Bovenstaande foto maakte ik lang geleden in 2008 bij Vitterhuset. Dat bericht kun je HIER (klik) nog lezen als je dat zou willen.
Wat een massa stenen. Het vormt een afdak waar spoken zouden huizen :-).
Tja, heel Zweden is een massa zwerfstenen. Veel huizen, ook het onze, staan gewoon op een grote hoop zwerfstenen waar je weinig tot niets van ziet omdat het bedekt is met een laag humus. Dit maakt ook dat de aarde hier altijd een klein beetje in beweging is. Soms kan er zomaar een flinke kuil in je grasveld ontstaan of op je oprit. Gewoon keien die een beetje langs elkaar glijden.
Wanneer de Zweden in Nederland een tuincentrum zouden bezoeken, zouden ze niet weten wat ze zouden zien en waarschijnlijk niet meer bijkomen van het lachen.
Wie gaat er nu kapitalen (want wat zijn keien per kilo duur in NL!) betalen voor wat keien in de tuin die ze hier juist liever kwijt dan rijk zijn. Wanneer ik met de frees door het aardappellandje ging, nou dan bleef ik keien rapen en je komt er nooit vanaf. Hier in Zweden vind je nogal natuurlijke tuinen.
Maar dan in NL. De laatste jaren loop ik vaak met afschuw door het dorp (als we even in NL zijn) wanneer ik met de honden loop of lekker een boodschap wil doen zonder auto.
Het lijkt soms net of ik op een begraafplaats loop i.p.v. door een 'gezellige' straat.
Ik heb nog met de gedachte gelopen er eens foto's van te maken, maar ja, dat doe je toch niet, uitgebreid gaan staan te fotograferen voor een huis.
Dus heb ik wat voorbeelden van internet gehaald.
Nou ja, de grafzerken liggen er mooi bij, staan in elk geval nog een paar plantjes in.
Werkelijk een zeer uitnodigend entree, zou het binnen ook zo somber zijn?
Ook mooi voor je huis, twee grafzerken met viooltjes.
Men heeft geen tijd meer over voor de tuin. Werken, sociale contacten, de clubjes, er blijft geen tijd over om een beetje te tuinieren. Alles bestraten dan maar. Dit gebeurt op grote schaal in Nederland en dan verbazen we ons erover dat het water niet weg kan bij hevige regenval!
Hier wil toch geen hond een drolletje draaien? Nou die van ons in elk geval niet.
Wow, niet op het gras! Wilde hier net lekker gaan dollen met de honden, had speciaal een bal meegenomen! Misschien een drolletje draaien dan? Ik heb immers toch altijd poepzakjes bij me.
Nee, ik vind het allemaal niks, lelijk en niet bevorderlijk voor de waterhuishouding. Geen vlinders in zo'n tuin, geen insecten, geen egeltjes of wat dan ook, geen ietsie pietsie natuur. Misschien boeit dat mensen met zulke tuinen ook wel niet.
Leve de bloementuin!
En zeg nou zelf, een paar vaste planten met wat bodembedekkers, dat is toch niet zoveel werk in een Nederlandse postzegeltuin?
Wat vinden jullie van de grafzerktuinen? Denk je misschien: 'Jij hebt makkelijk praten?'
Of vind je het ook zo lelijk? Ik ben erg benieuwd.
Dan nog iets van 'huishoudelijke' aard...
Het gaat over de blog van Peter. Normaal gesproken plaats ik hier altijd een link naar een nieuw bericht van Peter. We zijn daar echter mee gestopt omdat onze blogs nu eenmaal niet altijd synchroon lopen. Vooral de laatste tijd schrijft Peter vaker dan ik in tegenstelling tot voorheen.
Ik had dit eerder moeten melden want velen kunnen hierdoor al meerdere (vier of vijf) berichten gemist hebben.
In elk geval heeft hij gisteren weer een bericht geplaatst. Het eerste deel (van drie) over een zeereis waarbij hij de deklast verloor in een storm.
Je komt er door HIER te klikken.
Heb je de laatste vier berichten gemist over de veranderingen in de scheepvaart, dan kun je dat nog lezen door HIER te klikken en na het lezen van dit bericht steeds onderaan op 'nieuwer bericht' te klikken.
Vanaf nu plaats ik dus geen link meer naar Peter zijn blog.
Eenieder die het leuk of interessant vindt om hem te volgen kan op zijn blog in de rechterkolom zijn of haar e-mailadres invullen. Je ontvangt dan een automatisch gegenereerde e-mail wanneer Peter een nieuw bericht heeft geplaatst. Je kunt dit ook zo weer opzeggen als je dat niet meer wilt. Of je houdt zijn blog zelf in de gaten.
Voor nu wens ik jullie een fijne week!
Gon
