Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





dinsdag 23 november 2010

Wel een oude boom!


In Zweden hebben wetenschappers de oudste levende boom ter wereld ontdekt: het is een spar, die wortel schoot na het einde van de laatste ijstijd. Het stuk van de 4 m hoge spar dat boven de grond uitsteekt, de eigenlijke boom dus, is niet zo oud, maar het wortelgestel van de boom groeit al 9.550 jaar, zo heeft een team van Zweedse wetenschappers geconstateerd.
De eenzame, van het type dat als kerstboom wordt gebruikt om Europese huiskamers mee op te luisteren, werd in 2004 ontdekt. Het is meteen de langst levende geïdentificeerde plant op deze aardbol. De spar staat op een hoogte van 910 meter in de Zweedse provincie Dalarna. Zijn ongelofelijk lange levensduur heeft de boom volgens de wetenschappers voornamelijk te danken aan zijn techniek om zichzelf te klonen. De stammen van de Noorse sparren hebben een levensduur van rond de 600 jaar, maar zodra de stam afsterft, komt er een nieuwe te voorschijn uit hetzelfde wortelgestel. Op die manier heeft de boom een zeer lange levensverwachting. Tot de ontdekking van de oeroude spar in Zweden stond het record voor de langstlevende bomen op naam van de zogenaamde ''bristlecone'' pijnbomen uit het westen van de VS. De oudste daarvan, die in de White Mountains in Californië staat, is 5.000 jaar oud. Dit soort pijnbomen wordt gedateerd door de ringen in hun stam te tellen, maar bij de spar in Zweden is de radiokoolstofmethode gebruikt.
Zo dit wilde ik jullie niet onthouden. Vandaag werd Rushy haar gebit onderhanden genomen. Om half elf mocht ik haar alweer ophalen. Ik was lopend (het is om de hoek), maar ze was nog zo gedesoriënteerd en “dronken” dat ik besloot haar te dragen. Dan is 14 kg na een paar honderd meter toch een heel gewicht geworden. Er zijn twee ondertanden en een kies getrokken. Plak en (weinig) tandsteen verwijderd. Een fris bekkie dus weer. Toen ik haar net uitliet had ze er weer flink “de sokken” in. Ze is het alweer vergeten. Peter en ik gingen nog even naar Drachten vanmiddag. We reden op de snelweg (2 x tweebaans met ertussenin een vangrail). We passeerden een oude vrouw aan de rechterkant. Aan de rechterkant???? Ja, ze was een spookrijder en reed links van de vangrail die de twee rijrichtingen in het midden scheidt. De haar tegemoet komende auto’s knipperden en wij toeterden, maar ze leek wel in trance en reed onverstoord verder. Het was vlak voor Drachten en wij moesten afslaan. Hopelijk zijn er geen brokken gemaakt.