Twee emmertjes water halen

De reis ging voorspoedig. Pia en Steffen (Denemarken) waren niet thuis. Ze waren naar Schotland, hun dochter loopt daar stage. Er waren ook geen andere gasten. De deur van het B&B was gewoon open. Gebouw met 7 slaapkamers, twee keukens, een grote "huiskamer" met tv en alles en dat staat dan gewoon aldoor open omdat wij komen. Dat kan dus gewoon. Het was best luxe het rijk alleen te hebben en het was natuurlijk alleen bed en geen breakfast, maar dat wisten we van te voren, dus rekening mee gehouden. Het is altijd erg leuk de hond te zien als we dan uitstappen bij de twee bekende logeeradressen. Helemaal blij en zo snel mogelijk uit wandelen graag. Jammer dat het toen regende, we hadden zaterdag regen vanaf Flensburg. Bij Helen in Rinkesta was het ook leuk. Helen zag er veel beter uit dan vorig jaar (toen ze een rotjaar had, met allerlei narigheid) en je kon dus gewoon helemaal aan haar uitstraling zien dat het weer lekker met haar gaat. Ze had ook veel aan de B&B gedaan en we werden enorm verwend met het ontbijt. Ook hier waren we de enige gasten. Te vroeg in het seizoen, het zal vanaf Hemelvaart allemaal wel op gang komen. Gisteren een stuk omgereden en ook een andere route gereden dan doorgaans omdat we even bij Barry en Henriëtte langs wilden. Het echtpaar waar we in januari het reuzenschilderij van mijn vader ophaalden vlakbij Ljusdal. Dat vonden ze erg leuk. Gezellig aan de koffie en even rondgekeken. Ze hadden al veel gedaan in die vier maanden. Nog even langs mensen in Ramsjö, wat gegeten (Thais) in Brunflo bij Östersund en om 22.00 uur hier. Ik had me voorgenomen eerst de ketel aan te doen, zodat het huis wat aangenamer zou aanvoelen en we warm water zouden hebben om te douchen. Had ik me erg op verheugd op een warme douche. Heerlijk de vermoeidheid van de reis van je afspoelen om door het doucheputje te laten verdwijnen. Helaas, het opwarmen van het huis ging prima, maar we kregen geen water. De kranen in de put langs de weg ook gecheckt (hoewel ik zeker wist hoe ik ze had achtergelaten) en de kranen in huis ook dubbel en nog eens dubbel gecheckt. Geen water. Ik dacht Åke dan maar om raad te gaan vragen. Toen ik had aangebeld besefte ik me in ene dat het al bijna elf uur was. Ik had daar totaal geen erg in, omdat het nog klaarlichte dag was. Oh ja, het wordt niet echt donker hier. Het is nog maar drie weken voor midsommar.  Åke deed vrijwel onmiddelijk open wat betekende dat hij me aan had zien komen. Ah, gelukkig niet uit bed gebeld. Hij alles gecheckt, maar ik wist eigenlijk wel dat hij het ook niet zou vinden. Maar ja, hij is een Zweed en heeft er misschien meer verstand van hier dan wij. Helaas. Hij vroeg me een factuur van Strömsunds Kommun (we hebben water van de gemeente, geen pomp zoals in Gafsele), zodat hij onze gegevens had, dan zou hij de volgende morgen met ze bellen. Een paar emmers en flessen water van hem gekregen, dus we konden een beetje poedelen bij de kraan. Om twee uur vanmiddag waren er dan twee mannen van Strömsunds Kommun (in personenauto, dus zonder gereedschappen), ze draaiden wat aan de kranen in de put langs de weg en kwamen tot de conclusie die wij al wisten. Nee, dat is het niet. Morgenochtend om acht uur komen ze met een busje met allerlei meetapparatuur, heaters, gereedschappen. De mening van al die mannen bijelkaar is n.l. dat er ijs in de leiding zit. Nu maar hopen dat het voor de meter zit, als dat het al is. Schijnt meer voor te komen. Zolang je hier bent en het water met grote regelmaat stroomt is er niets aan de hand, maar als je weg bent en de boel staat stil is het wat anders. Wij zijn het laatste huis die aan die leiding zit, verderop zijn geen huizen meer die het water dan in beweging zouden houden. Maar ik kan het me eigenlijk haast niet voorstellen, want vorig jaar gingen we naar Nederland begin februari en nu half maart. Dan zouden we vorig jaar toch ook problemen gehad moeten hebben toen we half mei hier weer kwamen. Vermoedelijk zit het in de leiding langs de weg, dus kosten Kommun. Laten we het alsjeblieft hopen, want de leidingen liggen hier enorm diep en dan krijgen we een half opgegraven voortuin. We kamperen dus in huis nu. Maar op een camping heb je nog douches. Maar weer even professorisch poedelen met water en hopen dat er morgen een oplossing komt.