Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





zaterdag 19 maart 2016

Geld uitgeven, padden en toen ook al...


 
 
Opvallend en grappig alle vragen na het plaatsen van dit bericht (klik) betreffende de financiële meevaller (waterrekening). Vragen waar ik de meevaller van ca. vijfhonderd euro aan zou gaan uitgeven. Daar had ik zelf helemaal nog niet aan gedacht, echt niet.
Ik heb een bedrag overgemaakt naar een in mijn ogen heel goed doel. Niet dat ik zo'n heilig boontje ben, maar het kwam op m'n pad en ik wilde zo graag helpen. De rest laat ik (laten we) gewoon lekker op de rekening-courant staan bij de bank, want voor je het weet heb je een tegenvaller en die valt dan ook weer mee :-).
 
Dat was terugkomen op één bericht en dan even terugkomen op het vorige bericht waarin ik schreef over de muurtjes van zwerfkeien bij het huis. Ik had het bericht al geplaatst en het was al veel gelezen toen ik me herinnerde waarom ik over de muurtjes begonnen was, want nu stond het eigenlijk zomaar zonder verdere aanleiding of nut.
Nou ja, ik had eigenlijk willen vertellen dat er behalve allerlei mossen en plantjes die ik er de laatste jaren op toegelaten heb (i.p.v. de nette schone stenen tijdens de vorige bewoners) ook veel ander  leven achter en onder de zwerfkeien zit. Zo leven er 's winters natuurlijk muizen. Een stuk van de 'zwerfkeienmuur' wordt onderbroken door de stenen trap naar de voordeur. Als er 's winters sneeuw ligt zie je op de onderste trede allemaal afdrukken van muizenpootjes.
Gaan bij elkaar op visite, ze wonen links en rechts...
Verder merken we niets van hun aanwezigheid, het huis is hermetisch dicht wat dat betreft.
 
 
Op een morgen voor het sneeuwruimen.
 
 
Maar er is nog veel meer leven, actief of in winterslaap zoals bijvoorbeeld de padden.
's Zomers zie je ze bijna nooit omdat het nagenoeg niet donker wordt, hooguit een beetje schemerig. Juist dan komen de padden tevoorschijn van achter de zwerfkeien en dan slaap ik al. Als de dagen in augustus weer gaan korten moet ik absoluut een zaklantaarn meenemen als ik voor het slapen ga de honden nog uitlaat en die op het wegdek schijnen. Vooral bij vochtig weer. Soms zitten er tientallen! Sim moet dan aan de lijn want die wil ze pakken, Rushy niet, die kan gewoon los mee. Bovendien wil ik er niet op trappen, want ze gaan echt niet voor je opzij.
Nu slapen ze hun winterslaap achter en tussen de stenen en wat zou ik dat tot graag eens willen zien. Maar ja, dat kan natuurlijk niet. Op Wikipedia (klik)  staat ontzettend veel info over de gewone pad.
 
 
Zo moet het er ongeveer uitzien, een bevroren pad in winterslaap.
 
O.a. over...
De gewone pad is ondanks het soms algemene voorkomen geen opvallende soort vanwege de grotendeels verborgen levenswijze en de goede camouflage waardoor veel exemplaren over het hoofd worden gezien. De kikker is buiten de voortplantingstijd schemer- en nachtactief en houdt zich overdag vooral schuil in zelf gegraven holletjes of onder objecten als stenen en houtstronken en in struiken. Als de winter zijn intrede doet wordt een dieper gelegen schuilplaats opgezocht en gaat de kikker in winterslaap, waarbij het dier maandenlang in een sluimerende toestand verkeert waarbij niet gegeten wordt en het dier niet beweegt, de stofwisseling staat vrijwel stil. Soms overwintert de gewone pad op de bodem van een poel in de modder, maar meestal vindt de overwintering plaats op het land.
 
Dus als het kouder wordt, gaan onze padden hier in winterslaap. Ze verstoppen zich onder, achter en tussen de zwerfstenen, tussen wat dorre berkenbladeren misschien en gaan rusten. Ze gaan steeds langzamer ademhalen. Totdat hun hart ermee stopt en ze bevriezen. Ze lijken dood, maar ze zijn niet dood. Als het warmer wordt, zo rond mei, juni, ontwaken ze weer!
 
En dan het derde onderwerp.
Ik kreeg, zij het enigszins verlaat, de laatste 'Pijpendraaier' van het CVG, het Cornelis Vreeswijk Genootschap, waar ik al jaren lid van ben. Zoals jullie weten ben ik groot fan van Cornelis. In de Pijpendraaier werd gesproken over een liedje van Cornelis.
Al in 1967 trok hij zich het lot van vluchtelingen aan en schreef  Balladen om flykten.
Hoe actueel ook nu! Altijd zullen er mensen op de vlucht zijn.
Ik vond het een mooi idee het hier met jullie te delen. Het liedje is in het Zweeds, maar er komt een vertaling over het beeld:


 
 
Ik wens jullie een goed weekend verder!
 
Gon