Takdropp - Ett hål i taket

Gisteren schreef ik ook al over Takdropp, dat vrij vertaald zoiets betekent als dat het druppelt van het dak. Dat was de laatste dagen dus. Ett hål i taket betekent een gat in het dak! Tja en als je dat hebt,  dan kan het ook binnen gaan druppelen natuurlijk. We hebben nu dus een gat in het dak van ongeveer 30 bij 40 cm schat ik. Gelukkig lekt het nog niet. Dat zal het voorlopig ook niet doen, omdat het ten eerste niet regent, ten tweede als er neerslag valt is het sneeuw en het vriest voorlopig weer. Het gat zit bij de nok naast de schoorsteen. En hoe is dat nu gekomen?

Gelukkig is het overhangende deel er afgebroken, het heeft er anderhalve
dag gehangen, dat kwam door de trap die in de ijslaag zat. Je ziet een
stukje van de ijzeren trap uitsteken en dat hoort dus niet!

De nacht van woensdag op donderdag schrokken we wakker en de hond begon te grommen. We werden wakker van een harde knal in het dak ergens. Ervan overtuigd dat de enorme sneeuw-/ijsmassa op de nok in tweeën brak, deed ons al snel besluiten ons maar weer lekker om te draaien en verder te slapen. De volgende ochtend stond Peter voor een raam en vertelde dat de massa aan de achterkant van het huis maar ongeveer een meter gezakt was en dat die meter nu overhing. Het was nog steeds één geheel. Ik kwam ook kijken en vond dat het er op een bepaalde plaats maar raar en donker uitzag. Toen ik me realiseerde wat het was, schrok ik erg. De (verplichte) vaste trap naar de schoorsteen zat in de sneeuw- en ijsmassa! Dat was de knal, de trap was losgekomen! Wat kon er niet gebeuren als de hele handel naar beneden zou komen, de trap kon wel door het raam gaan, je weet nooit hoe het valt. Van alles geprobeerd, maar we kregen nergens beweging in en er onder gaan staan laat je wel uit je hoofd.

Iedereen zal nu inmiddels wel begrijpen waarom de huizen hier
nooit dakpannen hebben maar staalplaten. Als je op de foto klikt,
kun je goed zien dat Stefan het gat provisorisch heeft afgedekt.

Vandaag hing alles nog net zo en we waren er absoluut niet blij mee en er onrustig van. Besloten om Stefan te bellen. Hij komt hier vaker voor klussen. Hij levert ook (stook)hout. Zijn bedrijfje heet Hotings ved och entreprenad. Tja, en de mensen groeien hier op met bergen sneeuw en voor we het wisten had hij de ladder uit onze garage gehaald en een schop. Voor we het wisten liep hij door de sneeuw achter het huis, dat tot zijn liezen kwam. Voor we het wisten had hij de trap op het dak redelijk sneeuwvrij. Voor we het wisten zat hij op de nok van het dak en constateerde dat de trap losgekomen was en was blijven hangen op de overlooppijp van de verwarmingsketel beneden. Als je te heet stookt, zo dat hij tegen het kookpunt komt, kan hij daar zijn water kwijt. Gelukkig overkomt dat me al een tijd niet meer, omdat ik inmiddels precies weet hoe dit, in Nederland nagenoeg onbekende systeem, werkt. Waar de trap had vastgezeten was de dakplaat meegekomen (of zoiets). De trap kan dus niet vallen, want hij hangt nu achter die pijp. Hij is los van de sneeuwplakken, dus zal niet vallen. Nu e.e.a. los is van elkaar, kunnen de resten sneeuw en ijs van het dak glijden als de zon weer op de platen schijnt. Stefan heeft het gat afgedekt en een bedrijf in Strömsund gebeld. We horen maandag meer en hopen natuurlijk dat er snel iemand kan komen.

We wilden met Stefan afrekenen, want het was toch een hele klus. Hij wilde er niets voor hebben... 'Geef maar zo'n lekkere kop koffie.' zei hij! Nou, wat leuk toch weer. Hij zei ook dat er een record hoeveelheid sneeuw gevallen is deze winter. Hij zei ook dat we niet over het dak in hoeven te zitten met veel sneeuw, die zijn daar helemaal op gebouwd. Nou, dat dachten we gelukkig al wel. Maar ja, die trap, die zit daar misschien wel al zo lang als het huis oud is, het is van 1956!

Overigens zijn de binnenwegen vandaag allemaal opgeruwd, zodat ik de hond goed kon uitlaten. Op het erf gaat het zo zo, door het strooien gisteren is er wel goed naar de garage te lopen.

Ik ga jullie nu een heel mooi weekend wensen. Zondag in de namiddag plaats ik weer een bericht op Zweedse blogpraat, het verhaal van Els. Een verhaal met romantiek, dus mis het niet!