Superblij

Hier was ik in de namiddag met Rushy.

Ik zat erg met het dak in mijn maag. Vooral omdat Stefan, zoals beloofd, maandag naar een bedrijf in Strömsund had gebeld. Er kon voorlopig niemand komen i.v.m. ziekte; '...belt u eind van de week nog maar eens.' Het geval van Elkedjan betreffende het aanpassen in huis voor een aansluiting van het aggregaat, en het enorm lange wachten daar op, lag nog vers in het geheugen. Een gat in het dak. De pijp op het dak die van het expansievat komt, krom of misschien wel afgebroken. Een trap die op half elf hangt. Wij, die eerdaags naar NL willen.
Nou, dus niet met een niet gerepareerd gat in het dak!

Dinsdagochtend ben ik zelf gaan bellen. Eerst Lars-Gunnar, jullie inmiddels wel bekend, indien niet... het is de loodgieter die het verwarmingssysteem hier ooit heeft aangelegd. Ik vroeg hem of hij 'vandaag' (dinsdag) tijd had en legde hem uit van de trap op het dak en de pijp. Mijn Zweeds is nog allerbelabbertst, maar ik was toch best een beetje trots op mezelf dat ik het helemaal op mijn allerbelabbertste Zweeds had verteld, zonder een woord Engels te gebruiken, en dat hij alles begreep.
Ja, hij had tijd, hij zou komen kijken rond 12.00 uur. Dezelfde dag! Mijn mond viel een beetje open. Toen gebeld naar Esbjörn (Toressons plåtslageri) in Strömsund. Hij heeft twee jaar geleden de kap voor op de schoorsteen gemaakt en geplaatst. Hij zou ons kunnen helpen en warempel, hij kon iemand sturen 'vandaag'. Hij zou Björn sturen.
Allemaal beertjes daar bij Toressons plåtslageri, een ijsbeer, een gewone beer :-). Ik vroeg hoe laat en vertelde dat Lars-Gunnar ook zou komen en dat het geweldig zou zijn als ze konden samenwerken, zodat de een weer niet hoefde te wachten op werkzaamheden van de ander. Hij zou Björn dan ook om 12.00 uur hier laten zijn. 'Geef hem wel een lekkere kop koffie!' zei hij. Ik zei dat dat een vanzelfsprekendheid was. Hier gaat niemand zonder koffie weg. Ik ben ook snel nog even een cake gaan bakken voor erbij.

Woensdagmorgen om 08.00 uur.
Wat een klus om die ingeklonken sneeuw te verwijderen.
Het zat ook erg vast omdat de onderste laag ijzig was geworden.
Klik maar op de foto, dan zie je hem groot.

Om 13.00 uur was Lars-Gunnar klaar, de nieuwe pijp zat er op, hij moest via de zolder. Er zit buiten een luik om daar te komen. Björn had het gat dicht. De trap was weg. Er zitten nu treden op het dak. Dus losse treden geponst op de plaat. Hij had treden tekort en zou die de volgende dag nog komen bevestigen. Hij zijn kop koffie, gezellige kletser. Veel schade gezien dit jaar aan daken en huizen. Hele aanbouw weggedrukt door de sneeuw, ingestorte altan, veel pijpen op daken afgebroken.

Ze verwijderen ook sneeuw van de daken. We hebben gevraagd of hij dat ook bij ons zou willen doen als hij toch nog terug moest komen voor de ontbrekende treden. Dat was goed en hij nam de volgende ochtend nog een jonge medewerker mee. Ze zijn samen vijf kwartier bezig geweest met het sneeuwruimen van het dak van het huis. Dat terwijl het nog op 2/3 deel van het huis lag. Beneden is het in sommige vertrekken nu donker. Er ligt allemaal sneeuw van het dak voor die ramen. We zijn toch heel blij dat deze belachelijk zware vracht er af is! Ze kunnen wel zeggen dat de huizen er op gebouwd zijn, maar deze winter hebben we ongewoon veel sneeuw gehad. Ik kon weer rustig slapen!

Natuurlijk ook Stefan nog even op de hoogte gebracht en hem nogmaals bedankt voor zijn hulp. Ik heb nog veel meer te vertellen, maar dit is nu al zo'n verhaal. Volgende keer maar weer.

Afgelopen zomer Rushy voor de altan en laat in de middag vandaag. De sneeuw ligt tot de vensterbank van de altan. Vanaf morgen dooi.