Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





dinsdag 27 januari 2015

De spark, de sneeuwstep!


Zomaar mensen met een spark.

Ik schrijf alweer bijna zeven jaar op deze blog en lang niet iedereen leest hier al zo lang. Ooit schreef ik al eens over de spark, maar zoveel nieuwe lezers hebben dit helemaal nog niet gelezen en velen kennen de spark niet. 
Omdat ik hem 's winters nogal eens gebruik en ik zag dat steppen momenteel aardig populair aan het worden in in Nederland, dacht ik de spark nog maar eens een keer voor te stellen aan degenen die hem niet kennen. De Zweedse (of Scandinavische) step voor in de sneeuw.


Voorbeeld van een aankondiging voor een wedstrijd.

Een spark lijkt wel een beetje op een slee en ook op een rollator zonder wielen maar met glijders voor de sneeuw. Is een rollator voor bejaarden of mensen die slecht ter been zijn of onzeker, de spark is daar ook geschikt voor, maar de spark is vooral ook voor iedereen van jong tot oud. Ze zijn er zelfs voor kinderen. Veel kinderen gaan er ook mee naar school.
Er zijn ook wedstrijden in het sparken, alhoewel dit geen bestaand Nederlands werkwoord is :-) De spark die wij vijf jaar geleden gekocht hebben is in hoogte verstelbaar en dat is erg handig omdat wij vrij lang zijn. Je kunt heerlijk tussen de glijders lopen en voor je kun je van alles meenemen, van personen tot boodschappen of bedenk het maar. Dus als ik voor een paar boodschappen lopend naar het dorp wil, gewoon omdat dat me lekker lijkt, loop ik terug niet met armen die bij thuiskomst bijna uit de kom hangen. Nee, die boodschappen gaan in een kratje voorop de spark.

En dan de heenweg. Die gaat fantastisch. Het dorp ligt n.l. enigszins bergafwaarts.
In dat geval ga je met beide voeten (ieder) op een glijder staan. Je hebt dan eigenlijk mini ski's. Het dorp is een half uur lopen, met de spark ben ik er binnen 10 minuten. Dat moet ik op de terugweg natuurlijk wel bezuren. Maar soms glijdt het zo enorm goed, dat je zelfs heuvelopwaarts nog wel stukken kunt steppen. Sneeuw glijdt beter bij temperaturen net onder nul, dan bij bijv. -10 of -20 graden. Maar ook bij veel lagere temperaturen roetsjt het heerlijk de heuvel af. Remmen doe je door de ijzers waar je op staat naar buiten te duwen. Toen ik het nog een beetje moest leren vijf jaar geleden, ben ik een keer zo hard gegaan, dat ik niet op tijd zou kunnen stoppen voor een kruisende weg. Toen ben ik bewust de sneeuwkant maar in gedoken. Snel weer opgestaan en gekeken of niemand het zag, ha, ha. Dat gebeurt je geen tweede keer!

Rushy, onze hond van 15 jaar, vindt het enorm leuk om mee te hollen of te lopen naast de spark en luistert erg goed naar mijn commando's. Ze mag natuurlijk niet in ene links of rechtsaf willen slaan of stoppen om te snuffelen. Als ik dat aan zie komen (dus wel goed opletten) dan zeg ik "doorgaan, doorgaan!" en dat doet ze dan heel braaf.
Helaas kan ik niet meer zo erg ver met haar i.v.m. de gewrichten van haar voorpoten, daar heeft ze pijnstillers voor. Maar hollen dat ze nog doet als ze los loopt, dus eventjes sparken moet ook nog kunnen, vindt ze zo leuk! Met Sim zou ik het eigenlijk ook moeten proberen, maar ik heb er een hard hoofd in of dat gaat lukken.
Toch ga ik het komende week eens proberen, gewoon eens proberen hier op het erf. Maar ik ben bang dat ze veel harder kan en wil dan ik kan steppen of glijden en het mag niet gevaarlijk zijn, voor ons beiden niet!

Gon

Soms glijdt het niet lekker, zoals op deze foto, als ze grus hebben gestrooid.
Gelukkig is dat nu nog niet gebeurd.