Mechanica voor Peter...

Tja, en toen reden we dus heel vaak over die grusväg waarover ik sprak in het vorige logje. Steeds zagen we hem staan. Heen, en terug natuurlijk weer. Na een paar keer besloot Peter er maar eens te stoppen en een nader onderzoek te doen.

Wauw, het is een oude Volvo T22, een oldtimer. Op het kenteken kun je zien dat er in 1976 voor het laatst wegenbelasting voor is betaald. Wat een mooi front!
Het is gevallen en staat op de grond. Peter  helemaal enthousiast. Hoe zou hij in het bezit kunnen komen van deze tractor?!

Bij thuiskomst is hij eerst eens even naar Åke en Wiveka gelopen. Zij hebben immers verderop langs diezelfde grüsväg super oude huizen en bos. Zij wisten niet van wie de tractor is. Åke raadde aan om het aan Lennart te vragen, onze garageman. Peter naar Lennart, die precies wist wat voor Volvo tractor het is, een T22 dus. Nu wil het dat de tractor staat op het terrein van de jachtvereniging van Dorotea (zei Lennart). Vandaar ook de jachthut, die we niet over het hoofd hadden gezien. Hij belde gelijk met iemand van die vereniging, kreeg een naam en telefoonnummer door en schreef het meteen op voor Peter.
Eenmaal thuis belden we het nummer, maar de Telia computerdame vertelde dat het nummer was opgezegd. Toen zoeken op Eniro.se. De naam bleek verkeerd gespeld, er woont wel een man met dezelfde voornaam 'Roger' en zelfde achternaam, maar anders gespeld. De zoon van de man die inmiddels overleden is. Ik belde hem en het was inderdaad zijn tractor, ik hoor het hem nog zeggen:
'Ja, det är min traktor!'
Hij wilde hem wel verkopen en vroeg niet veel.

Maar nu, hoe krijgen we hem daar weg, hij staat met zijn wielen helemaal in de aarde gezakt. Op naar Dorotea bilservice. Die kennen we nog van zo'n drie jaar geleden, toen we zo'n enorme pech hadden met de Ford Transit. Daardoor ook weten we dat hij een heel mooie takelwagen heeft. Komende week wordt daar een nadere afspraak over gemaakt.

Gisteren zijn we weer naar de Volvo gegaan. Hem ontdaan van alle vergane rommel die erop en erom lag. Eromheen gemaaid met de bosmaaier. Alles wat los zat (front, deksel voor accu, kratje met slangklemmen en zo) alvast meegenomen. Tja, en toen wilde hij er eindelijk wel eens op zitten!

Nu heeft Peter dus al een quad, een oude arrenslee en nu een Volvo T22 gekregen :-). Nu wordt het eens tijd voor mij. Ik ga weer eens op zoek naar een kano, een kajak wel te verstaan. Goh, wat heb ik een zin om weer eens te gaan peddelen, echt!!! Als ik al die mooie locaties hier zie om dat weer te kunnen gaan doen. Ik vond het vroeger zo leuk, dat ik zelfs plannen heb gehad om met een kajak op vakantie te gaan, maar mijn rechterschouder kreeg toen kuren en ik moest met het kajakken stoppen. Mijn schouder lijkt nu weer o.k., dus ik wil het weer proberen op te bouwen. Hier ligt een mooi meer tegenover  om daar eens mee te beginnen. Maar eerst nog een kajak dus! Zou leuk zijn voor het volgende seizoen. Misschien huur ik er eerst wel een keer een bij de camping hier, eens kijken hoe het gaat...

WAUW!