Ik schreef het vorig jaar ook al, ik voel altijd een leegte na de jaarwisseling.
De feestdagen en daarna... gewoon even niets.
Ik besloot om vanaf vier januari mijn plan om net als vorig jaar het huis helemaal door te gaan lopen uit te gaan voeren. Alle kasten door, het hele huis. Elke dag wat.
Vorig jaar flink geruimd en me voorgenomen dat een jaar later weer te gaan doen en alles wat een jaar niet gebruikt is (denk aan keukenspullen, kleding die toch nog bewaard is, andere zaken) nog eens heel kritisch te bekijken en toch weer veel weg te doen.
 |
| Klik maar op de foto voor veel mooier beeld. Dit is achter ons huis op een paar minuutjes lopen via het sneeuwscooterpad. Het sneeuwscooterpad dat alleen onze buurman elk jaar maakt en gebruikt heel af en toe. |
Ik hoop daar nu dus mee te beginnen en hoop dat ik me goed zal voelen. Vandaag ging het wel weer. De eerste kerstdag werd helaas verknald doordat ik in de loop van de middag ontzettende buikpijn kreeg. Ik kon amper lopen en het zweet brak me uit.
Het enige wat draaglijk was, was liggen op mijn linkerzij. Vier uur duurde het en het verdween weer net zo plots als het op kwam zetten.
Maar het eten wat wij voor 's avonds in ons hoofd hadden aten we niet en besloten dat dan maar te verzetten. Het werd een crackertje met kaas en een bakje Griekse yoghurt.
Helaas herhaalde dit zich op 2 januari, alleen duurde het geen vier uur, maar negentien uur! We waren allebei best ongerust. Maar ja, weekend.
'Zal wel weer over gaan,' dacht ik. Weer was het alleen draaglijk op mijn linkerzij. Niet op mijn rug, niet rechts. Staan en lopen al helemaal niet.
Ik eet altijd gezond en verstopping is dan ook uitgesloten. Ook heb ik niet teveel gegeten, een paar oliebollen op oudejaarsdag en wat salade waren de enige uitzonderingen op mijn normale eetpatroon. Ik hoop dat het nu wegblijft.
Verder begon het jaar met verse sneeuw! Het kon niet mooier want de sneeuw die er lag en wat oorspronkelijk zo'n 30 cm was, was aardig ingeklonken. Eerst kwam er ijzel overheen, toen strenge kou waardoor het een soort van vriesdroogt en dus slinkt. Daarna kregen we storm Staffan en dus veel troep uit de bomen op de harde sneeuwlaag. Werkelijk het begon tijdens de jaarwisseling te sneeuwen, een mooi nieuw laagje van zo'n 7 cm! Een schone lei als het ware.
Meende ik het mooie, overwegend donkerblauwe truitje dat ik aan had tijdens kerst in de wasmachine te moeten wassen op wol. Nog een zwart shirt erbij en draaien maar.
Ja, dan zou het mooi blijven!
Een paar dagen eerder had ik de nagels van Rushy geknipt, dat moet bij haar 's winters elke maand omdat ze niet slijten in de sneeuw. Gek genoeg hoeft het bij Sim niet, maar die is veel jonger (nou ja negen, tegen Rushy zestien) en loopt veel en veel meer.
Het knippen gaat altijd goed, maar nu knipte ik bij een nagel een klein beetje in het leven. Shit! Ja, bloeden natuurlijk en dat stopt niet zomaar even snel.
Gelukkig gladde vloeren die gedweild kunnen worden. Maar het fleecedekentje in haar mand moest toch echt even gewassen. Er staan hier vier manden (twee voor Rushy en twee voor Sim) dus alle dekentjes dan maar wassen.
Jullie weten hoe Rushy eruit ziet toch?
Inderdaad kortharig. Veel wit! Normaal laat ik de wasmachine nog eens leeg (dus zonder was) spoelen als ik hondendekentjes heb gewassen, maar nu gewoon vergeten.
Je kunt wel raden hoe mijn truitjes uit de machine kwamen.
Echt... niet te filmen zo erg! Het is net zoiets als dennennaalden in een vloerkleed.
Ik probeerde e.e.a. en met een droge spons ging het toch nog redelijk snel.
Vanavond sneeuwt het licht. Het stelt niets voor omdat het poolsneeuw is.
Bij rustig weer en lage temperaturen van meer dan 8 graden onder nul kan er zelfs bij een wolkenloze of vrijwel onbewolkte hemel sneeuw vallen, poolsneeuw genaamd.
De ijsnaaldjes of ijsplaatjes schitteren zilverkleurig in het zonlicht en kunnen bijzondere haloverschijnselen vertonen. Deze vorm van neerslag komt in de poolstreken veelvuldig voor, in Nederland zelden en alleen bij extreme kou.
Hier bij ons echter best vaak. Vermoedelijk ontstaat poolsneeuw als waterdamp uit hogere warme lagen door luchtstromingen dichter bij het aardoppervlak komt.
De kristalletjes zijn naaldjes of plaatjes en nooit sterretjes, meestal slechts enkele tienden van een millimeter groot, zuiver symetrisch en sierlijk opgebouwd.
Maar eenmaal op de grond schitteren ze prachtig, net diamanten! Zo mooi!
Nogmaals mijn allerbeste wensen voor dit nieuwe jaar voor jullie allemaal!
Gon
