Eind maart naar Nederland, met name voor het weerzien met mijn moeder.
Echter, het knuffelen werd een kus op haar koude voorhoofd.
Het aanvullen van haar kleding wordt het opruimen van haar kamer
en daarmee ook het wegdoen van haar kleding.
Wel heel dankbaar dat we in Nederland waren toen ze overleed en heel bijzonder!
Ik wil iedereen die op zijn of haar wijze gereageerd heeft n.a.v. het lezen op deze blog, door een reactie onder het vorige bericht, door een email, een telefoontje, een kaart, een gedicht, enorm bedanken.
Alle blijken van medeleven door jullie, door onze familie, vrienden en bekenden zijn echt tot steun!
In mijn volgende bericht zal ik de draad weer oppakken en kunnen jullie een minder triest bericht verwachten.
Tot dan!