Sagostig

Gisteren zagen we hem allebei zitten deze vioolspeler. We reden over een brug en zagen hem rechts van ons op de rots in de rivier. "Zal ik even stoppen?" vroeg Peter. Ja, ik wilde wel graag een foto maken. Dichterbij gekomen zag ik aan de andere kant van de rivier dat er e.e.a. geschreven stond en er stonden nog een paar poppen. Er stond een bordje over "Sagostig" en dat het pad een kleine 100 meter was. Ik er naartoe natuurlijk. Er hingen om de zoveel meter een soort schilderijen aan de bomen. Geschilderd aan de achterkant van het glas. Onder allemaal hing een bordje met veel tekst, in het Zweeds natuurlijk. Ik gunde me geen tijd om die allemaal te lezen of te fotograferen, Peter stond met draaiende motor te wachten en dacht dat ik alleen de foto vanaf de brug zou maken. Dus ik wilde niet te lang wegblijven. Van alle schilderijtjes gauw een foto gemaakt.

Tja, ik sta zelf ook in het schilderijtje, inderdaad ik heb een lila/roze shirt aan. Je ziet ook de weerschijn van de bomen om me heen in de schilderijtjes.







Het gaat dus over Sagostig en het is een Zweedse sage. Ik meende nu op internet wel wat daarover te kunnen vinden, maar tot op heden nog niet.

Zo hangen de schilderijen aan de bomen, met een mini afdakje.
We waren gisteren in de vroege avond alweer thuis. De hele route al gedaan. De afstanden vielen ons enorm mee. Eén waterval hebben we gemist. We wilden nog naar een Keramiek / Café na het bezoek aan de waterval/kloof op de eerste dag. Helaas we waren net te laat, op 16.00 uur al gesloten! Je kon daar keramiek zien en evt. kopen en een kop koffie of i.d. nemen, jammer. De keramiek die we de volgende dag zouden kunnen bezoeken was 's morgens nog niet open. Nee, ze zijn hier niet erg commercieel ingesteld. Gisteravond wat gaan eten in het hotel hier in het dorp. Aardige eigenaresse. Ze heeft ons het hele hotel laten zien na afloop (hotel met SPA(sauna, hot whirpool en massage). Ze wil het verkopen. Ze hoopt op geïnteresseerden uit Nederland. Laatst zei een Noorse man in de loppis hier dat er in Noorwegen ook veel Nederlanders zijn komen wonen, ook in zijn omgeving. Ik vroeg of ze dat niet vervelend vinden. "Nee hoor, helemaal niet" zei hij, "Ze brengen juist weer leven in de brouwerij! Campings of hotels gaan door hun weer leven!" Nou dat vond ik heel leuk om te horen. Een Zweedse mevrouw vertelde ook over de Nederlanders en dat ze altijd bereid zijn (hard) te werken. We staan hier dus goed bekend, ha, ha.
Morgen de laatste dag met hout (nog een beetje kloven en stapelen) dan zijn we daar definitief klaar mee dit seizoen. Vrijdag naar Irma en Ronald in Hammarstrand (175 km). Het weekend schilderwerk afmaken buiten. Het blijft nog een week goed weer in ieder geval, dus nog waarnemen.
Vanavond snijbiet uit eigen tuin gegeten. Staat nog wel voor 3x. Of het daarna weer zal groeien hier, we zullen zien. Ik heb er een lekkere ovenschotel mee gemaakt, met ook nieuwe aardappeltjes, zalm (gerookte) en room erin. Recept van Smulweb. Erg lekker.