Zo ongewoon

als deze winter is. Dit is onze vijfde winter hier en deze lijkt in bijna niets op de voorgaande heerlijke winters. De winters horen hier koud te zijn met veel zon, een flink pak sneeuw, sterrenhemel, af en toe noorderlicht. Maar deze winter kan daar niet aan tippen. We hadden stormen in november en december en er was nauwelijks sneeuw. Niet als op dit plaatje bijvoorbeeld. 

Dit leuke plaatje komt uit een Zweeds schoolboek uit 1912 en is geïllustreerd met tekeningen van Brita Ellström. Het boekje was destijds voor de eerste klas van de lagere school, dit is zomaar een bladzijde uit dit mooie schoolboek van zo'n honderd jaar geleden:

Ik heb de tekst even vrij vertaald voor degenen die het niet kunnen lezen:

De stuifsneeuw valt gestaag. Sven en Karin zijn onderweg van school naar huis.

'Hoor eens hoe de vos huilt!' zegt Sven. 'Wat een huiveringwekkend noodweer', zegt Karin. 'Je ziet de weg niet eens. Ik denk niet dat we ons huis vinden!'

'O jawel, we redden ons wel', meent Sven. Op hetzelfde moment kraait er een haan. 

'Het is onze Kukeliku, die hoor ik!' roept Karin blij.

Ik ben er altijd vanuit gegaan dat wolven huilen en vossen een ander geluid maken, roepen. Foutje in het boek.  Het schoolboek is in z'n geheel te downloaden, wie belangstelling heeft voor de link mag me mailen, het adres staat in de rechter kolom. 

Goed, in november en december dus die vreselijke stormen met langdurige stroomuitval tot gevolg. Daarna wat sneeuw en rustig weer. Heel rustig, zacht, saai en somber. De derde week van januari was dan zoals het weer moet zijn, koud, zonnig, sterrenhemel! Heerlijk, ik kan daar intens van genieten. 

Nog niet eerder maakten we zo'n donkere zachte winter mee hier en het blijkt ook zeer uitzonderlijk te zijn als we de weermannen (en -vrouwen) en de mensen hier mogen geloven. 

Het maakt het landschap nu zwart-wit. Als je nu een kleurenfoto maakt, lijkt hij gewoon zwart-wit. Het groen van de dennen en sparren lijkt dan zelfs wel zwart op een foto. Zoals op deze bijvoorbeeld:

Maar het had er ook zo uit kunnen zien:

Er ligt wel voldoende sneeuw en we hebben nog hoop dat er net als andere jaren ergens in februari weer een periode aanbreekt dat we heerlijk koffie kunnen drinken in de zon op ons bankje buiten, net als voorgaande jaren. Dat is genieten! 

Het is wel lekker dat de dagen enorm snel lengen. 's Middags bijvoorbeeld is het alweer twee uur langer licht dan rond Kerstmis. 

De winter hoeft absoluut nog niet ten einde te zijn van ons en de sneeuw mag echt nog een hele poos liggen en vallen, maar eens vaker de zon erbij, ja dat lijkt heerlijk. Zo zal men er in heel Scandinavië wel over denken.

't Zal er toch wel weer een keer van komen in februari?

Ik wens jullie een heel gezellig weekend met mooi weer!

Gon