Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





dinsdag 14 juli 2015

Rosa rugosa, riolering en waterleiding dag 1






Eerst maar met het mooie beginnen, want hier geniet ik van, van deze prachtige rozen. Rosa rugosa in de volksmond wel rimpelrozen genoemd met in de herfst hun rozenbottels. Ze ruiken ook nog eens heerlijk.




Vanmorgen werd ik wakker van een of andere bonk. Ach, het was toch eigenlijk de hoogste tijd om eruit te gaan. We slapen aan de achterkant van het huis en toen ik aan de voorkant kwam in de keuken hoorde ik een of ander apparaat dat later een graafmachine bleek te zijn. Het was verderop bij de buren voor het huis. Na een kop koffie en daarna het ontbijt gingen we maar eens even kijken, want jullie weten het inmiddels wel... ze zeggen hier niks. Ik moest ondertussen wel enorm lachen omdat ze aan het begin van het weggetje naar ons huis borden voor werk in uitvoering hadden gezet en om de graafmachine van die pionnen. Er komt hier geen auto langs, alleen wijzelf zouden er langs moeten kunnen. Maar ja, voorschrift is voorschrift. Ik kon er niets aan doen, het werkte enorm op mijn lachspieren.



Inmiddels dichterbij gekomen.
De man die de graafmachine had bediend was er net uit en zijn collega stond in een heel diep gat. We vroegen wat ze nu precies gingen doen.
'Wel, u woont toch daar?'
'Ja, daar wonen wij.' 
'Dan was u het toch die eens een bevroren waterleiding had?' 
Wij bevestigden het en hij vervolgde: 'Men vermoedt dat de oude rioolput, die heel dicht bij de put van de waterleiding is, bij de afsluiters en waar ze meer omhoog komen uw huis in, heel veel kou afgeeft. De holle ruimte van de put wordt natuurlijk enorm koud. Daarom verwijderen we de rioolput bij u en bij de buren. U krijgt ook een nieuwe geïsoleerde put voor de waterafsluiters en dan hopen we dat de waterleiding niet meer bevriest.'

We zeiden dat we dat hartstikke fijn vinden. 
Ik vroeg of hij de keien die de vorige eigenaar zo mooi om de waterput had gelegd voor ons apart wilde houden. Hij keek me aan of hij water zag branden. Keien zijn hier vaak alleen maar tot last en goed om er grus (grind) van te maken. Ze moesten eens weten wat een kilo keitjes in een Nederlands tuincentrum kost! Ze zouden hun oren niet geloven. Zweden is een en al kei.


Nogal keus uit 'happers' :-)

Ik vroeg of ik een foto mocht maken en hij zei: 'Ja hoor, Markus poseert graag voor jullie!' en Markus ging er helemaal voor staan met een glimlach van oor tot oor. Nou ja... bijna.



De kuil om de put te verwijderen en de buizen aan te sluiten is enorm. De waterleiding, op de foto hierboven bij Markus zijn rechtervoet, ligt hier op minimaal twee meter diepte i.v.m. de strenge vorst 's winters. De riolering dus ook. In Nederland is dit meen ik op 40 - 50 cm.




Onze waterput en rioolput langs het weggetje.


Ons huis ligt beduidend hoger dan de weg, een soort terp eigenlijk. Het komt omdat het gebouwd is tegen een berg en zo is het erf enigszins trapsgewijs. 
Zoals op de eerste foto van de graafwerkzaamheden al te zien is, zijn de kanten hier nog niet gemaaid. De put die je ziet is dus onze waterput, het betonnen deel gaat dus morgen weg. Iets naar onderen op de foto zie je, als je heel goed kijkt, een stukje van een bruin putdeksel, de rioleringsput. Deze wordt morgen dus verwijderd. Ik hoop dat de tuin en vooral de wortels van de oude berken er geen schade van zullen hebben. 

Het is voor een goede zaak, dus niet zeuren. Twee keer hebben we in het vroege voorjaar geen water gehad en dat was niet leuk. Kosten gemeente (= waterleverancier) en netjes opgelost, maar toch vervelend. De tweede keer schreef ik na een paar dagen zonder water gezeten hebben DIT (klik).

Toen ik toch nog het toestel in handen had en het veldje klaver achter het gastenhuisje zag, besloot ik dit ook nog even te laten zien. Dit is aan de voet van Pinus. Elk jaar laten we daar zo lang het bloeit de klaver staan, kleine witte en grote rode klaver. Het wemelt er dan van de bijen en de hommels. Echt zo leuk! Speciaal voor hen laten we het staan.

Ik vind het al jaren jammer dat ik in 2008, toen ik met deze blog begon, mijn indeling niet anders heb gemaakt. Met deze indeling kan ik namelijk geen grotere foto's plaatsen dan ik nu doe. Verander ik de breedte dan klopt het afbreken e.d. van de tekst helemaal niet meer, dus zeven jaar tekst in verminkte vorm. Dat wil ik ook niet. Dus, ik zou zeggen, klik eens op een foto en je zult zien dat het veel mooier is en je ze dan allemaal eventjes goed kunt bekijken.



Gon