Een echte moeder en vader, of gewoon instinct...

Kramsvogel (familie lijsters)

Voor ons huis staan vier berken. In drie daarvan nestelden vogels dit jaar. In twee berken hing een vogelhuisje; het ene huisje werd bezet door een paar koolmezen, het andere door een paar bonte vliegenvangers. De berk zonder huisje, die tussen de twee andere in staat, werd ingenomen door echtpaar kramsvogel.

Kramsvogels broeden altijd in kleine kolonies. Er zijn dan ook elk jaar minstens een stuk of vier à vijf broedende paren hier om het huis. Het is dan ook echt een team. Ze doen dit om vijanden op afstand te houden. Zo broedde hier achter het huis ook een paar eksters. De jongen zijn net uitgevlogen. De eksters hebben echt nauwelijks rust. Zodra ze in de lucht zijn, worden ze belaagd door drie of vier kramsvogels en de eksters gaan dan ook echt voor ze uit de weg. Weinig rust voor de eksters. Zelfs de eekhoorns moeten het ontgelden. Ik heb gelezen, maar vorig jaar ook ervaren, dat ze vijanden besmeuren met hun poep. Ik schreef daar hier over. Toen de twee kramsvogels dan ook de berk hadden verkozen tot broedplaats, zagen wij onszelf al grasmaaien met paraplu.

We maakten ons er geen zorgen over, we vonden het veel te leuk dat we dit vanuit onze luie stoel konden volgen. Echt op drie meter (ongeveer :-) afstand. Vanuit de luie stoel, maar ook vanuit de eetkamer terwijl je zit te eten. Echt zo dichtbij. We zagen de eerste bekken vol dor gras, mos en dunne takjes aangesleept worden. Wat een kunstwerkje maakten ze weer. Ik kon me dat mooie nest van vorig jaar nog goed voor de geest halen. Na een dag of wat ging er een vogel op zitten. Ik ben vergeten op te schrijven wanneer precies, maar we keken toch wel weken tegen een zittende vogel aan. Totdat het pieren trekken begon. Kilo's wormen hebben ze al uit het grasveld gehaald. Was het slecht weer, kwam er een onverwachte plensbui, dan ging er een vogel op de jongen zitten.

Toen ze wat groter werden, moesten de vleugels daarvoor iets worden uitgespreid. Vleugels dus iets gespreid, snavel in de wind, kop schuin omhoog, ogen dicht en laat maar komen die regen.

Het vertederde me enorm. 'Wat een moederliefde, óf vaderliefde!' dacht ik.

Vandaag konden we de jongen al heel goed zien. Ze zijn al zo groot, ze maakten vandaag al vliegoefeningen op de rand van het nest. De ouders slepen nog steeds enorme hoeveelheden wormen aan. Wormen erin, poepje mee uit het nest.

Die zijn inmiddels goed zichtbaar, door het formaat. Ze worden keurig in het gras gedeponeerd. Dus vogelmest in plaats van wormenmest in de tuin.

Ze zullen weldra uitvliegen, daar kun je op wachten. Het zijn niet meteen goede vliegers, dus ze huppen waarschijnlijk nog wel een dag of wat om het huis met z'n allen. Gelukkig zijn er geen katten hier.

Overigens zijn wij dit keer niet belaagd door de vogels. We worden wel in de gaten gehouden, maar het was niet nodig om naar de wastafel te hollen met vogelpoep in je haar.

Wat hebben we hier enorm van genoten!

Jonge kramsvogel

Ik heb de vogels niet willen storen, de foto's komen dan ook van het internet.