Het wintert

Januari 2010, achter ons huis vanuit de altan

Wat een vroege winter hè?!! Niet alleen in Zweden en bij ons, maar een groot deel van Europa is in de ban van de winter. Dit roept weer reacties op bij mensen om ons heen. Meestal onbegrip eigenlijk omdat wij gewoon weer naar Zweden willen gaan. Daar is de gemiddelde temperatuur natuurlijk veel lager dan in Nederland. “Wat moet je daar nou, waarom blijf je niet gewoon hier, is het hier niet koud genoeg?” Maar ……………. als we het niet fijn zouden vinden om te gaan, zouden we het toch zeker niet doen! Je gaat toch niet ergens alleen maar heen om het weer. Ik moet wel toegeven dat je zo’n winter eerst zelf meegemaakt moet hebben om te weten hoe het is om er met dat klimaat te leven. Ik kan verzekeren dat het toch heel anders is dan een Nederlandse winter. De kou voelt doorgaans anders dan in Nederland. Natuurlijk is het koud, maar de lucht is (meestal) veel droger. Daardoor voelt het minder onprettig. Dat de lucht droog is merk je bijvoorbeeld al aan het feit dat je er nooit een sneeuwbal, laat staan een sneeuwpop kunt maken. Althans niet van december tot maart/april. Ook in Jämtland heb je een kwakkelperiode. Zeg maar in november en april. Dan is het vriezen en dooien en ook vervelender wellicht. Maar in die maanden zijn wij er niet, dus daar kan ik nog niet over oordelen. Daarbij komt dat ik nog altijd een kinderlijk “houden van sneeuw” heb. Het grappige is dat mijn broer dat ook heel sterk heeft. Alleen het licht in je huis al door de sneeuw. Daar word ik al vrolijk van. Dus als het dan winter moet zijn, dan graag met sneeuw. Velen hebben er een hekel aan, ik niet. Natuurlijk is het niet leuk als je er 2x zo lang over doet om thuis te komen als het sneeuwt. Maar dat is Nederland. Teveel auto’s op een klein stukje land. De Zweden zijn heel anders ingesteld op de winter. Gewoon spijkerbanden en lekker warme kleding. Daarom ook is het beter om zulke dingen in Zweden aan te schaffen. Ik moet wel zeggen dat ik hoop dat het in Zweden iets minder koud zal zijn dan nu als we omhoog rijden. Ik heb net nog de prognose voor de komende tien dagen bekeken en dat ziet er beter uit. Overdag rond nul als we zo’n beetje vertrekken. Ik hoop dat de prognose zo blijft. (Twee uur later was de prognose alweer veranderd, -10 overdag, zal nog wel een paar keer veranderen). Ik heb echt erg veel zin om er te zijn. Wel weer dubbel i.v.m. m’n moeder uiteraard. Ze is behoorlijk achteruit gegaan door de operatie. We waren er zondag. Het was een beetje druk voor haar, want mijn broer Wim was er ook en ook nog drie heel lieve dames; Barbara, Rie en Ief. Zij gaan ook regelmatig op bezoek bij mijn moeder. Door de drukte was ze een beetje van slag. Aansluitend zijn we nog op bezoek gegaan bij Ingrid en Menno in Bovenkarspel. We hadden ze denk ik al drie jaar niet gezien. Ze woonden vroeger tegenover ons. Ik paste een enkele keer wel eens op de kinderen. De kleinste was toen nog baby. Later verhuisden ze naar Bovenkarspel en nu zijn Michelle en Arjan alweer 5 en 7 jaar. Het was echt heel erg leuk. De kinderen stonden al voor het raam te zwaaien toen we aan kwamen lopen. Ik werd gelijk mee getroond naar de zolder om de racebaan te zien. Later moest ik meedoen natuurlijk. Het was gewoon een heel leuk weekend. Zaterdag hadden we Irma en Ronald op bezoek. Heerlijk om met gelijk gestemden te praten over Zweden. Zij hebben ook een huis in Jämtland en hopen er snel permanent te kunnen wonen. Het was erg gezellig. Vandaag kwam Silvia hier (na twee uur rijden) en we zijn samen naar Drachten gegaan. De tijd was te kort. En dan ga ik zo Pia en Steffen (op Funen, Denemarken) maar eens mailen dat de kans groot is dat we 11 december bij ze zullen slapen. Waar we de 2e nacht zullen slapen weten we nog niet. Niet bij Helen, want ’s winters gaan we niet zo’n eind van de snelweg af en zij woont vlakbij Eskilstuna. Ik hoop dat we boven Stockholm zullen belanden, maar dit hangt van het weer af.

p.s. klik eens op de blog van Janneke over de winter nu, net onder Stockholm.