Snoek?

klikklik!
Dan zie je ook de sneeuw in de verte die opgejaagd werd door de wind.

Mooi weer dit weekend en was het in Nederland veel te warm voor de tijd van het jaar, dat was het hier ook. Zeven graden boven nul was best veel. Er was veel zon, veel wind.
Hier in dit windgat van Tåsjön was het mede daardoor dan al open. Het zal echter nog wel even duren eer dit meer van 37 kilometer lengte ijsvrij is.
Het meer is niet breed en heeft daardoor een oppervlakte van 45 vierkante kilometer waardoor de kustlengte 100 kilometer is. Het is gemiddeld 48 meter diep en ligt 252 meter boven de zeespiegel. 

Zou hij afgelopen zomer hier nog gezwommen hebben die snoek? 

Afgelopen herfst kregen we diverse soorten visfilet van iemand, het was toen al diepgevroren en ik deed het in de vriezer. Op een van de pakken stond met viltstift geschreven: Gädda. Inmiddels wist ik dat dat snoek is. Ik kan je zeggen dat het pakje totaal niet lonkte wanneer ik de vriezer open deed.

Zoals jullie laatst konden lezen bij het verhaal over de ijsboom, ben ik opgegroeid in Aalsmeer, nabij de Westeinderplassen, we woonden op een eiland aan de Ringvaart.
Als kind zwommen mijn broer en ik gewoon in de Ringvaart. Vervuiling door de tankers naar Schiphol was er nog niet, mijn ouders dachten dan ook dat het gewoon lekker schoon water was. Niets was minder waar.
Aalsmeer (e.o.) is het gebied van de bloemen en die worden niet zonder slag of stoot zo mooi, daar zijn veel bestrijdingsmiddelen voor nodig. De meeste mensen staan daar misschien niet bij stil als ze hun bosje bloemen op tafel hebben staan. Ze hebben geen idee hoeveel gif, kunstmest en brandstof ervoor nodig was om dat mooie bosje op tafel te krijgen. 

Jaren later is uit onderzoeken gebleken waardoor veel kinderen in Aalsmeer-Oost leukemie kregen. Die kinderen zwommen hele zomers heerlijk in de Oosteinderpoel, ongeveer een kilometer bij ons vandaan. Het kwam door bestrijdingsmiddelen die daar jaar in jaar uit in het oppervlaktewater gekomen waren. 

Mijn vader viste wel eens vanaf de kant. Het waren meestal voorntjes die hij ving en ik vond het altijd zielig als hij ze met het heft van zijn mes allemaal een klap in hun nek gaf. Mijn moeder kookte ze dan voor de katten. Bah, het hele huis stonk er dan naar, een wasemkap bestond toen nog net niet, hooguit een ventilator.

Hierdoor heb ik altijd een aversie gehad tegen zoetwatervis en bovendien kon dit naar mijn mening alleen maar heel gronderig smaken, Aalsmeer is een laagveengebied.
Ik at liever vis uit de zee.
Jaren later kocht ik trouwens een wasemkap voor mijn moeder van mijn eerste salaris. Niet dat ik een trauma had door de luchten van de gekookte voorntjes, maar omdat ik wist dat zij er graag een wilde, ik haar graag eens wilde verwennen en eindelijk de financiële middelen had :-))). Mijn eerste salaris was dan ook gelijk op, maar dat gaf niks.

Vis kan je niet zo heel lang bewaren in de vriezer, dus ja, het pakje moest er toch nodig maar eens uit. Ik besloot er een stoofpotje van te maken (oven), dan zouden de bijzaken de smaak wel verdoezelen. 

Ik moet zeggen dat we echt met smaak hebben gegeten, ik gebruikte dit recept. Van een gronderige smaak was natuurlijk geen sprake.

Natuurlijk is zalmforel, wat we ook nogal eens krijgen, lekkerder, maar ik zal ook snoek zeker weer aannemen.

Gon