Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





woensdag 28 december 2011

De tijd tussen de jaren

Kerstmis is voorbij en we zitten nu in de tijd die tussen
de jaren ligt, de tijd waarin een jaar wordt afgesloten en een
ander jaar klaar staat om te beginnen. De tijd waarin we denken
over wat is geweest en ons afvragen wat er gaat komen...

'White sugar morning'
Ja, kerst is weer voorbij, we hebben een fijne kerst gehad. Eerste kerstdag was het mooi weer en alles was betoverd door een verse laag sneeuw. Zelfs op de takken van de lijsterbessen in de tuin lag een dikke laag sneeuw. Ieder twijgje was bedekt. Gelukkig was het net onder nul. We hebben n.l. nog steeds bijzonder kwakkelend weer en het is veel te warm voor de tijd van het jaar. Het is de warmste decembermaand in ca. negentig jaar. Waarschijnlijk zal het nu niet meer boven nul gaan komen, wat zeer prettig is. Het gekwakkel zorgt voor veel risico's en extra werk. Rond de jaarwisseling zal het zelfs nogal koud zijn, maar daarna gaan de temperaturen toch weer naar waarden boven normaal. En toen werd het nacht na de eerste kerstdag en we hadden hem op alle weerberichten al ruim een week zien aankomen; de storm. Je hoopt nog steeds dat de computer berekeningen nog zullen bijdraaien, maar nee, die windvaan bleef er maar bij staan. Ook een temperatuur van +3. Bah! Misschien zou het meevallen, maar nee. Een onrustige nacht met veel wind. Alle sneeuw van de bomen natuurlijk en ook wakker van schuivende sneeuw. Een behoorlijk dikke laag lag er op de daken. Zeker 25 cm ingeklonken zware en door de dooi nattige sneeuw. Niet te tillen als je het moet opruimen. En dan de aanblik de volgende morgen. Het prachtig witte sneeuwdek was veranderd in een vieze ondergrond met allerlei troep uit de bomen. De weg lag ook bezaaid met afgewaaide takken. De E45 was ook hier en daar gestremd door omgevallen bomen. Gelukkig niet bij onszelf. Achteraf hoorden we dat we nog erg gelukkig zijn geweest, want zo'n 80 km oostwaarts was het nog veel erger. Hij is zeg maar langs ons heen geschampt. Nog steeds is men overal bezig omgevallen bomen op te ruimen. En het bleef maar waaien, ook tweede kerstdag. Zelfs nu waait het nog wel met af en toe sneeuw. De rommel is weer onzichtbaar geworden en vinden we komend voorjaar wel op de grasmat. De sneeuwlaag is te dik om het nu te doen, onbegaanbaar. Lieve Clas heeft de sneeuw van de daken die in de weg lag (dus niet in de tuin maar op het erf, bij de garages) weer opgeruimd. Werkelijk, ik ben vaak nogal ontroerd door Clas zijn behulpzaamheid. Hij weet dat we het zo waarderen en is echt een warm mens.



Verder ben ik nog vergeten te vertellen dat het aggregaat hier al is. Vorige week woensdag hebben we hem opgehaald. Hij was niet te tillen. Hij was in Strömsund in onze auto gezet met een vorkheftruck. Mijn poging hier om er ook maar enige beweging in te krijgen resulteerde in een dagenlang zere geforceerde rechterarm. Peter mocht van mij niet tillen. Zijn beenprothese zou kunnen breken, die is maar gegarandeerd tot een bepaald gewicht. Peter vertelde erover toen hij in Flyn bij Lennart was (onze garageman) en die zei dat hij het 'wel even' zou doen als hij 's middags toch naar Hoting moest. Hij kon het wel alleen dacht hij. Als we maar een steekkar zouden hebben, nou die hebben we. Toen hij kwam liep ik met hem naar de auto, de steekkar had ik natuurlijk al klaargezet. Een kleine man is het (in vergelijking met Peter en mij), maar... hij kreeg het voor elkaar! Het leek wel alsof ik naar gewichtheffen keek. Het ging ook maar echt net aan. Zou hij nu last van zijn rug hebben? Kan nooit goed zijn, maar hij bood het zelf aan. Nu moeten we dus nog proefdraaien met het aggregaat. Er kunnen wel bomen op de electriciteitskabels vallen tijdens zo'n storm.
Afgelopen donderdag zijn we naar Chris en Georgette geweest, het echtpaar dat we ontmoetten tijdens de bijeenkomst van Bygdens Framtid. Het was een gezellige middag en ik heb nog foto's gemaakt van hun sledehonden. Hier komt er een:

Vijftien husky's
Deze kerst kreeg ik nogal wat emailtjes van bloglezers, wat ik heel erg leuk vond. Echt leuk om eens te lezen wie er zoal je blog met regelmaat bezoeken. Ik heb dat erg op prijs gesteld, bedankt! Ik zag ook wel dat er vragen waren gerezen. Bijv. of ik nog een kerstboom uit het bos heb gehaald, maar ook wanneer de foto van de poppen wordt geplaatst. Ik zal dat in een van de volgende berichtjes doen.