Afgelopen zondag weer een tripje gemaakt. Hier reden we erg "hoog" (grusväg = grind-/gruisweg) en konden ver kijken. Dat gebeurt niet zo vaak hier met al die bomen. Er stonden erg veel oude verwaarloosde hekken van de Samen (Lappen) waar ze vroeger hun rendieren achter hadden of dreven. Er waren ook stukken met nieuwe hekken, of van hout of van grof kunststof gaas. We zagen ook nog een grote kraal waar de rendieren verzameld worden. Deze kraal was nog helemaal van hout. In de verte zie je de bergen.
Verwaarloosde hekken.
Enorm mooie lucht.
Nog een klein stukje verder omgereden naar Trapstegforsen. Er liep veel minder water dan tijdens ons vorige bezoek. Het riviertje waar ik hier in Hoting iedere dag naar toe loop staat zelfs bijna droog. Je kunt zo overlopen zeg maar. Het scheelt wel 60 a 70 cm met juni. Vorig jaar om deze tijd stond het water veel en veel hoger, normaal zeg maar. Er valt ook bijna geen regen (gaat veranderen) en door alle krachtcentrales kunnen ze het door het hele land allemaal zelf regelen hoeveel water er per etmaal door gaat.
Het was 5 september en een stralend mooie zondag. Er was redelijk wat publiek bij de stroomversnelling. Als dit tentje open was geweest, was het er druk geweest. Maar nee hoor, dat is echt Zweden hier, juli en begin augustus is vakantie en daarna is het "slut". Volgend jaar weer. Een Hollander zou zeker open zijn geweest. Vorige keer dat we hier waren waren ze wel open, was het gezellig druk en hebben we op het terrasje zitten eten. Dat stond toen helemaal vol met tafeltjes en stoeltjes.
En dan nog iets anders............laatst brachten we onze Husqvarna kettingzaag naar een winkeltje hier in het dorp. De spanschroef was afgebroken. De eigenaar hield de zaag daar en zou een nieuwe bestellen. Ik had maanden geleden al eens tegen hem gezegd waar we wonen toen we ergens anders voor kwamen. Het is een man van wel 70 jaar met een winkeltje waar de tijd heeft stilgestaan. Op de deur hangt een handgemaakt bordje: "Ik ben open als ik er ben." Hij spreekt alleen Zweeds. Het zou ongeveer een week duren de zaag. Kom ik een dag of wat later uit het dorp, was naar de ICA geweest, rijdt hij ook naar ons huis. Ik herkende zijn witte Mercedes. Hij zwaaide uitbundig naar me. Toen ik mijn auto in de carport had gezet, stapte hij uit zijn auto, deed de achterklep open en haalde de zaag eruit. Hoezo service! En babbelen of we het hier naar ons zin hebben en zo. Zo'n hartelijke man (alweer). Echt heel aardig.
En gisteren (10 september) is Peter zijn prothese eindelijk teruggekomen, HOERA!!!
Verwaarloosde hekken.
Enorm mooie lucht.
Nog een klein stukje verder omgereden naar Trapstegforsen. Er liep veel minder water dan tijdens ons vorige bezoek. Het riviertje waar ik hier in Hoting iedere dag naar toe loop staat zelfs bijna droog. Je kunt zo overlopen zeg maar. Het scheelt wel 60 a 70 cm met juni. Vorig jaar om deze tijd stond het water veel en veel hoger, normaal zeg maar. Er valt ook bijna geen regen (gaat veranderen) en door alle krachtcentrales kunnen ze het door het hele land allemaal zelf regelen hoeveel water er per etmaal door gaat.
Het was 5 september en een stralend mooie zondag. Er was redelijk wat publiek bij de stroomversnelling. Als dit tentje open was geweest, was het er druk geweest. Maar nee hoor, dat is echt Zweden hier, juli en begin augustus is vakantie en daarna is het "slut". Volgend jaar weer. Een Hollander zou zeker open zijn geweest. Vorige keer dat we hier waren waren ze wel open, was het gezellig druk en hebben we op het terrasje zitten eten. Dat stond toen helemaal vol met tafeltjes en stoeltjes.
En dan nog iets anders............laatst brachten we onze Husqvarna kettingzaag naar een winkeltje hier in het dorp. De spanschroef was afgebroken. De eigenaar hield de zaag daar en zou een nieuwe bestellen. Ik had maanden geleden al eens tegen hem gezegd waar we wonen toen we ergens anders voor kwamen. Het is een man van wel 70 jaar met een winkeltje waar de tijd heeft stilgestaan. Op de deur hangt een handgemaakt bordje: "Ik ben open als ik er ben." Hij spreekt alleen Zweeds. Het zou ongeveer een week duren de zaag. Kom ik een dag of wat later uit het dorp, was naar de ICA geweest, rijdt hij ook naar ons huis. Ik herkende zijn witte Mercedes. Hij zwaaide uitbundig naar me. Toen ik mijn auto in de carport had gezet, stapte hij uit zijn auto, deed de achterklep open en haalde de zaag eruit. Hoezo service! En babbelen of we het hier naar ons zin hebben en zo. Zo'n hartelijke man (alweer). Echt heel aardig.
En gisteren (10 september) is Peter zijn prothese eindelijk teruggekomen, HOERA!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten