Garageporten (de garagedeur) & Polaris

Hier boven twee foto's van de oude gastenstuga (de nieuwere staat links vanwaar ik de foto heb genomen en het huis rechts achter me) met daaraan vast de 2 carports. De bovenste foto is van vorige week, de onderste van vorig jaar toen we het huis net gekocht hadden. Op de bovenste foto is te zien dat we daar een garagedeur in hebben nu. Hij was erg lelijk, bruin gebeitst, zoals alle deuren buiten. Inmiddels zijn alle deuren nu rood en alle ramen wit. De ramen van het huis waren allemaal al wit, van de rest waren ze bruin. Maar goed, daar waar nu de rode garagedeur zit, is de loppis, die inmiddels gesloten is. Het toeristenseizoen is een sterk aflopende zaak nu. Met midsommar volgend jaar doe ik hem wel weer een poosje open. In de carport ernaast willen we ook een (liefst dezelfde) garagedeur. Ze worden wel op Blocket.se (is Zweedse Marktplaats) aangeboden, maar vaak is het dan zo ver weg, 200 of 300 km is niks, ook al zoek je in je eigen "provincie" (Län). Vorige week was hier ene Lars, we vroegen hem of hij soms een soortgelijke garagedeur wist. De advertenties (met foto), die ik hier in Hoting bij de twee supermarkten had opgehangen, hadden na een paar weken nog niets opgeleverd. In de namiddag belde Lars aan en vertelde dat hij iemand wist met 2 garagedeuren. Een vouwdeur en een kiepdeur. De kiepdeur heeft onze interesse. Maar de man woont aan de andere kant van het langgerekte Tåsjö (teenmeer) en wel in Skansnäset, nabij Norråker. Zo'n 55 km van hier. Peanuts voor hier. En... altijd een plezierrit, zo mooi rond dit meer. Telefoonnummer en naam gekregen. In het telefoonboek gekeken en het adres gevonden (internet). Wij op de bonnefooi erheen. We hadden sowieso zin in een plezierrit. Leuk het meer rond (is richting Noorse grens, dus niet het meer hier bij het dorp, het barst hier van de meren). Al snel het huis gevonden in Skansnäset. We wisten van Lars dat hij nauwelijks engels spreekt, dus in ons beste Zweeds gevraagd of hij Ove (typische voornaam, spreek uit als "Oewe") is. En dit wordt met een enigszins verbaasd gezicht bevestigd. Toen vertelden we over de garagedeur en toen viel het kwartje, hij was ingelicht. Het was 16.10 uur. Ove was aan het koken, hij kwam net van zijn werk uit de bossen. Tja, ik heb al eens verteld over het andere dagritme hier. We mochten in de keuken gaan zitten, maar dat wilden we niet. Nee hoor, ga eerst maar rustig eten, we komen over een uurtje wel weer terug, per slot van rekening kom je zo maar binnenvallen. Afgesproken. We zijn even een ijsje gaan eten in Norråker. Na een uurtje was hij al aan het grasmaaien. Stapte af en liep met ons naar de garage. Liet de deuren zien. De vouwdeuren waren verticaal en veel te hoog. De kiepdeur was bijna hetzelfde als de deur die we hebben. We vroegen hoeveel hij kost. Hij zei dat de deur gratis was. Dat konden we niet geloven. Hij verzekerde ons dat hij hier echt niets voor wilde vragen. We zeiden dat we hem de volgende dag (vrijdag) zouden komen halen om 17.00 uur en wilden hem 500 Kr. geven. Dat weigerde hij stellig. Dus vrijdag voor vertrek een chocoladecake voor hem gebakken en er met glazuur een bedankje op gezet. Een aanhanger gehuurd bij Preem (benzinestation in het dorp), onze eigen aanhanger is te kort. Voor 4 uur = 160 Kr., wat goedkoop (ca. 16,50 euro). Bij Ove aangekomen de deur met z'n 3-en op de aanhanger gelegd. De deur is 2.10 m x 2.50 m. en pittig zwaar (geïsoleerd). We hadden gelukkig vier hele goeie sjorbanden bij ons, plus nog wat kleinere, maar die waren niet nodig. Ove nam gelijk het initiatief en we konden eigenlijk niets doen, zo enthousiast was hij de deur aan het sjorren. Hij zat als een huis. Ik had er best tegenop gezien, maar zo vond ik het niet eng de terugreis. We wilden Ove nogmaals bedanken voor alles en instappen. Maar daar kwam niks van in. We moesten op de koffie komen nu. Dus wij mee naar binnen. Daar werd prutjeskoffie gemaakt. Dat wordt hier nog heel veel gedaan, onze buren doen dat ook. Dus gewoon koffie in het keteltje, water erbij en op de electrische plaat tot het kookt. Dan door een zeefje. Best lekker ook nog. Ove woont op de boerderij waar hij is opgegroeid, dus de boerderij van zijn ouders. Zelf boert hij niet, dat is niet meer lonend hier. De bedrijven zouden veel te kleinschalig zijn. Het hele perceel en het hele huis en gastenhuis waren werkelijk om door een ringetje te halen. Hij kon eigenlijk zo in ons programma Boer zoekt vrouw, al is hij natuurlijk geen boer. Maar in Boer zoekt vrouw zie je ook vaak boeren in oudbollige boerderijen, nog zoals het van hun ouders was. Dat is bij Ove ook zo. De gordijntjes bijv. heeft zijn moeder vast 40 jaar geleden al opgehangen. Er kwam allerlei zoetigheid bij en hij zei ook dat de cake aan hem besteed was. Hij vertelde dat hij nog een zuster in Brunflo heeft en een in Sundsvall. Zijn moeder zit in het bejaardentehuis hier in Hoting, die heeft Parkinson. Hij gaat er zondags heen, eens in de 14 dagen. Als hij weer eens in Hoting is komt hij een keer een bakkie terug halen. Hij liet ook een grote foto zien van zijn vader met een mooi paard, beiden zijn er niet meer. Wij konden er allemaal niet over uit, over deze enorm aardige man. Oh ja, zijn leeftijd............we denken een jaar of vijftig. Hij kan ernstig kijken, maar als er dan iets leuks aan de orde komt heeft hij een enorm leuke gulle glimlach, dat vonden we allebei. Dan straalt zijn karakter ervan af. Toen we dan uiteindelijk vertrokken zei hij wel drie keer dat we na een paar km. de sjorbanden moesten checken en dat we voorzichtig moesten rijden. Peter rijdt altijd rustig en 10 km verderop bleken de sjorbanden nog als een huis vast te zitten.

Peter hoeft dus niet meer op Blocket te zoeken naar een garagedeur. Steffen komt hem in september in de carport maken, er moet ook een buitenmuur aan de voorkant komen natuurlijk waar de deur in gaat komen. Dus Peter ging maar weer eens verder snuffelen op Blocket, weer eens naar nog een wens van hem, een atv (quad) om hem om het huis alles wat gemakkelijker te maken. Zoals bijv. met het hout. Hij kwam een Polaris tegen met een bakje, dat wilde hij ook het liefst. Laat er nou een hier in Hoting te koop staan. En de achternaam was ook bekend, dezelfde achternaam als onze buurman Clas. Achteraf blijkt het een broer van Clas te zijn. Ook hier op de bonnefooi naartoe. Een uurtje later hadden we hem gekocht. Hij heeft 6 wielen. Je kunt hem 2-wheel drive rijden of 6-wheel drive. Hij gaat op diesel. Er moest nog een nieuw knopje op dat ze besteld hadden. Als dat erop zit komen ze hem brengen. Waarschijnlijk komende week. Peter zit al dingen te bedenken die hij verderop in het bos gaat doen. Leuk. Hieronder de foto van de Polaris zoals hij aangeboden werd. Ik moet zeggen dat ze een leuke locatie hebben uitgezocht voor de foto.

Nu weer genoeg gekletst. Goed weekend verder..............