Vandaag waren we bij Els en Max. Els had het erg moeilijk, want haar hond is in het pension in Nederland overleden. Ze wist wel dat hij een mooie leeftijd had voor een Berner Sennen hond, maar had natuurlijk graag bij haar hond Beer geweest als hij zou inslapen. Hij was ook niet zo dat ze dacht dat hij binnen zeer korte tijd dood zou gaan. Hij lag 's morgens dood in het hok. Zelf heb ik twee keer een hond moeten laten inslapen, omdat het egoïstisch was ze langer te laten leven. Oh, oh, oh, wat ontzettend moeilijk is dat!!! Altijd dacht ik dat het mooier zou zijn wanneer ze dan zelf inslapen. Dat jij die keuze niet hoeft te maken. Maar wat begrijp ik nu Els haar verdriet goed. Gelukkig heeft ze kinderen die regelen dat Beer gecremeerd wordt en zo, maar wat zal ze er veel met haar gedachten zijn.
Ik weet niet wat ik moet schrijven
Ik weet niet wat de pijn verzacht
Ik weet niet wat de pijn een beetje doet vergeten
Dan alleen de gedachte:
Lieve Beer slaap zacht
Heel veel sterkte Els!!!
Dikke knuffel van Gon
Lieve Beer slaap zacht
Heel veel sterkte Els!!!
Dikke knuffel van Gon
