Herfst kom uit de serie Lente, zomer, herfst en winter.
Het is voor mij pure nostalgie, ik word altijd vrolijk van deze boekjes en van de tekst en plaatjes erin.
Mijn moeder heeft ze vroeger zo vaak aan me voorgelezen dat
ik ze op 4 jarige leeftijd allemaal uit mijn hoofd kende!
Ten eerste even een bedankje voor jullie lieve mails i.v.m. het vorige bericht over onze hond. Ze doet het op het moment prima, je zou zeggen dat er niets aan de hand is. Ra, ra, ra. Eerdaags eens zonder pijnstiller kijken. Houd jullie op de hoogte. De afgelopen week vallen er de nodige buien, dat kon niet echt kwaad. Veel wind is er niet. Er zijn ook zonnige momenten en dan is het prachtig herfstweer. Een graad of 12. Het is erg mooi om nu te rijden. De 's zomers zo groene bergen zijn nu gemêleerd van kleur. Lijkt 's zomers alles den en spar, nu zie je pas hoeveel loofbomen er ook tussen staan. Prachtig, veel geel van de berken nu. Sommige zijn al kaal, sommige nog groen, de meesten er tussenin, geel dus. De wilgen zijn ook nog groen, de lijsterbessen beginnen rood te kleuren.
Gisteren sprak ik met Eric. Eric is de man van het fritidshus verderop. Ik heb geloof ik wel eens een foto gepubliceerd van zijn rode huis. Het is een erg charmante oudere man. Erg aardig. Hij was zijn auto aan het inpakken, zei hallo en kwam naar me toegelopen. Hij had me onlangs al eens verteld over zijn schoonzoon Wim, die ook uit Holland komt. Al 20 jaar met zijn dochter getrouwd. In Zweden spreek je de V uit als een W. Als ook de W. In het telefoonboek staan namen die beginnen met een V en met een W dan ook gewoon doorelkaar. Hij vertelde dat hij vroeger moest lachen om Wim zijn naam omdat het hem aan het schuurmiddel Vim deed denken. Ja, begrijpelijk dan hè voor een Zweed. Ze noemen Wim dan ook Willem. Eric is erg gesteld op zijn schoonzoon. Eric en ook Willem met zijn vrouw wonen in Örnsköldsvik, dat is aan de Botnische Golf kust. Daar breek je je nek over over die plaatsnaam. De Zweden zelfs hoorde ik laatst. Zelf korten ze dan ook bijna altijd de naam af als Övik (Euwiek). Later die dag spraken we Clas. Clas verlangt alweer naar de sneeuw zei hij. Nou, daar hebben wij nog geen last van. Eerst maar eens de herfst. Eerst hier, dan in Nederland. Twee keer voorjaar en twee keer najaar hebben wij op deze manier. Helaas geen twee keer zomer, ha, ha. Ik wil de zomer nog best even vasthouden, maar er zit niets anders op dan het te laten komen zo het komt en weer meer naar binnen te trekken. De houtketel gaat alweer een half uurtje per dag aan, dan hebben we heet water (boiler kan dan uit) en het huis is 24 uur behagelijk. Straks weer lekker door de gevallen bladeren lopen en schoppen met waterdicht schoeisel en jas. Kom maar op herfst!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten