Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





donderdag 11 december 2014

Een Zweed op Hollandse klompen, zo leuk!


Tåsjön, onderweg naar Lövik

Eerst even iets rechtzetten voor de nieuwe lezers, omdat uit reacties op het vorige bericht over Rolf bleek dat men dacht dat Rolf mijn man is. Rolf is een man die wij een maand geleden hebben leren kennen omdat we een bekwaam iemand nodig hadden om een grote boom te vellen op ons erf. 
Mijn man heet Peter, is dus geen 70 jaar en ik ben geen 'u', maar liever 'jij'.

Ik was gebleven bij Rolf en dat hij met Peter naar ons huis liep voor koffie en toen de klompen aan het gastenhuisje zag en die zo leuk vond. 
Eenmaal binnen en gezellig aan de koffie mét, vroegen we aan Rolf wat hij van ons kreeg, hoeveel het kostte. Hij stak drie vingers omhoog omdat hij net een hap (zelfgebakken) rozijnenbrood in zijn mond had. 
"Drie wat? Drieduizend kronen?" 
Dat zou omgerekend zo'n driehonderd euro zijn. Ik zou er niet raar van opkijken. 
We betaalden in NL ooit eens 175,- euro voor een berk en dat was veel minder werk. 
"Nee, geen drieduizend, driehonderd kronen!" 
We zeiden dat we dat wel erg weinig vonden. Ja, echt, die man had zo gewerkt (tweeënhalf uur) en was ook twee keer naar Hoting gekomen. Hij woont een kleine vijfentwintig kilometer bij ons vandaan, dus dat is dan al honderd kilometer. 
"Driehonderd!" zei hij nogmaals, "Ik heb maar drie vingers!" waarbij hij breeduit lachte. 
Toen zagen we dat er inderdaad e.e.a. miste aan zijn rechterhand. Dertig euro, zo weinig! We deden er maar wat bij. Ook kreeg hij een Hollandse gerookte makreel mee. 
Jullie weten dat wij die hier altijd op voorraad hebben omdat ze hier gek zijn op die gerookte makrelen uit IJmuiden, altijd voor ons verzorgd door Frans en Bea.

Toen hij weg was had Peter een idee. Hij vond het zo leuk om Rolf een paar Nederlandse klompen te geven. Nieuwe om op te lopen dan natuurlijk. Maar ja, wij gaan voorlopig niet naar NL, dus vertelde hij me dat hij er over dacht om het aan Hendrik Jan en Joke in Drenthe te vragen. Ik ben altijd wel voor zoiets te porren, dus ja, leuk! 
Een minuutje later had hij Joke al aan de telefoon. Joke wilde wel een paar kopen en opsturen. Super, dat was in werking.

Een paar dagen later kwam Rolf weer langs, hij had iets laten liggen ergens bij de boom. Ik had niets gevonden, dus zei dat hij zelf maar even moest kijken dan. Toen kwam zijn vrouw ook uit de auto, stelde zich aan me voor als Yvonne en gaf me een stuk vacuüm verpakt vlees. Ze vertelde dat het elandenvlees was, ze had de eland zelf geschoten. 
Ik moet zeggen dat ik er nog altijd aan moet wennen. Het vlees lust ik wel, lijkt erg op rundvlees. Natuurlijk is dit elandenvlees biologisch dynamisch, zo zie ik dat. 
Geen bio-industrie, een mooi leven gehad in de natuur, niet op roosters of met weet ik hoeveel in een stal. Dus in dank aanvaard.

 

Op 28 november kwam de post aan de deur met het pakje. Nogmaals bedankt Hendrik Jan en Joke! Peter wilde ze dezelfde dag nog brengen. Gauw even een foto van de klompen gemaakt bij onze oude Zweedse melkbus en daarna Rolf gebeld. Ik vroeg of hij thuis was, hij zei wat vertwijfeld van JA. Vroeg zich natuurlijk af wat er was. Toen ik zei dat we Hollandse klompen voor hem hadden, werd hij enthousiast en ja, we konden komen. 

Onderweg naar Rolf en zijn vrouw Yvonne

Ze stonden al op de uitkijk en aanbellen hoefde niet. De koffie was al klaar en er stond allerlei lekkers op tafel (fika). 
Maar eerst de klompen natuurlijk, maat 45. Gelukkig, ze zitten als gegoten en trots poseert hij voor de foto...


Rolf, 70 jaar en zo aardig!

Wat een prachtig uitzicht op het meer (Tåsjön) vanuit de keuken.

Het was gezellig en al die tijd aan de keukentafel had ik het mooie uitzicht op Tåsjön. Klik maar eens op de foto voor een vergroting! Toen we weg zouden gaan en afscheid wilden nemen in de hal, vroeg Yvonne of we nog even wilden wachten en ze ging naar de kelder. Ze kwam terug met een fles zwarte bessensap en een grote pot jam van vossenbessen. Allebei door haar gemaakt in september 2014. Ze pakte daarna ook nog een zak elandengehakt uit de vriezer.


Svartvinbärssaft och Lingonsylt
(Zwarte bessensap en vossenbessenjam)

Dit zijn zulke leuke dingen!

Gon