Een vloek hoorde ik en ik keek geschrokken achterom. Buiten waren we. Daar lag Peter, zijn prothese dwars doormidden. Het was een raar gezicht, want het "onderbeen" lag in een zeer vreemde stand, schuin omhoog namelijk. Weer hetzelfde als twee jaar geleden. De bevestiging van de kunstknie aan het "bovenbeen" is afgebroken. Het is een heel dikke stalen pijp (kort stukje), staal uit de vliegtuigindustrie. Afgebroken als koek. Gelukkig is het met hemzelf goed afgelopen. Twee jaar geleden ook, toen liep hij een kort trapje op bij een sluiswachtershuisje, de prothese brak en hij viel zo achterover op de openbare weg waar gelukkig geen auto aankwam. Gelijk naar Nederland gebeld vanmiddag. Ze zouden alle mogelijkheden nagaan en terugbellen. De prothesemaker belde na een uurtje terug. We kunnen naar Östersund, maar dat zal lastig worden ivm het voorradig zijn van onderdelen. Ze hebben het been liever naar Nederland. "Gewoon op de post doen", zei hij. Maar Irma en Ronald gaan het been meenemen en zorgen ervoor dat het bij Heliomare komt. We moesten foto's naar de prothesemaker, ik noem hem van nu af aan bij zijn naam Cor, mailen. Hij mailde terug dat hij dan weet wat voor onderdelen hij moet bestellen. Er kom een nieuwe knie in, zoals altijd een knie naar je gewicht. Zodra Cor de prothese dan binnen heeft, kan hij er direct aan beginnen beloofde hij en dan stuurt hij het per post naar Zweden terug. Gelukkig heeft Peter altijd een reserveprothese bij zich. Die loopt wel minder lekker, maar beter dan niets. Morgen dus de prothese naar Irma en Ronald brengen.
Mocht iemand deze blog lezen die over een week of twee weken omhoog komt naar Zweden en hier niet al te ver vandaan moet zijn...............als je de prothese mee zou kunnen nemen zou dat geweldig zijn. Je kunt ons mailen door op de foto "Mail me maar" te klikken, hier rechts.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten