Aardappelen, het weer en de loppis

Gisteren ben ik begonnen met het poten van de aardappelen.
Om ons heen zegt men, de Zweden dus, dat we het te vroeg doen. Dat zeiden ze vorig jaar en het jaar daarvoor ook. Het is toch juist altijd goed gekomen met onze aardappelen. Nog kans op nachtvorst ja. IJsheiligen, dat hier natuurlijk niet zo heet, is hier ongeveer een maand later. Maar je stopt de aardappelen in een geul en gaat ze daarna aanaarden, zodat ze onder een lekker laagje grond liggen. Dan deert een klein nachtvorstje ze niet. Het loof is er pas als de kans op nachtvorst wel is geweken.

Morgen is het twee weken geleden dat Peter is gevallen, nog steeds liep hij nauwelijks met zijn beenprothese en als hij het al deed, dan met krukken er bij. Vanmorgen hakte hij de knoop door, hij wilde zo graag helpen met de aardappelen, ik had gisteren bijna de helft er in gekregen. Peter hielp nu en was dan voor het los maken van de grond en voor het aanaarden. Ik voor de geul maken en het deponeren van de aardappels. Toen we klaar waren ging de prothese wel gelijk weer uit en bleef uit voor vandaag. Maar het is weer een grote stap ik de goede richting en we waren er beiden erg blij mee.

De oude koffiemolen

Het weer is niet om over naar huis te schrijven nu. Na de warmte met Pinksteren is het nu veel te koud. Een record zegt men hier op tv. Ik moet dan wel een beetje lachen, want het is hier wel erg vaak een record. De zomer van 2011 was hier in Jämtland werkelijk zo mooi, zes weken aaneengesloten mooi weer, slechts één dag met regen. Dit was een record. De sneeuw kwam zo laat daarna, in december lag er zelfs nog niets. Men verzekerde mij hier dat het voor de kerst wel zou komen en ze kregen gelijk, maar het was een record. Daarna kregen we een veel te zachte winter voor hier, een record, met enorme hoeveelheden sneeuw, wederom een record.

De mokkakopjes van Gustavsberg
klikklik voor vergroting

Ik ben gisteren ook nog even naar de loppis 'Gea:s prylbod' geweest hier in het dorp. Ik was er al een tijdje niet geweest en dat terwijl het tegenover de ICA is. Het leuke is dat er dan wel veel nieuwe spullen zijn. Het is een permanente loppis en een heel nette loppis met leuke spullen, geen troep. Ik vermaakte me er een hele tijd. Ook altijd een gezellig praatje met Gea en haar man. Gea vraagt altijd hoe het met mijn moeder gaat. Ze hadden 2x zoveel ruimte als vorig jaar, een groot stuk erbij gehuurd. Leuk! Ik kocht een lantaarntje voor in het gastenhuisje, de oude rode koffiemolen en de schattige porseleinen mokkakopjes van Gustavsberg. 

Tja, en ik zag natuurlijk wel meer...