Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





woensdag 20 januari 2010

Plaatjes

Als je op het bospad achter ons huis loopt loop je heel hoog. Beneden zie je dan dit meer. Dit meer ligt dus schuin achter ons huis. Zoals overal in Zweden zijn hier heel veel meren. Hier heel dichtbij zijn er zo al drie en ietsje verder nog veel meer. De drie zijn degene bij het dorp, deze schuin achter ons en het meer tegenover ons. Tja, wel muggen dus 's zomers. Overal in Zweden. Maar dat was ik wel gewend. Bij mijn ouders vroeger aan de ringvaart, in Rijsenhout aan de Westeinder Plassen, en in Oudesluis zaten we ook aan een vaart met een rietkraag waar het 's avonds gonsde. Maar nu dit mooie meer in wintertooi.



Als je het bospad dezelfde weg terugloopt naar huis, kom je hier ons bos binnen. Daarachter ligt ons huis. Inmiddels mag Rush hier los, ze blijft goed bij me en kan niet ver weg ivm de sneeuw. 's Zomers moet ze dus wel aangelijnd. Het is hier trouwens verplicht je hond binnen de bebouwde kom aan te lijnen, het hele jaar door, en je bent het ook verplicht in natuurreservaten. Verder mogen honden 'in het bos' loslopen met uitzondering van de periode waarin het wild jongen krijgt en grootbrengt. In de jachtwet is deze periode vastgesteld op 1 maart tot en met 20 augustus. Gedurende deze periode dienen honden aangelijnd te zijn dan wel onder appèl met de baas mee te lopen. Inbreuk op deze regel geldt als onwettige jacht met alle gevolgen van dien. Alhoewel ik me niet kan voorstellen dat ze Rush als jachthond zien, ha, ha. Maar goed, ik laat haar zomers niet los, moet nog altijd aan het verhaal met Milly denken (blog mei 2008 "Die Milly").


Dit is de Gäststuga van Åke en Wiveka. Is't geen snoepie??!!! Uit de vorige eeuw. Nou ja ik bedoel dus eigenlijk achtienhonderdzoveel, ergens aan het einde van die eeuw. Rechts zie je nog net een stukje van het achterentree van hun huis door de bomen. Het was een soort van wevershuisje en er woonde vroeger dus een man met dat beroep. Het was het enige huis hier in Valån. Valån, zo heet dit streekje buiten het dorp. De ouders van Wiveka hebben het huisje en heeeeeeeeeeel veel grond gekocht van deze man of van zijn erfgenamen, dat weet ik niet meer precies. Zij bouwden hun huis op 1/3 deel en verkochten de andere twee eenderden aan de ouders van Bosse (waar wij dit huis van kochten) en aan Clas. Of die verdeling evenredig was weet ik niet, is ook niet belangrijk. Maar goed... en zo is het gekomen.