Ove

Omdat ik geen foto heb bij het onderwerp 'Ove', even een binnenkomer met deze foto. Insecten en spinnen die ik aardig vind en die in huis zijn geraakt omdat er altijd veel open staat 's zomers, probeer ik altijd weer levend buiten te krijgen. Dat zijn eigenlijk allerlei insecten, behalve muggen en knutten, die gaan eraan of liggen vanzelf de volgende dag dood in de vensterbank, waarna ze in de stofzuiger verdwijnen. Maar deze mooie nachtvlinder is natuurlijk hartstikke zonde. De insecten die ik aantref, worden dus door mij gevangen. In een glas. Ik heb er een apart glas voor, dat zet ik over het beestje en schuif er dan voorzichtig iets onder. Meestal een receptenkaart of ansichtkaart. Deze vlinder ligt op de kaart op een schaduwplekje buiten. Kan hij er lekker vandoor als het uitkomt :-).

Een half uur later was hij weg.

Nu het onderwerp. Aan de rand van ons stuk bos hierachter staan heel veel bomen, maar met drie ervan was iets aan de hand. Enorm hoge bomen. Dikke oude sparren. Eentje was heel slecht, een volgende hartstikke dood en de derde leefde, maar stond na de storm van afgelopen kerst ongeveer 20 graden uit het lood. Gezond, maar geen goed houvast meer. Ze moesten weg. Al twee keer aan de klusjesman uit het dorp gevraagd, hij levert ook hout, is zeer ervaren in de bossen. Hij liep er dan geïnteresseerd omheen, en ja, hij zou dat wel een keer komen doen. Afijn, alweer bijna een zomer om en de bomen stonden er nog steeds. We gaan niet meer op hem wachten vond Peter. Hij dacht in ene aan Ove (spreek uit Oewe), die we kennen van dit verhaal (klikklik). Hij woont wel iets van 50 km (ongeveer) bij ons vandaan, maar dat is een enorm mooie rit langs een meer, dus geen enkel bezwaar. Wat geniet ik daar dan toch weer van. Altijd, verveelt nooit. Ze krijgen me hier met geen stok meer weg.

Ove was gelukkig thuis en liet ons binnen. Natuurlijk kende hij ons nog. Op onze vraag antwoordde hij dat hij het best wel wilde doen. Zijn moeder woont in een tehuis hier in Hoting en hij zou het komen doen als hij ook naar zijn moeder zou gaan. Dat was nog dezelfde week.

Hij stond hier om half elf voor de deur. Of hij koffie wilde. Nee, eerst de bomen, dan koffie. Hij reed daarna zijn witte Volvo uit 1988 naar achteren. Die Volvo leek nog wel nieuw. Alsof hij iedere dag gepoetst wordt. En dat terwijl hij aan een grüsväg woont. Wel als je weet hoe je auto er dan uit komt te zien!
De veiligheidskleding, helm met scherm, handschoenen, veiligheidsschoenen, motorzaag, benzine/oliekannetje, het kwam allemaal uit de kofferbak.

Hij zei dat het een mooi goed bos was, met veel goede bomen. Nou, niet gek. Binnen een half uur waren de drie bomen om. Wat een dreun als zo'n reus valt. Dan zie je ook pas hoe lang ze zijn. Komen met de kruin op een plek die je nooit had gedacht, zo ver. Maar goed, binnen een half uur om, in stukken van 50 cm (dat is de maat voor onze vedpanna) en verzameld op een hoop. Toen koffie.

Toen we vroegen wat het kostte, zei hij dat hij er niets voor wilde hebben. Dat kon niet vonden wij en na aandringen vroeg hij 150 SEK. Oftewel iets van 18 euro. Ja, ja, wat is die euro gekelderd de laatste tijd. Toen we hier kwamen wonen kostte die 150 SEK ons nog geen 15 euro, iets van 14 denk ik! Het leven is hier een stuk duurder geworden voor mensen met een inkomen uit NL. Ik dwaal af :-).

Ove had een brief bij zich. Een brief in keurig Duits geschreven. Zweden denken altijd dat wij Duits spreken. De brief was van Zweedse mensen uit de buurt van Trollhättan, uit de zuidelijke helft van Zweden dus. Ze hebben een vakantie- woning op ca. 150 meter van Ove.
Het was een uitnodiging gericht aan 'De vrienden van Ove in Hoting'. Het was een uitnodiging om op de koffie of thee te komen. Nou, je valt hier toch van de ene in de andere verbazing. Ze wonen van eind mei tot begin september hier. Ik heb snel een brief terug geschreven, zodat Ove hem gelijk mee kon nemen. In het Engels, want dat gaat me veel sneller af. Ze gaven in de brief ook aan dat ze liever Engels spreken, omdat dat ze gemakkelijker afgaat. Ik zeg t.z.t. dat ze gewoon maar Zweeds moeten spreken.

Peter beloofde Ove ook alweer pannenkoeken, dus dat wordt dan een gecombineerd bezoek. Pannenkoeken (hij wil ze ook al met bacon) brengen naar Ove en dan koffie of thee bij de overburen. Dat zal waarschijnlijk zondag worden, want eerst komt Tineke een paar dagen.

De bomen zijn inmiddels ook al gekloofd. Ik moet het hout alleen nog opstapelen.