Kramsvogels met wapen

Het nest van de kramsvogels met drie jongen.



Ga toch weg mens!

Vandaag dacht ik dat ik dan wel even een paar foto's kon maken bij en van het vogelnest. Ik wilde in een hokje staan en dan door het raampje stiekem foto's maken. Maar ze hadden me direct in de gaten. Eén vogel aan de voorkant bij het raampje en de andere aan de achterkant bij de deur waar ik naar binnen was gegaan. Wat gingen ze tegen me tekeer! De hond was met me meegelopen en zij stond te grazen. Soms lijkt het wel of we een schaap hebben i.p.v. een hond, want dan eet ze ruw gras. Schuurt de maag. Ik besloot, als ze me dan toch zo uitscholden, om snel het laddertje te plaatsen, snel een foto en wegwezen. Ik stond onder een afdak. Ze hebben het slim bekeken, want die rand van het hondenhok waar het nest op ligt, is nog net onder een afdak. Bij regen blijven ze dus droog. Nou, ik stond ook zo goed als droog, want er vloog er een op me af, maar durfde niet onder het afdak. Ik voelde de spetters vogelpoep die ergens opkletterden en opspatten. Net zoals ze Kees gisteren besmeurden toen hij achter op het terrein liep. Later kwam ik met de hond bij huis en zag een grote kwak vogelpoep in haar nek! Ook zij was aangevallen met het kramsvogelwapen: vogelpoep en veel herrie. Wel hierboven dus de foto van het nest. De jongen zitten vaak met hun kop omhoog en bekjes open. Een bekend beeld, iedereen kan zich daar iets bij voorstellen. Maar door het alarm van hun ouders bleven ze plat liggen. Het was amper te zien dat er jongen waren, toch ook zelfs enige schutkleur zo in het nest. Wat een instinct hè?! Vanaf nu laat ik ze met rust.
Ik heb trouwens weer twee nesten ontdekt. Een roodborst en nog een bonte vliegenvanger. Het kan niet op!
We zijn niet naar midsommarfestiviteiten geweest. We konden naar twee gelegenheden, naar de hembygdsgård en naar Kilvamma camping. Vanmorgen hadden we hard gewerkt. Het was zo grappig, er werd veel regen voorspelt. Maar het was het mooiste weer van de wereld vanmorgen, tot de lunch zeg maar. Toen ik op de buienradar keek begreep ik het. Wij zaten precies in een "oog" met mooi weer, helemaal onbewolkt en om ons heen draaide een heel groot gebied met regen. Ik schat dat het "oog" zo'n 20 km in doorsnee was. Het gebied met regen schoof tergend langzaam noordwaarts, zodat we er later toch aan moesten geloven. Maar tot die tijd had Peter al het gras gemaaid en ik ook alles gedaan wat ik wilde. Peter is weer examenvragen gaan maken (dus niet om zelf examen te doen, maar opgaven maken voor anderen die examen gaan doen) en ik ben heerlijk gaan hobby-en aan een lampenkap waar ik een nieuw stofje op wilde. Best een paar drukke weken gehad, dus echt lekker even.

Toen ik tegen zessen de hond uitliet, zag ik wel de midsommarstång bij de hembygdsgård. Hij staat er het hele jaar, maar nu was hij van nieuw groen voorzien en met de Zweedse vlag(gen) erop. Nu kunnen we het loof langzaam weer zien slap worden, daarna bruin worden en van de winter met sneeuw erop, totdat hij volgend jaar, op een vrijdag na de langste dag in juni, weer van nieuw groen wordt voorzien. Voor wie nog niet zo lang op mijn blog komt en een idee wil hebben hoe het eruit kan zien, kan hier een impressie van vorig jaar bekijken. Nu zag hij er vandaag zo uit en voor de hembygdsgård staan weer jonge afgezaagde berkenbomen op water.

Volgende keer meer over dit gebouw en Carla. Ra, ra, ra. Ook dan de beloofde foto van gisterenavond middernacht.