Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





woensdag 17 november 2010

Ups & downs & update

De steen Rosetta

Dat is het leven, ups & downs. Toen we net terug waren uit Zweden voelde ik me erg gelukkig. Rond die tijd las ik op de blog van Janneke dat ze zo super gelukkig was (is). Ik dacht toen: “Ik weet precies wat je bedoelt Janneke, zo voel ik me nu ook!” Meteen erachteraan dacht ik: “Nee, niet denken Gon, voor je het weet gebeurt er dan iets naars.” Een beetje bijgelovig ben ik dan wel. De volgende dag brak mijn moeder haar heup. Tja, toeval natuurlijk, nuchter blijven, maar toch! De laatste weken ben ik eigenlijk een beetje down. Het heeft niets te maken met de vallende blaadjes hoor, daar heb ik geen last van. Gewoon een aaneenschakeling van wat vervelende dingen, of rottigheid die je om je heen ziet. Traagheid met van alles. Peter zijn nieuwe prothese had al klaar zullen zijn. Maar eens bellen of dat ook zo is. Ze zijn er nog niet eens aan begonnen! De aanvraag bij het Zilveren Kruis ligt per ongeluk nog ergens in een “postvakje”. Als je zelf dus niets onderneemt, gebeurt er gewoon niets. Nu wordt er dan spoed achter gezet. Na mijn vaders overlijden vorig jaar heb ik me ook gestoord aan allerlei slordigheden. Allemaal dubbel werk. Het lijkt wel of niets meer in één keer goed kan gaan. Overal moet je nog een keer achteraan. Het lijkt wel of men met de komst van de computer niet meer zelf kan nadenken. Toen ik gisteren ’s avonds laat de hond uitliet, lag er een dode rode kat langs de weg. “Ze” hadden hem wel netjes in de graskant gelegd. Ik bedacht me wat te doen. Wel op dat moment maar niets, het is middernacht en de kat is toch al dood. Morgen maar weer eens kijken. Ik besloot dat net na de middag te doen. De kat lag er nog net zo, en dat langs een behoorlijk drukke straat waar veel fietsen en auto’s rijden richting centrum. De dierenambulance Drachten maar gebeld. Zij zouden hem ophalen en hoopten dat de kat gechipt is, zodat ze de eigenaar in kennis kunnen stellen. Wat ik hiermee eigenlijk zeggen wil is, dat dit een klein voorbeeldje is van hoe de mensen denken. Ze denken allemaal dat een ander het wel oplost. En dat is met zoveel dingen zo. Ik zal niet beweren dat ik die fout zelf nooit maak hoor.
Met mijn moeder gaat het zo zo. Ze geven haar minder rustgevende middelen omdat er dan minder kans op vallen is en omdat ze zoveel zit te dommelen. Het was ons nog niet verteld, maar ik merkte het gelijk de laatste keer. Het was gewoon zielig, ze kon niet stoppen met praten. En dat met afasie! Dinsdag hebben we een gesprek met de verpleging (evv’er) en de arts. Ze willen ook nog tanden bij haar laten trekken. Met Dino gaat het goed. Gerda en Renée zijn met hem naar de dierenarts geweest. Eerst waren de berichten niet best, het hart had een ruis. Er moest een echo gemaakt worden. Dat is gisteren gebeurd. Er zit een lek in een hartklep, maar met medicijnen kan Dino nog prima verder, ook zijn gebit kan gereinigd worden, hij krijgt dan een “roesje”. Hij is erg gelukkig schreef Gerda. Zelf ben ik gisteren naar het ziekenhuis in Heerenveen geweest, bij een kaakchirurg. Ik krijg twee implantaten. Na onderling overleg is besloten het komend voorjaar te doen als we weer in Nederland zijn. Aan het begin van ons verblijf in Nederland, zodat er tijd genoeg is om na het helen en vastgroeien de boel op te bouwen. We dachten rond 10 december weer naar Zweden te gaan, maar dat kan alleen als Peter zijn prothese klaar is en dat moet ik nog zien. Ik heb er veel zin in om te gaan. Sommigen begrijpen het wel niet dat we het prettig vinden om de kou in te gaan, maar het is toch echt zo. Gewoon om daar te zijn! Ik ben lekker bezig met een cursus Zweeds. Peter ook trouwens. Op Janneke haar blog las ik ook over Zweedse les. Ik stuurde haar een mailtje en ze schreef me terug dat ze me aanraadde om de cursus van Rosetta Stone te kopen. Alle drie de levels. We hadden al een cursus van de NHA, maar die is ouderwets in boeken. Dat doe je op een of andere manier minder gemakkelijk dan op de computer. De cursus van Rosetta Stone werkt met plaatjes en tekst. Je leert eigenlijk Zweeds op ongeveer dezelfde manier waarop je vroeger als kind Nederlands leerde. Aap, noot, Mies,………….., ha, ha. Als kind leer je woorden door de dingen die je ziet en de indrukken die je krijgt met de woorden erbij van bijv. je moeder of een ander. Ik heb inderdaad veel meer plezier in deze cursus, vind het steeds erg leuk verder te gaan. Mooie naam hè "Rosetta Stone"?!! Zou dit een mooie dame zijn? Nee hoor, het is genoemd naar een steen, de Steen van Rosetta. Dit is een donkere granieten steen van 112 bij 76 cm, die in 1799 in Egypte door Franse genietroepen werd ontdekt bij werkzaamheden aan het fort St. Julien (nu Quaitbay) bij de Egyptische plaats Rosetta (nu El Rashid). Op de steen staat op drie verschillende manieren een tekst geschreven:
in het Egyptisch door middel van Egyptische hiërogliefen, in het Egyptisch door middel van demotisch schrift, en in het Grieks alfabet. Hierdoor bleek de steen een belangrijke sleutel te zijn voor het ontcijferen van hiërogliefen door Thomas Young en Jean-François Champollion. Deze laatste lukte dat als eerste definitief in 1822. Dit leidde tot begrip van de betekenis van hiërogliefen, die vele eeuwen onontcijferd waren gebleven, en dus tot vele andere vertalingen. (bron: Wikipedia).