Je wilde toch sneeuw?

De foto's zijn nogal grijs omdat het licht sneeuwde toen ik ze nam.

'Ja, je wilde toch sneeuw? Nou dan zul je sneeuw krijgen!'
'Ja, maar niet nu Clas er niet is, hoe moeten we nu al die sneeuw van het erf krijgen?' 'Niets mee te maken, nu gaan we door. Alsjeblieft, 30 cm sneeuw!'

Dus ze bleven maar strooien daarboven. Al die sneeuw over een 3 cm dikke ijslaag. Levensgevaarlijk. Vorige week hadden we dus nog geen sneeuw. Het kleine beetje dat er had gelegen was weg. Mee gedooid. Of er nog niet genoeg ijs lag. Peter mocht niet naar buiten van mij. Dat deed hij ook wijselijk niet. Hij heeft ooit, tijdens onverwachte plaatselijke gladheid, het deel wat nog over is van zijn linker been op zeven plaatsen gebroken. Ook zijn heup. Hij dacht dat hij nooit meer zou lopen, maar het is een doorzetter, dus hij ging weer lopen. Daarom mag hij met ijs op het erf en overal, niet naar buiten. Dus werd het voor mij vallen en opstaan. Ondanks de spikes onder mijn boots. Ik ben drie of vier keer gevallen. Alleen een beetje beurs. Zondag begon het dus te sneeuwen. Clas was een dag of vijf weg. Zal je net zien. Van vorige winters hadden we geleerd dat je geen sneeuw moet gaan ruimen als het op spiegelglad ijs ligt. De temperatuur lag dicht bij nul. Dan moet je het aangehard zien te krijgen. Ik ben begonnen een pad te 'stampen' naar boven, naar de garage waar de auto staat en vandaar haaks naar links, naar het houthok. De belangrijkste zaken dus. De volgende ochtend was er zoveel sneeuw bij gevallen dat ik mijn aangestampte paden nog maar net kon zien. Verder met stampen, naar en bij de ingang van de schuur. Naar de voordeur (ik kwam uit de deur beneden). Alle paden nog eens verder aantrappen. Nu durfde Peter wel naar de garage te lopen, met zijn Nordic Walking stokken erbij. Hij wilde met de auto naar beneden rijden (het is nu eenmaal een helling) en daarna een pad voor de auto aanrijden. Toen kwam hij niet meer omhoog, ondanks de dubbdäck, zo glad onder die dikke laag sneeuw. Weer terug en een snellere aanloop genomen. Ja, toen ging het. En maar door met aanrijden, het werd allemaal lekker plat en stevig. Daarna het hout beneden in het stookhok aangevuld en toen waren we tevreden. Samen twee uur bezig geweest. Ook nog even boodschappen gedaan. De volgende dag was er nog meer sneeuw gevallen en kon ik met de sneeuwschuiver over alle sneeuw die al vastzat. Toen kon ik dus gaan ruimen. Maar echt niet het hele erf, dat is echt niet te doen met de hand. Gelukkig was Clas gisteravond weer thuis en vanmorgen vroeg heeft hij alle sneeuw geruimd. We hebben nu een mooie ondergrond en je kunt bijna overal weer normaal lopen. We weten de plaatsen waar het niet vast zit en die zullen we voorlopig wel mijden. Die Clas, waarvan jullie inmiddels wel weten hoe een geweldig aardige en lieve buurman dat is. Vorige week hadden we storm. We werden er zelfs wakker van 's nachts. Dat hebben we hier nog nooit meegemaakt, het waait hier bijna nooit hard. In ons bos waren drie grote hoge bomen omgewaaid. We hadden het nog niet eens gezien. Hij kwam het vertellen en vroeg toestemming om ze in stukken te zagen voor ons. Niet te geloven weer! Kwam ik even later kijken, nou daar lagen ze al, keurig op de plek waar ons hout dat nog gezaagd en gekloofd moet worden altijd ligt. Natuurlijk heb ik hem weer verwend met lekkere dingen. Dat doe ik evengoed wel. Hij wil niets anders aanpakken. Zeker geen geld. Beledigd is hij als je hem geld aanbiedt.

Maar goed, we zijn nog niet vaak weggeweest, want als de wegen zo zijn zoek je het gevaar niet op. Eerdaags heeft Christien een paar keer Julbord in haar 50-tals café in Hälla. Daar willen we heel graag heen, ...als het weer het toelaat. Het is n.l. 100 km rijden, dus niet naast de deur. Ook willen we naar Chris en Georgette in Granberget. Komt allemaal wel eerdaags.

p.s. Denk niet dat wij dit allemaal nu zo erg of vervelend vonden. Ja, eventjes lastig, maar nu geniet ik met volle teugen van de schoonheid hier. Wat een sfeer. De maan scheen net op de enorm hoge dennenbomen die bedekt zijn met een dikke laag sneeuw. Het is dan behoorlijk licht, ook al is het al 22.00 uur. Echt geweldig mooi is dat, super genieten! Ik ga dan met veel plezier de hond uitlaten!!!