Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





woensdag 17 juni 2015

Sorkfeber nog eens


Een paar jaar geleden schreef ik ook al over deze gevaarlijke ziekte sorkfeber. 
Daarom herhaal ik het ook nog een keer, omdat ik deze waarschuwing zo belangrijk vind.
Bovendien... volgers komen en volgers gaan. Je hebt ook veel soorten volgers.
Trouwe volgers, die al volgen vanaf het begin in 2008.
Mij totaal onbekende volgers die zich nooit bekend maken.
Volgers via de blog, volgers via Bloglovin', volgers via Facebook en volgers via 'Follow by e-mail'.
Ook goeie bekenden die je willen doen geloven dat ze niet meer lezen.
Volgers die na jaren gelezen te hebben zich in ene bekend maken in een leuke lange mail waarin ze ook over zichzelf vertellen (zo leuk!).
Volgers die familie zijn of zeer goede vrienden en die gewoon altijd lezen omdat ze van je houden.
Volgers die hier kwamen omdat zo ook dromen om ooit in Zweden te wonen, sommigen blijven volgen, anderen stoppen omdat ze zelf inmiddels ook hier wonen en mijn blog veel minder belangrijk voor ze is geworden.
Volgers die echte vrienden zijn geworden en die je niet gekend zou hebben als je nooit met de blog zou zijn begonnen.
Kersverse volgers.
Daarom is er altijd een verloop in de mensen die hier lezen en daarom kan een herhaling dus heel best. Nu dan het verhaal over sorkfeber (sork = een bepaald soort muis, feber = koorts).




Schattig hoor deze Zweedse woelmuis oftewel sork. Maar lees even dit verhaal. Vooral wanneer je in Zweden woont is het best belangrijk, maar ook wanneer je vaak hout stookt waar dan ook. Deze muis hier verspreidt n.l. een gevaarlijk virus door zijn uitwerpselen. Ik ben hier achter gekomen omdat buurman Åke een paar jaar geleden plotsklaps sorkfeber had. Hij was hier in Hoting toen en hij was echt doodziek. Er is toen een bloedtest gedaan en daaruit bleek dus dat hij sorkfeber had.
De infectie wordt dus verspreid door muizen (Clethrionomys glareolus, o.a.) en de symptomen zijn hoge koorts, spierpijn, buikpijn en verminderde urineproductie als gevolg van verminderde nierfunctie. Het is een zware aanslag op de nieren en de lever. No cure bestaat, maar de ziekte geneest meestal vanzelf binnen een paar weken.
Kan wel blijvende schade aanrichten. De ziekte komt in Zweden voor, maar ook in Denemarken en Duitsland. En waarom zou het stoppen bij de Nederlandse grens?! Daarom is voorzichtigheid altijd geboden en al zou het niet voor dit gevaarlijke virus zijn, uitwerpselen van muizen en ratten zijn gewoon VIES. Enten we onze honden ook niet in tegen de ziekte van Weil ?! 
Maar goed, Åke liep het op in Åkersberga, regio Stockholm dus, daar hebben ze ook een huis. Hij had daar kort ervoor (er is natuurlijk een incubatietijd, maar die is kort) het houthok opgeruimd. Zo'n houthok is, vooral 's winters, natuurlijk een ideale plaats voor muizen. Als je nu zo'n houthok maar flink gaat schoonmaken kan het virus worden verspreidt door de lucht. Åke had een stofzuiger gebruikt en de lucht die daar uitgeblazen werd bevatte het virus. 

Om verspreiding van infectie te voorkomen is het volgende belangrijk:
  • Vermijd direct contact met knaagdieren.
  • Vermijd het inademen van het stof dat kan zijn besmet door uitwerpselen.
  • Bij de schoonmaak niet stofzuigen of droog vegen. In plaats daarvan met een schoonmaakmiddel of ontsmettingsmiddel spuiten en schoon vegen met wegwerpdoeken. Draag handschoenen en was na afloop evengoed de handen grondig met een ontsmettende zeep.
  • Gebruik altijd handschoenen bij het verwijderen van uitwerpselen, dode muizen of voorwerpen waar de muizen zich vaak bij ophouden zoals bijv. hout.
Het kan ook geen kwaad zo'n wegwerpmaskertje te gebruiken.

Dus stook je hout en bewaar je het buiten, neem dan altijd je voorzorgsmaatregelen. Behalve voor splinters kan het ook qua hygiëne dus geen kwaad altijd werkhandschoenen te dragen. Ook als je op een andere manier in aanraking komt met wat knaagdieren achterlaten.

Toen ik het in 2011 op deze blog had over sorkfeber kwam er ook een reactie van een lezeres die bij mijn bericht terecht kwam door surfen op internet. Dit is wat ze schreef en dat laat ik wederom lezen, zodat de mensen er echt niet te licht over zullen denken...

Nu wil toch wel even reageren op je artikel, ik ben namelijk ook besmet met sork en het heeft mij enorm veel pijn opgeleverd. Hele gekke hoofdpijn op 1 plaats, verschrikkelijke rugpijnen, nieren en vreselijke spierpijnen zo erg dat ik niet meer omhoog kon. 7 dagen had ik 40 graden koorts en plassen was er niet meer bij. Ze hebben in het ziekenhuis liters vocht naar binnen gepompt door een infuus zodat alles maar weer op gang kwam maar dat kostte een week en ik was zo volgelopen met vocht omdat ik niet plaste dat ik erg benauwd was. De diagnose is nu een week geleden vastgesteld via Stockholm. Het is zeker sorkfeber en de melding is gemaakt want dat zijn ze verplicht. Op dit moment ben ik 3 weken verder en mijn nieren werken wel maar hebben schade. Ook mijn lever is nog niet wat het moet zijn, is zeer gestrest.
Volgende week moet ik weer terug naar Uppsala voor een nieuwe controle, dus hoop dat het dan beter gaat. Groetjes Caroll



Een gewaarschuwd mens telt voor twee!

Gon