marijke op Zweedse blogpraat, met mooie foto’s. Mis het niet!