Sim

Sim? 

Simkaart? 

Nee, Sim!

Ik had beloofd te vertellen wie hier 23 juli wordt verwacht. Eigenlijk niet alleen wie, maar ook hoe het zo kwam. Eigenlijk was ook dit niet gebeurd als mijn blog er niet was geweest. Laatst schreef ik HIER (klik) ook al over waar een blog al niet toe kan leiden.

Soms komt er iets of iemand in je leven waar je niet speciaal naar op zoek was, maar in ene, onverwacht komt het, hij of zij op je pad alsof het zo moet zijn. Dit is nu het geval met Sim.

Lieve Sim!

Niet alleen een blog, ook Facebook speelde hier een belangrijke rol. Ik doe niet zoveel op Facebook, maar ik zat laatst even naar beneden te scrollen en bekeek wat mijn Facebook vrienden zoal deelden. Een van die vrienden is Marissa en we kennen haar en haar man Luc door m'n blog. Ze zijn ook hun hart aan Zweden verloren en waren hier al een paar keer op vakantie, vorig jaar zelfs een hele tijd in Vilhelmina, zo'n 70 km ten noorden van waar wij wonen. Ze zijn toen ook bij ons geweest met hun hond Odie. 

Marissa deelde laatst op Facebook een link naar HET GOUDEN MANDJE (klik). Ik klikte op de link en keek zo eens naar de honden die ter adoptie werden aangeboden, dat doe ik wel vaker, maar het blijft altijd bij kijken, tenzij we geen hond meer hebben en gericht op zoek zijn naar een oudere hond die we nog een leuk tweede deel van zijn/haar leven willen geven. 

Ik viel als een blok voor Sim en Peter vond haar ook gelijk heel leuk. Ook de karakter- eigenschappen zijn natuurlijk erg belangrijk, maar zelfs die leken ons heel goed bij Rushy te passen, want in de eerste plaats moeten we natuurlijk met haar rekening houden. 

Marissa en Luc zijn thuis in het herplaatsen van honden en hebben er dan ook vaak een logeerhond bij die op een nieuw baasje wacht. Marissa en Luc komen in juli weer op vakantie naar Vilhelmina. 

Tja, zou ik het aan hen durven te vragen? Ik heb het gevraagd en het enige probleem dat er in eerste instantie leek te zijn was de ruimte in de auto. Ze hebben inmiddels zelf al twee grote honden en gaan kamperen, dus waar zouden ze een derde hond nog moeten laten? Ze dachten aan een hondenaanhanger, niet ideaal vonden we alle vier. 

En nu komt het...

Marissa en Luc hebben zelf een aanhanger gekocht, een gewone zodat daar spullen in kunnen. "Komt altijd wel van pas", meende Luc. Sim kan dus ook in een bench in de auto. 

Marissa en Luc zijn vorige week vrijdag bij Sim op bezoek geweest en wat waren ze enthousiast. Dit was de eerste reactie die bij ons binnen kwam: 

"Ik stuur morgen nog een uitgebreid verslag, maar ga maar al een mand kopen :-) Sim is echt een superleuk hondje! Ze is erg nieuwsgierig en met wat snoepjes is ze meteen omgekocht ;-) Ze is aanhankelijk, lief, luistert goed!" 

In het weekend van 5 juli gaan ze Sim ophalen en nemen haar in huis, zodat de honden aan elkaar wennen voor de reis. Marissa gaat nog met Sim naar de dierenarts voor zaken die nog in orde moeten zijn voor de Zweedse grenscontrole. En zo komen ze hier aan op de 23e juli!

Geweldig dat Marissa en Luc dit mogelijk hebben gemaakt. Ik kan ze niet genoeg bedanken.

Nogmaals enorm bedankt Marissa en Luc!!!

Gon

'Pingst' en het zomerse weer

Seringen in de tuin

Andere seringen die Marlies voor me plukte

En dan is het alweer Pinksteren en wederom een mooie week achter ons. Heerlijk buiten zijn, alhoewel we het vandaag wel erg warm vonden. Maar we klaagden niet natuurlijk. Nu is het weer een beetje omgeslagen en zal het eerste Pinksterdag bewolkt zijn met kans op een klein beetje neerslag. 

De viooltjes bloeien overal nog uitbundig, ze bloeien
 hier altijd bijna de hele zomer door

We waren dus aldoor buiten. Alles bloeit en groeit en broedt, alhoewel ik ook al jonge vogels (bijv. groenling) heb gezien. De eekhoorn heeft jonkies en ik strooi een heel klein beetje zonnepitten voor ze, zo leuk om ze te zien. De vos loopt nog steeds elke avond langs rond middernacht als hij op jacht gaat en af en toe ook reeën. Het wordt niet meer donker en de vogels zingen de hele nacht door. Peter zag deze week een laplanduil. Kortom, ik ben de laatste paar jaar heel goed gaan begrijpen waarom de Zweden zo uitbundig midsommar vieren. Zo'n explosie van leven moet je vieren na zo'n lange strenge winter! Nog even en het is zo ver.

De lijsterbes bloeit nu ook

En de wilde geraniums, de schoenlappersplant en de papavertjes in
de kleuren wit, geel en oranje.

We waren ook nog even naar Tineke deze week. Ze heeft naast haar hondje Milly nu ook een welp (Duitse Staande draadhaar) van negen weken. 

Kareltje, is hij niet enig?!
Sorry Tineke, even jouw foto gebruikt, ik vergat er een te maken.

In het volgende bericht zal ik iemand aan jullie voorstellen. Iemand die we verwachten op 23 juli. We kijken er erg naar uit dat ze komt...

Middernacht
(klik op foto voor groter en mooier beeld, ze worden dan echt veel fraaier!)

Ik wens jullie een heel fijn Pinksterweekend!

Gon

15 jaar en wat allemaal nog meer

Onze lieve Rushy is vandaag jarig. Vijftien jaar is ze geworden! Haar mooie bruine masker is afgelopen winter bijna helemaal grijs geworden. Haar gehoor is ook behoorlijk achteruit gegaan, de voorpoten willen niet meer zo en het overgewicht wil er ook maar niet af. 

We klagen niet, want wat heeft ze al een mooie leeftijd bereikt! Ze is nog vrolijk en goed bij de tijd. We genieten van haar zo lang het nog kan en zij nog plezier heeft in het leven! 

Ik heb wel zo'n vijfentwintig foto's moeten nemen voor deze ene schuchtere blik in de camera. Ze vertikt het altijd om in de camera te kijken, ook zonder bloemenkrans :-). 

En wat hebben we een heerlijke, nuttige, zonnige en bovenal ook gezellige week gehad. Veel gedaan, zoals bijvoorbeeld mest halen bij Marlies en Arnoud, zoals je op de foto hieronder kunt zien.

Op het aardappellandje lag al koeienmest bij Lars Gunnar vandaan en dat is inmiddels al geploegd door buurman Clas. Maar bij M en A lag oudere koeienmest die al mooi fijn is. 

Of we ook wilden. Ja, dat willen we en we haalden ons oude aanhangertje uit het stof om wederom als mestkar te dienen. Deze mest gaan we voor de winter over de tuin verdelen.

We hadden ook twee dagen gezellige gasten in de stuga. We kenden ze nog niet, ze wonen ook in Zweden en ze wilden deze omgeving eens verkennen. Het is ze erg goed bevallen en het werd ook nog heel gezellig. We zijn ook nog naar M en A geweest met hen en dat was dus even een gezellig Hollands onderonsje.

Jullie dus ook bedankt N en R!

Tineke aan het frezen

Vrijdag kwam Tineke, ze heeft vakantie en is even thuis vanuit het hoge noorden (Junosuando) waar ze bij de mijnen werkt als vrachtwagenchauffeur. Ze rijdt malm. Haar hondje Milly was er natuurlijk ook bij.  Ze is nu zuidwaarts en komt zondagavond hier weer langs en blijft dan slapen om maandag weer naar huis te gaan.

Milly, ook zo lief!

Tineke en ik hebben vrijdag samen het aardappellandje gefreesd, om beurten dus. Dinsdag gaan de aardappels de grond in en dan kunnen ze gaan groeien. Dat gaat zeer snel in de zomer op deze hoogte omdat het dan nagenoeg 24 uur licht is. Eind augustus zullen we ze dan kunnen rooien.

Ja, dit was een heerlijke en gezellige week!

Ik wens jullie een mooie zondag en fijne week toe!

Gon

Prinsesstårta en warmte

Het was een heerlijke week. Lekker veel gedaan en prachtig weer, met op donderdag en vrijdag zelfs +28 graden op de thermometer in de schaduw. Twee weken geleden schreef ik HIER (klik) nog over sneeuw, slechts net boven nul en dat ik zou willen dat de vogelkers zou bloeien. Niet te geloven, maar nu bloeit hij! Ik heb ook e.e.a. gezaaid. 

De koeienmest van Lars-Gunnar is inmiddels door Peter over het aardappellandje verspreid en Clas heeft het al geploegd. In de loop van de week hoop ik het te frezen.

Er bloeit in ene van alles. Eindelijk ook deze bosanemoontjes (vitsippor):

Afgelopen week kreeg ik van Georgette wat plantenpollen die ze uit haar tuin gestoken had. Vorig jaar zei ik dat ik ze zo mooi vind en ik was al van plan ze maar uit zaad te gaan kweken, althans proberen, maar nu staan hier al flinke pollen in de tuin dus. 

Volgens Georgette woekeren ze nogal en dat geloof ik graag na het zien van de wortelstokken, maar ze zijn zo mooi dat dat me helemaal niet kan schelen. Het gaat om deze schoonheid, de bergcentaurie (centaurea montana):

Dan nog een mooie foto van deze 'prinsesstårta', DE Zweedse slagroomtaart die bekleed is met groene marsepein. Gekocht bij de bakker? Nee! Marlies heeft hem zelf gemaakt. Voor mij? Nee, was het maar waar, de 47 ben ik al even gepasseerd. Ze maakte hem voor Arnoud die zaterdag jarig was. We hebben hem die ochtend met z'n vieren opgegeten. Oh, oh, oh. Maar hij was ook zo lekker!

Als ik nu uit het raam kijk doet niets meer denken aan het fantastische warme weer van de afgelopen week. Het regent pijpenstelen en alles groeit nu enorm hard. Morgen wordt het weer droog in de loop van de dag. Misschien een lekkere dag om eens iets te doen met mijn haakwerk (klik) van afgelopen winter. Als ik er nog twee of drie uurtjes aan werk is het af en kan ik het laten zien. Wie weet, maar misschien komt er wel weer iets anders op het pad. 

Foto van WeerOnline

Iedereen een mooie week gewenst!

Gon

Waar een blog wel niet toe kan leiden!

Toen ik op 19 juni 2008 het eerste bericht plaatste op mijn kersverse blog Een kijkje in Zweden, kon ik niet vermoeden wat deze blog me, ik moet zelfs zeggen ons, allemaal brengen zou. Inmiddels ben ik 770 berichten verder en veel contacten rijker. Er zijn zelfs zeer waardevolle en speciale vriendschappen door ontstaan. De personen die het hier betreft weten wel dat zij daar ook bij horen. 

Zo kwam het ook dat we Marlies en Arnoud leerden kennen en we (zij en wij) vonden het wel eens tijd om het daar maar eens over te hebben hier. 

In februari 2012 begon ik met Zweedse Blogpraat en in datzelfde jaar reageerden Marlies en Arnoud daarop en ik plaatste hun inzending met veel plezier, het was de eerste kennismaking. 

Wanneer je Blogpraat en/of de inzending niet kent kun je die HIER (klik) nog lezen. 

De foto van Marlies en Arnoud die op Blogpraat staat,
een aantal jaren geleden genomen op de poolcirkel.

Er volgde een frequente e-mailcorrespondentie. Later kwamen ze eens langs hier in Zweden tijdens een vakantie en we ontmoetten elkaar ook een keer toen we toevallig alle vier voor familiebezoek in Nederland waren. Later nog eens. 

Inmiddels kan ik vertellen dat Marlies en Arnoud sinds een paar weken ook in Zweden wonen, ook in Jämtland, ja, zelfs ook in Hoting! Het laatste was niet perse de bedoeling, maar ze vonden hun droomplek nu eenmaal hier in Hoting. Vorige week hebben we dat een beetje gevierd.

Op het ogenblik ben ik hier wat minder vaak dan doorgaans mijn gewoonte is, dit komt door tijdgebrek. Na een lange winter is het hier in het voorjaar nu eenmaal erg druk, veel te doen en ook het bezoek aan NL zat er nog tussen. Ik heb (te) weinig gereageerd op jullie reacties op mijn blog de laatste weken en ook weinig gelezen en/of gereageerd op de blogs die ik zelf volg. Dat komt allemaal wel weer. 

Afgelopen woensdag kwamen Marlies en Arnoud Peter helpen met berkenstammen zagen. Peter heeft er een mooie zaagmachine voor, maar de stapel is (was) erg hoog en veel stammen zijn zo dik dat ze eerst met een motorzaag in twee of drie stukken gezaagd moeten worden voor ze ook maar enigszins hanteerbaar zijn. Peter kan met zijn beenprothese nu eenmaal niet op die berg stammen en daarom vonden M&A het leuk om daarmee even te helpen. 

Hieronder een klein verslag in foto's.

Arnoud op de berg stammen

Krachtpatser Marlies

Soms valt het niet mee om hem naar Peter zijn kapzaagmachine te brengen

Peter die er met de kapzaag weer stukken van 45 cm van zaagt

Komende woensdag komen ze nog een keer helpen en dan kan Peter het verder wel alleen af denken we. Ja, natuurlijk kun je ook gekloofd hout kopen, maar zo lekker buiten werken is ook helemaal niet verkeerd!

Komende week wordt het erg goed weer, ook vandaag was het lekker zonnig. De eerste prachtige zomeravondluchten heb ik alweer gespot hier aan Jämmervattnet. In 2012 maakte ik hier gedurende de zomer veel mooie foto's van die je HIER (klik) nog kunt zien. Marlies en Arnoud zullen dat deze zomer ook zeker kunnen, maar dan aan Hotingsjön! 

Geniet ervan Marlies en Arnoud, leuk dat jullie hier zijn!

Gon

Sneeuw en kitsch

't Was wel even vreemd toen ik vanmorgen opstond en uit het raam keek aan de achterkant:

Sneeuw op 8 mei en maar één graad boven nul. Bah! Nu heb ik er echt geen zin meer in! Vanmiddag was het wel weer tien graden, maar toch. We hebben net een bliksem- bezoekje aan NL gehad en daar loopt de natuur een maand vooruit in verhouding tot gemiddeld. Dat hoorde ik op het nieuws. Hier is de natuur niet vooruit, wat het verschil groter maakt dan normaal. Oh, het is hier al lekker weer geweest hoor, wel een graad of vijftien, maar nu is het weer even koud. De vogelkers op de foto ontvouwt net zijn blad en mag van mij nu heel snel groen zijn en bloeien. Net als vorig jaar en al zijn jaren ervoor...

De explosie van al het blad zal nu wel snel komen. Weldra zal ik het aardappellandje wel kunnen frezen en voor ik dat ga doen haalt Peter koeienmest bij Lars Gunnar. Ja, dat is inderdaad onze loodgieter, maar hij heeft ook koeien en schapen :-)

Keep

Gisteren kwam er weer een invasie van vogels uit het zuiden, uit Afrika wellicht? Gelijk maar weer vogelvoer in het vogelhuis gedaan en ook op de grond. Er is nog niets te vinden voor zaadeters. Ik wist niet wat ik zag, zo ongelooflijk veel vogels. 

Drie verschillende vogels waren vertegenwoordigd en ze waren duidelijk als groep gekomen. Het best vertegenwoordigd was de keep, dan de gewone vink en dan het sijsje. De keep zag ik hier een paar jaar geleden voor het eerst, wat niet zo vreemd is. 

Ik las destijds dat er in Nederland maar enkele tientallen paren voorkomen. De groep was duidelijk uitgehongerd en ze zullen wel weer een paar dagen blijven om op krachten te komen om daarna weer uit te waaieren.

En wat vinden jullie van deze fleurige kruik? Kitsch! Gekocht in een loppis en volgens mij komt dit uit Oostenrijk en zal ooit meegenomen zijn als souvenir. Hij is versiert met vilt en leer. 

Ik volg al een hele tijd de enorm leuke en inspirerende blog Handwerkjuffie van Stéphanie en zij werkt o.a. ook veel met vilt, vaak geïnspireerd door Oostenrijk waar ze ook vaak komt. Ik moest gelijk aan haar denken toen ik deze kruik zag en twijfelde geen moment om hem te kopen. 

Gon

Chasing the Borealis...

Verkleinde weergave

Dit zal velen van jullie zeker interesseren. Chasing the Borealis!

Chasing the Borealis? Ja, als ik jullie even opfris weten jullie het beslist weer. 

Het gaat over Jan en Linda die in februari met hun oldtimer, een Austin A35 van het bouwjaar 1958, bij ons waren. Ze maakten een rondreis door Scandinavië en kwamen bij ons op de koffie. Jullie weten het weer, het was n.l. een zeer populaire en veel gelezen blogpost. Het was natuurlijk ook maar niet niks, die onderneming van Jan en Linda.

Er is nog steeds contact met Jan en Linda en Jan stuurde me onlangs een PDF document van het Engelse Austin clubblad "Sidelights" en wel van het aprilnummer van dit jaar. Hierboven zie je een verkleinde weergave van twee van het drie pagina's tellende verslag van Jan en Linda in het clubblad, een geweldig verhaal met prachtige foto's. Linksboven zelfs de foto die ik bij ons op de oprit maakte.

Ik kan het verslag hier niet leesbaar plaatsen. Wil je het boeiende verslag lezen dan kun je me een mailtje sturen (gonnetje2@gmail.com), zodat ik het je kan sturen. Je mag het ook kenbaar maken in een reactie hieronder met vermelding van je e-mailadres. 

Het is echt de moeite waard!

Jan schreef me ook nog het volgende: 

De Engelse "Austin A30 Austin A35 Owners Club" heeft ca. 1200 leden, waarvan een groot deel in Groot-Brittannië woont, maar ook een niet te onderschatten aantal in vele landen van Europa en zelfs daarbuiten, de Verenigde Staten, Japan, Zuid-Afrika, noem het maar op. Ook in Zweden zijn er die met zo'n autootje rijden en lid zijn van de Engelse club.

Eind mei is er in Engeland (in Exmouth dit jaar) een groot evenement van die club.  Wij gaan meestal naar die jaarlijkse bijeenkomst, die overigens elk jaar in een ander deel van het Verenigd Koninkrijk plaatsvindt, we ontmoeten er vele bekenden en, ook niet onbelangrijk, kunnen daar betrekkelijk makkelijk aan de onderdelen komen om onze Austin's (het zijn er drie inmiddels) veilig op de weg te houden. We hebben de ferry al geboekt.

Heb je het verhaal dat ik in februari plaatste gemist of wil je het nog eens lezen, dan vind je het door HIER te klikken.

Alvast veel leesplezier!

Gon