Djursjukhus

Dierenziekenhuis Östersund.

Achteraf denk je, ja ze is al een week wat minder vrolijk, gaat wat minder op de bank liggen, meer in de mand op de grond, maar gisteravond werd ik pas echt ongerust omdat ze soms lag te gillen van pijn. Ik kan daar helemaal niet tegen, vind het vreselijk zielig en denk "had ik het zelf maar." Het gaat je door merg en been. Eigenlijk dachten we gelijk aan kiespijn. Zo bijster goed is haar gebit niet. Vorig jaar hebben we het helemaal laten schoonmaken en 2 kiezen laten trekken, maar het tandvlees ziet soms wel rood. Maar goed, ik zat er de hele avond over in en heb op internet zitten zoeken naar alle dierenartsen in de buurt. Alvast telefoonnummers opgeschreven. De wekker op 07.00 uur gezet, omdat je vaak al vanaf half acht kunt bellen. Ik had besloten naar Strömsund te gaan, 50 km zuidwaarts. Ik kreeg een antwoordapparaat en begreep dat ik vanaf 08.00 uur kon bellen. Dan eerst Rush maar uitlaten. Bij de watertoren ging ze zo op de grindweg liggen, en gillen, gillen, en bijten in haar riem. Het teruglopen naar huis leek wel een slow motion. Weer gaan bellen met Strömsund. Nee, alleen de salon is open, de arts heeft deze week vakantie. Nou ja zeg en nu is het de tijd van de jacht, tijd dat honden ook gewond kunnen raken, nee dat snap ik niet. Ze adviseerde Hammerdal te bellen, 80 km. zuidwaarts. Deze mevrouw kon geen "kies trekken" meer tussen de afspraken proppen, morgen wel. Ik kon wel janken. Verder zoeken, Dorotea kon ik niets vinden, daar zit denk ik 1x per week een arts uit Åsele of Vilhelmina. Åsele gebeld, antwoordapparaat, geen dienst, geen nummer voor dringende gevallen. Vilhelmina gebeld. Deze mevrouw nam op, maar kon niet helpen. Ze had dienst om bijv. naar paarden te gaan of ander groot (wild) vee. Ze vroeg wel wat er aan de hand was en zei me dat terriërs "diehards" zijn en niet gaan gillen bij kiespijn. Er zou iets ernstigers aan de hand kunnen zijn en ze adviseerde dringend om naar Östersund te gaan en gaf me het telefoonnummer. Ja, dan krijg je dus voor de zoveelste keer een antwoordapparaat. Dit keer moest ik 2x bellen om het helemaal te begrijpen. Je moest je telefoonnummer intoetsen dan zou je worden teruggebeld. Jeeeeeeeeetje!!! Inmiddels was het half tien en ik kreeg niks door m'n keel door het hele gedoe. Om 10.40 uur werd ik teruggebeld en kreeg een afspraak voor half één, dit ivm met de reistijd; Östersund is 150 km. zuidwaarts. Goed, daar aangekomen om vijf voor half één, aangemeld en om vijf over half één weer naar buiten, want het kon nog wel minstens een half uur duren. Kwart over één aan de beurt. Onderzoek door dierenarts Sara (er zijn daar 8 dierenartsen, ze zijn dan ook open van 07.00 - 22.00 uur). Ik mocht haar gelijk. Nee, het gebit kon het niet zijn, zag er best goed uit voor een hond van elf, alleen een beetje ontstoken tandvlees. Ze leek pijn te hebben aan de linker flank. Bloedonderzoek en röntgenfoto's. Eén op haar zij en één op haar rug. Aan de laatste weigerde ze mee te werken, we moesten haar met z'n 3-en vasthouden. Is natuurlijk ook een vreselijke houding voor een hond en deze houding duidt natuurlijk ook onderdanigheid aan, vandaar. De laatste foto moest dan ook nog een keer over. Toen een poosje wachten en toen kwam Sara weer in het spreekkamertje. Alles was goed. Prima zelfs. De bloedtest was heel goed, op de foto's niets te zien. Misschien heeft ze zich bezeerd of een spier verrekt. Pijnstillers mee in druppelvorm. Moet je halen bij de apotheek. Die zat op 1 minuut rijden, dus dat viel mee. Al met al waren we om half zes thuis. In Östersund stond een Thai takeaway. Dus lekker niet koken vanavond. Het was nog erg lekker ook. Rush is vanavond alweer aardig vrolijk. Om zes uur gelijk druppels door haar eten gedaan. Moet 1x daags. Zal nu wel lekker slapen. Vannacht werden we ook een paar keer wakker van haar. Nu maar hopen dat het inderdaad zoiets is. Over een week stop ik eens een dag met de pijstiller en dan maar eens zien. Ze moet ze eigenlijk 10 dagen, maar omdat we naar Nederland gaan eerdaags wil ik weten of ik nog bij moet halen bij de apotheek hier in Hoting. Zij zal het moeten bestellen en dan duurt het 2 dagen. Nou 320 euro armer gemaakt bij het djursjukhus (jammer dan, kan me niet veel schelen, dier gaat voor!), maar nu wel wat geruster. Welterusten!