Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





maandag 6 augustus 2012

...Stro

Walstro geplukt om te drogen

Gek ben ik op de geur van gedroogd lievevrouwebedstro, een plant uit de walstro familie. Toen ik nog in NL woonde stond het altijd in de tuin. Bij verhuizing werd een polletje meegenomen en voor je het wist was er weer een mooi tapijt van lievevrouwebedstro, een mooie bodembedekker. Steevast droogde ik elk jaar wat en genoot er dan de hele winter van. Niet omdat het nu zo mooi is om te zien, maar gewoon om de onwijs heerlijke geur! Men zegt dat je het gedroogde kruid ook in je kussen kunt doen, vooral als je moeilijk slaapt. Gelukkig heb ik daar geen last van en ruik er liever aan als ik wakker ben.
Als je hier klikt, kun je veel leuke wetenswaardigheden over dit plantje lezen.

In deze omgeving ben ik lievevrouwebedstro nog niet tegengekomen. Dolgraag zou ik het hier hebben, maar als we in NL zijn is het meestal het seizoen nog niet, of niet meer. Ik zal toch eens een keer een tuincentrum moeten bezoeken in april (in NL), wie weet kom ik het tegen. Ik kan altijd proberen of dit winterharde plantje SUPER winterhard is. Mocht dat lukken, dan kan ik eindelijk mijn neus weer eens in zo'n gedroogd miniboeketje steken en de heerlijke geur opsnuiven. Of ik moet hopen op hulp uit Nederland van iemand die het voor me wil drogen. Ja, ja, wie o wie, niet allemaal tegelijk :-). Of misschien is er iemand die dit leest en die weet of het hier gedijen kan.

Lievevrouwebedstro

Hier in de bermen groeit wel massaal walstro. Familie van lievevrouwebedstro dus. Ik wist niet welke soort het is en begon maar eens een bos te plukken en te drogen. Als het na het drogen zwart zou kleuren, vielen er al een paar soorten af, het bleef groen. Ik ben er bijna zeker van dat het gewoon glad walstro is. Zeer fragiel en opgehangen op een gunstige plaats is het droog in een à twee dagen. Het zou ook heerlijk moeten geuren, maar helaas benaderd het niet de geur van lievevrouwebedstro.
Ook deze plant werd vroeger veel gebruikt voor allerlei doeleinden, er werden zelfs 'gordijntjes' gedroogd walstro voor de ramen gehangen. Er is veel over te vinden op het internet.

7 opmerkingen:

Anoniem zei

hee gGon,

leuk stukje over Lievevrouwenbedstro,wist niet dat je het kon drogen en het zo lekker ruikt.

Hier groeit in voorjaar veel Waldmeister(zelfde ? ) En dat kun je in kleine beetje in bowl gebruiken.

Grotjes Marlies

baasbraal zei

Ja, ik ken het, mijn moeder had het in de tuin. Ik heb het even op Wiki opgezocht, maar het zou bij mij moeten groeien. Het is een plant die het prima doet op het noorden en laat ik nu precies zoiets zoeken voor een plek in de tuin! Volgend jaar ga ik het zaaien, mmisschien al in de herfst en dan krijg jij van mij volgend jaar èn een stekje èn gedroogd bedstro......

Juliëtte zei

Ik heb de plant even voor je opgezocht hier in Noorwegen.
De plant is goed te houden en groeit hier ook op bepaalde plekken.
De plant is w.s wel ingevoerd.
Dus je kan hem gerust aanplanten!
Mijn schoonvader had het vroeger in de tuin.
Heerlijk ruikt het!
Ik zet hem meteen op mijn lijstje met planten die ik hier wil gaan aanplanten!

Liefs, Juliëtte

Anoniem zei

Dat kun je zelfs voor kaas maken gebruiken! weer wat geleerd. Zetten we ook op onze lange, ooit nog eens te doen, lijst.

groeten Arnoud.

Anoniem zei

Oh ja, Je foto Jämmervattnet/5aug is een schilderijtje. Dankzij het miezer weer?
Arnoud.

Willy zei

Ik heb er geen geur bij, ben wel benieuwd. Heb je al gegoogeld op de Zweedse naam, Myskmadra. Volgens mij is het bij jullie wel verkrijgbaar en kun je het zelf zaaien.
Groetjes,

Gonny zei

Ja, de namen Waldmeister (DE) en Myskmadra (SE)kloppen inderdaad. Ja, leuk hé dat het in bowl gedaan wordt en ook gebruikt wordt om kaas te maken. Dat laatste lijkt me niet gemakkelijk.
Ik heb er niet aan gedacht het te zaaien, is hier vaak niet zo eenvoudig. Vermeerdering door wortelstok zou het mooiste zijn. Zaaien kan ik wel proberen, maar als Janneke (baasbraal) dat gaat doen is er wellicht al sneller resultaat. Leuk Janneke!
Ik vermoed dat het van zure grond houdt. De meeste wilde bloemen hier zijn liefhebbers van kalkrijke grond, dus zal de grond kalkrijk zijn en niet zuur. Een stukje in de tuin creeëren onder bomen, met turf (=zuur) uit de bossen hier verderop. Er zijn stukken bos die moerassig zijn, waar bomen staan te kwarren, dat is echt zuur en turfachtig.

Bedankt dus voor jullie leuke reacties en e-mails met links naar meer wetenswaardigheden. Ook een kaart van Scandinavië waarop te zien is waar de plant van nature voorkomt. Die vind je hier (bedankt Eva!): http://linnaeus.nrm.se/flora/di/rubia/galiu/galiodon.jpg (klik op de grijze knop 'Norden').