Mensen

Alweer drie weken geleden dat ik deze foto nam, maar ze
gaan maar door deze papavertjes in geel, oranje en roomwit.

Hier bovenaan mijn blog staat:
Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en aardige mensen!

Aardige mensen... Ja, dat vind ik zeker in het algemeen! Neem alleen al onze buren hier, dus Clas en de andere buren Åke & Wiveka. Heel goed getroffen met deze drie mensen. We kennen hier nog veel meer aardige mensen. Maar de Zweden zijn over het algemeen ook wel erg op zichzelf. Ze zullen niet snel spontaan voor je deur staan of je roepen zo van: 'Hé, kom je een bakkie doen?'

Nee, dat zit niet zo in de aard, maar direct voor je klaar staan als dat nodig is WEL. Daar hebben jullie hier in de loop der tijd al genoeg over kunnen lezen. Eigenlijk vinden wij het prima zo en je moet de mensen ook zo nemen als ze zijn, je bent hier per slot van rekening als een soort van gast. Ook het mopperen op trage dienstverlening hoort erbij, ook dat zit anders in elkaar. Maar op het eind komt het altijd wel goed.

Als ik de hond uitlaat, kom ik 's morgens vaak een oudere vrouw tegen. Twee jaar geleden was een gesprek niet mogelijk, ze sprak geen Engels, ik geen Zweeds. Maar zo af en toe probeerde ze eens wat, bijvoorbeeld een simpel praatje over het weer. Ze heeft een enorm prettige aardige en hartelijke uitstraling. Laatst zei ze dat we nu iedere keer een langer praatje zouden maken, dan kon ik goed oefenen. Ze vond het gewoon jammer als we elkaar eens twee dagen achter elkaar niet tegenkwamen. Tot ze een week of twee geleden zei dat ik eens naar ze toe moest komen. Ik wilde dan maar een afspraak maken, zomaar langs gaan bij Zweedse mensen... Ze wilde beslist geen afspraak maken, ik kon altijd komen. Ze wonen hier een kleine kilometer vandaan en donderdag trok ik dan de stoute schoenen aan, nam een Nederlandse gerookte makreel mee als presentje (ze zijn hier gek op gerookte vis, maar makreel zien we hier nooit). Clas is gek op die makrelen. We kopen ze in IJmuiden, vers van de rokerij. Laten ze ergens insealen en nemen ze in koeltas met ijs mee. Hier gaan ze direct in de vriezer. Gaat uitstekend.

Mijn bezoekje was zo leuk, dat ik na thuiskomst gelijk verslag deed per e-mail aan iemand waarvan ik weet dat ze ervan geniet. Ik schreef het volgende:

Hej ...!

Met geen pen te beschrijven, mijn onverwachte bezoek aan die mensen die Margit en Erik blijken te heten. Zoveel hartelijkheid heb ik hier nog niet eerder ondervonden. Echt geen woorden voor.

Er werd van alles uit de kelder gehaald (zelf gebakken), dat werd even gewarmd in de oven. Ook kwamen er nog zelfgebakken zandkoekjes op tafel en opgekookte koffie natuurlijk. Ik moest ook een stukje 'strömming' proeven, dat kun je hier in de koeling vinden bij de ICA. De strömming was gebakken. Heerlijk.

Het hele huis moest ik zien en alle door Erik gemaakte meubeltjes bewonderde ik. Vroeger heeft hij in de bossen gewerkt, het was niet zijn beroep dat meubelmaken. Bijv. een kastje met deurtjes met ruitjes voor Margits verzameling eierdopjes. En nog veel meer kastjes, bloemenrekjes, enz. 

Daarna kwam de tuin aan de beurt, met het bloemenkasje waarin begonia's, die zijn bestemd voor de begraafplaats. Buiten de aardappelbedjes, plantjes, sla.

Alles straalde liefde en gezelligheid uit. Ze zijn 83 en 84!

Ik kreeg een album onder ogen, een album online gemaakt door een dochter ter gelegenheid van de 80e verjaardag van Margit. Margit verbaasde zich erover dat ik alle tekst kon lezen in het album. Ik zei dat dat het probleem niet is, het lezen. Toch kon ik praktisch alles volgen wat ze vertelden, alleen mezelf uitdrukken is soms nog een beetje moeilijk. Toch kom ik vaak ver door de zin anders te maken dan ik normaal zou doen :-). Iets simpeler of anders formuleren.

Margit wil me leren weven. Het hele huis ligt vol met kleedjes en kleden die ze zelf heeft gemaakt. Uiteraard is er een hele slaapkamer opgeofferd aan het weefgetouw en alles wat er verder nog nodig is om te weven.

Met midsommar gaan ze naar Sundsvall om het te vieren bij een dochter. Dan kan ze gelijk een mooie jurk kopen voor als ze naar Göteborg gaan voor een bruiloft. In juli gaan ze twee weken naar de Lofoten en nog weer later een week naar Cyprus, daar heeft een andere dochter een appartement. Ook daar kreeg ik foto's van te zien. Eén van de drie kinderen woont in Göteborg, één in Sundsvall, de derde hier vlakbij.

Je begrijpt, de tijd was tekort. Margit moest na de middag naar de kapper om te knippen en voor een permanent. Ik wilde een foto van hen maken, dat mag als ze naar de kapper is geweest, want ze vond dat ze er zo niet uitzag. Ik vond het natuurlijk meevallen, maar zelf voel ik me ook onzeker als ik nodig naar de kapper moet.

Einde e-mail

Gisteren kwamen we ze tegen op Hotings marknad. Peter aan ze voorgesteld, die moet volgende keer ook meekomen. De tassen werden geopend om ons te laten zien wat ze allemaal al gekocht hadden, geitenkazen, diverse soorten gerookt vlees (ingeseald aan een stuk, dat zie je hier veel). Haar permanent was goed gelukt :-). Je geeft haar beslist geen 83. Aan Erik zie je meer zijn leeftijd af. Ze zijn nog zo gek op elkaar. Hoe vaak ze niet elkaars hand of handen pakken.

Echt een heel mooi stel!

De schoenlappersplant doet het hier altijd buitengewoon goed.